Θεσμικά ακραία, πολιτικά αμήχανη και απεγνωσμένη και εθνικά ανεύθυνη
Δικαιοσύνη αποδίδεται από τα όργανα της Δικαιοσύνης, όχι από τα λαϊκά ή τα τηλεοπτικά δικαστήρια
«Ο διχασμός είναι το ιστορικό όπλο των εχθρών της πατρίδας μας, η πολιτική τυμβωρυχία, είναι το όπλο των ανικάνων να αρθρώσουν ουσιώδη πολιτικό λόγο».
Ανάγλυφη ομολογία του πολιτικού αδιεξόδου του ΠΑΣΟΚ και της αντιπολίτευσης συνολικά, χαρακτήρισε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Λευτέρης Αυγενάκης, την πρόταση δυσπιστίας προς την κυβέρνηση, κατά την ομιλία του στη Βουλή, επισημαίνοντας μάλιστα, ότι πρόκειται για μια πρόταση θεσμικά ακραία, πολιτικά αμήχανη και απεγνωσμένη και, δυστυχώς, εθνικά ανεύθυνη.
Ο ΥπΑΑΤ κατήγγειλε την αντιπολίτευση για εργαλειοποίηση με τον πιο αναίσχυντο τρόπο του πόνου και της οργής των 57 οικογενειών των θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών, επισημαίνοντας ότι στο κυνήγι της εξουσίας «επιλέγουν ξανά τα ψέματα, την συνωμοσιολογία, τους ακατανόητους συσχετισμούς και την αναίσχυντη κατασπίλωση, με μόνο στόχο να διχάσουν, να καλλιεργήσουν το μίσος και την υποβάθμιση των θεμελιωδών θεσμών της κοινωνίας μας, ώστε να κερδίσουν οι ίδιοι».
Έκανε αναφορά στην άρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να αναλάβει ευθύνες για την τραγωδία στο Μάτι με τους 104 νεκρούς, επισημαίνοντας ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση στη διχαστική της πολιτική απέκτησε σύμμαχο το ΠΑΣΟΚ του κ. Ανδρουλάκη και ζητεί το λόγο από μια κυβέρνηση που κάνει τα πάντα για να ρίξει φως στην εθνική τραγωδία των Τεμπών.
Αναφέρθηκε στα οικονομικά και κοινωνικά επιτεύγματα της τελευταίας πενταετίας και στον επιτυχή χειρισμό των αλλεπάλληλων κρίσεων, αλλά και στις διεθνείς προοπτικές που διανοίγονται για τη χώρα μας μέσα από την πολιτική σταθερότητα που προσφέρει η διακυβέρνηση της ΝΔ. Και πρόσθεσε: «αντί η αντιπολίτευση να επιζητά τη σταθερότητα, τη συναίνεση και τη λογική στη χώρα μας, επιλέγει και πάλι, πολιτικούς τακτικισμούς, βιτριολική ρητορική και τον διχασμό. Και εάν ο διχασμός είναι το ιστορικό όπλο των εχθρών της πατρίδας μας, η πολιτική τυμβωρυχία, είναι το όπλο των ανικάνων να αρθρώσουν ουσιώδη πολιτικό λόγο».
Ο υπουργός χαρακτήρισε απόλυτα κατανοητό τον πόνο, την οργή και το πένθος των οικογενειών των θυμάτων καθώς «Χάσανε τα πάντα και έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα να ζητούν δικαιοσύνη.
Αλλά αυτό που οφείλουμε να κάνουμε όλοι αν σεβόμαστε τους νεκρούς είναι να ρίξουμε φως στο πολιτικό σκοτάδι που επιχειρεί να ρίξει η αντιπολίτευση στην υπόθεση των Τεμπών.
Δεν ζητούμε να πενθήσουμε βουβοί.
Ζητούμε να πενθήσουμε αποδίδοντας δικαιοσύνη. Και δικαιοσύνη δεν αποδίδεται ούτε με ψέματα ή με δήθεν αποκαλύψεις για συνομωσίες, ούτε με προσπάθεια εκμετάλλευσης του «κοινού περί δικαίου αισθήματος» που έχει δημιουργηθεί και της συναισθηματικής λαϊκής φόρτισης.
Η δικαιοσύνη αποδίδεται από τα όργανα της Δικαιοσύνης.
