Απαξίωση από την πλευρά της κυβέρνησης καταγγέλλουν οι μελισσοκόμοι των Χανίων, καθώς μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει κάποια ουσιαστική βοήθεια προς τον κλάδο, τόσο από πλευράς ελέγχων όσο και από πλευράς χρηματοδότησης.
Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα των μελισσοκόμων παραμένει μέχρι σήμερα η νοθεία, καθώς όπως καταγγέλλουν και οι «ελληνοποιήσεις» του προϊόντος που συνεχίζονται στην αγορά. Για την ανάγκη ύπαρξης εντατικών ελέγχων μίλησε το πρωί, στο Zarpa Radio 89,6 και την Άννα Παπακωνσταντίνου, ο πρόεδρος του Μελισσοκομικού Συλλόγου Χανίων Θεόδωρος Βίγλης.
«Σήμερα βρισκόμαστε δεν ξέρω, πόσα σκαλιά πιο κάτω από πέρσι, δυστυχώς. Υπάρχει πολύ μεγάλο κόστος παραγωγής τα τελευταία χρόνια και βλέπουμε ότι διαιωνίζεται. Τα καύσιμα πολύ ακριβά, οι πρώτες ύλες πολύ ακριβές, από την άλλη το μέλι δεν παίρνει τιμή. Μεγάλο πρόβλημα παραμένουν οι ελληνοποιήσεις. Ελληνοποιούνται σιρόπια, μέλια τα οποία δεν έχουν καν γυρόκοκκους, είναι ένα σκέτο σιρόπι, προστίθεται λίγο ελληνικό μέλι και πασάρεται στο ράφι και εξαπατώνται οι καταναλωτές, τρέφονται με ένα πολύ κακό προϊόν.
Το μέλι είναι ένα βιολογικό προϊόν υψηλής βιολογικής, διατροφικής και θεραπευτικής μπορεί να πει κανείς. Δυστυχώς δεν υπάρχουν έλεγχοι. Το κράτος επικαλείται έλλειψη προσωπικού.
Βασικά είναι μεγάλα τα συμφέροντα. Εάν ήθελε η κυβέρνηση να λύσει το πρόβλημα, θα το είχε λύσει, με ελέγχους στις πύλες εισόδου της χώρας και με τόσο υψηλή τεχνολογία δεν μπορούν; Μέλια κινέζικα, ουκρανέζικα, τα οποία έρχονται σε πολύ χαμηλή τιμή και αναμειγνύονται με τα ελληνικά».
Παγκρήτια Κινητοποίηση την Πέμπτη 1η Φεβρουαρίου στο Ηράκλειο
Την Πέμπτη 1η Φεβρουαρίου οι μελισσοκόμοι των Χανίων θα συμμετέχουν στην Παγκρήτια κινητοποίηση, διαμαρτυρόμενοι για το αυξημένο κόστος παραγωγής, την τιμή του πετρελαίου, αλλά και την απουσία αυστηρών ελέγχων στην αγορά. Οι μελισσοκόμοι κάνουν λόγο για απαξίωση του προϊόντος τους και ζητούν την στήριξη της πολιτείας:
«Πρόκειται για κινητοποιήσεις που οργανώνει η Ομοσπονδία Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδος. Θα μαζευτούμε στο Ηράκλειο από όλη την Κρήτη, για να προβάλλουμε τα αιτήματά μας, το υψηλό κόστος παραγωγής, οι ελληνοποιήσεις, πρέπει να μάθει ο κόσμος. Δυστυχώς δεν έχουμε το κράτος σύμμαχο, αλλά με την ενημέρωση ας αποκτήσουμε σύμμαχο τον καταναλωτή.
Θεμιτό είναι μια ετικέτα να είναι ξεκάθαρη, πχ ότι είναι μέλι εισαγωγής και όχι να γράφει στα ψιλά γράμματα 10 χώρες εισαγωγής στην πίσω μεριά της ετικέτας λόγω αγορανομικών διατάξεων. Ποιός κοιτάζει τα ψιλά γράμματα; Είναι τόσο προχωρημένη η νοθεία, βασικό είναι να ελεγχθούν οι πύλες εισόδου».
Η τιμή του μελιού σήμερα
«Σήμερα το μέλι πωλείται από 10 έως 12 ευρώ το κιλό και στο ράφι πάνω από 15», είπε ο κ. Βίγλης.
Η παραγωγή του 2023 στα Χανιά πήγε καλύτερα σε σχέση με το 2022: «Την παρτίδα έσωσε το πευκόμελο. Τα πεύκα έδωσαν μέλι σε όλη την Κρήτη αλλά το κόστος δεν βγήκε, απλώς δεν ασφυκτιούμε τόσο πολύ όσο πέρυσι».
Πώς ξεχωρίζουμε το ποιοτικό μέλι
«Όποιος έχει το αισθητήριο της γεύσης καταλαβαίνει εάν το μέλι είναι καλό ή όχι. Το βάζεις στο στόμα να δεις τι αρώματα θα αφήσει, τι υπόγευση. Το θυμαρίσιο μέλι καίει λίγο τον ουρανίσκο, αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό. Γενικά, τα Κρητικά μέλια βγάζουν αρώματα γιατί προέρχονται από βότανα. Και το πεύκο, το οποίο έχει προσθήκη θυμαριού έτσι κι αλλιώς, φασκομηλιάς και άλλων βοτάνων και αυτό βγάζει αρώματα, παρότι είναι μελίτωμα».
Σχετικά με τις προτιμήσεις των Κρητικών στο μέλι, είπε πως « ο Κρητικός έχει μάθει το θυμαρίσιο μέλι και αυτό προτιμά».
Μεγαλώνει το ενδιαφέρον των μελισσοκόμων για το βιολογικό μέλι
Φέτος το ενδιαφέρον των μελισσοκόμων για την παραγωγή βιολογικού μελιού αναμένεται να είναι μεγαλύτερο, όπως είπε ο κ. Βίγλης, καθώς δόθηκαν κίνητρα από το κράτος:
«Δίνουν μια μικρή ενίσχυση στους μελισσοκόμους που εντάσσονται στην βιολογική μελισσοκομία» ωστόσο τόνισε ότι «το μέλι της Κρήτης είναι έτσι κι αλλιώς βιολογικό, με ή χωρίς την ταυτοποίηση – ταμπέλα, γιατί από τα μέρη τα οποία παράγεται, αρκεί για να το κάνει βιολογικό».
Παράλληλα, ο κ. Βίγλης αναφέρθηκε και στα προβλήματα μελισσοκόμων άλλων περιοχών εκτός Κρήτης «Μελισσοκόμοι λόγω καταστροφών από πυρκαγιές δεν αποζημιώθηκαν, χιλιάδες μέλισσες ήταν αποκλεισμένες ένα μήνα (και στην Ανατολική Κρήτη) και παραπάνω δεν μπορούσε να δει ο μελισσοκόμος τις μέλισσές του, τις απώλειες αυτών των ανθρώπων ποιος τις πλήρωσε; Κανείς δεν τους αποζημίωσε. Υπάρχουν λύσεις, απλώς δεν υπάρχει πολιτική βούληση, Ψηλά το πετρέλαιο, οι πρώτες ύλες, δεν έχουμε ανταπόκριση. Είναι θέμα επιβίωσης. Η βαριά βιομηχανία της Κρήτης έπρεπε να είναι ο πρωτογενής τομέας και όχι ο τουρισμός μόνο. Παράγουμε τόσο καλά προϊόντα, είναι όλα όμως τόσο απαξιωμένα τελείως».
