Η ενίσχυση του ΚΚΕ είναι το αισιόδοξο μήνυμα της κάλπης
Παρακολουθούμε τις αναγνώσεις του αποτελέσματος των ευρωεκλογών και τις πολιτικές εξελίξεις που τροφοδοτεί. Το σημαντικό και ταυτόχρονα ελπιδοφόρο στοιχείο είναι ότι ενισχύεται ένα ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής που υλοποιεί σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ, προχωρά ο απεγκλωβισμός εργατικών – λαϊκών δυνάμεων από τα αστικά κόμματα, δυναμώνει η συμπόρευση με το ΚΚΕ.
Το ΚΚΕ, μέσα σε έναν αναμφίβολα αρνητικό πολιτικό συσχετισμό, κατέγραψε μια νέα εκλογική άνοδο –την τέταρτη στη σειρά– ειδικά στην Αττική όπου αναδείχθηκε ξανά τρίτη δύναμη, αλλά και σε άλλες περιοχές, όπου αναπτύχθηκαν σημαντικοί αγώνες.
Το αποτέλεσμα αυτό ίσως να θεωρείται έκπληξη από κάποιους που προσεγγίζουν τις πολιτικές εξελίξεις με όρους δημοσκοπήσεων ή πολιτικού μάρκετινγκ, το οποίο περίσσεψε στην προεκλογική περίοδο. Δεν εκπλήσσει, όμως, όσους γνωρίζουν ότι τα τελευταία χρόνια συντελούνται θετικές διεργασίες “από τα κάτω”, με την καθοριστική συμβολή του ΚΚΕ.
Ακόμη και η συζήτηση για τη μεγάλη αποχή επιδιώκει να κρύψει πως, σε μεγάλο βαθμό, η επιλογή αυτή, την οποία προφανώς δεν επικροτούμε, έχει πολιτικά χαρακτηριστικά με έντονο αυτό της απαξίωσης και δυσαρέσκειας απέναντι στην κυβέρνηση, την ΕΕ, το αστικό πολιτικό σύστημα. Είναι μάλιστα, υποκριτικό να “κλαίνε” για την αποχή στις εκλογές όσοι εμποδίζουν και συκοφαντούν τη συμμετοχή στο κίνημα, στους αγώνες τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου. Σε ό,τι μας αφορά θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις ώστε αυτός ο κόσμος να επιλέξει τον μόνο δρόμο που αλλάζει τα πράγματα, δηλαδή τον δρόμο της συμμετοχής στο σωματείο, τον σύλλογο, τους αγώνες.
Όσο για την “ανησυχία” που εκφράζεται σε σχέση με το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών σε διάφορες χώρες, όλοι κάνουν πως δεν βλέπουν ότι το αποτέλεσμα αποτυπώνει τη γενικότερη διαμαρτυρία απέναντι στις πολιτικές της ΕΕ, γι’ αυτό καταψηφίστηκαν κυβερνήσεις και κόμματα που πρωτοστατούν στην υλοποίησή τους. Έστω κι αν παραμένει ζητούμενο αυτή η διαμαρτυρία να αποκτήσει πιο ριζοσπαστικά κι αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά.
Κρύβουν, επίσης, ότι το “λιβανιστήρι” στην ΕΕ, ιδιαίτερα από τα λεγόμενα “αριστερά” κόμματα, άφησε λαϊκές μάζες εκτεθειμένες στη δήθεν “αντισυστημική” ρητορεία ακροδεξιών μορφωμάτων, τα οποία μόλις αναλάβουν κυβερνητικές θέσεις, γίνονται τα καλύτερα παιδιά του συστήματος. Κι όλα αυτά σε μια περίοδο που η ΕΕ φανερώνει ακόμη περισσότερο τον αντιδραστικό της χαρακτήρα, με τις πολιτικές της επίθεσης στα κοινωνικά δικαιώματα, της ψευδεπίγραφης “πράσινης μετάβασης” ή της μετατροπής της ευρωπαϊκής οικονομίας σε “πολεμική”, για τα οποία οι ευρωπαϊκοί λαοί καλούνται να πληρώσουν βαρύ τίμημα.
Την ίδια ώρα, ο κ. Μητσοτάκης επιμένει να παραποιεί το μήνυμα των εκλογών, ερμηνεύοντάς το σαν εντολή “επιτάχυνσης” των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων, δηλαδή της πολιτικής η οποία καταδικάστηκε στις ευρωεκλογές. Θα μπορούσε να πει κάτι διαφορετικό; Όχι βέβαια, γιατί αυτή η πολιτική, που βασίζεται στις κατευθύνσεις της ΕΕ και στην οποία συναινούν ουσιαστικά όλα τα άλλα κόμματα, δεν προκύπτει από τα εκλογικά ποσοστά, αλλά από τα “θέλω” των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Από την άλλη, οι διεργασίες για την αντιμετώπιση αυτού που ονομάζεται “ασυμμετρία του πολιτικού συστήματος”, επιδιώκουν τη συγκρότηση ενός ισχυρού, δεύτερου πόλου, που θα λειτουργεί ως “αμορτισέρ” απορρόφησης της λαϊκής δυσαρέσκειας, αλλά και ως κυβερνητική εναλλακτική, που θα συνεχίσει την ίδια πορεία, όταν χρειαστεί. Αν υπάρχουν δυσκολίες μέχρι τώρα, είναι γιατί οι “εργασίες αναστήλωσης” της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας γίνονται με τα ίδια παλιά υλικά και, δικαίως, δεν φαίνεται να συγκινούν πολλούς.
Η επόμενη μέρα για το ΚΚΕ είναι τελείως διαφορετική, γιατί εμείς δεν ανανεώνουμε το ραντεβού μας με τον λαό από εκλογές σε εκλογές. Τη μεγαλύτερη δύναμη που μας έδωσε, την καταθέτουμε ήδη στους καθημερινούς αγώνες ενάντια στην ακρίβεια, για την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, για να σωθούν λαϊκά σπίτια από τους πλειστηριασμούς, για υποδομές και μέτρα προστασίας του λαού, για τη στελέχωση των δημόσιων νοσοκομείων, για να έχουν δουλειά οι εργάτες της ΛΑΡΚΟ κλπ.
Το ΚΚΕ βρίσκεται στην άλλη πλευρά, μαζί με την πλειοψηφία του λαού που υποφέρει, απέναντι από την ΕΕ, την κυβέρνηση και τα κόμματά της. Ο ρόλος και η απήχησή του είναι πάντα μεγαλύτερος από τα εκάστοτε ποσοστά του, συνεπώς η ισχυροποίησή του οδηγεί σε πολλαπλάσια ισχυρούς αγώνες με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, στις συγκεκριμένες συνθήκες. Αυτό σύντομα θα το αντιληφθεί η κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά και όσοι θέλουν τον λαϊκό παράγοντα στη γωνία.
