Κάνναβη, κοκαΐνη και αλκοόλ είναι οι δημοφιλέστερες ουσίες από τις οποίες εξαρτώνται πολλοί χρήστες στα Χανιά αλλά και σε ολόκληρη την χώρα. Αυτό έκανε γνωστό, ο υπεύθυνος του Πολυδύναμου Κέντρου του παραρτήματος Χανίων του ΚΕΘΕΑ Αριάδνη, Γιώργος Γαβριλάκης, μιλώντας στο Zarpa Radio 89,6 και την Άννα Παπακωνσταντίνου, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών που είναι την Δευτέρα 26 Ιουνίου.
Όπως είπε ο κ. Γαβριλάκης, οι χρήστες ουσιών τα τελευταία χρόνια και ειδικά μετά την πανδημία του κορονοϊού, στράφηκαν από την ηρωίνη στην κάνναβη και την κοκαΐνη ενώ το αλκοόλ είναι στην κορυφή της λίστας των δημοφιλέστερων εξαρτήσεων. Όσο για τους εφήβους, τα στοιχεία του ΚΕΘΕΑ από τον ετήσιο απολογισμό του 2022, δείχνουν ως κύρια ουσία χρήσης την κάνναβη:
«Μετά την καραντίνα παρατηρούμε μια μεταστροφή των ανθρώπων οι οποίοι έκαναν χρήση παράνομων ουσιών και κυρίως ηρωίνη, προς την κοκαΐνη και ένα μεγάλο ποσοστό προς την κάνναβη. Και παράλληλα την μερίδα του λέοντος κερδίζει η εξάρτηση από το αλκοόλ. Αυτά είναι η γενική τάση που υπάρχει στην Ελλάδα και αυτή είναι η γενική τάση που παρατηρούμε στα Χανιά. Το αλκοόλ είναι το ίδιο ποσοστιαία με τις παράνομες ουσίες στο 27%. Οι ηλικίες των ανθρώπων που αντιμετωπίζουν πρόβλημα εξάρτησης είναι από 14 έως 65 ετών».
Την ίδια ώρα, ο κ. Γαβριλάκης τόνισε πως καταγράφεται αύξηση σε όλες τα είδη των εξαρτήσεων, λέγοντας χαρακτηριστικά πως:
«Παρατηρούμε να υπάρχει μια συνεχόμενη αύξηση των αιτημάτων τα τελευταία τρία χρόνια, η οποία δεν ξέρουμε αν έχει να κάνει τόσο με την αύξηση των εξαρτημένων, γιατί αυτό δεν μπορούμε να το υπολογίσουμε, να το μετρήσουμε ή εάν έχει να κάνει με την γνωστοποίηση της δομής στην ευρύτερη τοπική κοινωνία. Μπορεί να είναι και τα δυο. Έχουμε αύξηση των αιτημάτων σε όλες τις εξαρτήσεις και εμείς καταφέρνουμε να υποστηρίζουμε μηνιαία πάνω από 150 άτομα, ξεχωριστά, μετρημένα μια φορά, που σημαίνει ότι ένας άνθρωπος δεν έρχεται μόνο μια φορά τον μήνα, έρχεται τουλάχιστον από τέσσερις φορές και πάνω».
Το πρώτο βήμα στην αναζήτηση βοήθειας κάνει συνήθως η οικογένεια του χρήστη και ο κοινωνικός του περίγυρος:
«Η πλειοψηφία των ανθρώπων που έρχονται εδώ, έρχονται εξαιτίας κάποιου τρίτου παράγοντα. Ο τρίτος παράγοντας μπορεί να είναι ένας φίλος, να είναι η οικογένειά του, να είναι ο γιατρός ή να είναι ένας δικαστικός λειτουργός. Εκεί αυτή είναι κυρίως η πηγή παραπομπής που έρχεται ένας άνθρωπος εδώ. Ένας εξαρτημένος κυρίως «περνάει καλά» στην εξάρτησή του, αυτοί που δεν περνούν καλά είναι οι γύρω του. Η οικογένεια,ο σύντροφος, τα παιδιά είναι οι πρώτοι που θα ζητήσουν βοήθεια για το εξαρτημένο άτομο».
