1. Τα μέτρα προστασίας κατά του κορωνοϊού που ανακοίνωσε η κυβέρνηση έχουν κερδίσει, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, τη γενική αποδοχή της κοινής γνώμης. Πιστεύετε πως θα μπορούσε να γίνει κάτι πιο δραστικό;
Την ίδια ώρα που ο λαός μας τηρεί τα περιοριστικά μέτρα, έχει αναλάβει τη δική του ατομική ευθύνη, δεν βλέπει το κράτος να αναλαμβάνει τη δική του. Μένει σπίτι, βγαίνει έξω με σφραγίδα και ταυτότητα, τηρεί τα μέτρα υγιεινής, αλλά δεν βλέπει να γίνονται μαζικές προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών, να ανοίγουν οι αναγκαίες ΜΕΘ, να επιβάλλονται μέτρα προστασίας σε όλους τους χώρους δουλειάς. Η ατομική ευθύνη εμπεδώνεται όταν συμβαδίζει με την κρατική ευθύνη που αντί να μεταθέτει το πρόβλημα, το αντιμετωπίζει θωρακίζοντας το δημόσιο σύστημα υγείας.
2. Θα μπορούσε κανείς να πει πως η θωράκιση του εθνικού συστήματος υγείας και η επίταξη των ιδιωτικών κλινών αποτελούν δυο σημεία που ήρθατε κοντά με τον ΣΥΡΙΖΑ. Θα μπορούσατε να συντονίσετε περαιτέρω τις αντιπολιτευτικές σας κινήσεις;
Τι σχέση έχει η πραγματική επίταξη του ιδιωτικού τομέα υγείας, με ότι αυτό συνεπάγεται για κρεβάτια, χειρουργεία, ΜΕΘ, τα οποία μαζί με το προσωπικό τους θα υπαχθούν σε πλήρη κρατικό έλεγχο με την «επίταξη» του ΣΥΡΙΖΑ που αφορά απλά την επέκταση της σύμβασης του ΕΟΠΥΥ στα ιδιωτικά νοσηλευτήρια; Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και η ΝΔ, έχει μεγάλες ευθύνες για την κατάσταση στη δημόσια υγεία. Η δική του κυβέρνηση άφησε κλειστά τα νοσοκομεία που έκλεισε η ΝΔ, μείωσε τα κονδύλια για την υγεία που βρήκε μειωμένα από τη ΝΔ. Κανείς τους δεν έκανε τις αναγκαίες προσλήψεις ιατρικού και υγειονομικού προσωπικού. Σήμερα όμως αναδεικνύεται η ανάγκη ενός αποκλειστικά δημόσιου και δωρεάν συστήματος υγείας, στο οποίο βέβαια και ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ έχουν αλλεργία. Γι αυτό μπορούν να συντονίζουν τις κινήσεις τους για την υποβάθμιση και την εμπορευματοποίηση της υγείας του λαού προκειμένου να γεμίζουν τα ταμεία των ιδιωτών υγείας.
3. Από την κριτική που έχετε ασκήσει έως τώρα καταλαβαίνουμε πως θεωρείτε ότι ορισμένα από τα μέτρα που έχουν ληφθεί για τους εργαζόμενους κρύβουν έναν μόνιμο χαρακτήρα. Είναι πράγματι αυτός ο φόβος σας;
Μα, αυτός είναι και ο φόβος των χιλιάδων εργαζομένων που στάλθηκαν από τις επιχειρήσεις και το κράτος σπίτι τους, άλλοι απολυμένοι, άλλοι απλήρωτοι, των εργαζομένων που δουλεύουν πλέον με το καθεστώς της εκ περιτροπής εργασίας ή της τηλεργασίας όπου κανείς δεν γνωρίζει για τις απλήρωτες υπερωρίες, παρά μόνο ο εργοδότης. Για μας δεν είναι μόνο φόβος, είναι βεβαιότητα ότι αυτά τα μέτρα που χρόνια διαβάζουμε στα μηνιαία δελτία του ΣΕΒ, ήρθαν για να μείνουν. Γι’ αυτό τώρα δε μένουμε σιωπηλοί απέναντι σε όσους κάνουν την πανδημία ευκαιρία για να φορτώσουν για άλλη μια φορά τη νέα καπιταλιστική κρίση που είναι προ των πυλών στην εργατική τάξη, το λαό.
