Κρήτη:Στήριξη της ελαιοκαλλιέργειας από τη νέα ΚΑΠ ζητά ο Σύνδεσμος Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης

Να διορθωθούν τα κακώς κείμενα της τρέχουσας ΚΑΠ σε ό,τι αφορά την ενίσχυση της ελαιοκαλλιέργειας ζητά η διοίκηση του Συνδέσμου Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης. Το θέμα συζητήθηκε στην τελευταία συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου του ΣΕΔΗΚ, όπου συμφωνήθηκε η υποβολή σειράς προτάσεων ενόψει της νέας ΚΑΠ, με στόχο να ανακοπεί η πορεία εγκατάλειψης της ελαιοκαλλιέργειας, που πλέον καθίσταται ασύμφορη στην Κρήτη.

Με την ισχύουσα ΚΑΠ, όπως επισημαίνεται από τον ΣΕΔΗΚ, ο κλάδος της ελαιοκομίας παρά τα σημαντικά συγκριτικά κοινωνικοοικονομικά και περιβαλλοντικά του πλεονεκτήματα, όχι μόνο δεν ενισχύθηκε αλλά, αντίθετα, υποβαθμίστηκε και δέχτηκε σοβαρά πλήγματα.
Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο επιστημονικός σύμβουλος του ΣΕΔΗ Νίκος Μιχελάκης, μιλώντας στην ΕΡΤ Ηρακλείου, οι ελαιώνες είναι μόνιμες καλλιέργειες και αδικαιολόγητα εντάχθηκαν στην επονομαζόμενη περιφέρεια «Δενδρώδεις καλλιέργειες».

Ενώ οι ελαιοκαλλιέργειες αποτελούν το 40% του συνόλου της γεωργικής εκμετάλλευσης της χώρας, λαμβάνει το 20% των ενισχύσεων, ανέφερε και πρόσθεσε ότι από τα 152 ευρώ ανά στρέμμα που λάμβαναν οι ελαιοπαραγωγοί κατά την προηγούμενη ΚΑΠ, πήγαμε στα 48-50 ευρώ ανά στρέμμα στην τρέχουσα και θα πάμε στα 28 ευρώ στην επόμενη. Υπήρξε δηλαδή δραματική μείωση των ενισχύσεων κατά 70%, την ώρα που το κόστος παραγωγής έχει αυξηθεί και ιδιαίτερα στην Κρήτη, λόγω του νησιωτικού απομακρυσμένου χαρακτήρα της, των επικλινών εδαφών και του μικρού κλήρου.

Σε αυτό ήρθε να προστεθεί η απόφαση του αποκλεισμού από ενισχύσεις των εκμεταλλεύσεων που έχουν εκτάσεις κάτω από 4 στρ. ή λαμβάνουν ενισχύσεις χαμηλότερες των 250 ευρώ. Αυτό, με δεδομένο ότι η μέση έκταση ελαιώνων ανά ελαιοπαραγωγό στην Κρήτη είναι μόλις 11 στρέμματα, ανέφερε ο κ. Μιχελάκης, έθεσε χιλιάδες ελαιοπαραγωγούς, πιθανόν το 30%, εκτός ενισχύσεων.

Ελιά –το φυσικό δάσος της Κρήτης

Όμως, όπως τονίζεται στο υπόμνημα του ΣΕΔΗΚ προς το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, οι ελαιώνες της χώρας και ιδιαίτερα της Κρήτης όπου καλύπτουν το 25% της επιφάνειας του νησιού και το 70% της γεωργικής γης του, λειτουργούν ως ένα φυσικό δάσος και με το αειθαλές φύλλωμά τους αποτελούν ένα μόνιμο και ανέξοδο «απορροφητήρα» CO2 που λειτουργεί σε ετησία βάση συμβάλλοντας αποφασιστικά στην αποτροπή της κλιματικής κρίσης.

Οι ελαιώνες, ιδίως αυτοί των επικλινών περιοχών, φιλοξενούν στο φύλλωμά τους και στη φυσική βλάστηση που φύεται στις αναβαθμίδες και τα πυκνά και επιμήκη κτηματικά όρια τους (λόγω του καθεστώτος των μικρό-ιδιοκτησιών), πολυάριθμα ειδή χλωρίδας και πανίδας, συμβάλλοντας αποφασιστικά στην διατήρηση της «βιοποικιλότητας».

Ωστόσο, το υψηλότερο κόστος καλλιέργειας και η χαμηλή παραγωγικότητα των παραδοσιακών ελαιώνων οδηγεί σε συνεχή εγκατάλειψη και ακαλλιέργειά τους, Έτσι, καταλαμβάνονται από ζιζάνια που αποτελούν προσάναμμα για την καταστροφή τους από πυρκαγιές με οδυνηρές συνέπειες στο περιβάλλον, το κλίμα και την διάβρωση του εδάφους.

Οι προτάσεις του ΣΕΔΗΚ για τη νέα ΚΑΠ

Στο πλαίσιο της νέας ΚΑΠ προτείνονται από τον ΣΕΔΗΚ τα εξής:
– Ένταξη της Ελαιοκαλλιέργειας σε χωριστή ειδική «κατηγορία» ή «αγρονομική περιφέρεια» μέσα στην οποία οι άμεσες ενισχύσεις θα πρέπει να διατηρηθούν και αν χρειαστεί, να τεθούν σε πλαίσια μόνο αγρονομικής περιφερειακής σύγκλισης.

– Οι παραδοσιακοί ελαιώνες που βρίσκονται σε δύσβατες επικλινείς περιοχές για λόγους κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς πρέπει να υποστηριχτούν ιδιαιτέρα, εντασσόμενοι είτε στις συνδεδεμένες είτε στις αναδιανεμητικές ενισχύσεις.

– Οι μικροί ελαιοπαραγωγοί με ελαιώνες κάτω των 4 στρ. και ενισχύσεις κάτω από 250 ευρώ που έχουν εξαιρεθεί με την ισχύουσα ΚΑΠ, πρέπει να αποκατασταθούν και να υπαχθούν στο μέτρο των ενισχύσεων των 1250€ που προτείνεται από θεσμούς της ΕΕ για μικρούς παραγωγούς.

Επίσης, στο πλαίσιο της εθνικής ελαϊκής πολιτικής προτείνεται:
– Η διάθεση του ελαιολάδου να εξυγιανθεί με θέσπιση μέτρων για την διάθεση του χύμα με πλειοδοτικούς διαγωνισμούς αλλά και υποστηρικτικών μέτρων για την δημιουργία μεγάλων βιώσιμων μονάδων τυποποίησης και εξαγωγών.

– Η «Συλλογική Δολωματική Δακοκτονία», η οποία αποτελεί μέθοδο με υψηλή περιβαλλοντική και διατροφική ασφάλεια, να ενταχθεί στις φιλοπεριβαλλοντικές δράσεις και η εφαρμογή της να τύχει πλήρους και έγκαιρης οικονομικής και επιστημονικής υποστήριξης.

– Οι ζημιές από καύσωνες στους ελαιώνες κατά την άνθηση–καρπόδεση να τύχουν ασφαλιστικής κάλυψης από τον ΕΛΓΑ διότι η εξαίρεση τους με τον ισχύοντα κανονισμό είναι άδικη και δεν έχει καμία επιστημονική ή αγρονομική βάση.https://www.ertnews.gr/