Όλο και πιο σκοτεινή, γίνεται η υπόθεση της «Κιβωτού του Κόσμου». Τα όσα αποκαλύπτονται για τον πακτωλό χρημάτων που υπήρχαν στα ταμεία της οργάνωσης και τη χλιδάτη ζωή του πατέρα Αντωνίου και της πρεσβυτέρας, σε συνδυασμό με τις σοκαριστικές καταγγελίες για τα όσα βίωναν στις δομές της Κιβωτού τα παιδιά, εξοργίζουν.
Οι εξελίξεις είναι καταιγιστικές, με τις αρμόδιες Αρχές, από τη μία, να κάνουν «φύλλο και φτερό» τα οικονομικά της ΜΚΟ και από την άλλη, με τους εισαγγελείς ανηλίκων που χειρίζονται την υπόθεση να εξετάζουν απόρρητους φακέλους παιδιών.
Την ίδια ώρα, δεν έχουν τέλος οι καταγγελίες που καταδεικνύουν ότι οι τιμωρίες, ο φόβος, η παιδική εργασία, η έλλειψη φαγητού και φροντίδας, το ξύλο, η απομόνωση από την οικογένεια, η σεξουαλική παρενόχληση, ήταν καθημερινότητα για τα παιδιά που είχαν απομακρυνθεί από τις οικογένειές τους αναζητώντας στοργή και φροντίδα στις δομές μιας «φιλανθρωπικής οργάνωσης» – της οποίας, μάλιστα, ηγείτο ένας ιερέας.
Νέα καταγγελία εθελόντριας: Μου ζητούσαν κλαίγοντας να κάνω κάτι
Σε αυτό το πλαίσιο, ακόμη μια καταγγελία έρχεται στο φως και σοκάρει. Ψυχολόγος που δούλευε ως εθελόντρια στην Κιβωτό του Κόσμου, για 4 μήνες, σε ανάρτησή της, περιγράφει όσα είδε και όσα τις περιέγραψαν τα παιδιά, σημειώνοντας μάλιστα ότι υπάρχουν ηχογραφημένες μαρτυρίες των παιδιών.
«Τα παιδιά κλαίγοντας μου ζητούσαν να κάνω κάτι γιατί είμαι ενήλικας», αναφέρει μεταξύ άλλων και παραθέτει 5 «βόμβες» που την ώθησαν να κάνει καταγγελία στην εισαγγελία.
Αναφέρει επίσης πως παύθηκε από τα καθήκοντα της τον Αύγουστο του 2022, καθώς «μου είπαν ότι άρχισαν οι έρευνες και δεν μπορούσαν να πάνε εθελοντές».
«Πόσες βόμβες να αντέξει κάποιος;»
Όπως αναφέρει η ψυχολόγος Μαρία Χαραλάμπους, δούλεψε στην Κιβωτό εθελοντικά από τον Απρίλιο μέχρι τον Αύγουστο του 2022.
«Η επαφή μου με τα παιδιά ήταν καθημερινή, όπως και με όλο το προσωπικό. Τους πρώτους μήνες με είχε μαγέψει το κλίμα και η αγάπη προς τα παιδιά. Μετά από λίγο καιρό μαθαίνω από παιδαγωγούς για μια ληστεία και το τι ακολούθησε. Πρώτη βόμβα. Πέφτεις από τα σύννεφα.
Παρόλα αυτά συνεχίζεις. Υπάρχουν δυσκολίες, τις οποίες όμως θα περίμενες αν πραγματικά θες να δουλέψεις σε ένα τέτοιο περιβάλλον», αναφέρει.
«Άρχισαν να γίνονται περίεργα πράγματα»
«Έπειτα μαθαίνεις ότι παιδιά πρέπει να σταματήσουν το σχολείο αναγκαστικά και τους διαβάζεις μόνο για να περάσουν την τάξη. Δεύτερη βόμβα.