Όχι από τα λαϊκά ή τα τηλεοπτικά δικαστήρια.
Δικαιοσύνη για τα Τέμπη θα αποδοθεί και αυτό είναι χρέος και δέσμευση της κυβέρνησης.
Αλλά σε αυτήν την υπόθεση οφείλουμε να αναζητήσουμε λάθη και παραλείψεις, εκεί που υπάρχουν, χωρίς υπερβολές αλλά με σοβαρότητα. Οφείλουμε να δούμε την πραγματικότητα χωρίς επιλεκτική μνήμη, αοριστίες ή με τις συνήθεις πρακτικές παραπληροφόρησης, χειραγώγησης και φανατισμού της κοινωνίας και δημιουργίας τοξικών εντυπώσεων που ακολουθεί με ευλάβεια η αντιπολίτευση. Οφείλουμε επιτέλους να ακολουθήσουμε την τεκμηριωμένη αλήθεια και την ωμή λογική».
Κλείνοντας ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων υπενθύμισε στην Αντιπολίτευση ότι πριν από περίπου 9 μήνες έλαβε απαντήσεις από τον λαό σε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις. Και κατέληξε:
«Όπως πήραμε και εμείς ένα σαφές και ξεκάθαρο μήνυμα: ότι η δουλειά μας δεν έχει τελειώσει και ότι πρέπει να αντιμετωπίσουμε με αποφασιστικότητα τις παθογένειες που έρχονται από το χθες.
Παθογένειες που πρέπει να νικήσουμε ώστε να οδηγήσουμε τη χώρα πραγματικά στον δρόμο του προοδευτικού εκσυγχρονισμού και του γνήσιου πατριωτισμού.
Και θα το επιτύχουμε. Διότι οι πολίτες δεν θέλουν οπισθοχώρηση, αλλά φυγή προς τα εμπρός χωρίς ποτέ ξανά επιστροφή στο χθες».
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας του ΥΠΑΑΤ Λευτέρη Αυγενάκη στη Βουλή
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Ομολογώ ότι απευθύνομαι απόψε στην εθνική αντιπροσωπεία, εξαιρετικά προβληματισμένος και αν μου επιτρέψετε τον όρο, οργισμένος.
Μπροστά σε μία ανείπωτη τραγωδία που συγκλόνισε την χώρα μας αλλά και ολόκληρο τον κόσμο και που θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη συλλογική μας μνήμη ως έσχατο σκοτεινό επιστέγασμα διαχρονικών παθογενειών και καταστροφικών αντιλήψεων στη χώρα μας ….
… αντί να ενώσουμε δυνάμεις και να γυρίσουμε μια και καλή σελίδα σε ότι πονάει και πληγώνει την πατρίδα μας ….
… κάποιοι, ελάχιστοι, βυθισμένοι χωρίς σωτηρία από ότι φαίνεται, στις διχαστικές εμμονές τους και στο τυφλό κυνήγι για την εξουσία, εργαλειοποιούν με τον πιο αναίσχυντο τρόπο την θλίψη, τον πόνο και την οργή 57 οικογενειών που έχασαν τα πάντα, μόνο και μόνο για να βρουν λόγο ύπαρξης και να εξυπηρετήσουν το μένος εναντίον μίας Ελλάδας φωτεινής, δίκαιης, τολμηρής, που αναπτύσσεται χωρίς τα βαρίδια, τις διχαστικές γραμμές και τις ιδεοληψίες του χθες.
Αδιόρθωτοι χωρίς ίχνος ντροπής ή μεταμέλειας για τα τραγικά παθήματα της πατρίδας από τις καθεστωτικές και ιδεοληπτικές εμμονές τους, επιλέγουν ξανά τα ψέματα, την συνωμοσιολογία, τους ακατανόητους συσχετισμούς και την αναίσχυντη κατασπίλωση, με μόνο στόχο να διχάσουν, να καλλιεργήσουν το μίσος και την υποβάθμιση των θεμελιωδών θεσμών της κοινωνίας μας, ώστε να κερδίσουν οι ίδιοι.
