Οι κυρίες Βαγγελιώ, Ερμιόνη, Αριστέα και ο Ν. Γιατρομανωλάκης στα Ανώγεια

“Η άυλη πολιτιστική κληρονομιά είναι μία μεγάλη επενδυτική ευκαιρία για τη χώρα”

Η άυλη πολιτιστική κληρονομιά είναι μία μεγάλη επενδυτική ευκαιρία για τη χώρα και του Υπουργείο Πολιτισμού έχοντας κάνει μεταστροφή συνεργάζεται με φορείς και τοπική αυτοδιοίκηση ώστε να δοθεί η δυνατότητα σε κλάδους του πρωτογενή τομέα να συνεργαστούν με τέχνες παραδοσιακές ενισχύοντας με τον τρόπο αυτό μεταξύ άλλων τις ευκαιρίες για νέους επιχειρηματίες.

Αυτό δήλωσε το βράδυ της Παρασκευής από τα Ανώγεια, στο Ρέθυμνο, όπου και βρίσκεται ο υφυπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού αρμόδιος για θέματα Σύγχρονου Πολιτισμού, Νικόλας Γιατρομανωλάκης.

Μιλώντας στο ΑΠΕ ο υφυπουργός τόνισε ότι μέσω του ενδιαφέροντος του υπουργείου για τη διασύνδεση πρωτογενή τομέα με τέχνες χειροτεχνίας που άπτονται της πολιτιστικής κληρονομιάς “βρισκόμαστε στα Ανώγεια για να συζητήσουμε για τη Βοσκική η οποία έχει ενταχθεί στο ευρετήριο της αυλής πολιτιστικής κληρονομιάς του Υπουργείου Πολιτισμού.

Εκεί δηλαδή όπου καταγράφονται όλες οι παραδόσεις που περιστρέφονται γύρω από τη ζωή και την κοινότητα των βοσκών του Ψηλορείτη. Όμως πέρα από αυτό το κομμάτι, οι βοσκοί και προφανώς το ζωικό κεφάλαιο συνδέονται και με το κομμάτι της βιοτεχνίας πού είναι το μεγάλο κομμάτι του υπουργείου και είναι ενταγμένο στο ταμείο ανάκαμψης μέσω του οποίου, επενδύουμε ως Υπουργείο Πολιτισμού σε τέχνες και χειροτεχνία”. Όπως εξήγησε ο κ. Γιατρομανωλάκης, “αυτά τα δύο συνδέονται ως εξής.

Το μαλλί μπορεί να αποτελέσει πρώτη ύλη για την υφαντική και καθώς κάνουμε ενέργειες να αναβιώσουμε την χειροτεχνική παράδοση, όπως την υφαντική, στην Κρήτη και όχι μόνο αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα, αποφασίσαμε να εστιάζουμε, πέρα από την ίδια την υφαντική και τη χειροτεχνία και σε όλους τους κρίκους της αλυσίδας της χειροτεχνίας, συμπεριλαμβανομένου της πρώτης ύλης, είναι πολύ σημαντικό.

Αυτή τη στιγμή η παραγωγή μαλλιού στην Ελλάδα είναι πάρα πολύ περιορισμένη. Το πιο πολύ μαλλί των προβάτων στην Ελλάδα είτε καίγεται είτε πετιέται, απορρίπτεται, ενώ αντίθετα το μαλλί που χρησιμοποιούμε είναι εισαγόμενο.

Εδώ πέρα λοιπόν υπάρχει μία ευκαιρία και μία δυνατότητα να συνδέσουμε μεταξύ τους τις διάφορες δραστηριότητες: χειροτεχνία, υφαντική με τη βοσκική και την κτηνοτροφία, και ενδιάμεσα και την επεξεργασία του μαλλιού ώστε να γίνει νήμα, για να χρησιμοποιηθεί στην υφαντική, ακριβώς για να δούμε πώς μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα αναπτυξιακό οικοσύστημα στα Ανώγεια αλλά και τοπικά οικοσυστήματα σε όλη την Ελλάδα”.

Όπως εξήγησε ο υφυπουργός, μιλώντας στο ΑΠΕ, η επίσημη πολιτεία, σήμερα πια δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον πρωτογενή τομέα στη βάση του σκεπτικού για την άυλη κληρονομιά.

Για παράδειγμα με την μεταξουργία και το μετάξι, πάνω στο Σουφλί και σε άλλα μέρη της Βόρειας Ελλάδος ή για το μαλλί, δεν υπήρχε μία ιδιαίτερη μέριμνα όπως δεν υπήρχε και για τη χειροτεχνία εδώ και πολλά χρόνια. Κατά το παρελθόν, ήταν τομείς παραμελημένοι και θεωρούνταν και ξεπερασμένοι. Κατά τη γνώμη μου πολύ κακώς.