Έρχεται η γιορτή, γνωρίζεις τον πατήρ Αντώνιο και τους υπόλοιπους. Εκεί άρχισα να πιστεύω πως ίσως όσα έμαθα, κυρίως, από το προσωπικό να είναι ατυχείς περιπτώσεις. Μια φορά μου μίλησε και με είχε συγκινήσει με κατι που μου είχε πει.
Έπειτα αρχίσουν να γίνονται περίεργα πράγματα. Προσπαθείς να μάθεις. Τα παιδιά χάνουν την όση όρεξη είχαν για διάβασμα και φαίνονται αποστασιοποιημένα. Κανένα παιδί δε λέει, κανένας υπεύθυνος. Σιγά, σιγά μαθαίνεις και βλέπεις ηχογραφημενες μαρτυρίες παιδιών για τα όσα έγιναν. Τρίτη βόμβα.
Ξέρεις ότι θες να κάνεις καταγγελία, κυρίως, μόλις δώσουν τα παιδιά τις εξετάσεις τους. Όμως σε μια συνομιλία που έχεις με ένα από τα παιδιά μαθαίνεις ότι ξυλοκοπήθηκε σε μια από τις δομές. Τετάρτη βόμβα.
Το παιδί μου λέει είσαι 24 ετών και με παρακαλάει κλαίγοντας να κάνω κάτι γιατί είμαι ενήλικας. Εκείνη τη στιγμή θες να του πεις να κάνει υπομονή, γιατί θα πας να καταγγείλεις. Δεν μπορείς όμως να το πεις. Περιμένεις τα άλλα παιδιά να τελειώσουν τις εξετάσεις τους.
Μέσα με τέλη Αυγούστου μαθαίνεις για απόλυση συναδέλφου, ο οποίος κατήγγειλε. Τότε αποφασίζεις πως δεν μπορείς να περιμένεις. Πόσες βόμβες;», διερωτάται η κ. Χαραλάμπους.
Τι συνέβη μετά την καταγγελία της
Και συνεχίζει: «Πηγαίνεις (σ.σ να κάνεις καταγγελία), χωρίς να το γνωρίζουν. Έπειτα όμως κατάλαβα πως κάποιοι ήξεραν ότι πήγα, αν και δεν τους το είπα, για να μπορώ να βλέπω τα παιδιά. Απλά κάναμε πως εγώ δε ήξερα ότι γνώριζαν και αυτοί πως δεν γνώριζαν για την καταγγελία που έκανα. Συνεχίζουμε τα μαθήματα με τα παιδιά.
Είχα κάνει 2 με 3 μέρες να πάω και με ρώτησε ένα παιδί, γιατί δεν ήρθα. Του είπα πως ήμουν άρρωστη. Με ρώτησε: κυρία θα έρθετε αύριο; Του είπα αν δεν προκύψει κάτι ναι. Τελικά δε ξαναπήγα ποτέ. Μου είπαν ότι άρχισαν οι έρευνες και δεν μπορούσαν να πάνε εθελοντές. Έτσι δεν πρόλαβα να πω αντίο στα παιδιά, γιατί θα έφευγα για Κύπρο. Το ήξεραν τα παιδιά, άλλα και πάλι δεν πρόλαβα να τα αποχαιρετήσω.
Οπότε τα παιδιά βίωσαν ξανά 2 «εγκαταλείψεις» από άτομα που ήταν μαζί τους καθημερινά από τη μια μέρα στην άλλη.
Ελπίζεις να μην γίνει κουκούλωμα- πας και βρίσκεις την εισαγγελία λίγο πριν φύγεις, για να τους ενημερώσεις ότι ταξιδεύεις. Υπέροχος άνθρωπος, τουλάχιστον με την κυρία που είχα μιλήσει. Της λες τι σε αγχώνει και χαίρεσαι που όλα προχωράνε.
Μετα ηρεμία και ακούς για σεξουαλικά εγκλήματα. Σε ποια βόμβα είμαι;
Ξέρω ότι άνθρωποι που ήταν κοντά μου ήθελαν να αποσύρω τις κατηγορίες, πίστευαν ότι θα στιγματιζόμουν και επίσης ξέρω ότι όταν δουν τη δημοσίευση θα τους κυριεύσει αγωνία. Όμως τουλάχιστον εγώ έχω οικογένεια και φίλους, που κάποιοι από αυτούς ήξεραν τα πάντα από την αρχή.