Είναι τόσο τυφλωμένοι από την υποκρισία τους που νομίζουν ότι οι Ελληνίδες και οι Έλληνες έχουν λησμονήσει ότι για τους 104 νεκρούς στο Μάτι, ουδέποτε ζήτησαν συγγνώμη. Ουδέποτε θέλησε να παραιτηθεί κανείς έστω για λόγους ευθιξίας. Αντίθετα στην αρχή επιχείρησαν να κρύψουν τους νεκρούς και όταν αυτό δεν κατέστη δυνατόν προσπάθησαν να πείσουν ότι όλα τα είχαν καλώς καμωμένα αλλά έφταιγαν, για άλλους η κακή και άτυχη βάρδια και για άλλους η κλιματική αλλαγή.
Αυτοί λοιπόν που δεν πήγαν ποτέ δημόσια – παρά μόνο εν κρυπτώ – στον τόπο εκείνης της τραγωδίας … αυτοί που διέγραψαν από το λεξιλόγιό τους τη λέξη παραίτηση αλλά και την λέξη συγνώμη … αυτοί που τα έβρισκαν όλα καλώς καμωμένα και δήλωναν υπερήφανοι για όσα έπραξαν … αυτοί που κωλυσιεργούσαν την απόδοση δικαιοσύνης … ή μεθόδευαν με κάθε τρόπο τον έλεγχό της … αυτοί που έδειξαν τόση ασέβεια προς τους νεκρούς… δεν είναι, πλέον, μόνοι.
Απέκτησαν συμμάχους.
Χέρι – χέρι με το… «νέο» – εντός πολλών εισαγωγικών – ΠΑΣΟΚ, αποφάσισαν να ζητήσουν το λόγο από εκείνους που ανέλαβαν την πολιτική ευθύνη, που παραιτήθηκαν, που δεν έκρυψαν την οδύνη τους, που από την πρώτη στιγμή ξεκίνησαν έρευνες με εμπειρογνώμονες, που επιτάχυναν με πρωτόγνωρο για την πατρίδα μας τρόπο, την απόδοση δικαιοσύνης, που ζήτησαν συγγνώμη για μια εθνική τραγωδία η οποία βύθισε στο πένθος όχι μόνο τις οικογένειες των θυμάτων αλλά μια ολόκληρη χώρα.
Ζητούν το λόγο από εκείνους που έκαναν τα πάντα ακριβώς για μην υπάρξει ούτε κατ’ ελάχιστο όχι συγκάλυψη αλλά ούτε παράλειψη του παραμικρού στοιχείου που θα βοηθήσει στην απόδοση δικαιοσύνης αλλά κυρίως στην διόρθωση όλων των συστημικών λαθών ή διαχρονικών παθογενειών … ζητούν το λόγο από μία Κυβέρνηση που δεν έχει φοβηθεί ούτε τον έλεγχο, ούτε την αυτοκριτική, ούτε την αξιολόγηση των επιλογών της.
Λυπάμαι πραγματικά, που μετά από την τιτάνια προσπάθεια που έκανε η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων να ξαναχτίσουμε όσα χάσαμε από την δημοσιονομική κατάρρευση, από την αδιανόητη ανικανότητα της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και τις διαδοχικές πολυεπίπεδες διεθνείς κρίσεις …. μετά από όσα όλοι μαζί πετύχαμε, και μπροστά σε όσα έχουμε να αντιμετωπίσουμε, είμαστε εδώ απόψε να απαντάμε σε ασυνάρτητες θεωρίες συνομωσίας, σε αφορισμούς της δικαιοσύνης, στην καταπάτηση κάθε λογικής και φυσικά σε πλείστους όσους εντυπωσιακούς – απερίγραπτα ισοπεδωτικούς χαρακτηρισμούς εναντίον του Πρωθυπουργού.
Μα αλήθεια … έχετε συναίσθηση αυτών που λέτε … πιστεύετε ειλικρινά ότι οι πολίτες που σας ακούνε, δεν γνωρίζουν, δεν θυμούνται, δεν καταλαβαίνουν.
Κυρίες και Κύριοι,
Το 2019, ξεκινήσαμε ένα δύσκολο ταξίδι να αλλάξουμε όλα όσα πληγώνουν εδώ και δεκαετίες την πατρίδα μας, όλα όσα κόβουν τα φτερά και τις προοπτικές των Ελλήνων και προάγουν μία κοινωνία ήσσονος προσπάθειας.
