Τζάμπα μαγκιά και ένοχη σιωπή από το Μαξίμου απέναντι στις αποκαλύψεις

Την πεπατημένη της αντιγραφής των πρωτοσέλιδων του… Documento ακολούθησε το Μέγαρο Μαξίμου.

Πράγμα λογικό, αφού αυτό τα… υπαγορεύει συνήθως.

Έτσι λοιπόν για άλλη μια φορά είδαμε τις αναφορές σε «υπόδικο» και τις απαραίτητες δήθεν έξυπνες ατάκες για το πώς στηρίζει τη Νέα Δημοκρατία και τον Μητσοτάκη.

Μόνο που για την ταμπακιέρα το Μέγαρο Μαξίμου δεν είπε τίποτα.

Γιατί ο Μαρινάκης μίλησε συγκεκριμένα.

Με ονόματα και διευθύνσεις.

Μίλησε για το πώς για ένα μεγάλο διάστημα το Μέγαρο Μαξίμου δεν είχε κανένα πρόβλημα να συζητάει μαζί του.

Για το πώς ο Νίκος Παππάς τον παρακάλεσε, εκ μέρους του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, να πληρώσει όσο πιο γρήγορα την πρώτη δόση για την τηλεοπτική άδεια.

Για το πώς τον παρακάλεσε, πάλι εκ μέρους του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, να βοηθήσει τον Χρ. Καλογρίτσα να πληρώσει και αυτός την άδεια.

Για το πώς τότε, το 2016 ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε ο Αλέξης Τσίπρας είχαν πρόβλημα με τα λεφτά του Μαρινάκη.

Αντίθετα, τον ήθελαν για να νομιμοποιήσουν την ιστορία με τις τηλεοπτικές άδειες.

Ούτε λέει τίποτα το Μέγαρο Μαξίμου για την καταγγελία του Μαρινάκη ότι η στάση του ΣΥΡΙΖΑ άλλαξε, όταν ο Μαρινάκης δεν δέχτηκε τις υποδείξεις για το ποιοι θα έμπαιναν διευθυντές στα ΜΜΕ του τέως ΔΟΛ.

Οι καταγγελίες για Κόκκαλη

Επίσης, το Μέγαρο Μαξίμου τηρεί ένοχη σιωπή και για τις καταγγελίες που αφορούν τον νέο αγαπημένο ολιγάρχη του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή τον Σωκράτη Κόκκαλη: για τα έργα ύψους 750 εκατομμυρίων που έχει τσιμπήσει επί «αριστερής διακυβέρνησης» ο Κόκκαλης, αλλά και για την εξυπηρέτηση που του έκαναν για τη δυνατότητα να κατεβάσει το Καζίνο στο Μαρούσι παρά τις αντιδράσεις των κατοίκων και του Χαλανδρίου και του Αμαρουσίου.

Είναι προφανές ότι το Μέγαρο Μαξίμου έχει κατασκευάσει ένα «σκιάχτρο».

Γι’ αυτό και αναπαράγει τα γνωστά προκάτ «αφηγήματα» του Τριανταφυλλόπουλου και άλλων… λουλουδιών της «ενημέρωσης».

Γι’ αυτό και χρησιμοποιεί τον Μαρινάκη, έναν επιχειρηματία που δεν θέλει συναλλαγές με το κράτος, ως υποτίθεται παράδειγμα της διαπλοκής.

Για να συγκαλύψει το γεγονός ότι την ίδια ώρα είναι το ίδιο το Μέγαρο Μαξίμου και η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα που έχουν γίνει γραφείο εξυπηρέτησης του Ιβάν Σαββίδη, του Δημήτρη Μελισσανίδη και του Σωκράτη Κόκκαλη.

Για να προσπαθήσει να ξεχαστεί το σκάνδαλο Πετσίτη και οι παράξενες δοσοληψίες με την πλευρά Λαυρεντιάδη.

Αντί να παραδεχτούν ότι το διαβόητο ηθικό πλεονέκτημα έχει πάει περίπατο, προτιμούν να στήνουν σκευωρίες και να στοχοποιούν επιχειρηματίες που δεν ζήτησαν ειδική μεταχείριση από το δημόσιο.

Μόνο που πλέον οι όροι του παιχνιδιού έχουν αλλάξει.

Ο Μαρινάκης μίλησε.

Και όταν κάποιος μιλάει, δίνει στοιχεία, εξηγεί, αποσαφηνίζει, αποκτά πρόσωπο, τότε παύει να είναι σκιάχτρο και «εύκολος στόχος».

Ιδίως όταν κάνει σαφές ότι δεν θα το βάλει κάτω και θα διεκδικήσει το δίκιο του.

Αραγε ο λόγος που δεν κάνει αναφορά το Μαξίμου στην ανακοίνωσή του στις καταγγελίες Μαρινάκη είναι γιατί μπορεί αυτός να αποδείξει τα λεγόμενά του;

Γιατί τότε οι όροι αντιστρέφονται.

Και στο στόχαστρο είναι πλέον η κυβέρνηση, το Μέγαρο Μαξίμου, ο Νίκος Παππάς και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας.

Γιατί αυτοί πρέπει να εξηγήσουν γιατί στοχοποιούν έναν επιχειρηματία που:

Συμβάλλει στην ανάπτυξη.

Ενισχύει τα φορολογικά έσοδα.

Δημιουργεί θέσεις εργασίας.

Διασώζει και αναπτύσσει έναν ιστορικό όμιλο στα ΜΜΕ, οδηγώντας τον στη νέα εποχή, χωρίς να αλλοιώνει τη φιλοσοφία του.

Όπως και πρέπει να εξηγήσουν εάν υπάρχει ένα όριο στην προσπάθεια χειραγώγησης της δικαιοσύνης, στις σκευωρίες και στην προκατασκευή ενόχων.

Και μάλιστα να το εξηγήσουν ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.