Ακούστε: Επιστήμονες ξύνουν το κεφάλι τους με ανεξήγητους ήχους στη στρατόσφαιρα

Το ηχητικό τοπίο της στρατόσφαιρας έκρυβε εκπλήξεις για τους επιστήμονες που χρησιμοποιούν αυτοσχέδια αερόστατα για να στέλνουν ευαίσθητα μικρόφωνα σε ύψος 20 χιλιομέτρων.

«Ασχολούμαι με το θέμα εδώ και δέκα χρόνια και, όπως φαντάζεστε, το γεγονός ότι υπάρχουν μυστήριοι ήχοι που δεν καταλαβαίνω είναι ανησυχητικό» λέει στην Washington Post ο Ντάνιελ Μπόουμαν, ερευνητής του Εθνικού Εργαστηρίου «Σαντία» του αμερικανικού υπουργείου Ενέργειας.

Τα αερόστατα που κατασκευάζει ο Μπόουμαν καταγράφουν υπόηχους, ήχους χαμηλής συχνότητας πέρα από τα όρια της ανθρώπινης ακοής.

Κύματα που σκάνε σε κάποια μακρινή ακτή, ανεμογεννήτριες, σεισμοί ή το βουητό μεγαλουπόλεων, είναι μερικοί από τους ήχους που καταγράφονται συχνά στη στρατόσφαιρα, ένα σχετικά ήσυχο και παγωμένο στρώμα της ατμόσφαιρας που ξεκινά σε ύψος 10-20 χιλιομέτρων.

Ενίοτε όμως καταγράφονται και μυστηριώδεις ήχοι που θυμίζουν το κροτάλισμα του ραδιοφώνου όταν κανείς αλλάζει σταθμό. Γίνονται ακουστοί όταν η ταχύτητα αναπαραγωγής του ηχητικού αρχείου αυξηθεί κατά μερικές εκατοντάδες ή χιλιάδες φορές.

«Υπάρχουν αυτά τα μυστηριώδη υποηχητικά κύματα που ακούγονται μερικές φορές την ώρα σε ορισμένες πτήσεις αλλά η πηγή τους είναι εντελώς άγνωστη» αναφέρει ο Μπάουμαν σε δελτίο Τύπου της Αμερικανικής Εταιρείας Ακουστικής, στης οποίας το συνέδριο παρουσιάστηκαν τα ευρήματα της έρευνας.

Ατμοσφαιρικές αναταράξεις, μακρινές καταιγίδες ή μετέωρα που καίγονται στην ατμόσφαιρα είναι μερικές εξηγήσεις που έχουν προταθεί, δηλώνει ο Μπάουμαν στο Insider.

Κανείς όμως δεν γνωρίζει την απάντηση, παρά το γεγονός ότι οι ίδιοι μυστηριώδεις ήχοι είναι γνωστοί από ηχογραφήσεις αερόστατων τη δεκαετία του 1960.

«Το καταταγράφαμε πριν από 50 χρόνια και το καταγράφουμε και σήμερα, ακόμα όμως δεν ξέρουμε τι είναι» λέει ο ερευνητής.

Μέχρι σήμερα ο Μπόουμαν και οι συνεργάτες του έχει απελευθερώσουν περίπου 100 αερόστατα, τα οποία φτιάχνουν οι ίδιοι από απλά πλαστικά φύλλα. Κάθε αερόστατο, κόστους περίπου 50 δολαρίων, περιέχει μια μικρή ποσότητα καρβουνόσκονης που, χάρη στο σκούρο χρώμα της, απορροφά την ηλιακή ακτινοβολία και θερμαίνει τον αέρα γύρω του, ο οποίος διαστέλλεται και κάνει έτσι το αερόστατο να ανεβαίνει.

Το βράδυ, το αερόστατο σταδιακά κρυώνει και επιστρέφει τελικά στο έδαφος.

Ο Μπάουμαν συνεχίζει τώρα τις αποστολές με στόχο την αξιοποίηση των αερόστατων για την καταγραφή ηφαιστειακών εκρήξεων και σεισμικών δονήσεων που παράγουν υπόηχους.

Στο μέλλον, παρόμοια αερόστατα θα μπορούσαν να εξερευνήσουν την Αφροδίτη, ελπίζει ο ερευνητής.