Να απελευθερώσουμε τον τόπο μας από διχαστικές γραμμές, συνθήματα και ιδεοληψίες του χθες. Να βάλουμε τέλος στην υποβάθμιση του Κράτους δικαίου, να ξαναβάλουμε την ασφάλεια και τα δικαιώματα του πολίτη πάνω από το συμφέρον ειδικών ομάδων, να θωρακίσουμε την ευνομία και να συντρίψουμε παθογένειες και καταστροφικές αντιλήψεις που σαν καρκίνος απλώνονται σε κάθε πτυχή της διοίκησης και της οικονομίας.
Από ουραγός στην ανάπτυξη, σήμερα η πατρίδα μας έχει τη δεύτερη μεγαλύτερη ανάπτυξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση με επενδύσεις ρεκόρ που αλλάζουν την οικονομία, ανοίγουν νέα πεδία απασχόλησης και επιχειρηματικής δημιουργίας. Το ποσοστό ανεργίας 17% το 2019, σήμερα είναι κάτω από το 10% και βαίνει μειούμενο.
Βάλαμε τέλος στην δογματική και ιδεοληπτική υπερφορολόγηση της μεσαίας τάξης, μειώσαμε τους φόρους και τις εισφορές και πετύχαμε διαδοχικές αυξήσεις του κατώτατου μισθού, όντας συνεπείς στην στρατηγική μας για μέσο μισθό στα 1500 ευρώ και κατώτατο μισθό στα 950 ευρώ έως το τέλος της τετραετίας.
Απαντήσαμε και απαντάμε με αμεσότητα και συνέπεια στις ανάγκες της κοινωνίας από τις διαδοχικές διεθνείς κρίσεις της πανδημίας, της ενεργειακής κρίσης του πληθωρισμού και της γεωπολιτικής αστάθειας, ενώ παράλληλα ξεμπλοκάραμε το μείζον ζήτημα των συντάξεων και αλλάξαμε την καθημερινότητα όλων μας με τον ψηφιακό μετασχηματισμό και το gov.gr.
Την ίδια στιγμή, δεν έχουμε σταματήσει να προχωράμε στην στρατηγική αναβάθμιση των ενόπλων δυνάμεων της πατρίδας μας αλλά και της πολιτικής προστασίας απέναντι στο σκληρό πρόσωπο της κλιματικής κρίσης.
Και όλα, πάντα με δημοσιονομικό έλεγχο και πειθαρχία ώστε να μην καταστρέψουμε όλα όσα με τόσες θυσίες ξαναχτίσαμε και ούτε φυσικά, υποθηκεύοντας το μέλλον των παιδιών μας.
Κυρίες και Κύριοι,
Όσο και να φωνάζουν κάποιοι συνθήματα του χθες, η Ελλάδα σήμερα είναι μια άλλη χώρα. Και είναι μια άλλη χώρα, μέσα σε ένα περιβάλλον όπου ποτέ άλλοτε στην ιστορία της δεν γνώρισε τόσες πολλές κρίσεις μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα , καθώς πέραν όλων των άλλων βιώνουμε και πολεμικές συγκρούσεις στη γειτονιά μας, αλλά και στην καρδιά της Ευρώπης.
Κι όμως σε ένα τέτοιο δυσμενές περιβάλλον η πατρίδα μας όχι μόνο στάθηκε όρθια αλλά ανέβηκε ψηλότερα. Έγινε πιο δυνατή και με αυτοπεποίθηση και συνέπεια λόγω και έργων, αποκατέστησε την αξιοπιστία της, ενίσχυσε το κύρος της και την περιφερειακή και διεθνή επιρροή της, αποτελώντας σήμερα ένα διεθνή παράγοντα σταθερότητα και ευημερίας.
Μπροστά σε αυτά τα σημαντικά επιτεύγματα και τις εξίσου σημαντικές προοπτικές που ανοίγουν για όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, αντί η αντιπολίτευση να επιζητά τη σταθερότητα, τη συναίνεση και τη λογική στη χώρα μας, επιλέγει και πάλι, πολιτικούς τακτικισμούς, βιτριολική ρητορική και τον διχασμό. Και εάν ο διχασμός είναι το ιστορικό όπλο των εχθρών της πατρίδας μας … η πολιτική τυμβωρυχία, είναι το όπλο των ανικάνων να αρθρώσουν ουσιώδη πολιτικό λόγο.
