Τα όπλα μιλούν συχνά στην Κρήτη και συχνά τα λόγια τους είναι θανατερά. όμως δε φταίνε τα όπλα, φταίνε τα χέρια που τα κρατούν. Όλα τα όπλα, νόμιμα ή παράνομα, έχουν μια ιδιότητα συγκεκριμένη. Είναι εργαλεία θανάτου.
Όσο και αν ακούγεται περίεργο τα κυνηγετικά όπλα, έχουν τη μεγαλύτερη δύναμη πυρός. Με απλά λόγια, σκοτώνουν ευκολότερα από τα άλλα, γιατί κάποιος που το χρησιμοποιεί έχει μεγαλύτερες πιθανότητες, λόγω της διασποράς των σκαγιών να πετύχει το στόχο του. Ειδικά μάλιστα όταν τα σκάγια είναι χοντρά, ο θάνατος είναι εξασφαλισμένος.
Όμως και τα άλλα όπλα είναι θανατερά, το καθένα με τις δικές του ιδιαίτερότητες. Τα καλάσνικοφ π.χ. ρίχνουν μεν από μια σφαίρα, αλλά μπορούν όταν ρίχνουν με ριπές, να πετύχει μια από τις πολλές το θύμα και από σχετικά μακρινή απόσταση. Τα μικρά αυτόματα, όπως π.χ. το ούζι, ρίχνει μεγάλο αριθμό σφαιρών σε πολύ λίγο χρόνο, οπότε μπορεί να “γαζώνει” κυριολεκτικά από κοντινές αποστάσεις. Όσον αφορά τα πιστόλια και τα περίστροφα, αυτά λόγω του μικρού όγκου τους, μπορεί να τα κρατάς επάνω σου και όταν χρειαστεί να “μιλησουν” συνήθως από κοντά, κάποια από τις σφαίρες τους θα πετύχει το θύμα…
Όλα λοιπόν τα όπλα μπορεί να είναι εξίσου θανατερά, είναι εργαλεία θανάτου. Τώρα πως μπορούμε αυτά τα εργαλεία θανάτου να τα προβάλουμε ως εργαλεία πολιτισμού και παράδοσης, ως εργαλεία ελευθερίας δήθεν, μόνο εμείς στην Κρήτη, και κάποιες φυλές εκεί στη Μέση Ανατολή, στο Πακιστάν και στο Αφγανιστάν το ξέρουμε…
Η ελευθερία στις μέρες μας, απαιτεί άλλου είδους ικανότητες και πρακτικές. Κατακτιέται με το να αγαπούμε τον τόπο μας και να δημιουργούμε σ αυτόν. Να δουλεύουμε ώστε να τον κάνουμε πιο παραγωγικό, πιο ανταγωνιστικό στο διεθνές περιβάλλον. Να διαμορφώνουμε το περιβάλλον του και να το προστατευούμε ώστε να έχουμε πολλούς φίλους από όλο τον κόσμο, οι οποίοι ως επισκέπτες θα τον διαφημίζουν και θα συμβάλλουν και αυτοί στην καλή του φήμη και στην προστασία του.
Να αποκτούμε γνώσεις χρήσιμες και αγωγή. Να διαπαιδαγωγούμε και να φροντίζουμε για τις σπουδές των παιδιών μας ώστε να καταφέρνουν πράγματα στο ανταγωνιστικό διεθνές περιβάλλον. Να εφαρμόζουμε καινοτομίες και να μη ζούμε παρασιτικά, προβάλλοντας θυσίες και ολοκαυτώματα των προγόνων μας, πάνω στις οποίες εμείς σπεκουλάρουμε ως συγκεκαλλυμένοι επαίτες για να μας ταίζουν άλλοι…
Αλήθεια που είναι η αξιοπρέπειά μας, όταν η βασική μας απαίτηση από τη ζωή, είναι η επιδότηση;
Η κοινωνία της Κρήτης είναι ζωντανή, διαθέτει πολλούς με όρεξη γαι δουλειά και προκοπή που παλεύουν στο διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον και καταφέρνουν να δημιουργούν και να προσφέρουν.
Διαθέτει όμως και πολλούς, οι οποίοι απλά παρασιτούν σε μια διαστρεβλωμένη αντίληψη περί ελευθερίας που τη μπερδεύουν με ασυδοσία, μια βολική αντίληψη περί λεβεντιάς, που τη μπερδεύουν με την επίδειξη βίας, αγαρμποσύνης και αντικοινωνικής συμπεριφοράς, και έχουν και μια βολική αντίληψη περί δουλειάς και οικονομίας που τη μπερδεύουν με μια αντίληψη ότι όλοι τους χρωστούν. Αυτοί οι τελευταίοι, είναι που κρατούν τα όπλα και μόνο μ αυτά μπορούν να μιλούν.
Δεν είναι αυτοί όμως η κοινωνία της Κρήτης, δεν είναι η περηφάνεια και η ουσία της όσο και αν προσπαθούν να γίνουν η πρόσοψή της.πηγή cretewoman.gr
