«Σωθήκαμε γιατί άλλαξε η ώρα πτήσης» – Συγκλονίζει ο πατέρας Παντελεήμων για τους Έλληνες προσκυνητές στους Άγιους Τόπους

Καλά στην υγεία τους, αν και ο ήχος από τις σειρήνες του Ισραήλ ηχεί ακόμα στα αυτιά τους, γύρισαν το απόγευμα του Σαββάτου στο Ηράκλειο της Κρήτης, οι 61 προσκυνητές του γκρουπ που είχε επισκεφτεί τους Αγίους Τόπους την περασμένη εβδομάδα από την Ιερά Μονή του Αγίου Παντελεήμονα στο Φόδελε.

Όπως εξηγεί στο protothema.gr o πατέρας Παντελεήμων Μούγκουρος που πρωτοστατούσε της εκδρομής, το γκρουπ των προσκυνητών βίωσε ένα μικρό «θαύμα» καθώς για ελάχιστες ώρες δεν εγκλωβίστηκε στο Ισραήλ.

«Ήμασταν τυχεροί γιατί δεν προλάβαμε να ζήσουμε όλο αυτό τον τρόμο που σκορπίζεται τις τελευταίες ώρες στο Ισραήλ. Οι σειρήνες στην δικής μας την περίπτωση άρχισαν να ηχούν όταν είχαμε φύγει από τα Ιεροσόλυμα και πηγαίναμε προς το αεροδρόμιο. Στην ουσία ζήσαμε ένα ”θαύμα” γιατί σωθήκαμε την τελευταία στιγμή. Άλλαξε η πτήση μας κι έτσι φύγαμε πολύ νωρίτερα, διαφορετικά θα ήμασταν αναγκασμένοι να μείνουμε στην Παλαιστινιακή λωρίδα. Η πτήση μας είχε προγραμματιστεί αρχικά για τις 3 η ώρα το μεσημέρι του Σαββάτου κι έπρεπε να ήμασταν στο αεροδρόμιο τρεις ώρες νωρίτερα. Από την Πέμπτη μας είχαν ενημερώσει πως προέκυψε κάποια αλλαγή για τη μια η ώρα κι έτσι έπρεπε να ήμασταν από τις 10 στο αεροδρόμιο» αναφέρει ο πατέρας Παντελεήμων.

Και προσθέτει: «Μέναμε στην Βηθλεέμ και κοντά στα 15 λεπτά από τα σύνορα της Ιερουσαλήμ. Ωστόσο στην διαδρομή και γύρω στις 9:15 το πρωί άρχισαν να ηχούν οι σειρήνες και να κλείνουν τα πάντα. Ήμασταν σαστισμένοι καθ όλη την διάρκεια της επιστροφής. Ήταν όλα τόσο ξαφνικά, βλέπαμε στον ουρανό τις ρουκέτες και νομίζαμε ότι ήταν φωτοβολίδες. Από τον Παλαιστίνιο οδηγό του πούλμαν μάθαμε τι συμβαίνει. Μόλις φτάσαμε στο αεροδρόμιο καταλάβαμε την σοβαρότητα της κατάστασης γιατί ήταν άδειο και μόνο ο στρατός πήγαινε κι ερχόταν, ενώ μετέφεραν πολυβόλα σε διάφορα σημεία».

Το γκρουπ τον προσκυνητών από την Κρήτη βίωσε και την εμπειρία των καταφυγίων, καθώς μέχρι να λυθούν τα διαδικαστικά δεν μπορούσαν να μπουν στους χώρους του αεροδρομίου: «Ήταν άδειο εντελώς το αεροδρόμιο και αναρωτιόμασταν που ήταν οι άλλοι επιβάτες. Δεν μας άφηναν να μπούμε στο αεροδρόμιο γι αυτό και μας μετέφεραν αρχικά στα καταφύγια, όπου κι αυτά ήταν γεμάτα από άλλους ταξιδιώτες. Ήμασταν τυχεροί γιατί άλλα γκρουπ παραμένουν εκεί. Ήδη το ένα γκρουπ που έμενε στο ίδιο ξενοδοχείο μαζί μας παραμένει εκεί κι ένα άλλο που είχε πάει στο βόρειο Ισραήλ στην Ιεριχώ είναι εκεί επίσης. Όταν μπήκαμε στο αεροπλάνο ήμασταν μόνο εμείς οι 61 επιβάτες κι άλλοι 4. Σκεφτόμασταν τα πάντα και ευχόμασταν να πάνε όλα καλά. Όταν απογειωθήκαμε ο πιλότος μας είπε να κοιτάξουμε δεξιά κι εκεί είδαμε τους καπνούς από την λωρίδα της Γαζάς φοβηθήκαμε. Προσπαθούσαμε να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας, φοβόμασταν ότι δεν ήμασταν ασφαλείς. Ο κόσμος είχε βγάλει τα προσευχητάρια του και διάβαζε».