Άρθρο του Αλέκου Μαρινάκη για τα ζητήματα παραβατικότητας στο νησί μας

Για τα ζητήματα της παραβατικότητας στο νησί μας

Λίγες μέρες έχουν περάσει από τη μεγάλη κινητοποίηση μαζικών φορέων και κατοίκων Μυλοποτάμου στο Πέραμα Ρεθύμνου, με αφορμή σειρά γεγονότων, όπως το απαράδεκτο περιστατικό βίαιης συμπεριφοράς απέναντι σε Γερμανούς τουρίστες στο Πέραμα, μετά από ένα ασήμαντο τροχαίο ατύχημα, για αγροζημιές και ζωοκλοπές. Αντίστοιχα, το προηγούμενο διάστημα γίναμε μάρτυρες κρουσμάτων ζωοκλοπών και δολιοφθορών στο Σέλινο, μεγάλης έκτασης αγροζημιών και παραβατικής συμπεριφοράς στην Κίσαμο και στα Κεραμειά, καθώς και μιας αποτρόπαιης φονικής επίθεσης απέναντι σε δύο νέα παιδιά σε γλέντι σε χωριό του Ηρακλείου. Μάλιστα στο περιστατικό του Ηρακλείου ο δράστης είχε καταδικαστεί για την δολοφονική επίθεση στους Πακιστανούς εργάτες στο Οροπέδιο και προφανώς έπεσε στα «μαλακά» στη συνέχεια.
Παράλληλα γινόμαστε μάρτυρες μιας συνεχούς κλιμάκωσης της εγκληματικότητας στην περιοχή μας με συνεχή περιστατικά, ξυλοδαρμών, εκβιασμών, τοκογλυφίας, προστασίας, μαστροπείας, παραγωγής και εμπορίας ναρκωτικών, ζωοκλοπής, κακοποίησης γυναικών, ακόμα και δολοφονιών. Με λίγα λόγια το οργανωμένο έγκλημα «ζει και βασιλεύει» στην Κρήτη.
Είναι ξεκάθαρο πως υπάρχει πολιτική συνενοχή, «γερές πλάτες», που επιτρέπουν αυτή την κατάσταση, ενώ ο καθένας βλέπει ή γνωρίζει πως γίνονται παράνομες πράξεις, αλλά ξέρει ότι δεν υπάρχει προστασία από την πολιτεία. Τις περισσότερες φορές θα παρέμβουν πολιτικοί και επιχειρηματικοί παράγοντες και θα “βγάλουν λάδι” τους κατηγορούμενους, ενώ οι άνθρωποι που ψάχνουν να βρουν το δίκιο τους, υφίστανται καθεστώς τρομοκρατίας και κινδυνεύουν αυτοί και οι οικογένειες τους. Έτσι υπάρχουν περιπτώσεις σεσημασμένων κακοποιών που ενώ δικάζονται πρωτόδικα με κάποια ποινή, στο Εφετείο τελικά αθωώνονται. Επιπλέον ο κόσμος φοβάται να καταγγείλει, αφού ξέρει εκ των προτέρων το αποτέλεσμα.
Επιπλέον, τα δήθεν αυστηρά αστυνομικά μέτρα, η είσοδος ειδικών αστυνομικώνμονάδων τύπου «ΕΚΑΜ» στο “παιχνίδι” της καταστολής, εκτός από το ότι αποδεικνύει πως ο όρος “οργανωμένο έγκλημα” δεν απέχει από την πραγματικότητα, αποδεικνύει επίσης και την αναποτελεσματικότητα της καταστολής όταν δεν είναι το συμπληρωματικό στοιχείο μιας γενικότερης πολιτικής χτυπήματος του εγκλήματος στο “κεφάλι”, με παράλληλη εξάλειψη των συνθηκών που του δίνουν “οξυγόνο”.
Μόνο όταν απειλείται έστω και λίγο το τουριστικό «προϊόν» και τα επιχειρηματικά συμφέροντα που το ακολουθούν μπαίνουν στην διαδικασία να εξαντλήσουν την αυστηρότητα που προβλέπει ο ποινικός κώδικας ώστε να καταλαγιάσουν τα πνεύματα και να μην επηρεαστεί η τουριστική σεζόν.
