Ο νόμος, πλέον, για τα Οπτικοακουστικά Μέσα (Ο.Α.) που ψηφίστηκε στη βουλή πριν λίγες ημέρες, αφορά την ενσωμάτωση Ευρωπαϊκής Οδηγίας (2010/13, όπως τροποποιήθηκε με την Οδηγία 2018/1808 της ΕΕ) στο ελληνικό Δίκαιο, η οποία προβλέπει την εφαρμογή του «τρομονόμου» για τα Ο.Α. και τη δίωξη κάθε προοδευτικού – ριζοσπαστικού καλλιτεχνικού έργου.
Παράλληλα, επιδιώκει την ολοσχερή εμπορευματοποίηση των ΟΑ Μέσων, για να ενισχυθεί η κερδοφορία και η ανταγωνιστικότητα των Ευρωπαίων παρόχων έναντι των ανταγωνιστών τους, να διατηρηθεί η θέση τους ως παγκόσμιου ηγέτη στην ψηφιακή οικονομία, βοηθώντας τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις να αναπτύξουν τις δραστηριότητές τους σε παγκόσμιο επίπεδο. Με λίγα λόγια στρώνει το χαλί στα ευρωπαϊκά μονοπώλια να δράσουν.
Με το ίδιο νομοσχέδιο η κυβέρνηση της ΝΔ, φρόντισε – με άλλες διατάξεις – για τη «φτώχεια» των μιντιαρχών, προσφέροντάς τους νέα δωράκια ύψους 3.500.000 ευρώ, τη χρηματοδότηση των ασφαλιστικών τους εισφορών στον ΕΔΟΕΑΠ για τα έτη 2017 – 2020,
την απαλλαγή από πρόστιμα που τους έχει επιβάλει το ΕΣΡ πριν από 4 χρόνια, και την εξασφάλιση προκλητικά υψηλών μισθών για τα διευθυντικά στελέχη της ΕΡΤ Α.Ε. με το πρόσχημα να «ενθαρρύνουμε την υλοποίηση επενδύσεων από τους τηλεοπτικούς σταθμούς σε πρόγραμμα, εξοπλισμό και υποδομές προς όφελος του τηλεοπτικού κοινού».
Αντίθετα, για τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ επιφύλαξε νέο χτύπημα στα ήδη ελάχιστα εργασιακά τους δικαιώματα, προδιαγράφοντας απολύσεις, εργολαβικούς εργαζόμενους, «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας, κ.ά.
Το ΚΚΕ, καταψήφισε την αντιδραστική Ευρωπαϊκή Οδηγία και το νομοσχέδιο συνολικά, που είναι κομμένο και ραμμένο στις απαιτήσεις και τα συμφέροντα των μεγαλοϊδιοκτητών, καναλαρχών, επιχειρηματικών των ΜΜΕ.
Ζήτησε την απόσυρσή του, χωρίς βέβαια να γίνει αποδεκτή από την κυβέρνηση της ΝΔ, ούτε βέβαια στηρίχθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είχε υπερψηφίσει την αντιδραστική Οδηγία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Ειδικά, οι διατάξεις των άρθρων 8 και της παρ. 1γ του άρθρου 32, είναι επικίνδυνες και αντιδραστικές, χτυπούν ευθέως τις λαϊκές ελευθερίες, κάθε γνώμη και έκφραση που αμφισβητεί την κυρίαρχη ιδεολογία της αστικής τάξης, τη σαπίλα και τη βαρβαρότητα του καπιταλιστικού συστήματος.
Στο όνομα της «υποκίνησης σε βία ή μίσος και πρόκλησης σε τρομοκρατικό έγκλημα, σύμφωνα με τα άρθρα 187Α ΠΚ, 187Β ΠΚ και 32 έως 35 του ν. 4689/2020 (Α ́103)», δηλαδή τον γνωστό τρομονόμο ( Άρθρα 187α και 187β «Τρομοκρατικές πράξεις – Τρομοκρατική οργάνωση» του ΠΚ που κυρώθηκε με το άρθρο 1 του νόμου 4619/2019), έρχεται αυτή η
Οδηγία με τα συγκεκριμένα άρθρα, να απαγορεύσει στο διαδίκτυο κάθε έργο με προοδευτικό, ριζοσπαστικό περιεχόμενο, επισείοντας βαριές ποινές φυλάκισης για τους καλλιτέχνες δημιουργούς του, ακόμη και για τους χρήστες που το αναρτούν, όπως ήδη συμβαίνει σε άλλες χώρες (π.χ. Ισπανία, Γερμανία), αποδίδοντας σε πολλούς μέχρι και ποινές φυλάκισης.