Η απεξάρτηση
Ο χρόνος που απαιτείται για να επιτευχθεί η απεξάρτηση διαφέρει από άτομο σε άτομο, πρόσθεσε ο κ.Γαβριλάκης:
«Η αποτοξίνωση είναι το σχετικά εύκολο στην όλη διαδικασία. Για παράδειγμα, στην ηρωίνη, μέσα σε επτά μέρες μπορεί να περάσει το σωματικό στερητικό και ο άνθρωπος επανέρχεται στις 17-19 μέρες επανέρχεται και ο ύπνος».
Σχετικά με τον χώρο και τον χρόνο που απαιτείται για την αποτοξίνωση, ο κ. Γαβριλάκης είπε πως «εξαρτάται την ουσία και το πόσο ανεβασμένος είναι κάποιος στην εξάρτησή του» και ταυτόχρονα αναφέρθηκε στην έλλειψη των κατάλληλων δομών: » Νοσοκομείο detox δεν υπάρχει πουθενά στην Ελλάδα. Συνήθως εάν είναι από αλκοόλ τα νοσοκομεία βοηθάνε. Και στις ψυχιατρικές κλινικές βοηθάνε. Στα νοσοκομεία να περάσει κάποιος το στερητικό του αλκοόλ, το οποίο είναι και το πιο δύσκολο στερητικό. Από όλες τις ουσίες το αλκοόλ είναι το πιο επικίνδυνο, δηλαδή μπορεί κάποιος να χάσει την ζωή του. Γι’ αυτό εκεί χρειαζόμαστε την ιατρική συμβολή. Μετά το στερητικό αρχίζει ουσιαστικά η δουλειά της θεραπείας, ώστε να βρούμε τους λόγους τους οποίους, ο άνθρωπος πήγε στην εξάρτηση και να καταστρώσουμε ένα σχέδιο, ώστε να προχωρήσει την ζωή του χωρίς την συγκεκριμένη εξάρτηση. Αυτό μπορεί να μας πάρει και δυο και τρία χρόνια».
Όσο για το εάν υπάρχουν οι κατάλληλες δομές στην χώρα για την αντιμετώπιση των εξαρτήσεων, ο ίδιος απάντησε πως «Διαρκώς γίνονται καινούρια πράγματα, καινούριες δομές φτιάχνονται συνέχεια, υπάρχουν και κινητές μονάδες, η διπλή διάγνωση, δηλαδή οι άνθρωποι που έχουν και ψυχιατρικό θέμα μαζί με θέμα εξαρτήσεων. Διαρκώς προσπαθούμε να εξειδικεύουμε τις υπηρεσίες και να δίνουμε απάντηση στα νέα προβλήματα που προκύπτουν στην κοινωνία».
Σχετικά με το τι χρειάζεται να γίνει για την καλύτερη αντιμετώπιση των εξαρτήσεων, επισήμανε πως υπάρχει ανάγκη μιας εξειδικευμένης προσέγγισης ιδιαίτερα για τους εφήβους αλλά και η ανάγκη αποστολής κινητών μονάδων σε απομακρυσμένες περιοχές:
«Είμαστε σε μια φάση που θα χρειαζόμασταν δυο πράγματα, το ένα είναι μια πιο εξειδικευμένη προσέγγιση για τους εφήβους. Κι εμείς τώρα βλέπουμε εφήβους αλλά είναι στα πλαίσια του πολυδύναμου. Το δεύτερο που χρειάζεται είναι η περιφέρεια. Υπάρχουν πάρα πολλά αιτήματα από το Καστέλι, από τον Αποκόρωνα, από την Παλαιόχωρα, από την Κάντανο, έχουν ένα μεγάλο πρόβλημα πρόσβασης αυτοί οι άνθρωποι . Το να υπήρχε μια κινητή μονάδα θα ήταν επίσης πολύ βοηθητικό για τους ανθρώπους στις πιο απομακρυσμένες περιοχές. Νομίζω αυτά τα δυο πράγματα χρειάζονται σε αυτή τη φάση».
