Άρθρο του Atlantic Council παρουσιάζει αυτό που θεωρεί ως το δίλημμα που έχει μπροστά της η Δύση: Ή θα εξοπλίσει την Ουκρανία ή δίνει την έγκρισή της σε γενοκτονία. Το άρθρο, αν και δεν δίνει ιδιαίτερο χώρο σε αυτό το ζήτημα, αναφέρει ότι έτσι μπορεί να υπάρχει κλιμάκωση της σύγκρουσης, δηλαδή με απλά λόγια ένας Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος.
Στο άρθρο του, το Atlantic Council αναφέρει ότι καθώς η Ουκρανία συνεχίζει να απελευθερώνει περιοχές βόρεια του Κιέβου, το παγκόσμιο κοινό έρχεται αντιμέτωπο με συγκλονιστικές φωτογραφίες και βίντεο που αποδεικνύουν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Οι εβδομάδες που πέρασαν υπό ρωσική κατοχή έχουν μετατρέψει τα άλλοτε ήσυχα προάστια της ουκρανικής πρωτεύουσας σε ένα απέραντο πεδίο θανάτου. Γίνεται όλο και πιο εμφανές ότι η δύναμη εισβολής του Πούτιν έχει διαπράξει εγκλήματα πολέμου που θυμίζουν τις χειρότερες στιγμές του 20ου αιώνα, αναφέρεται στο άρθρο του Πίτερ Ντίκινσον.
Δεν πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά ή τυχαίες πράξεις αγριότητας. Αντιθέτως, αποκαλύπτουν την πρόθεση γενοκτονίας στην καρδιά του πολέμου του Πούτιν στην Ουκρανία. Σε πόλεις και χωριά σε ολόκληρη την περιοχή, τα ουκρανικά στρατεύματα αντιμετωπίζουν εντυπωσιακά παρόμοιες σκηνές κτηνώδους σφαγής που παραπέμπουν σε ένα προμελετημένο σχέδιο εξόντωσης.
Νεκρά σώματα κείτονται διάσπαρτα στους δρόμους, πολλά με τα χέρια δεμένα. Τα θύματα θάβονται σε ομαδικούς τάφους ή στοιβάζονται σε υπόγεια. Οι αυτοκινητόδρομοι είναι γεμάτοι από καμένα αυτοκίνητα και απανθρακωμένα ανθρώπινα υπολείμματα.
Φρικαλεότητες
Οι φρικαλεότητες που αποκαλύφθηκαν κοντά στο Κίεβο προσφέρουν μια ζοφερή ένδειξη για το τι μπορεί να συμβαίνει σε άλλες περιοχές της Ουκρανίας, που βρίσκονται σήμερα υπό ρωσική κατοχή, αναφέρει το Atlantic Council. Γνωρίζουμε ήδη ότι ο στρατός του Πούτιν έχει βάλει στο στόχαστρο τον άμαχο πληθυσμό σε μια εκστρατεία αδιάκριτων βομβαρδισμών από πυροβολικό και αεροπλάνα που έχει μετατρέψει ολόκληρες πόλεις σε ερείπια και έχει αφήσει χιλιάδες νεκρούς.
Όσοι επιβιώνουν από την επίθεση αντιμετωπίζουν την προοπτική της αναγκαστικής απέλασης στη Ρωσία και ένα αβέβαιο μέλλον στην εξορία.
Εν τω μεταξύ, οι αναφορές σεξουαλικής βίας και βασανιστηρίων στα κατεχόμενα μέρη της Ουκρανίας έχουν γίνει καταθλιπτικά συνηθισμένες. Στις πόλεις που ελέγχονται από τη Ρωσία, τα στρατεύματα του Πούτιν συλλαμβάνουν συστηματικά τοπικούς αξιωματούχους, δημοσιογράφους, ακτιβιστές και κοινοτικούς ηγέτες σε σταλινικού τύπου επιχειρήσεις με σκοπό να αποκεφαλίσουν κάθε πιθανή ουκρανική αντίσταση, σημειώνεται στο άρθρο.
Όταν οι στόχοι καταφέρνουν να αποφύγουν τη σύλληψη, οι συγγενείς τους συλλαμβάνονται ως όμηροι. Πολλοί από αυτούς τους απαχθέντες φέρονται να έχουν εκτελεστεί, αλλά ο πραγματικός αριθμός των νεκρών δεν μπορεί να αποσαφηνιστεί έως ότου αποκατασταθεί ο ουκρανικός έλεγχος.
Δεν αποτελεί έκπληξη
Η κλίμακα των εγκλημάτων της Ρωσίας στην Ουκρανία δεν αποτελεί δυστυχώς έκπληξη, υποστηρίζει το Atlantic Council. Τα τελευταία οκτώ χρόνια, το καθεστώς Πούτιν κατηχούσε τον ρωσικό λαό με μια αμείλικτη ροή προπαγάνδας σχεδιασμένη να δαιμονοποιεί και να θεωρεί υπάνθρωπους τους Ουκρανούς, σημειώνεται στο άρθρο. Καθ’ όλη αυτή την περίοδο, τα ελεγχόμενα από το Κρεμλίνο ρωσικά μέσα ενημέρωσης παρουσίαζαν σταθερά τους Ουκρανούς ως προδότες λακέδες του δυτικού ιμπεριαλισμού και λυσσασμένους εθνικιστές που διακατέχονται από παράλογη ρωσοφοβία.
