Με εξαιρετικά «βαριά» ατζέντα ετοιμάζεται να πορευθεί η εθνική αντιπροσωπεία κατά το πρώτο δίμηνο του νέου έτους. Δύσκολα θέματα, νέο θεσμικό πλαίσιο, πολιτικό κλίμα με ανανεούμενη ή και αυτοτροφοδοτούμενη ένταση, μείζονος σημασίας προκλήσεις σε εθνικό επίπεδο συνθέτουν το περιβάλλον εντός του οποίου κυβέρνηση και αντιπολίτευση θα συνυπάρξουν στη Βουλή την αμέσως προσεχή περίοδο.
Από συμβολικής πλευράς, για προφανείς λόγους, ξεχωρίζει η υπόθεση της εκλογής νέου Προέδρου της Δημοκρατίας. Ο νυν Πρόεδρος, Πρ. Παυλόπουλος, είχε εκλεγεί στις 18 Φεβρουαρίου 2015. Καθώς, λοιπόν, η θητεία του λήγει, οι 300 θα κληθούν έως τα μέσα Φεβρουαρίου είτε να τον επανεκλέξουν είτε να εκλέξουν τον/τη διάδοχό του. Η διαδικασία αυτή τη φορά είναι ποιοτικά εντελώς ξεχωριστή, καθώς, δεδομένης της πρόσφατης συνταγματικής τροποποίησης, είναι απολύτως αποφορτισμένη από το ενδεχόμενο διάλυσης της Βουλής και πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, σε περίπτωση «αδυναμίας» ανάδειξης του κορυφαίου πολιτειακού παράγοντα της χώρας. Ωστόσο, κάθε άλλο παρά στερείται ειδικότερου πολιτικού ενδιαφέροντος: Αφενός η πρόταση του πρωθυπουργού θα στείλει μήνυμα ως προς τις γενικότερες προθέσεις του όσον αφορά και το περιβάλλον συναίνεσης εντός του οποίου θα πρέπει να πορευθεί ο πολιτικός κόσμος την επόμενη περίοδο, αφετέρου η στάση των κομμάτων της αντιπολίτευσης θα καταδείξει αν υπάρχει γόνιμο έδαφος για την επιδιωκόμενη αυτή συναίνεση.
Την ίδια στιγμή, πάντως, όπως προκύπτει και από τον ευρύτερο νομοθετικό και άλλο σχεδιασμό των εργασιών του Κοινοβουλίου, αφορμές και αιτίες πυροδότησης εντάσεων δεν θα λείψουν. Κατ’ αρχάς, από την Πέμπτη 9 Ιανουαρίου κιόλας, θα ξαναρχίσουν οι συνεδριάσεις της Προανακριτικής, δηλαδή –όπως ειδικώς ονομάζεται– της «Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής προς διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης σχετικά με τη διερεύνηση αδικημάτων που τυχόν έχουν τελεσθεί από τον τέως αναπληρωτή υπουργό Δικαιοσύνης Δημ. Παπαγγελόπουλο κατά την άσκηση των καθηκόντων του». Ως γνωστόν, οι εργασίες της επιτροπής εξαρχής λειτουργούν ως εστία πυροδότησης οξύτατων συγκρούσεων.
Σε ένα άλλο επίπεδο, αφορμή για νέες εντάσεις αναμένεται να δώσει και το υπό επεξεργασία από το κυβερνητικό επιτελείο και προς κατάθεση εντός των προσεχών ημερών στη Βουλή για ψήφιση νομοθέτημα για την άσκηση του δικαιώματος του συνέρχεσθαι – ή, αλλιώς, αναφορικά με τους όρους πραγματοποίησης διαδηλώσεων (θα προβλέπει, ως γνωστόν, κριτήρια για την κατάληψη οδοστρώματος αναλόγως του πλήθους που θα διαδηλώνει κ.ά.). Ο ΣΥΡΙΖΑ, το Κομμουνιστικό Κόμμα και το ΜέΡΑ25, τουλάχιστον, αναμένεται να αντιδράσουν πολύ έντονα στις πρόνοιες του σχεδίου νόμου. Την ίδια περίοδο, επίσης, η πολιτική ένταση εκτιμάται ότι θα αναθερμανθεί με αφορμή το νομοσχέδιο για τους όρους και τις προϋποθέσεις κήρυξης απεργιών στα μέσα μαζικής μεταφοράς, ενώ με ανάλογο ενδιαφέρον αναμένεται το νομοθέτημα της κυβέρνησης που θα αφορά το ασφαλιστικό, όπως και εκείνο για τον νέο εκλογικό νόμο.
Ο έως τώρα προγραμματισμός περιλαμβάνει και ορισμένα άλλα σχέδια νόμου, τα οποία φαίνεται μεν να έχουν μικρότερο πολιτικό φορτίο, πλην όμως στην πορεία μπορεί να «διανθιστούν» με διατάξεις που θα ανοίξουν νέα «μέτωπα». Κατά χρονολογική σειρά, τρία νομοσχέδια έχουν ήδη κατατεθεί στη Βουλή και αφορούν ισάριθμες κυρώσεις διεθνών συμφωνιών: ένα του υπουργείου Μεταφορών με το αντίστοιχο των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων για άδειες οδήγησης και δύο του υπουργείου Εξωτερικών για θέματα αμυντικής συνεργασίας και προξενικά θέματα μεταξύ της Ελλάδας και των ΗΠΑ. Βάσει των κατά καιρούς δηλώσεων κυβερνητικών στελεχών, στο πρόγραμμα θα πρέπει να συμπεριληφθούν νομοθετήματα για τη χορήγηση του επιδόματος γέννησης, για την αδειοδότηση των υδατοδρομίων, για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς, καθώς και για ζητήματα εκπαίδευσης.
Ομαλή θεσμική λειτουργία
Ως παράπλευρο ζήτημα προκύπτει για την κυβέρνηση η τήρηση των κανόνων καλής νομοθέτησης. Κορυφαία κυβερνητικά στελέχη, με πρώτο τον πρωθυπουργό, εξαρχής δεσμεύονταν για απόλυτη τήρησή τους, ώστε, όπως ελέχθη χαρακτηριστικά, να αποκατασταθεί η ομαλή θεσμική λειτουργία της Βουλής. Κατά το πρώτο εξάμηνο μετά τις εκλογές καταγράφηκαν, ωστόσο, αρκετά περιστατικά «παραφωνιών», με την κυβέρνηση να εξηγεί ότι επείγοντα ζητήματα έπρεπε να διευθετηθούν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα Καθώς αυτή η περίοδος, που χαρακτηρίστηκε και «περίοδος ανοχής», έληξε, η εθνική αντιπροσωπεία αναμένει επιβεβαίωση – υλοποίηση της κυβερνητικής δέσμευσης για «κανονικότητα» στη νομοθετική λειτουργία.
ΠΗΓΗ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