Η σημερινή κυβέρνηση στην πολιτική της έχει εντάξει το ενδιαφέρον για τους τομείς αυτούς και σε συνεργασία με το Υπουργείο Ανάπτυξης και σε συνεργασία με δήμους και άλλους φορείς, αυτή τη στιγμή κάνουν μία ολοκληρωμένη προσπάθεια έτσι ώστε και να δημιουργήσουμε μία νέα γενιά χειροτεχνών αλλά χειροτεχνών επιχειρηματιών, όχι απλώς τεχνητών πού να ξέρουνε όχι μόνο την τέχνη και την παράδοση, αλλά να μπορούν επίσης να ζήσουν, να βιοποριστούν μέσα από όλο αυτό.

Παράλληλα με όλα όσα συνοδεύουν όλο αυτό το σκεπτικό και την πρακτική δηλαδή, να ξεκινάμε από τον πρωτογενή τομέα και πάμε μέχρι την εμπορία, τις εφαρμογές, το μάρκετινγκ αλλά και το πάντρεμα της κληρονομιάς των παραδοσιακών μας τεχνικών και το σύγχρονο design”.

Σχετικά με την πολιτιστική κληρονομιά της χώρας και το κατά πόσο αυτή μπορεί να ενισχύσει τις επενδυτικές προσπάθειες της χώρας, ο κ. Γιατρομανωλάκης ανέφερε πως: “Πρόκειται για μία ξεκάθαρη δυνατότητα επενδυτική. Εδώ βλέπουμε και μία μεγάλη μεταστροφή του Υπουργείου Πολιτισμού που ενώ για χρόνια όλα αυτά τα αντιμετώπιζε ως ένα στοιχείο Λαογραφίας και Ιστορίας μόνο, πλέον, επενδύουμε στην παραγωγική διαδικασία διότι θεωρούμε πως είναι μία ζώσα δραστηριότητα και όχι ένα μουσειακό είδος”.

Ο υφυπουργός είπε χαρακτηριστικά στο ΑΠΕ πως θεωρεί ότι το σκεπτικό και η στρατηγική αυτή: “…είναι το πιο σωστό και το πιο υγιές πάνω στο οποίο αυτή τη στιγμή επενδύουμε, ενώ παράλληλα έχουμε την πολύ σημαντική καταγραφή που γίνεται διαφορετικών παραδόσεων και εθίμων, διαφορετικών τεχνικών, τεχνοτροπιών, στο ευρετήριο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς.

Την ίδια ώρα κοιτάμε πως θα δώσουμε τα εφόδια για να δημιουργήσουμε τις συνθήκες εκείνες για να μπορέσουμε ακριβώς να στηρίξουμε τη χειροτεχνία και την αναβίωση όλων αυτών των τεχνικών στο σήμερα και κυρίως στο αύριο”. Όλη αυτή η προσπάθεια, είπε ο υφυπουργός, της ενίσχυσης διάσωσης της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς συνδέεται 100% με τον τουρισμό διότι “ο τουρισμός αν αφαιρέσουμε κάπως τον μαζικό τουρισμό και επικεντρωθούμε στον θεματικό που είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του τουρισμού, μιας και γνωρίζουμε ότι παγκοσμίως ο πολιτιστικός τουρισμός αντιστοιχεί σε αναλογία περίπου στο 1/3 του τουρισμού συνολικά.

Και γνωρίζουμε επίσης ότι οι άνθρωποι που ενδιαφέρονται για τον θεματικό αυτό πολιτιστικό τουρισμό είναι οι άνθρωποι που επενδύουν πιο πολλά στα ταξίδια τους χρήματα αφήνοντας περισσότερα χρήματα πίσω τους στους τόπους που επισκέπτονται ενώ επίσης ενδιαφέρονται, τους νοιάζει να μαθαίνουν τον τόπο που επισκέπτονται και να τον αγαπάνε τον τόπο, δημιουργώντας μία άλλη σχέση πιο ιδιαίτερη με αυτόν. Αυτή είναι και μία από τις βασικές διαφορές του θεματικού τουρισμού από τον μαζικό τουρισμό. Είναι μικρότερος αριθμητικά, όμως είναι πιο ποιοτικός και αφήνει κατά κεφαλή περισσότερα έσοδα στην περιοχή την οποία επισκέπτονται οι τουρίστες”.

Ο κ. Γιατρομανωλάκης επισκέφθηκε στα Ανώγεια τρεις υφάντρες της παραδοσιακής υφαντικής τέχνης του αργαλειού και όπως είπε: “Επισκέφθηκα την κυρία Βαγγελιώ, την κυρία Ερμιόνη, την κυρία Αριστέα, είδα την τεχνική τους, διαπίστωσα πόσο εντυπωσιακό είναι, με τι ταχύτητα και με πόση ακρίβεια, παρά την ώριμη ηλικία τους, ακόμα στον αργαλειό εργάζονται ως νέες κοπέλες. Είναι φοβερό πως μόνες τους έχουν διδαχθεί την τεχνική ενώ επίσης έχουν αποκτήσει μία ενδιαφέρουσα αισθητική και είναι σημαντικό για μας ως υπουργείο, όλη αυτή η γνώση που έχει συσσωρευθεί να μη χαθεί. Οφείλουμε να βρούμε τρόπους να τη μεταλαμπαδεύσουμε στις επόμενες γενιές”.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕhttps://www.amna.gr/