Τι θα γίνει με την χρήση φυτοφαρμάκων μέχρι το 2027

Μετά από μια μακρόχρονη πορεία και επίμονη προσπάθεια οργανώθηκε πριν 6 μήνες η Ένωση Βιολογικής και Οικολογικής Φυτοπροστασίας (ΕΒΙΟΦ) με διευθύνοντα σύμβουλο τον κ. Γιώργο Κομνιανό, ο οποίος μας μίλησε για τα σχέδια της Ένωσης.

«Εμείς που συμφωνούμε με αυτό το στόχο, της μείωσης τον φυτοφαρμάκων, και ασχολούμαστε με τη Βιολογική Φυτοπροστασία, φτιάξαμε την Ένωση Βιολογικής και Οικολογικής Φυτοπροστασίας (ΕΒΙΟΦ) ώστε να έχουμε μια φωνή, τη στιγμή που έχουμε από την απέναντι πλευρά εκείνους που είναι αντίθετοι με αυτόν τον στόχο. Στο πλαίσιο αυτό, η μείωση της χρήσης φυτοφαρμάκων κατά 50% έως το 2027, όπως ορίζεται από την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, αποτελεί μια φιλόδοξη αλλά κρίσιμη πρόκληση», είπε στο neakriti.gr, ο  κ. Γιώργος Κομνιανός. 

Η αντίληψη του μέσου Ευρωπαίου παραγωγού στη συμβατική γεωργία λέει ότι με τη χρήση φυτοφαρμάκων απαλλάσσεται η καλλιέργεια από τους διάφορους εχθρούς και επιτυγχάνεται μια καλή παραγωγή.

«Αυτό είναι εντελώς λάθος. Είναι μια αντίληψη που είχε δημιουργηθεί τα προηγούμενα χρόνια και η Ευρωπαϊκή Ένωση τώρα επιχειρεί να την αλλάξει. Πλέον υπάρχει η κατάλληλη τεχνογνωσία και τα εργαλεία που είναι στα χέρια των παραγωγών, ώστε να μπορέσουν να παράγουν υγιεινά αγροτικά προϊόντα χωρίς να χρειάζεται να χρησιμοποιούν συνέχεια χημικά φυτοπροστατευτικά, αλλά να μπορούν παράλληλα να διαχειριστούν με τέτοιο τρόπο τις καλλιέργειες και το έδαφος ώστε να είναι πιο παραγωγικό από χρονιά σε χρονιά. Εμείς προσπαθούμε και από τα κέντρα των Βρυξελλών να επηρεάσουμε τους παραγωγούς μας ώστε να ακολουθήσουν τις μεθόδους της Βιολογικής Φυτοπροστασίας», πρόσθεσε ο κ. Κομνιανός.

Οι αγρότες του Ευρωπαϊκού αγροτικού Νότου κυρίως, καλούνται να αντιμετωπίσουν σημαντικές προκλήσεις, ώστε αρχικά να έχουν οικονομικά βιώσιμες αγροτικές εκμεταλλεύσεις. Πρέπει να υιοθετήσουν νέες σύγχρονες τεχνολογικές μεθόδους, να φτιάξουν σύγχρονες υποδομές, να εκπαιδευτούν και να βρουν λύσεις στις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης.

«Οι βιολογικές λύσεις φυτοπροστασίας είναι κυρίως προληπτικές και όχι κατασταλτικές, πρέπει να εφαρμόζονται την σωστή χρονική στιγμή με τις σωστές συνθήκες και η κάθε λύση συνδυάζεται  σε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα διαχείρισης καλλιεργειών που αποτελείται από ένα σύνολο φιλοπεριβαλλοντικών πρακτικών και κάποιων χημικών, μόνο σε περίπτωση που δεν υπάρχει άλλη επιλογή.

Η εκπαίδευση και η κατάρτιση των παραγωγών  και γενικότερη  η αποδοχή των γεωργικών συμβουλών μαζί με την διαρκή τεχνική υποστήριξη των ειδικευμένων στελεχών του κλάδου στον αγρό δημιουργεί την συνθήκη ορθής εφαρμογής και εμπιστοσύνης των αγροτών στις βιολογικές λύσεις», προσθέτει ο διευθύνων σύμβουλος της Ένωσης Βιολογικής και Οικολογικής Φυτοπροστασίας (ΕΒΙΟΦ) κ. Γιώργος Κομνιανός.

Για να πετύχει αυτή  η προσπάθεια απαιτείται διαρκής ενημέρωση και παρακολούθηση των παραγωγών, οικονομική στήριξη και κίνητρα ώστε να μάθουν να χρησιμοποιούν ορθά και να εκτιμήσουν τα πολλαπλά οφέλη από τις φιλοπεριβαλλοντικές λύσεις, συνεργασίες με πανεπιστήμια και ερευνητικά ιδρύματα, πειραματικά και αποδεικτικα για την ανάδειξη της αποτελεσματικότητας και των μακροπρόθεσμων οφελών.

Μπορεί να υποστηριχθεί με διάφορες προληπτικές στρατηγικές που εστιάζουν στη δημιουργία ανθεκτικών οικοσυστημάτων και στη βελτιστοποίηση των γεωργικών πρακτικών, όπως αμειψισπορά και ποικιλία καλλιεργειών, χρήση ανθεκτικών ποικιλιών, διατήρηση της  βιοποικιλότητας, αυξημένη χρήση βιολογικών προϊόντων, στρατηγικές διαχείρισης εδάφους, σωστός χωροταξικός σχεδιασμός καλλιεργειών, μεγαλύτερες εκτάσεις εφαρμογής και  βελτίωση ελέγχου, αποτελεσματικότητας και κόστους των βιοφυτοπροστατευτικών.

Η μείωση των κινδύνων από τη χρήση φυτοπροστατευτικών προϊόντων απαιτεί συντονισμένη προσπάθεια από όλους τους παράγοντες της αλυσίδας  όπως αγρότες, ερευνητές και Πανεπιστήμια, κατασκευαστές Φυτοπροστατευτικών προϊόντων, κυβερνήσεις και  καταναλωτές.

Η μετάβαση σε γεωργικές πρακτικές με λιγότερη χρήση φυτοφαρμάκων δεν είναι απλώς μια υποχρέωση που πηγάζει από τους κανονισμούς, αλλά μια ανάγκη για την προστασία της φύσης και την ενίσχυση της ανθεκτικότητας του πρωτογενούς τομέα.neakriti.gr