Γιοσέπ Μπορέλ σε Μανώλη Κεφαλογιάννη.
Η ΕΕ ζητά από την Τουρκία :
«Να παραμείνει προσηλωμένη και να τηρεί αταλάντευτα τη Συνθήκη της Λωζάννης».
«Να σέβεται την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα των κρατών μελών της ΕΕ καθώς και τις σχέσεις καλής γειτονίας».
«Να μην πραγματοποιεί έρευνες στην υφαλοκρηπίδα και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη άλλων κρατών».
«Με τις ενέργειές της η Τουρκία σταθερά απομακρύνεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση».
Ο Μανώλης Κ. Κεφαλογιάννης με δύο ερωτήσεις του προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναφέρθηκε στη συνεχή αμφισβήτηση από πλευράς της Τουρκίας, μέσω δηλώσεων κορυφαίων Τούρκων αξιωματούχων, της Διεθνούς Συνθήκης της Λωζάννης καθώς και στις ευθείες απειλές που εκτοξεύουν κατά της Ελλάδος Τούρκοι αξιωματούχοι.
Στις απαντήσεις της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δια του Αντιπροέδρου της και Ύπατου Εκπροσώπου Γιοσέπ Μπορέλ τονίζει ξεκάθαρα και στέλνει ένα σαφές μήνυμα προς την τουρκική πλευρά.
Η Τουρκία πρέπει να παραμείνει προσηλωμένη και να τηρεί αταλάντευτα τη Συνθήκη της Λωζάννης.
Η Τουρκία πρέπει να αποφεύγει απειλές και ενέργειες που βλάπτουν τις σχέσεις καλής γειτονίας και να σεβαστεί την κυριαρχία όλων των κρατών μελών της ΕΕ επί των χωρικών τους υδάτων και του εναέριου χώρου τους, καθώς και όλα τα κυριαρχικά τους δικαιώματα, μεταξύ άλλων και το δικαίωμα εξερεύνησης και εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων, σύμφωνα με το ενωσιακό και το διεθνές δίκαιο, συμπεριλαμβανομένης της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας (UNCLOS). Ως εκ τούτου, η Τουρκία θα πρέπει να απόσχει από κάθε γεώτρηση υδρογονανθράκων στις θαλάσσιες ζώνες άλλων κρατών.
Και καταλήγει στις απαντήσεις του ο Ύπατος Εκπρόσωπος ότι η Τουρκία με τις ενέργειες της σταθερά απομακρύνεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αναλυτικά οι ερωτήσεις και οι απαντήσεις:
Θέμα: Συνεχής αμφισβήτηση της Διεθνούς Συνθήκης της Λωζάνης από την Τουρκία
Η Συνθήκη της Λωζάνης, που έθεσε τα όρια της σύγχρονης Τουρκίας, συνυπογράφηκε στην ομώνυμη πόλη της Ελβετίας στις 24 Ιουλίου 1923 από την Ελλάδα, την Τουρκία και από μία πλειάδα σημαντικών χωρών που πολέμησαν στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Συνθήκη της Λωζάνης αποτελεί μία Διεθνή Συνθήκη που διασφάλισε την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή για περίπου 100 χρόνια.
Η τουρκική πλευρά τα τελευταία χρόνια έχει προβεί σε σειρά μονομερών επιθετικών ενεργειών κατά των κυριαρχικών δικαιωμάτων κρατών μελών, όπως η Ελλάδα και η Κύπρος, και έχει καταδικαστεί απερίφραστα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Παράλληλα, από το 2017 επιχειρεί με δηλώσεις κορυφαίων της αξιωματούχων, συμπεριλαμβανομένου του Τούρκου Προέδρου, να αμφισβητεί τη Συνθήκη της Λωζάνης και να ζητά την αναθεώρησή της. Τελευταία, σε πρόσφατη συνέντευξη του Τούρκου υπουργού Ενέργειας, τέθηκε και πάλι ζήτημα επαναδιαπραγμάτευσης της Συνθήκης της Λωζάνης.
Ερωτάται η Επιτροπή:
Πώς κρίνει τη συμπεριφορά της Τουρκίας, η οποία με δηλώσεις κορυφαίων αξιωματούχων της αμφισβητεί μία Διεθνή Συνθήκη όπως η Συνθήκη της Λωζάνης
Σε ποιες ενέργειες προτίθεται να προβεί ώστε να υπάρξει από πλευράς της Τουρκίας, που παραμένει ένα υπό ένταξη κράτος, πλήρης σεβασμός στο Διεθνές Δίκαιο και στη Διεθνή Συνθήκη της Λωζάνης;
Η Επιτροπή έχει επισημάνει σε προηγούμενες ετήσιες εκθέσεις για την Τουρκία[1] δηλώσεις κορυφαίων αξιωματούχων της όσον αφορά τη Συνθήκη της Λωζάνης, οι οποίες έχουν προκαλέσει δημόσια αντιπαράθεση στο παρελθόν.