4. Θα συνεχίσετε τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας σε νοσοκομεία και χώρους εργασίας παρά το γεγονός ότι έχει απαγορευτεί η συνάθροιση άνω των 10 ατόμων σε δημόσιους χώρους;
Οι συμβολικές συγκεντρώσεις των υγειονομικών στα νοσοκομεία με αποφάσεις της Ομοσπονδίας, των σωματείων τους έγιναν με όλα τα αναγκαία μέτρα προφύλαξης. Σε μια τέτοια συγκέντρωση των “ηρώων με τις λευκές μπλούζες”, που ζητούν όπλα για να πολεμήσουν την πανδημία, δηλαδή προσλήψεις και μέσα προστασίας, γιατί ένα μεγάλο κομμάτι και των ίδιων έχουν νοσήσει, η κυβέρνηση έστειλε τις αστυνομικές δυνάμεις. Δεν είδαμε όμως ορισμένοι να έχουν την ίδια ευαισθησία για τις συνθήκες πραγματικού συνωστισμού που επικρατούν μέσα στα νοσοκομεία και σε πολλούς άλλους εργασιακούς χώρους όπου οι εργαζόμενοι είναι αναγκασμένοι να συνωστίζονται χωρίς τα απαραίτητα μέτρα προφύλαξης. Δηλαδή, μέσα στις ΜΕΘ είναι συνωστισμένοι “ήρωες” και στο προαύλιο του νοσοκομείου που ζητούν τα αυτονόητα γίνονται συνωστισμένοι “αποδιοπομπαίοι τράγοι”; Το ΚΚΕ με τους βουλευτές του και τα στελέχη του βρίσκονταν και θα βρίσκονται στο πλάι τους.
5. Ποιο πιστεύετε πως θα είναι το νέο πολιτικό σκηνικό που θα διαμορφωθεί μετά την έξοδο από την κρίση της πανδημίας;
Θα υπάρχει ακόμη μεγαλύτερη σύγκλιση των αστικών κομμάτων, κυρίως ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου κι αυτή η κρίση να φορτωθεί στο λαό. Αυτό άλλωστε ήδη είχε προχωρήσει και σε άλλα κρίσιμα ζητήματα πριν την πανδημία όπως είναι η εξωτερική πολιτική, το προσφυγικό κλπ. Δεν αποκλείουμε ανακατατάξεις στο αστικό πολιτικό σκηνικό ή και συνεργασίες τύπου γ’ μνημονίου, που σήμερα φαντάζουν αδύνατες. Το κρίσιμο για εμάς είναι ο λαός, να μη βγει απλά από το σπίτι του μόλις τελειώσει η πανδημία, αλλά να βγει και δυναμικά στο προσκήνιο, για να μην πληρώσει κι αυτήν την κρίση.
6. Θεωρείτε πως ο πρωθυπουργός θα προκρίνει τη λύση των πρόωρων εκλογών;
Ο πρωθυπουργός θα πάρει πολιτικές πρωτοβουλίες, προκειμένου να νομιμοποιηθούν τα αντιλαϊκά μέτρα για να ξεπεραστεί η νέα καπιταλιστική κρίση. Το ζήτημα όμως είναι ο ίδιος ο λαός να πάρει πρωτοβουλίες, για να μην πληρώσει ξανά τα σπασμένα, για να βγει δυνατός και όρθιος, όχι μόνο απ΄ την πανδημία αλλά και από τη νέα κρίση. Και ένας τρόπος είναι να δυναμώσει το ΚΚΕ σε σχέση με τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης.
7. Πως σχολιάζετε τα αποτελέσματα του Eurogroup;
Για μία ακόμα φορά τα τελευταία χρόνια βγήκαν στην επιφάνεια οι μεγάλες αντιθέσεις μέσα στην ΕΕ, παρά την επίτευξη αυτού του προχθεσινού εύθραυστου συμβιβασμού ανάμεσα στα κράτη-μέλη, ύστερα από ένα μαραθώνιο αλλεπάλληλων συνεδριάσεων και έντονων διαπραγματεύσεων. Οι χώρες με μικρότερα κρατικά χρέη (όπως η Γερμανία, η Ολλανδία, η Αυστρία) επιμένουν ότι η δανειοδότηση των οικονομιών θα πρέπει να είναι υπόθεση ξεχωριστά κάθε κράτους, μέσω των σημερινών μηχανισμών στήριξης. Οι δε χώρες με υψηλότερα κρατικά χρέη, (όπως η Ιταλία, Ισπανία κλπ) που θα χρειαστούν μεγάλα πακέτα για την στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων τους, υποστηρίζουν ότι αυτή η δανειοδότηση θα πρέπει να γίνει με όρους μεγαλύτερης “αμοιβαιοποίησης” των νέων χρεών. Το πρόβλημα συνολικά και άσχετα τι θα γίνει στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ μετά το Πάσχα είναι ότι όλες αυτές οι αποφάσεις δεν είναι για να στηρίξουν κυρίως τους εργαζόμενους, τους λαούς της Ευρώπης ανάμεσα τους και τον ελληνικό λαό, αλλά μόνο για την στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων, την κερδοφορία τους και την ενίσχυσή τους έναντι των ανταγωνιστών τους, όπως είναι οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Ρωσία κ.α. Δυστυχώς, θα πρέπει να προετοιμαζόμαστε να αντιμετωπίσουμε νέα αντιλαϊκά μέτρα, είτε ονομαστούν μνημόνια είτε όχι. Γι’ αυτό χρειάζεται και ένταση των αγώνων. Έτσι κι αλλιώς, η ταξική πάλη θα οξυνθεί.