Με το πρόσχημα ότι μπαίνουν κανόνες, στην πραγματικότητα μπαίνουν στο «κρεβάτι του Προκρούστη» οι λαϊκές ελευθερίες. Λογοκρίνεται και φιμώνεται κάθε ριζοσπαστικό και προοδευτικό έργο, εξισώνονται, με εκείνα που έχουν ρατσιστικό, σεξιστικό ή εθνικιστικό περιεχόμενο. Δηλαδή, με την Οδηγία, συγκεκριμενοποιείται και εμπλουτίζεται η εφαρμογή του «τρομονόμου» στον πολιτισμό.
Αυξάνει μάλιστα, την προβλεπόμενη ποινή, από τα 3 στα 5 έτη για το αδίκημα της «δημόσιας απειλής» (εντάχθηκε στους Ποινικούς Κώδικες από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ), σε καλλιτέχνες δημιουργούς, ακόμα και σε χρήστες που το αναρτούν στο διαδίκτυο.
Ο υπουργός, στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, είπε ότι πρόκειται απλά για «αυστηρότερους κανόνες, προκειμένου το οπτικοακουστικό περιεχόμενο, οπουδήποτε κι αν προβάλλεται, να μην εκπέμπει μηνύματα μίσους για το φύλο, τις πεποιθήσεις, το χρώμα», κ.ο.κ.
Δικαιολογημένα, οι εργαζόμενοι στο Θέαμα – Ακρόαμα αντιδρούν, καταδικάζοντας τον αυταρχισμό της κυβέρνησης και βροντοφωνάζοντας : «Καταστολή, φακέλωμα και τρομοκρατία, αυτή είναι της Ευρώπης η δημοκρατία», «Μας τρομοκρατούν για να υποταχθούμε, με οργάνωση και αγώνα να αντισταθούμε» !
Η κυβέρνηση θορυβημένη από τις λαϊκές αντιδράσεις, αναγκάστηκε να ελιχθεί με αναδιατύπωση των συγκεκριμένων άρθρων, χωρίς όμως να αλλάζει την ουσία των ρυθμίσεων.
Τροποποίησε την 1η παράγραφο, αφαιρώντας μόνο κάποιες λέξεις του επίμαχου άρθρου 8, ώστε να μην παραπέμπει απευθείας στις διατάξεις του ευρωπαϊκού «τρομονόμου» και αφαίρεσε τη 2η παράγραφος, διατηρώντας – επί της ουσίας – τη λογοκρισίας καλλιτεχνικών και γενικότερα προβαλλόμενων οπτικοακουστικών έργων.
Μέσα και από την επαναδιατυπωμένη διάταξη φιμώνεται το περιεχόμενο του καλλιτεχνικού έργου.
Με βάση το τροποποιημένο άρθρο απαγορεύεται το οπτικοακουστικό υλικό να εμπεριέχει «υποκίνηση σε βία ή μίσος εναντίον ομάδας ανθρώπων ή μέλους ομάδας, ιδίως λόγω φύλου, φυλής, χρώματος, εθνοτικής καταγωγής,…..».
Πρόκειται για διατύπωση που παραπέμπει απευθείας σε λογοκρισία. «Ομάδα ανθρώπων», μπορεί να είναι και μια φασιστική οργάνωση. «Μέλος ομάδας» μπορεί να είναι και ένας φασίστας, μια κυβέρνηση, η εργοδοσία ή οι δυνάμεις καταστολής. Οπότε, κάλλιστα, κάθε προοδευτικό έργο μπορεί να διώκεται.
Οι διατυπώσεις της πρώτης παραγράφου είναι αντιγραφή των όρων λειτουργίας που επιβάλλουν οι ίδιες οι πλατφόρμες. Άλλωστε, με τέτοιους περιορισμούς έχουν κατεβάσει οι πάροχοι δημιουργίες με πολιτικό στίχο και αντιφασιστικό περιεχόμενο, μετά από αναφορές άλλων χρηστών που συνήθως ήταν μέλη φασιστικών ομάδων.
