Το Burnout, στα ελληνικά «επαγγελματική εξουθένωση», είναι το φαινόμενο της εργασιακής εξάντλησης το οποίο όμως δεν μας επηρεάζει μόνο σωματικά, αλλά έχει μεγάλες επιπτώσεις και στον ψυχικό μας κόσμο.
Ιστορικά αναφέρθηκε για πρώτη φορά το 1974. Σχετίζεται με την αγχωτική καθημερινότητα, με τις πολλές ώρες εργασίας, και με το άγχος για τις εργασιακές υποχρεώσεις.
Πως μοιάζει
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας με απόφαση του αναγνώρισε τον αντίκτυπο του χρόνιου επαγγελματικού στρες στην υγεία και οριοθέτησε τα συμπτώματα του τα οποία είναι:
-Χρόνια κόπωση και εξάντληση (πολλές φορές χωρίς να υπάρχει λόγος.)
-Επαγγελματική αποστασιοποίηση
-Συναίσθημα απαισιοδοξίας σε σχέση με τη δουλειά
-Μειωμένη απόδοση
-Ο «καμένος» εργαζόμενος φαίνεται και ενεργεί σαν να είναι καταθλιπτικός ενώ δεν έχει κατάθλιψη
Οι αλλαγές στο σώμα
Όταν ο άνθρωπος ζει συνέχεια σε μια στρεσογόνο κατάσταση παράγει περισσότερες ορμόνες του στρες όπως η αδρεναλίνη, η κορτιζόλη, η επινεφρίνη και η νορεπινεφρίνη. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα βραχυπρόθεσμα να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις αλλά μακροπρόθεσμα όλο αυτό έχει σοβαρές συνέπειες στο σώμα μας.
Το πιο κοινό είναι να αρχίσουμε να υποφέρουμε από αϋπνίες. Να γυρνάμε σπίτι κουρασμένοι, να κλείνουν τα μάτια μας, να θέλουμε να κοιμηθούμε και να μην μπορούμε. Και η αϋπνία προκαλεί ακόμη περισσότερα προβλήματα στον οργανισμό μας.
Μια άλλη αλλαγή είναι ότι θα αλλάξουν οι διατροφικές μας συνήθειες. Δηλαδή θα τρώμε περισσότερο, ή θα τρώμε λιγότερο σε σχέση με το όσο τρώγαμε σε φυσιολογικές συνθήκες.
Θα νιώθουμε όλο και συχνότερα πονοκεφάλους ενώ είναι πολύ πιθανόν να αρχίσουν και οι πόνοι στο στομάχι. Το άγχος συνδέεται με τους πονοκεφάλους, τη ναυτία και τη δυσκολία στην αναπνοή.
Σε κάθε περίπτωση μια αλλαγή στον τρόπο σκέψης αλλά και στην καθημερινότητα μας είναι σημαντική. Εξαιρετικά χρήσιμο θα ήταν να επισκεφτούμε αμέσως μόλις συνειδητοποιήσουμε ότι ζούμε κάτω από έντονο στρες, έναν ειδικό ψυχικής υγείας.