Την ίδια ώρα, ο ίδιος ο Πούτιν έχει επανειλημμένα αμφισβητήσει το δικαίωμα ύπαρξης της Ουκρανίας, ενώ συχνά ισχυρίζεται ότι οι Ουκρανοί είναι απλώς παραπλανημένοι Ρώσοι που έχουν παρασυρθεί και αποχωριστεί τεχνητά από τη μητέρα πατρίδα τους.
Η στάση του Πούτιν
Ο Πούτιν διευκρίνισε την άρνηση της ουκρανικής ταυτότητας σε ένα μακροσκελές δοκίμιο του Ιουλίου του 2021, στο οποίο κατηγορούσε τη σύγχρονη Ουκρανία ότι κατέχει ιστορικά ρωσικά εδάφη, ενώ ισχυριζόταν με παράξενο τρόπο ότι η ουκρανική κυριαρχία θα μπορούσε να είναι δυνατή μόνο σε συνεργασία με τη Ρωσία.
Η προσωπική εμμονή του Ρώσου ηγέτη με την Ουκρανία έχει ενταθεί καθ’ όλη τη διάρκεια της «βασιλείας» του και αντανακλά την έντονη δυσαρέσκειά του για τις αδικίες που θεωρούνταν αδικίες της σοβιετικής κατάρρευσης. Ο Πούτιν θεωρεί τη διάλυση της ΕΣΣΔ ως «το τέλος της ιστορικής Ρωσίας» και θεωρεί την επακόλουθη εξάπλωση της δημοκρατίας ως συνωμοσία της Δύσης εναντίον της χώρας του. Η μετασοβιετική ανάδυση μιας ανεξάρτητης και δημοκρατικής Ουκρανίας έχει καταλήξει να ενσαρκώνει αυτές τις δύο εμμονές, αναφέρει το Atlantic Council.
Για την «αποναζιστικοποίηση»
Σε μια σειρά από ανησυχητικά ανιστόρητες ομιλίες που εκφώνησε κατά τη διάρκεια της εισβολής του Φεβρουαρίου, ο Πούτιν χαρακτήρισε την Ουκρανία «αντιρωσική» με επικεφαλής «νεοναζί» και υποσχέθηκε να «αποναζιστικοποιήσει» τη χώρα.
Δεδομένου ότι η Ουκρανία είναι μια δημοκρατία με έναν εκλεγμένο από τον λαό Εβραίο πρόεδρο και ένα ακροδεξιό περιθώριο που σταθερά αποτυγχάνει να εξασφαλίσει πάνω από το 2% των ψήφων, αυτοί οι ναζιστικοί ισχυρισμοί είναι αυτονόητα γελοίοι, υποστηρίζει το Atlantic Council. Παρ’ όλα αυτά, οι αβάσιμοι ισχυρισμοί του Πούτιν γίνονται εύκολα αποδεκτοί από δεκάδες εκατομμύρια Ρώσους που ζουν εντός της προπαγανδιστικής φούσκας του Κρεμλίνου.
Αυτό το κατασκευασμένο αφήγημα περί «ναζιστικής Ουκρανίας» παίζει καθοριστικό ρόλο στην προώθηση της λαϊκής υποστήριξης για τον πόλεμο, αυξάνοντας παράλληλα την ανοχή της ρωσικής κοινής γνώμης στις φρικαλεότητες. Παρά την ευρεία επίγνωση της καταστροφής που συντελείται στην Ουκρανία, οι απλοί Ρώσοι υποστηρίζουν με συντριπτική πλειοψηφία την εισβολή. Μια πρόσφατη έρευνα που διεξήχθη από την πιο αξιόπιστη ανεξάρτητη δημοσκόπηση της Ρωσίας, το Levada Center, διαπίστωσε ότι η δημοτικότητα του Πούτιν είχε πράγματι αυξηθεί κατά 12% σε υψηλό τετραετίας, στο 83%, μετά το ξέσπασμα των εχθροπραξιών με την Ουκρανία.
Τώρα γινόμαστε μάρτυρες της ανατριχιαστικής επιβεβαίωσης της διάσημης προειδοποίησης του Βολτέρου ότι εκείνοι που μπορούν να σε κάνουν να πιστέψεις σε παραλογισμούς μπορούν επίσης να σε κάνουν να διαπράξεις φρικαλεότητες, τονίζει το Atlantic Council.
