Τι κρατάμε από την ανασκόπηση 2024.
Με δύο πολέμους, στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή, να μαίνονται και τον Ντόναλντ Τραμπ να επανεκλέγεται πρόεδρος των ΗΠΑ, δύσκολο να σκεφτεί κανείς ευχάριστα πράγματα που συνέβησαν το 2024, πόσο μάλλον 10, όπως απαιτεί ένα γιορτινό φύλλο. Θα κάνουμε όμως μια προσπάθεια με τη βοήθεια του Τόνι Μπάρμπερ, του γνωστού αρθρογράφου των «Financial Times», «πειράζοντας» λίγο τον δικό του κατάλογο για την ανασκόπηση 2024. Οπως σημειώνει ο ίδιος, ήταν μια μεγάλη χρονιά για τις εκλογές σε ολόκληρο τον κόσμο, αλλά ελάχιστους λόγους να αισιοδοξεί κανείς με βάση τα αποτελέσματά τους.
Στην ΕΕ, οι ευρωεκλογές είχαν ένα διφορούμενο αποτέλεσμα. Οι κεντρώες ευρωομάδες που ελέγχουν το Ευρωκοινοβούλιο από καιρό διατήρησαν την πλειοψηφία τους, αλλά η επονομαζόμενη «ριζοσπαστική Δεξιά» αύξησε το έρεισμά της και καταλαμβάνει πλέον περίπου το 25% των εδρών. Στο μεταξύ, στη Γαλλία, είναι πια σαφές πως το ρίσκο που ανέλαβε ο Εμανουέλ Μακρόν προκηρύσσοντας πρόωρες κοινοβουλευτικές εκλογές δεν εξελίχθηκε καθόλου καλά.
Στη Βρετανία, βέβαια, οι εκλογές έδειξαν στους Τόρις την έξοδο έπειτα από 14 χρόνια στην εξουσία, αν υπήρχε όμως κάποια εορταστική διάθεση μετά τον θρίαμβο των Εργατικών, μοιάζει να έσβησε σε χρόνο dt. Οπως θα έλεγε και ο Βολταίρος, η αισιοδοξία είναι αυτή η τρέλα του να υποστηρίζεις σθεναρά πως όλα πάνε κατ’ ευχήν όταν όλα πάνε κατά διαόλου. Αλλά κάποιος πρέπει να την κάνει και αυτή τη «βρώμικη» δουλειά. Πάμε λοιπόν, 10 ευχάριστα πράγματα που συνέβησαν τη χρονιά που κλείνει:
1. Η πρώτη επιλογή του Τόνι Μπάρμπερ είναι οι κοινοβουλευτικές εκλογές στην Ινδία, οι οποίες έδειξαν και την ισχύ και τις αντοχές της δημοκρατίας εκεί. Το αποτέλεσμα ήταν ένα πλήγμα για τον πρωθυπουργό Ναρέντρα Μόντι, όπως σημείωσαν οι «FT»: «Ο 73χρονος θα βρεθεί αντιμέτωπος με ένα ενισχυμένο Κοινοβούλιο, το οποίο πιθανότατα θα ελέγξει τον ινδουιστικό εθνικισμό του, και με μια νέα ενισχυμένη αντιπολίτευση που θα αμφισβητήσει την πανταχού παρούσα παρουσία του Μόντι στην ινδική πολιτική και κοινωνία».
2. Για παρόμοιους λόγους – την ανθεκτικότητα της δημοκρατίας – η δεύτερη επιλογή του είναι το εκλογικό αποτέλεσμα στη Νότια Αφρική. Ηταν ένα δικαιολογημένο ράπισμα για το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο, το οποίο κυβερνούσε σχεδόν ανενόχλητο από το τέλος του απαρτχάιντ, τη δεκαετία του 1990.
3. Η τρίτη επιλογή του Τόνι Μπάρμπερ είναι η πτώση του σύρου δικτάτορα, Μπασάρ αλ-Ασαντ. Πράγματι, πολλοί αναγνώστες θα συμφωνήσουν με τη Χέμπα Σάλεχ, την ανταποκρίτρια των «FT» στο Κάιρο, πως «αυτή η χαρούμενη στιγμή θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα ζοφερό μέλλον». Τα γεγονότα που ακολούθησαν την Αραβική Ανοιξη, τις περιφερειακές εξεγέρσεις του 2011 που ανέτρεψαν τους δικτάτορες της Αιγύπτου, της Λιβύης και της Τυνησίας, προσφέρουν ένα διδακτικό μάθημα. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορεί να νοιώθει κανείς (τουλάχιστον) ανακουφισμένος που έπεσε ένας αιματοβαμμένος τύραννος όπως ο Ασαντ.
