Παρέμβαση της Διευθύντριας της Παιδιατρικής Κλινικής του ΠΑΓΝΗ, Ένης Μιχαηλίδου, η οποία αναφέρεται σε όσους εναντιώνονται στην χρήση μάσκας, προσκαλώντας τους την ίδια στιγμή, να επισκεφθούν τα τμήματα στα οποία δουλεύουν προκειμένου να αντιληφθούν τι βιώνουν οι παιδίατροι και το υγειονομικό προσωπικό των νοσοκομείων. «Βγάλτε λοιπόν τις μάσκες, ελάτε στα νοσοκομεία και αφήστε τους δρόμους, για να σας ξεναγήσουμε», αναφέρει, μεταξύ άλλων, χαρακτηριστικά.
Το κείμενο της κ. Μιχαηλίδου:
«Λυπάμαι, λυπάμαι πραγματικά. Αυτά τα χαμόγελα στην πρώτη σειρά μου είναι ιδιαζόντως σαρκαστικά και ανεύθυνα … αν οι άνθρωποι αυτοί ήξεραν το τι βιώνουν οι παιδίατροι και το υγειονομικό προσωπικό μας, όταν τους φέρνουν τα παιδιά τους με πυρετό και βήχα θα ήταν πολύ λιγότερο ενθουσιώδεις και ανόητοι ….
Ναι αγαπητοί αγωνιστές και επαναστάτες του πεζοδρομίου … βιώνουμε άγχος, αγωνία και φόβο για σας, για μας και για τις οικογένειες όλων μας! Ντυνόμαστε με ειδικές στολές , χρησιμοποιούμε διαφορετικούς θαλάμους και όργανα, κινητοποιούμε ακριβά υλικά, δομές και υπηρεσίες του κράτους που θα πληρώνετε εσείς οι ίδιοι που χαμογελάτε ανόητα στην 1η γραμμή και θεωρείτε την ανευθυνότητα επανάσταση !
Βγάλτε λοιπόν τις μάσκες, ελάτε στα νοσοκομεία και αφήστε τους δρόμους, για να σας ξεναγήσουμε !
Αφού δεν φοβάστε και έχετε χρόνο για διαδηλώσεις στο πεζοδρόμιο, ελάτε καλύτερα όπως είστε στα τμήματα που δουλεύουμε για σας και τα παιδιά σας και προσφέρετε εθελοντικά τις υπηρεσίες σας !
Ελάτε να μεταφέρετε τα δείγματα , να κρατήσετε συντροφιά σε άρρωστα παιδιά που περιμένουν τα αποτελέσματα από το τεστ και φυσικά μην φοράτε τις μάσκες σας ! Βλέπετε εμείς που βγάλαμε τα μάτια μας στα βιβλία αποφασίσαμε ξαφνικά για το τίποτα να μασκοφορεθούμε και να γιορτάζουμε καθημερινά τις Απόκριες …
Αγαπητοί επαναστάτες: η μάσκα δεν είναι φυλακή. Είναι απόδειξη αισθήματος ευθύνης, αξιοπρέπειας και σεβασμού προς τους συνανθρώπους μας. Λυπάμαι , λυπάμαι πραγματικά … λυπάμαι που αφιλτράριστα ιδέες μη ειδικών γίνονται συνθήματα για το πεζοδρόμιο. Όταν όμως αυτό γίνεται επικίνδυνο τότε νομίζω οι ειδικοί και ο νόμος πρέπει να παίρνουν θέση .
Σαν υπεύθυνη παιδοπνευμονολογικού ιατρείου του ΠΑΓΝΗ εδώ και δεκαετίες θα ήθελα να τονίσω ότι η χρήση της απλής μάσκας στα παιδιά δεν εγκυμονεί κανένα κίνδυνο.
Ειδικότερα δε, προστατεύει περισσότερο τα παιδιά με ελεγχόμενο βρογχικό άσθμα που είναι ευάλωτα σε λοιμώξεις.
Τα παιδιά χρειάζονται το παράδειγμα των γονέων και όχι δικαιολογητικά για το σχολείο τους ! Όσο για το νόμο : ναι εξακολουθώ να πιστεύω ότι η βλακεία που βλάπτει την κοινωνία θα πρέπει να διώκεται ποινικά«.
*Το κείμενο της κ. Μιχαηλίδου συνοδευόταν από την παρακάτω φωτογραφία:
Αντίστοιχη ήταν η παρέμβαση του Προέδρου του Ιατρικού Συλλόγου Ηρακλείου Χάρη Βαβουρανάκη:
Σε παρέμβαση του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αναφέρει:
«ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ…
Φίλε συμπολίτη, που χθες ήσουν στην συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά της χρήσης μάσκας. Άκουσα με προσοχή τα συνθήματα που με τόσο πάθος φώναξες.
ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ πως η χρήση μάσκας δεν είναι μια πολιτική επιλογή των κυβερνώντων. Δεν έχει ούτε κομματικό, ούτε ιδεολογικό πρόσημο. Είναι η επιστημονική άποψη των ειδικών λοιμοξιολόγων.
Είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο ότι η χρήση της βοηθάει σημαντικά στον περιορισμό μετάδοσης του ιού, καθώς μειώνει την απόσταση μεταφοράς των σταγονιδίων από ένα βήχα ή ένα φτάρνισμα αλλά και κατά την ομιλία.
Μη ξεχνάς αν κάτι κερδίσαμε μαζί με τη ζωή μας, στην πρώτη φάση της πανδημίας είναι αυτό, να ακούμε την γνώμη των ειδικών.
ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ, ότι φορώντας την μάσκα δεν επηρεάζεται η αναπνοή σου. Αν συνέβαινε αυτό εμείς οι γιατροί θα είχαμε το μεγαλύτερο πρόβλημα. Να ξέρεις, οι μάσκες δεν έχουν την ικανότητα να μειώσουν τα επίπεδα οξυγόνου, απλά μπλοκάρουν τα ιικά σωματίδια.
ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ότι είναι εξαιρετικά αποτελεσματικές.
Αν το 80% του πληθυσμού τις χρησιμοποιεί σωστά τότε το αποτέλεσμα της χρήσης τους στον περιορισμό της μετάδοσης του ιού είναι το ίδιο με ένα καθολικό lockdown, όπως αυτό του Απριλίου.
ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ, πως η κορυφαία πράξη αλληλεγγύης στις μέρες μας είναι να φοράς τη μάσκα σου. Πρώτα προστατεύεις τον συνομιλητή σου, τον διπλανό σου, τους ανθρώπους που συναστρέφεσαι και μετά τον εαυτό σου.
Χωρίς ίχνος αντιπαράθεσης, χωρίς καμία διάθεση αντιδικίας, θα ήθελα να ήξερα πως θα ένιωθες αν κάποιος δικός σου, από αυτούς που ομορφαίνουν τον κόσμο σου, άνθρωπος νοσούσε. Εύχομαι να μην νιώσεις την αγωνία αυτή.
Τελειώνοντας να σου πω πως σέβομαι την άποψη σου παρόλο που πιστεύω ότι είναι λάθος. Βασική αρχή της δημοκρατίας. Θέλω να σου ζητήσω να σεβαστείς κι εσύ την δική μου. Να παραμείνεις στο σπίτι σου, προστατεύοντας όλους εμάς.Θα στο ξαναπώ στις δημοκρατίες κάθε άνθρωπος είναι αναγκαίος«.