Οι «χρυσαυγίτες» μπορεί να μπήκαν στη φυλακή ως εγκληματίες γιατί είναι ναζιστές, αλλά στο διαδίκτυο θεωρούνται πελάτες και ο «πελάτης έχει πάντα δίκιο» (;;!!!). Ας μην ξεχνάμε π.χ., το τραγούδι «ΤΟΥ ΑΔΌΛΦΟΥ ΤΑ ΕΓΓΌΝΙΑ» τις μέρες δίκης της ΧΑ, είχε απαγορευτεί στο YouTube.
Απύθμενη υποκρισία κράτησαν όλα τα αστικά κόμματα στη βουλή, ιδιαίτερα ο ΣΥΡΙΖΑ, στρουθοκαμηλίζοντας για άλλη μια φορά και κάνοντας, πως δεν βλέπει ότι το νομοσχέδιο εμπλουτίζει τον ευρωπαϊκό «τρομονόμο» και απαγορεύει την ανάρτηση στο διαδίκτυο κάθε προοδευτικής, ριζοσπαστικής φωνής. Μόνο και μόνο για να μην αποκαλυφθεί μπροστά στα μάτια του λαού, η στήριξή τους στο αντιδραστικό οικοδόμημα της ΕΕ.
Η βία και η τρομοκρατία όμως προέρχονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις κυβερνήσεις, που συναποφασίζουν τη βαθιά αντιδραστική πολιτική της και όχι από τους προοδευτικούς καλλιτέχνες, το εργατικό- λαϊκό κίνημα γενικότερα, το οποίο με τους αγώνες του θα τις αποκρούσει. Είναι γνωστές άλλωστε οι απόψεις των ευρωπαϊκών θεσμών για τη ριζοσπαστικοποίηση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ προτίμησε να «την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια» από την ολομέλεια, λίγο πριν ξεκινήσει η διαδικασία της ψηφοφορίας, με πρόσχημα την απόρριψη τροπολογίας του για το ΕΣΡ, τις υψηλές αμοιβές «στα golden boys της ΕΡΤ», τα «δώρα στους καναλάρχες», κάτι που και αυτός, ως κυβέρνηση, τους είχε δώσει ως δωράκια.
Επί περίπου 20΄ ομιλίας, ο Αλ. Τσίπρας, είπε για όλα, αλλά κουβέντα για την Ευρωπαϊκή Οδηγία, την οποία είχε υπερασπιστεί η εισηγήτρια του ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας ότι «έχει θετικό πρόσημο, αν και η ενσωμάτωσή της στο Εθνικό Δίκαιο έχει καθυστερήσει και το έχουμε αναγνωρίσει όλοι. Άλλωστε και εμείς συμμετείχαμε στη διαπραγμάτευση για τη συγκεκριμένη Οδηγία».
Είναι προφανές ότι το ΚΚΕ είναι στην αντίπερα όχθη, απέναντι στον αυταρχισμό και την τρομοκράτηση των λαών που επιβάλλει η ΕΕ και οι αστικές κυβερνήσεις, οποιασδήποτε απόχρωσης.
Το αντιλαμβάνεται και ο ελληνικός λαός, ανεξάρτητα από το τι ψηφίζει ο καθένας και η καθεμία. Αντιλαμβάνεται, όμως, τη λογοκρισία της τέχνης, τη μονοφωνία και τον ευνουχισμό της αντικειμενικής ενημέρωσης, τους ψεύτικους κι αποπροσανατολιστικούς δικομματικούς καβγάδες, τον εξοβελισμό απ’ την «ενημέρωση» των αναγκών του λαού και φυσικά των αγώνων του.
Το ΚΚΕ, συντάσσετε με την θέση των φορέων θεάματος – ακροάματος, που λένε πως ο συγκεκριμένος νόμος δεν «θωρακίζει», αλλά πνίγει την ελευθερία έκφρασης. Ότι, η τέχνη δεν είναι δημόσια απειλή.
Το ΚΚΕ καλεί τους καλλιτέχνες, το λαό κι τη νεολαία, όλους όσοι θα πάψουν να έχουν πρόσβαση, ακόμη και στα αριστουργήματα της προοδευτικής παγκόσμιας τέχνης, όχι μόνο να καταδικάσουν, αλλά να στρατευτούν στον αγώνα για την κοινωνική αλλαγή, το Σοσιαλισμό, όπου και τέχνη και πολιτισμό, η παιδεία, η υγεία, ο αθλητισμός, δεν θα είναι εμπορεύματα ούτε απαγορευμένα για το λαό, αλλά με τον ίδιο δημιουργό να απολαμβάνει τα επιτεύγματά του!
