Ο ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ
Ο Αύγουστος είναι ο μήνας των διακοπών και της καλοκαιρινής ραστώνης. Είναι ο μήνας της Παναγιάς για τους ορθόδοξους χριστιανούς. Είναι επίσης ο μήνας με την πιο ωραία πανσέληνο της χρονιάς που συνήθως την απολαμβάνουμε στις παραλίες ή με τους ήχους από κάποια καλοκαιρινή συναυλία. Είναι ο «συκολόγος» αφού σχετίζεται με τη συγκομιδή των σύκων. Είναι ο μήνας των πρόσκαιρων ή των ανεκπλήρωτων καλοκαιρινών ερώτων. Είναι ο μήνας με τα πιο ωραία και παραδοσιακά πανηγύρια σε όλη την ελληνική επαρχία. Είναι ο μήνας που στο τέλος του σκεφτόμαστε όλους τους άλλους μήνες. Είναι ο μήνας που όλοι ακολουθούμε τον δρόμο του ήλιου.
Στην Αρχαία Ελλάδα και συγκεκριμένα στο αρχαίο Αττικό ημερολόγιο ο Αύγουστος αντιστοιχούσε στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του μήνα Εκατομβαιώνα, μήνας που γιορταζόταν ο θεός Ήλιος, και στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Μεταγειτνιώνα. Στους αρχαίους ρωμαϊκούς χρόνους λεγόταν Σεξτίλις γιατί ήταν ο έκτος μήνας του χρόνου στο ρωμαϊκό ημερολόγιο που περιελάμβανε δέκα μήνες. Παρότι αργότερα προστέθηκαν δύο μήνες στο ημερολόγιο και έγινε ο όγδοος διατήρησε την ονομασία του όπως και οι επόμενοι μήνες που το όνομά τους προερχόταν από αριθμό (Σεπτέμβριος, Οκτώβριος, Νοέμβριος, Δεκέμβριος).
Ο μήνας μετονομάστηκε σε Αύγουστο προς τιμήν του ρωμαίου αυτοκράτορα Οκταβιανού Αύγουστου που σήμαινε σεβαστός και ήταν ο μήνας που ανήλθε στα υψηλά αξιώματα. Μάλιστα ο Οκταβιανός Αύγουστος του προσέθεσε μια μέρα την οποία πήρε από τον Φεβρουάριο για να μην υστερεί από τον Ιούλιο πού ήταν αφιερωμένος στον Ιούλιο Καίσαρα και έτσι ο Αύγουστος απέκτησε 31 ημέρες.
Για τους Έλληνες ο Αύγουστος είναι ο μήνας που γιορτάζεται η Παναγιά. Σε όλη την Ελλάδα ο Δεκαπενταύγουστος και η γιορτή της Κοίμησης της Θεοτόκου γιορτάζονται με μεγάλη λαμπρότητα σε μεγάλες εκκλησίες και σε μικρά ξωκλήσια. Είναι η «Λαμπρή» του καλοκαιριού. Η γιορτή είναι περισσότερο συνδεδεμένη με το ναό της Ευαγγελίστριας στην Τήνο. Ο εορτασμός συνδυάζεται με το ιστορικό γεγονός του τορπιλισμού του ελληνικού αντιτορπιλικού «Έλλη» από ιταλικό υποβρύχιο στις 15 Αυγούστου 1940 που υπήρξε το προανάκρουσμα της ιταλικής επίθεσης στην Ελλάδα στις 28 Οκτωβρίου 1940.
Τον Αύγουστο έχουμε και τα ημερομήνια. Ο λαός συσχετίζει τον καιρό των πρώτων δώδεκα ημερών του μήνα με τον καιρό των δώδεκα μηνών του χρόνου. Βέβαια όλα αυτά σε περιόδους που δεν είχαμε τόσο έντονες κλιματικές αλλαγές. Επίσης οι πρώτες έξι μέρες ονομάζονται «Δρίμες» ή «Δρίματα» και σχετίζονται μάλλον με τα μελτέμια και τον κακό καιρό αφού είναι μέρες επικίνδυνες γι’ αυτούς που κάνουν μπάνιο.
Ο λαός και η ελληνική λαϊκή παράδοση αγαπούν το μήνα Αύγουστο και γι’ αυτό υπάρχουν παροιμίες όπως, «Αύγουστε καλέ μου μήνα να’σουν δυο φορές το χρόνο», «κάθε πράγμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο» κ.α. Η ελληνική μουσική έχει πολλά τραγούδια που είναι αφιερωμένα στο μήνα Αύγουστο με ωραιότερο ίσως αυτό του Νίκου Παπάζογλου με τον ομώνυμο τίτλο.
Οι εικόνες με τα αρμυρίκια να λικνίζονται από τα μελτέμια, τα παιδιά με τη φέτα το καρπούζι στο χέρι, την άσφαλτο να καίει, τον ουρανό καθαρό και φωτεινό με πιο λαμπρό αστέρι την αυγουστιάτικη πανσέληνο, τις ελληνικές θάλασσες γεμάτες μικρά και μεγάλα πλοία είναι ο Αύγουστος.https://www.livanis.gr/
Τα σχόλια είναι κλειστά.