Επίσης αυτή η αγωνία δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτήν των παιδιών, που δεν έχουν το ίδιο υποστηρικτικό σύστημα. Όταν βλέπεις παιδιά να παρακολουθούν το σόι σου και να λένε ότι αυτή είναι η οικογένεια που θα ήθελαν να έχουν, όταν τα παιδιά φωνάζουν τις παιδαγωγούς μαμά, όταν ένα παιδί σε βρίζει στον πληθυντικό και λέει: «χαζή είστε;» και μετά φοβάται να κοιμηθεί, όταν τους διαβάζεις και τους λες «με κοροϊδευεις; » και σου λένε «όχι…. Λίγο» και καταλαβαίνεις ότι οι διακοπές των εκπαιδευτικών ίσως είναι λίγες, όταν θυμώνεις και λες πράγματα που μετανιώνεις μετά, όταν σου λένε κοροϊδευτικα για την προφορά σου σαν δικαιολογία για να μη διαβάσουν, τότε καταλαβαίνεις ότι είναι παιδιά. Έτυχε να μη γεννηθούν σε οικογένεια που είσαι εσύ».
Καλύτερα να είσαι τυφλός παρά να κάνεις ότι δεν βλέπεις
Και η κ. Χαραλάμπους συνεχίζει: «Οπότε αν είναι δουλέψεις σε ένα κόσμο σαπίλας, άλλαξε τον η τουλάχιστον προσπάθησε. Κάνε ο, τι μπορείς και με το παραπάνω, ακόμη και αν γυρίσει ΑΝΆΠΟΔΑ Η ΜΠΆΛΑ. Έκανες αυτό που έπρεπε, ακόμη και αν πηγές ένα καλό να κάνεις και έβγαλες τα μάτια σου. Καλύτερα έτσι τυφλός παρα να κάνεις πως δε βλέπεις.
Θα ήθελα πρώτον ό, τι εισφορές επρόκειτο να γίνουν, να γίνουν γιατί τα παιδιά δε φταίνε σε τίποτα.
Δεύτερον υπάρχουν άνθρωποι στην Κιβωτο που πραγματικά αγαπάνε τα παιδιά ( απλά φοβούνται να μιλήσουν. Τα αγαπάνε, αλλα δεν είναι έτοιμοι να βγάλουν τα μάτια τους ίσως γιατί φοβούνται το στίγμα και έχουν να θρέψουν τους δικούς τους) . Έχω δει κάποιους από το προσωπικό πραγματικά να σκυβουν κεφάλι για τα παιδιά, να τα νοιάζονται, να κουράζονται, αλλα να είναι εκεί για αυτά. Αν και ακόμη είναι δύσκολο να καταλάβω γιατί δε μιλας, αν και καπως το κατανοώ ότι μπορεί να φοβάσαι μη σε πάρει η μπάλα. Το πρόβλημα είναι ψηλά, στην ιεραρχία και στο σύστημα.
Θα ήθελα οι εθελοντές να συνεχίσουν να προσφέρουν όσο μπορούν με όποιο τρόπο μπορούν. Υπάρχουν πολλές ανάγκες.Ευχαριστώ όσους μίλησαν (ξέρουν ποιοι είναι)», καταλήγει η κ. Χαραλάμπους.
Σημειώνεται ότι την ανάρτηση της Μαρίας Χαραλάμπους κοινοποίησε ο Χρόνης Χλίτσιος, ο οποίος τον περασμένο Αύγουστο είχε καταγγείλει στην Ασφάλεια του Βόλου περιστατικά σωματικής κακοποίησης σε βάρος ανήλικων παιδιών σε δομή της Κιβωτού του Κόσμου στην περιοχή Διμηνίου. Μάλιστα, όταν γνωστοποίησε την πρόθεσή του να προβεί σε καταγγελία στην αστυνομία, του ανακοινώθηκε η απόλυσή του από τη δομή.