Αποδεικνύεται ότι το οργανωμένο έγκλημα είναι συστατικό στοιχείο του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος που γεννά εκμετάλλευση, φτώχεια, πολέμους και προσφυγιά και ότι ο υπόκοσμος, είναι συμπληρωματικό στοιχείο του «οργανωμένου κράτους», είναι ο «άτυπος στρατός» μεγάλων επιχειρηματικών και πολιτικών συμφερόντων, προκειμένου να μπορούν να επιβάλλουν τα συμφέροντα τους απέναντι στους εργαζόμενους και συνολικά το λαό.
Την ίδια στιγμή συνδικαλιστές και σωματεία που διεκδικούν το δίκιο τους όπως στη Μαλαματίνα τυλίγονται σε μια κόλλα χαρτί και οι κατασταλτικοί μηχανισμοί κινητοποιούνται άμεσα αξιοποιώντας το νομικό οπλοστάσιο που εξασφάλισαν διαδοχικά οι κυβερνήσεις για να καταστείλουν βίαια τους δίκαιους αγώνες τους. Και εδώ στην Κρήτη έχουμε πρόσφατα περιστατικά διώξεων διανομέων για συνδικαλιστική δράση επειδή διεκδίκησαν ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, δουλειά με δικαιώματα και μισθό στο ύψος των αναγκών.
Επιπλέον, τα δικαστήρια με αποφάσεις εξπρές αποφασίζουν ότι 9/10 απεργίες είναι παράνομες, εκδικάζουν μηνύσεις και καταδικάζουν συνδικαλιστές, σχηματίζουν άμεσα δικογραφίες για παρακώληση συγκοινωνιών για τους αγώνες των αγροτών, ενώ πρόσφατα σχηματίστηκε και η πανεπιστημιακή αστυνομία απέναντι στους «εγκληματίες» φοιτητές.
Πρόκειται για γεγονότα – αποδείξεις στις οποίες προστίθεται και η πρόσφατη υπόθεση των παρακολουθήσεων και αναδειχνουν ότι το κράτος είναι εχθρικό προς το λαό και τις ανάγκες του και φιλικό μόνο για τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Ταυτόχρονα αναδεικνύεται αυτό που πιστεύει ακράδαντα το ΚΚΕ ότι μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό στο δρόμο της ανατροπής. Και σε αυτή την περίπτωση μόνο το οργανωμένο λαϊκό κίνημα μπορεί να αντιμετωπίσει την εγκληματικότητα απομονώνοντας τέτοιες περιπτώσεις όπως έκανε στο παρελθόν με τους φασίστες της Χρυσής Αυγής. Διεκδικώντας ταυτόχρονα μέτρα προστασίας των δημοκρατικών δικαιωμάτων του και ουσιαστικά μέτρα που θα αντιμετωπίζουν τις αιτίες που γεννούν και τρέφουν το πρόβλημα της εγκληματικότητας.
Ειδικά μέτρα στις περιοχές που εμφανίζουν μεγαλύτερο πρόβλημα, όπως π.χ. η ένταξη κοινωνικών λειτουργών και ψυχολόγων στις σχολικές μονάδες, στήριξη υποδομών αθλητισμού και πολιτισμού που μπορούν να δώσουν διέξοδο και περιεχόμενο στον ελεύθερο χρόνο της νεολαίας και συνολικότερα του λαού.
Αυτές οι προτάσεις που συνεχώς καταθέτει και παλεύει το ΚΚΕ και η Λαϊκή Συσπείρωση σε δήμους και Περιφέρεια, έρχονται σε αντίθεση με τους νόμους που ψηφίζουν διαδοχικά οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, με τη στήριξη των φορέων της τοπική διοίκησης, οι οποίοι όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν την εγκληματικότητα, αντίθετα συνεχώς ενισχύουν την καταστολή του εργατικού λαϊκού κινήματος και περιορίζουν τα δικαιώματα του λαού.

*Toυ Μαρινάκη Αλέκου, υποψήφιου βουλευτή του ΚΚΕ στα Χανιά, μέλους του Γραφείου Περιοχής Κρήτης του ΚΚΕ και περιφερειακού συμβούλου Κρήτης με τη Λαϊκή Συσπείρωση