Συγκαταλέγεται στις μεγαλύτερες μορφές του 20ού αιώνα. Συγγραφέας, διανοούμενη, φεμινίστρια, ακτιβίστρια, μητέρα.
Γεννήθηκε σαν σήμερα 9 Ιανουαρίου του 1908 και φυσικά δεν είναι άλλη από την Σιμόν ντε Μποβουάρ.
Η Σιμόν ντε Μποβουάρ γεννήθηκε στο Παρίσι. Μεγαλώνει σε ένα συντηρητικό, μεγαλοαστικό και καθολικό περιβάλλον. Μάλιστα λίγο πριν την εφηβεία έλεγε ότι ήθελε να γίνει καλόγρια.
Από εκεί και έπειτα όλα αλλάζουν. Στα 14 της χρόνια περνάει μια σημαντική υπαρξιακή κρίση που την απομακρύνει μια και καλή από το Θεό και την εθίζει στη φιλοσοφική αναζήτηση, η οποία καθόρισε τελικά την ζωή της.
Υπάκουγε μόνο στη θέλησή της
«Δεν ζηλεύω κανέναν. Είμαι απόλυτα ευχαριστημένη με τη ζωή όπως είναι. Αν έπρεπε να ξαναρχίσω τη ζωή μου από την αρχή, δεν θα την έκανα διαφορετικά», είχε πει η ίδια σε συνέντευξή της της στην εφημερίδα ΝΥΤ το 1974.
Το πάθος της για τη φιλοσοφία την οδηγεί στα έδρανα της σχολής École Normale Supérieure, όπου ξεχωρίζει για την ανατρεπτική της σκέψη.
Στα 21 της χρόνια, γνωρίζει τον Ζαν Πολ Σαρτρ, συμφοιτητή της, που στη συνέχεια πρόκειται να γίνει ο άνθρωπός της και πνευματικός της συνοδοιπόρος. Από το 1931 έως το 1943, η Σιμόν ντε Μποβουάρ όντας η νεότερη καθηγήτρια φιλοσοφίας διδάσκει σε σχολεία της Ρουέν, της Μασαλίας και των Παρισίων.
Οι διαλέξεις της είχαν θέματα όπως η ισότητα, η ελευθερία καθώς και η κοινωνική καταπίεση που δέχονται -δυστυχώς ακόμη- οι γυναίκες.
Η Σιμόν ντε Μποβουάρ διακρίθηκε για την ευφυϊα της, καθώς και για τις προοδευτικές τις απόψεις, που φρόντιζε να υποστηρίζει ένθερμα τόσο στα κείμενα, όσο και στην προσωπική της ζωή. Αν και πολλά έργα της πλέον θεωρούνται κλασικά, το σημαντικότερο έργο, το οποίο θεωρείται τομή στην ιστορία του φεμινιστικού κινήματος είναι το «Δεύτερο Φύλο».
Το έργο της «Δεύτερο Φύλο/ Second Sex»(1949) είναι ένα θεμελιώδες έργο που σημάδεψε τη φεμινιστική ιδεολογία, καθώς κριτικάρει την πατριαρχία και τη δευτερεύουσα θέση της γυναίκας στην κοινωνία. Σε αυτό, η Σιμόν Ντε Μποβουάρ υποστηρίζει πως η γυναίκα είναι προϊόν-αποτέλεσμα της κοινωνίας και του πολιτισμού.
Η Σιμόν ντε Μποβουάρ πέθανε 6 χρόνια μετά τον αγαπημένο της Ζαν Πολ Σαρτρκαι πιο συγκεκριμένα στις 14 Απριλίου του 1986 από πνευμονία.
Δέκα αποφθέγματα που έχουν καταγραφεί στην ιστορία
Μία γυναίκα νιώθει πως γέρασε, από τη στιγμή που οι άλλοι παύουν να την κακολογούν.
Κάποιες μέρες ο Θεός μοιάζει τόσο μακρινός, που μοιάζει απών.
Δεν γεννιέσαι γυναίκα. Γίνεσαι.
Είναι τα γηρατειά μάλλον παρά ο θάνατος που είναι το αντίθετο της ζωής.
Τα γεράματα είναι η παρωδία της ζωής, ενώ ο θάνατος μετατρέπει τη ζωή σε πεπρωμένο.
Αν θέλει να ξεχάσει κανείς μπορεί, πρέπει όμως, να θέλει.
Τους αρέσει να σκοτώνουν το χρόνο τους περιμένοντας το χρόνο να τους σκοτώσει.
Το παρόν δεν είναι ένα εν δυνάμει παρελθόν. Είναι η στιγμή της επιλογής και της δράσης.
«Ότι το να κάνει παιδί είναι ο σκοπός της ζωής μιας γυναίκας είναι μια δήλωση που έχει την ίδια αξία που έχει ένα διαφημιστικό σλόγκαν»
Η μοιρολατρία θριαμβεύει επάνω σ’ αυτούς που πιστεύουν σ’ αυτήν.
Αν ωστόσο έπρεπε να διαλέξουμε μία ατάκα της, θα επιλέγαμε αυτή που η ίδια είχε αποκαλύψει στους ΝΥΤ, την οποία (ατάκα) έγραψε στο ημερολόγιό της σε ηλικία μόλις 19 ετών: «Δεν θέλω η ζωή μου να υπακούει σε καμία άλλη θέληση εκτός από τη δική μου»…