Η ΕΕ αναμένει από την Τουρκία να επιδείξει αταλάντευτη προσήλωση στις σχέσεις καλής γειτονίας, στις διεθνείς συμφωνίες και στην ειρηνική επίλυση των διαφορών. Επιπλέον, η Τουρκία πρέπει να αποφεύγει απειλές και ενέργειες που βλάπτουν τις σχέσεις καλής γειτονίας και να σεβαστεί την κυριαρχία όλων των κρατών μελών της ΕΕ επί των χωρικών τους υδάτων και του εναέριου χώρου τους, καθώς και όλα τα κυριαρχικά τους δικαιώματα, μεταξύ άλλων και το δικαίωμα εξερεύνησης και εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων, σύμφωνα με το ενωσιακό και το διεθνές δίκαιο, συμπεριλαμβανομένης της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας (UNCLOS) .
Γενικά, στρατηγικό συμφέρον της ΕΕ είναι ένα σταθερό και ασφαλές περιβάλλον στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η Επιτροπή, καθώς και ο ύπατος εκπρόσωπος/αντιπρόεδρος, θα εξακολουθήσουν να παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς την κατάσταση στην περιοχή και να στέλνουν σταθερά τα μηνύματα αυτά στους Τούρκους συνομιλητές.
Θέμα: Η Τουρκία συνεχίζει να απειλεί την Ελλάδα ενόψει της έναρξης των διερευνητικών επαφών στις 25 Ιανουαρίου
Η Ελλάδα σέβεται απολύτως το Διεθνές Δίκαιο και πιστεύει ότι η επίλυση των όποιων διαφορών μεταξύ των χωρών πρέπει να πραγματοποιείται με τον διάλογο και τη διπλωματία που θα εδράζεται στο Διεθνές Δίκαιο και στη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Μετά από μία μακρά περίοδο επιθετικών και προκλητικών μονομερών ενεργειών κατά της Ελλάδας από την Τουρκία, που έχουν καταδικαστεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς και σειρά δηλώσεων από πλευράς κορυφαίων Τούρκων αξιωματούχων τόσο κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και κατά ηγετών της, τελευταία η Τουρκία επιχειρεί να δείξει ένα άλλο πρόσωπο. Με συνεχείς επιθέσεις «φιλίας» προς την ΕΕ και επίδειξη ειρηνικής διάθεσης με την επανέναρξη των διερευνητικών επαφών με την Ελλάδα τη Δευτέρα 25 Ιανουαρίου.
Παρόλα αυτά, σε μία νέα επίδειξη της επιθετικής πολιτικής της Τουρκίας, μόλις τη Δευτέρα, παρουσία του Γερμανού υπουργού Εξωτερικών, κατά τη διάρκεια επίσημης επίσκεψής του στην Άγκυρα, ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών απείλησε ευθέως τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας.
Ερωτάται η Επιτροπή:
Πώς κρίνει τις νέες επιθετικές δηλώσεις του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών, παρουσία μάλιστα του Γερμανού ομολόγου του;
Συνάδουν οι ευθείες απειλές που εκτόξευσε ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών κατά κράτους μέλους της ΕΕ από μία υπό ένταξη χώρα όπως είναι η Τουρκία;
Το Συμβούλιο έχει υπογραμμίσει επανειλημμένα, μεταξύ άλλων και στην ετήσια έκθεση της Επιτροπής, ότι η Τουρκία θα πρέπει να δεσμευτεί ρητά υπέρ των σχέσεων καλής γειτονίας, των διεθνών συμφωνιών και της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών, με προσφυγή, εφόσον απαιτείται, στο Διεθνές Δικαστήριο. Η Τουρκία πρέπει να αποφεύγει τις απειλές και τις ενέργειες που βλάπτουν τις σχέσεις καλής γειτονίας και να σέβεται την κυριαρχία όλων των κρατών μελών της ΕΕ επί των χωρικών τους υδάτων και του εναέριου χώρου τους, καθώς και όλα τα κυριαρχικά τους δικαιώματα, μεταξύ άλλων και το δικαίωμα εξερεύνησης και εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων, σύμφωνα με το ενωσιακό και το διεθνές δίκαιο, ειδικότερα τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας (UNCLOS). Ως εκ τούτου, η Τουρκία θα πρέπει να απόσχει από κάθε γεώτρηση υδρογονανθράκων στις θαλάσσιες ζώνες άλλων κρατών[2].
Απαιτούνται συγκεκριμένα μέτρα για τη δημιουργία ευνοϊκού περιβάλλοντος διαλόγου. Στο πλαίσιο αυτό, η επανάληψη των διερευνητικών συνομιλιών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας αποτελεί πολύτιμο δίαυλο επικοινωνίας μεταξύ των δύο πλευρών για την εξεύρεση κοινού εδάφους με στόχο την έναρξη διαπραγματεύσεων σχετικά με την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.
