Μετά την αναστάτωση, που προκάλεσε με εγκύκλιο στις 18 Μαΐου, όπου καταργούσε βασικά την ελεύθερη επιλογή της Β’ Ξένης Γλώσσας στα Δημοτικά, εξέδωσε 9 μέρες μετά, στις 27 Μαΐου (Αρ.Πρωτ.Φ52/60399Δ1), νέα εγκύκλιο με την οποία ουσιαστικά επαναφέρει το προηγούμενο καθεστώς για τη δημιουργία μικτών-παράλληλων τμημάτων Β΄ ξένης γλώσσας στο Δημοτικό.
Η νέα εγκύκλιος ήρθε ως αποτέλεσμα της άμεσης κινητοποίησης σωματείων, αλλά και των συλλόγων εκπαιδευτικών και γονέων. Αποδείχτηκε για μια ακόμη φορά πως έχουμε τη δύναμη να ανατρέπουμε τα σχέδια της εκάστοτε κυβέρνησης, να βάζουμε εμπόδια, να καθυστερούμε κάθε ενέργεια που βάζει στο στόχαστρο τη μόρφωση των παιδιών, τη δουλειά με δικαιώματα.
Παρά την υποχώρηση του ΥΠΑΙΘ, δεν επαναπαυόμαστε. Η επαναφορά του προηγούμενου καθεστώτος, δεν λύνει το πρόβλημα της ξενόγλωσσης εκπαίδευσης. Το αίτημα για ολοκληρωμένη ξενόγλωσση εκπαίδευση στο δημόσιο σχολείο παραμένει.
Διεκδικούμε:
• Εκπόνηση συγκεκριμένου σχεδίου για αποκτήσει συνέχεια η διδασκαλία της Β’ Ξένης Γλώσσας από τάξη σε τάξη αλλά και από βαθμίδα σε βαθμίδα με στόχο την απόκτηση πτυχίου γλωσσομάθειας για όλες τις ξένες γλώσσες με την ολοκλήρωση των σπουδών στο σχολείο. Η πιστοποίηση αυτών των γνώσεων να πάψει να είναι ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα που δίνεται από ιδιωτικούς φορείς. Μόνιμη και σταθερή δουλειά. Μαζικούς – μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών άμεσα, πριν την έναρξη της επόμενης σχολικής χρονιάς.
• Μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών, που δουλεύουν τα τελευταία χρόνια στα σχολεία. Μόνο έτσι μπορεί να καταπολεμηθεί στην πράξη η «ασυνέχεια» όχι μόνο στη διδασκαλία της Β’ Ξένης Γλώσσας αλλά και συνολικά στη λειτουργία των σχολείων.
• Όχι στην απαξίωση μαθημάτων και αντικειμένων.
• Οργανικές θέσεις για όλους τους εκπαιδευτικούς και όλες τις ειδικότητες με βάση τις πραγματικές ανάγκες, όπως σήμερα εκφράζονται με τα χιλιάδες κενά αναπληρωτών. Ο κάθε εκπαιδευτικός να διδάσκει το αντικείμενό του
• Πρόσληψη των αναπληρωτών σε μία φάση πριν από την έναρξη των σχολείων. 12μηνες συμβάσεις για όλους τους αναπληρωτές. Κατάργηση των τρίμηνων συμβάσεων, της πρόσληψης ωρομίσθιων από τις διευθύνσεις και του απαράδεκτου θεσμού των ΑΜΩ.