Απογοήτευση περιμένει τους επισκέπτες στην αρχαία Φαλάσαρνα στον Δήμο Κισσάμου, η εικόνα του κλειστού με λουκέτο σπουδαίου αρχαιολογικού χώρου, που οφείλεται στην έλλειψη φύλακα.
Σύμφωνα με πληροφορίες της ΕΡΤ Χανίων, το Υπουργείο Πολιτισμού προχώρησε έγκαιρα στην προκήρυξη διαγωνισμού για την πρόσληψη φυλάκων αρχαιολογικών χώρων με οκτάμηνη σύμβαση τον Φεβρουάριο. Ωστόσο, κανένας δεν αποδέχθηκε να καλύψει την κενή θέση στην αρχαία Φαλάσαρνα. Μάλιστα, φαίνεται πως μια κοπέλα που αρχικά ενδιαφέρθηκε για τη θέση της, τελικά δεν την δέχτηκε, αφού δεν βρήκε κατάλυμα.
Η Αρχαιολογική Υπηρεσία, θα προσπαθήσει να καλύψει τις ανάγκες των επισκεπτών, όχι ωστόσο σε καθημερινή βάση και όχι τα Σαββατοκύριακα.
“Είμαστε από την Πολωνία και ήρθαμε να επισκεφτούμε τον αρχαιολογικό χώρο, αλλά είναι κλειστός και αυτό είναι πολύ θλιβερό”, σχολίασε επισκέπτης όταν δεν κατάφερε, να γνωρίσει από κοντά όσα έχει διαβάσει για τον χώρο, στον οποίο η αρχαιολόγος Ελπίδα Χατζηδάκη, εξακολουθεί να ερευνά και να αποκαλύπτει νέους “θησαυρούς”.
Στο μεταξύ όσοι Έλληνες και ξένοι επισκέπτες θέλουν να γνωρίσουν τον σημαντικό χώρο, μπορούν να επικοινωνούν με το αρχαιολογικό μουσείο Κισσάμου προκειμένου να τον ανοίγει για προγραμματισμένες επισκέψεις.
Η ΕΡΤ Χανίων ρώτησε και για την εμφανή εγκατάλειψη του χώρου, όπως αποτυπώνεται και στις φωτογραφίες του ρεπορτάζ. Από την αρχαιολογική υπηρεσία έχει υποβληθεί και εγκριθεί μελέτη για την ανάδειξη του χώρου, που αν και μεγάλης σπουδαιότητας δεν έχει ακόμα ενταχθεί στους οργανωμένους αρχαιολογικούς χώρους.
Οργανωμένοι αρχαιολογικοί χώροι είναι αυτοί που διαθέτουν προσωπικό για την έκδοση εισιτηρίων για την καθαριότητα και για τη φύλαξη.
Δυστυχώς, η αρχαία Φαλάσαρνα δεν είναι ο μοναδικός αρχαιολογικός θησαυρός που δεν είναι οργανωμένος. Αντίστοιχα, η ίδια κατάσταση επικρατεί στην αρχαία Λισσό, την οποία επισκέπτονται εκατοντάδες πεζοπόροι που διασχίζουν το μονοπάτι της περιοχής.
Λίγα λόγια για την αρχαία Φαλάσαρνα
Η αρχαία Φαλάσαρνα βρίσκεται στην δυτική ακτή της βάσης της χερσονήσου της Γραμβούσας και αποτέλεσε μια από τις σημαντικότερες πόλεις της Κρήτης κατά την Ελληνιστική Εποχή.
Η πόλη ήταν γνωστή για το λιμάνι της, το μοναδικό φυσικό λιμάνι στη Δυτική Κρήτη, κτισμένο σε μια λιμνοθάλασσα που επικοινωνούσε με τη θάλασσα με ένα στενό κανάλι. Σήμερα η περιοχή είναι περισσότερο γνωστή για τις μοναδικές της παραλίες.
Το νόμισμα κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν Κώρυκος, ενώ το όνομα Φαλάσαρνα πιστεύεται ότι το έλαβε από την τοπική νύμφη Φαλασάρνη. Αντίπαλος της στην περιοχή ήταν η πανίσχυρη Πολυρρήνια, η οποία κατάφερε να κάνει τη Φαλάσαρνα λιμάνι της μετά από 100 χρόνια συγκρούσεων (186πΧ). Προστάτιδα θεά της ήταν η Δίκτυννα (Βριτομάρτις), όπως φαίνεται από τα νομίσματα της πόλης, και προφανώς αυτό είχε άμεση σχέση με το λαμπρό ιερό της Δίκτυννας στις Μένιες.
Στη Φαλάσαρνα έχουν εντοπιστεί μέρη κτιρίων, ενώ σε κοντινή απόσταση από το λιμάνι έχει εντοπιστεί η ακρόπολη πάνω από το λιμάνι με ίχνη από τα ισχυρά της τείχη και ναό αφιερωμένο στη Δήμητρα και σε κάποια χθόνια θεότητα. Επίσης, ανατολικά του λιμανιού έχει εντοπιστεί το νεκροταφείο της πόλης με 43 αρχαϊκούς τάφους.
Η επικράτεια της εκτεινόταν ως και το άκρο της χερσονήσου, όπου υπήρχε και ναός. Επίσης, λίγο πριν φτάσει κάποιος στη Φαλάσαρνα υπάρχει ένας σκαλισμένος θρόνος, που ήταν πιθανώς αφιερωμένος στο θεό της θάλασσας, Ποσειδώνα, ή απλώς ένα βήμα για ομιλητές.
Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της πόλης είναι σίγουρα το λιμάνι της, το οποίο σήμερα έχει ανυψωθεί ως και 9μ από την επιφάνεια της θάλασσας, λόγω της ανύψωσης της Δυτικής Κρήτης από το μεγάλο σεισμό του 365μΧ. Είναι πράγματι εντυπωσιακό να βλέπει κάποιος τις λιμενικές εγκαταστάσεις στην ξηρά. Το λιμάνι προστατευόταν από τέσσερις πύργους (σώζονται οι 2) και η πρόσβαση γινόταν μέσα από ένα στενό τεχνητό κανάλι.
Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της πόλης είναι σίγουρα το λιμάνι της, το οποίο σήμερα έχει ανυψωθεί ως και 9μ από την επιφάνεια της θάλασσας, λόγω της ανύψωσης της Δυτικής Κρήτης από το μεγάλο σεισμό του 365μΧ. Είναι πράγματι εντυπωσιακό να βλέπει κάποιος τις λιμενικές εγκαταστάσεις στην ξηρά. Το λιμάνι προστατευόταν από τέσσερις πύργους (σώζονται οι 2) και η πρόσβαση γινόταν μέσα από ένα στενό τεχνητό κανάλι.
