Καλέ μου άνθρωπε! – Από που βγήκε η έκφραση που έλεγε συνέχεια ο Θανάσης Βέγγος

Αν υπάρχει μια έκφραση που μπορεί να περιγράψει τον Θανάση Βέγγο είναι το «Καλέ μου άνθρωπε».

Την τήρησε πιστά μέχρι το τέλος της ζωής του και έτσι έχει μείνει στη συνείδηση του κοινού.

Όπως αποκάλυψε ο σκηνοθέτης Τάκης Παπαγιαννίδης στη «Μηχανή του Χρόνου», μια μέρα, τυχαία, ο Βέγγος έπεσε πάνω σε ένα ζευγάρι ηλικιωμένων.

Ο άνδρας αναγνώρισε τον ηθοποιό και τον πλησίασε για του μιλήσει. «Καλέ μου άνθρωπε, σ’ ευχαριστώ για τις ταινίες και για το γέλιο που μας χαρίζεις. Όταν σε βλέπω στον κινηματογράφο ξαλαφρώνω για τρεις μέρες από τις έννοιες μου», του είπε.

Τα λόγια του, καθώς φαίνεται, επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό τον Θανάση Βέγγο και μέσα σε αυτή την ειλικρινή έκφραση, βρήκε και ο ίδιος τη δική του αλήθεια.

Για το ότι η καλοσύνη και η ευγένεια ήταν στάση ζωής για τον καλλιτέχνη, μίλησε και ο σκηνοθέτης Ντίνος Κατσουρίδης, ο οποίος είχε εκμυστηρευτεί στο Χρίστο Βασιλόπουλο ότι η έκφραση «Καλέ μου άνθρωπε» βγήκε μέσα από την ψυχή του, απευθυνόμενος στους απλούς ανθρώπους, γιατί «ο Θανάσης Βέγγος σε αυτούς απευθυνόταν, με αυτούς είχε να κάνει σε όλη την διάρκεια της καριέρας του».

«Καλέ μου άνθρωπε» και στην Επίδαυρο
Ο θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης, Γιώργος Μιχαηλίδης, περιέγραψε ένα περιστατικό ανάμεσα στον ίδιο και τον Θανάση Βέγγο, κατά την διάρκεια πρόβας στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου:

Έρχεται μια μέρα και μου λέει. «Βρε Γιώργο, βρε δάσκαλε, κάνε μου μια χάρη». Τον ρωτάω «τι θέλεις Θανάση;».

-Άσε με να πω «καλοί μου άνθρωποι», αυτό το περιβόητο σύνθημά του και του απαντώ, «Θανάση μου, για όνομα του Θεού, κολλάει κάπου αυτό;».

-«Έλα δάσκαλε Γιώργο, κάνε μου τη χάρη αυτή, σε παρακαλώ».

-«Άσε με να το σκεφτώ λίγο και αν βρω κάπου ένα κενό που να κολλάει, θα σου το πω».

Το σκέφτηκα πολύ και του λέω «Θανάση το βρήκα! Εκεί που γυρνάς από πάνω από τον Όλυμπο, εκεί που κάθεσαι και πλένεις τα πόδια σου, εκεί μπορεί να το πεις το «Καλοί μου άνθρωποι».

-«Σ’ ευχαριστώ δάσκαλε», μου είπε. Όταν ακούστηκε στην Επίδαυρο το «Καλοί μου άνθρωποι», έπεσε το θέατρο από τα γέλια και από τα χειροκροτήματα».

Πηγή: Μηχανή του Χρόνου