4. Περνώντας από την πολιτική στην τεχνολογία, η τέταρτη επιλογή του είναι το λανσάρισμα του ανανεωμένου μοντέλου τεχνητής νοημοσύνης GPT-4 από την OpenAI. Η τεχνητή νοημοσύνη, βέβαια, είναι ένα έργο εν εξελίξει. Πρόσφατα ο βρετανός αρθρογράφος χρησιμοποίησε ένα σύστημα για να θέσει το ερώτημα: Ποιος κέρδισε τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο; Η απάντηση ήταν: «Δεν έχουμε αρκετές πληροφορίες γι’ αυτό». Χμμμ…
5. Μία τέτοια λίστα δεν θα μπορούσε να μην περιλαμβάνει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Εκείνο τον φοβερό τελικό στα 100 μέτρα των ανδρών όπου ο νικητής, ο Αμερικανός Νόα Λάιλς, κέρδισε με πέντε χιλιοστά του δευτερολέπτου; Το 9ο κατά σειρά παγκόσμιο ρεκόρ του φοβερού Αρμαντ Ντουπλάντις στο άλμα επί κοντώ; Ή τα οκτώ μετάλλια που έφεραν πίσω στη χώρα μας οι αθλητές μας, με πρώτο και καλύτερο το χρυσό του Μίλτου Τεντόγλου;
6. Παραμένοντας στο Παρίσι, ας μην ξεχνάμε την υπέροχη αποκατάσταση και επαναλειτουργία της Νοτρ Νταμ, που κόντεψε να καταστραφεί από μία πυρκαγιά το 2019. «Θα πρέπει να κρατήσουμε σαν θησαυρό αυτό το μήνυμα ευθραυστότητας, ταπεινότητας και θέλησης», δήλωσε με την ευκαιρία ο Εμανουέλ Μακρόν, απευθυνόμενος στους Γάλλους. Δυστυχώς, ελάχιστοι του έδωσαν σημασία.
7. Παρηγοριά στα λίγα success stories που είχε να προσφέρει φέτος η φύση. Η αντιλόπη σάιγκα, η οποία περιπλανιέται στις στέπες του Καζακστάν και μέχρι πρόσφατα ήταν είδος υπό εξαφάνιση, έχει σημειώσει τεράστια ανάκαμψη. Το 2005 υπήρχαν μόνο περίπου 48.000 από αυτές. Τώρα υπάρχουν περίπου δύο εκατομμύρια.
8. Στο μεταξύ, οι επιστήμονες ανακάλυψαν φέτος στο νησί Σουλαουέζι της Ινδονησίας το αρχαιότερο παράδειγμα σπηλαιογραφίας στον κόσμο. Πρόκειται για μια ζωγραφιά ενός αγριόχοιρου και τουλάχιστον τριών ανθρωπόμορφων πλασμάτων, ηλικίας άνω των 51.000 ετών – περισσότερα από 5.000 χρόνια πριν από την προηγούμενη παλαιότερη ανακάλυψη.
9. Με κίνδυνο να χαρακτηριστούμε γαλλόφιλοι (που είμαστε, όπως και να έχει) θα επιστρέψουμε στη Γαλλία και θα συμπεριλάβουμε σε αυτή τη λίστα τη δίκη «των βιασμών της Μαζάν». Οχι βέβαια γιατί είναι «ευχάριστο» αυτό που συνέβαινε στη Ζιζέλ Πελικό επί 10 χρόνια αλλά για την αφύπνιση, την ευαισθητοποίηση, τις συζητήσεις που πυροδότησε αυτή η δίκη, όχι μόνο στη Γαλλία, παντού· και για να εκφράσουμε τον απέραντο θαυμασμό μας σε αυτή τη θαρραλέα, δυνατή γυναίκα.
10. Για να βάλουμε και μια ελληνική νότα, η χρονιά ξεκίνησε με ένα μεγάλο βήμα για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη χώρα μας, την ψήφιση του γάμου των ομοφύλων, και κλείνει με ένα μεγάλο βήμα για την ανακούφιση του κυκλοφοριακού στη Θεσσαλονίκη, τη λειτουργία του Μετρό. Υπάρχουν βέβαια ένα σωρό τεχνικά προβλήματα, στην καλύτερη περίπτωση θα αποδειχθούν «παιδικές αρρώστιες», στη χειρότερη, επιστρέφουμε στη ρήση του Βολταίρου. Καλύτερη χρονιά σε όλους!
Premium έκδοση TA NEA
