Δεκάδες νέοι με αναπηρία, με ειδικές, σύνθετες ανάγκες, που αποφοιτούν κάθε χρόνο από οποιαδήποτε δομή Δευτεροβάθμιας Ειδικής Εκπαίδευσης, μένουν μετέωροι στην ηλικία των 23-24 ετών, λόγω της ανεργίας που μαστίζει κυριολεκτικά τους νέους με αναπηρία, λόγω της ανυπαρξίας των αναγκαίων μέτρων από πλευράς τους κράτους για την εξασφάλιση του δικαιώματος τους για δουλειά. Ταυτόχρονα υπάρχει παντελής έλλειψη στην ΠΕ Χανίων – όπως και σε άλλες ΠΕ- δημόσιων δωρεάν δομών δημιουργικής απασχόλησης – στήριξης, όπως ΚΔΑΠ κλπ. Επιπλέον, οι μαθητές των Ειδικών Σχολείων, τις απογευματινές ώρες, μένουν αποκλεισμένοι στα σπίτια τους, λόγω της έλλειψης προγραμμάτων Δημιουργικής Απασχόλησης σε Δημόσιες δομές, τόσο για παιδιά και εφήβους όσο και για νέους.
Πιο συγκεκριμένα και για να γίνει κατανοητό το μέγεθος του ζητήματος, αυτή τη στιγμή στις σχολικές μονάδες ειδικής αγωγής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης νομού Χανίων φοιτούν 91 παιδιά, ενώ στις αντίστοιχες σχολικές μονάδες δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης φοιτούν 93 παιδιά. Είναι, επομένως, δεκάδες οι οικογένειες που βιώνουν κάθε χρόνο , το άγχος και την αγωνία της στήριξης των παιδιών τους, εξαιτίας της έλλειψης των αναγκαίων δημόσιων δομών δημιουργικής απασχόλησης και στήριξης. Όλοι αυτοί προστίθενται στους πολλούς νέους ανάπηρους που τελείωσαν τα προηγούμενα χρόνια από την Ειδική Αγωγή ή από τη Γενική εκπαίδευση.
Τα παιδιά και οι νέοι που στερούνται αυτών των βασικών υποδομών χάνουν σημαντικά κομμάτια από τη διαδικασία της εκπαίδευσής τους, σημαντικές κατακτήσεις και δεξιότητες, που αφορούν όλους τους τομείς της ανάπτυξής και ψυχοκινητικής τους ωρίμανσης. Κυριολεκτικά, πισωγυρίζουν. Πολύ περισσότερο οι ενήλικοι, που ενώ η επιστήμη έχει τεράστιες κατακτήσεις, υπάρχει κατεκτημένη ιστορική πείρα και ενώ μπορούν να δουλέψουν, πετιούνται κυριολεκτικά στο περιθώριο.
Ενώ ταυτόχρονα, μένουν εξαρτημένοι για μια ζωή από την οικογένεια τους. Από την άποψη αυτή, το να υπάρχουν κάποιοι χώροι έστω δημιουργικής απασχόλησης των παιδιών και των νέων για κάποιες ώρες την ημέρα, αποκτά ξεχωριστή σημασία τόσο για τους ίδιους όσο και για τις οικογένειές τους.
Γιατί, οι γονείς τους αντιμετωπίζουν σοβαρότατες δυσκολίες για να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Για ανταπεξέλθουν σε αυτές αναγκάζονται να λύσουν από μόνοι τους το πρόβλημα της φύλαξης, της απασχόλησης προσλαμβάνοντας κατ’ οίκον φροντιστές ή ακόμη υποχρεώνονται να εγκαταλείψουν την εργασία τους. Οι επιπτώσεις στο εισόδημα αυτών των ήδη πολύ επιβαρυμένων οικογενειών είναι τεράστιες, ειδικά μέσα στην εξελισσόμενη οικονομική κρίση. Με αυτόν τον τρόπο γιγαντώνονται οι διάφοροι μηχανισμοί εκμετάλλευσης και εμπορευματοποίησης των αγωνιών των γονιών και των αναγκών του παιδιού τους.
Επιπλέον, τα άτομα αυτά αν και έχουν τη δυνατότητα εκπαίδευσης και συμμετοχής στη παραγωγή εξαιτίας της έλλειψης πρόβλεψης από το κράτος για την ένταξη τους σε αυτά, έχει σαν αποτέλεσμα να αποκλείονται και να περιθωριοποιούνται.
Η κατάσταση αυτή είναι αποτέλεσμα της πολιτικής της ΕΕ, όλων των κυβερνήσεων που έχουν περάσει απ’ τη χώρα μας, και της Τοπικής Διοίκησης, που αντιμετωπίζουν τα ΑμΕΑ και τις ανάγκες τους ως κόστος για το κράτος. Για αυτό τα σπρώχνουν αυτά και τις οικογένειες τους ως πελάτες στις επιχειρήσεις του χώρου που είναι σε ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια.
Μολονότι η εποχή μας είναι εποχή τεράστιων τεχνολογικών και επιστημονικών επιτευγμάτων που θα μπορούσαν να εξασφαλίζουν πρόληψη, θεραπεία, ανακούφιση και άνετη καθημερινότητα για τα ΑμΕΑ, την πλήρη ένταξη στην κοινωνία και στην εργασία, πρόσθετα μέτρα στήριξης των οικογενειών των παιδιών με Κοινωνικούς Λειτουργούς, Νοσηλευτές, Φροντιστές κλπ., η κάλυψη βασικών αναγκών της λαϊκής οικογένειας με μέλος ΑμΕΑ και των ίδιων των ΑμΕΑ εξαρτάται -λόγω της έλλειψης δημόσιων δωρεάν δομών- από τα επιχειρηματικά σχέδια και από το αν μπορούν να εξασφαλίσουν κέρδος ή όχι.
ΕΡΩΤΩΝΤΑΙ οι κ. Υπουργοί, ποια μέτρα προτίθενται να πάρουν ώστε :
• Να αντιμετωπιστεί το εκρηκτικό πρόβλημα της ανεργίας που καταρρακώνει τους νέους ανάπηρους και τις οικογένειες τους, λόγω της ανυπαρξίας συγκεκριμένης κρατικής στήριξης όλων των μορφών όπως προστατευόμενα εργαστήρια για νέους αναπήρους.
• Δεδομένων των παραπάνω, να συσταθεί και να λειτουργήσει ο αναγκαίος αριθμός δημόσιων δομών όπως ΚΔΑΠ ΜΕΑ, στο Νομό Χανίων, με μόνιμο προσωπικό όλων των ειδικοτήτων, ώστε να παρέχονται υπηρεσίες σε άτομα με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες σε καθημερινή βάση, σε δομημένο επιστημονικά πρόγραμμα με πρωινό και απογευματινό ωράριο, για παιδιά και εφήβους, αλλά και νέους με αναπηρία.
Οι Βουλευτές
Συντυχάκης Μανώλης
Κομνηνάκα Μαρία
Μανωλάκου Διαμάντω