Σήμερα αντιμετωπίζουμε μια αντιπολίτευση που φθάνει στο έσχατο σκαλί της πολιτικής υποκρισίας επιχειρώντας να εκμεταλλευθεί πολιτικά τον πόνο και τις πληγές της εθνικής τραγωδίας που βιώσαμε όλοι οι Έλληνες πριν από έναν χρόνο στα Τέμπη.
Η πρόταση δυσπιστίας αποτελεί ανάγλυφη ομολογία του πολιτικού αδιεξόδου του ΠΑΣΟΚ και της Αντιπολίτευσης συνολικά … μία πρόταση θεσμικά ακραία, πολιτικά αμήχανη, θα έλεγα απεγνωσμένη και δυστυχώς εθνικά ανεύθυνη.
Κυρίες και Κύριοι,
Απόλυτα κατανοητός και σεβαστός ο πόνος, η οργή και το πένθος των οικογενειών. Χάσανε τα πάντα και έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα να ζητούν δικαιοσύνη.
Αλλά αυτό που οφείλουμε να κάνουμε όλοι αν σεβόμαστε τους νεκρούς είναι να ρίξουμε φως στο πολιτικό σκοτάδι που επιχειρεί να ρίξει η αντιπολίτευση στην υπόθεση των Τεμπών.
Δεν ζητούμε να πενθήσουμε βουβοί.
Ζητούμε να πενθήσουμε αποδίδοντας δικαιοσύνη. Και δικαιοσύνη δεν αποδίδεται ούτε με ψέματα ή με δήθεν αποκαλύψεις για συνομωσίες, ούτε με προσπάθεια εκμετάλλευσης του «κοινού περί δικαίου αισθήματος» που έχει δημιουργηθεί και της συναισθηματικής λαϊκής φόρτισης.
Η δικαιοσύνη αποδίδεται από τα όργανα της Δικαιοσύνης.
Όχι από τα λαϊκά ή τα τηλεοπτικά δικαστήρια.
Δικαιοσύνη για τα Τέμπη θα αποδοθεί και αυτό είναι χρέος και δέσμευση της κυβέρνησης.
Αλλά σε αυτήν την υπόθεση οφείλουμε να αναζητήσουμε λάθη και παραλείψεις, εκεί που υπάρχουν, χωρίς υπερβολές αλλά με σοβαρότητα ….
οφείλουμε να δούμε την πραγματικότητα χωρίς επιλεκτική μνήμη, αοριστίες ή με τις συνήθεις πρακτικές παραπληροφόρησης, χειραγώγησης και φανατισμού της κοινωνίας και δημιουργίας τοξικών εντυπώσεων που ακολουθεί με ευλάβεια η αντιπολίτευση …
οφείλουμε επιτέλους να ακολουθήσουμε την τεκμηριωμένη αλήθεια και την ωμή λογική …
και η λογική προς εκείνους που έχουν αναγάγει σε πανάκεια το ηλεκτρονικό σύστημα διαχείρισης των τρένων, επιβάλλει να θυμίσουμε ότι το ηλεκτρονικό σύστημα δεν απέτρεψε τη σύγκρουση τρένων στη Γερμανία το 2016, ούτε στην Ισπανία το 2013, με δεκάδες νεκρούς.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Πήρατε τις απαντήσεις σας σε 3 εκλογικές αναμετρήσεις πριν από 9 περίπου μήνες. Όπως πήραμε και εμείς ένα σαφές και ξεκάθαρο μήνυμα: ότι η δουλειά μας δεν έχει τελειώσει και ότι πρέπει να αντιμετωπίσουμε με αποφασιστικότητα τις παθογένειες που έρχονται από το χθες.
Παθογένειες που πρέπει να νικήσουμε ώστε να οδηγήσουμε τη χώρα πραγματικά στον δρόμο του προοδευτικού εκσυγχρονισμού και του γνήσιου πατριωτισμού.
Και θα το επιτύχουμε. Διότι οι πολίτες δεν θέλουν οπισθοχώρηση, αλλά φυγή προς τα εμπρός χωρίς ποτέ ξανά επιστροφή στο χθες.
Σας ευχαριστώ