Οι Ρώσοι στρατιώτες που διδάχθηκαν να αρνούνται την ίδια την ύπαρξη της Ουκρανίας και ενθαρρύνθηκαν να θεωρούν όλους τους Ουκρανούς ναζί, συμμετέχουν σε μια εκστρατεία συντονισμένων εγκλημάτων πολέμου που απειλεί να περάσει το κατώφλι της γενοκτονίας. Ο διαστρεβλωμένος ορισμός τους για τον «Ναζί» έχει φτάσει να περιλαμβάνει κάθε Ουκρανό που δεν συμφωνεί μαζί τους και έχει μετατρέψει περισσότερους από 40 εκατομμύρια Ουκρανούς σε νόμιμους στόχους.
Γενικευμένη διεθνή οργή
Οι λεπτομέρειες των πρόσφατων εγκλημάτων πολέμου της Ρωσίας στην περιοχή του Κιέβου έχουν προκαλέσει γενικευμένη διεθνή οργή. Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ εξέφρασε το σοκ του για τις «στοιχειωμένες εικόνες των θηριωδιών που διαπράττει ο ρωσικός στρατός» και υποσχέθηκε ότι θα υπάρξουν περαιτέρω κυρώσεις και στήριξη από την ΕΕ.
Σε δήλωσή της στις 3 Απριλίου, η Βρετανίδα υπουργός Εξωτερικών Λιζ Τρας υποσχέθηκε: «Δεν θα ησυχάσουμε μέχρι οι υπεύθυνοι για τις θηριωδίες, συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών διοικητών και ατόμων του καθεστώτος Πούτιν, να βρεθούν αντιμέτωποι με τη δικαιοσύνη».
We must hold to account those responsible for the appalling acts committed by Russian troops in Bucha, Irpin and elsewhere in Ukraine.
Putin’s regime will not be allowed to cover up their involvement in these atrocities.https://t.co/fB2C4jz5M9
— Liz Truss (@trussliz) April 3, 2022
Ενώ η συζήτηση για την απόδοση νομικής ευθύνης στη Ρωσία είναι ευπρόσδεκτη, η τρέχουσα προτεραιότητα πρέπει να είναι η προστασία του ουκρανικού πληθυσμού από περαιτέρω εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την επείγουσα και δραματική επέκταση των αποστολών όπλων στην Ουκρανία, υποστηρίζει το Atlancic Council σε μια πρόταση «φωτιά».
Atlantic Council: Τι χρειάζεται τώρα το Κίεβο
Η δυτική στρατιωτική βοήθεια είχε ήδη σημαντικό αντίκτυπο στη σύγκρουση, αλλά τα περισσότερα όπλα που παραδόθηκαν στην Ουκρανία μέχρι στιγμής ήταν κατάλληλα για μια εξέγερση, ενώ το Κίεβο πρέπει τώρα να κερδίσει έναν συμβατικό πόλεμο, τονίζεται. Αυτό θα απαιτήσει περισσότερα άρματα μάχης, πυροβολικό, αεροσκάφη, ελικόπτερα, πυραυλικά συστήματα και πυρομαχικά, καθώς και άφθονα πρόσθετα αποθέματα αντιαρματικών και αντιαεροπορικών όπλων που έχουν ήδη αποδειχθεί τόσο αποτελεσματικά εναντίον του στρατού εισβολής του Πούτιν.
Η αύξηση των παραδόσεων όπλων στην Ουκρανία θα απαιτήσει σημαντικό πολιτικό θάρρος. Επί μήνες, οι δυτικοί ηγέτες δίσταζαν σχετικά με την προμήθεια επιθετικών όπλων στην Ουκρανία, φοβούμενοι μήπως προκαλέσουν τον Πούτιν. Ωστόσο, καθώς οι ρωσικές θηριωδίες κλιμακώνονται, αυτή η επιφυλακτικότητα πρέπει να σταθμιστεί έναντι του πολύ μεγαλύτερου κινδύνου μιας εξελισσόμενης γενοκτονίας στην καρδιά της Ευρώπης.
Η αμφιλεγόμενη πρόταση
Η επείγουσα στρατιωτική δράση είναι τώρα σαφώς απαραίτητη για να αποτραπεί αυτό που διαφορετικά θα μπορούσε σύντομα να γίνει ένα από τα σοβαρότερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας από τις ημέρες του Χίτλερ και του Στάλιν, αναφέρει το άρθρο.
Εάν η Ουκρανία εφοδιαστεί με τα απαραίτητα όπλα χωρίς καθυστέρηση, οι πιθανότητες θετικής έκβασης είναι μεγάλες. Τα ουκρανικά στρατεύματα έχουν ήδη αποδείξει την ικανότητά τους να νικήσουν τη Ρωσία στο πεδίο της μάχης και έχουν μεγάλο κίνητρο να υπερασπιστούν τα σπίτια τους. Αναγνωρίζουν ότι η ίδια η ύπαρξη της χώρας τους εξαρτάται από την ικανότητά τους να νικήσουν τον Πούτιν και έχουν πλήρη επίγνωση της μοίρας που θα περιμένει αυτούς και τους αγαπημένους τους σε περίπτωση αποτυχίας. Οι δυτικοί ηγέτες πρέπει τώρα να τους δώσουν τα εργαλεία για να ολοκληρώσουν τη δουλειά, προτείνει το Atlantic Council.
