Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση-συζήτηση της ΤΕ Ηρακλείου του ΚΚΕ την Τετάρτη 24 Ιουνίου, στο Κηποθέατρο «Νίκος Καζαντζάκης» με θέμα «Ο αθεράπευτος ιός είναι ο καπιταλισμός. Συζητάμε για την Υγεία με αφορμή την πανδημία».
Στην εκδήλωση την κεντρική ομιλία απηύθυνε ο Γιώργος Σιδέρης, μέλος του Γενικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ) και στέλεχος του ΚΚΕ ενώ ακολούθησαν παρεμβάσεις από τους Δημήτρη Βρύσαλη, νοσηλευτή, μέλος της ΕΠ Κρήτης του ΚΚΕ και πρόεδρο του σωματείου εργαζομένων ΠΑΓΝΗ, Δαφνή Ευγένιο, νεφρολόγο, διευθυντή της νεφρολογικής κλινικής του ΠΑΓΝΗ και καθηγητή της Ιατρικής Σχολής στο Ηράκλειο, Βαγιακάκο Γιάννη, ακτινολόγο στο Κέντρο Υγείας Ηρακλείου, Πατεράκη Νίκο, αυτοαπασχολούμενο πνευμονολόγο και Καλιαφεντάκη Βασιλεία, ειδικευόμενη παθολογίας στην παθολογική κλινική του ΠΑΓΝΗ και στέλεχος της ΚΝΕ.
Ο Γιώργος Σιδέρης στην ομιλία του μεταξύ άλλων ανέφερε:
«(…) Πρέπει να ασχοληθούμε και να αγωνιστούμε για το δικαίωμά μας να έχουμε σύγχρονο δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας – Πρόνοιας.
Να υπάρχει το δικαίωμα τον 21ο αιώνα ο λαός μας να έχει ένα σύστημα Υγείας – Πρόνοιας που οι υπηρεσίες του θα αποτελούν στην πράξη κατοχυρωμένο κοινωνικό αγαθό και όχι, όπως σήμερα, ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα.
Με πλήρη κρατική χρηματοδότηση των δημόσιων Μονάδων Υγείας, όπου θα παρέχονται από το κράτος δωρεάν όλες οι εξετάσεις, θεραπείες, υγειονομικό υλικό, φάρμακα, εμβόλια, χωρίς πληρωμές, συμμετοχές, χωρίς πλαφόν και περικοπές, σύμφωνα με τις ανάγκες και με αποκλειστικά επιστημονικά κριτήρια.
Με μαζικές προσλήψεις προσωπικού με σχέση εργασίας μόνιμη, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης για την πλήρη στελέχωση των δημόσιων μονάδων Υγείας.
(…) Για πάνω από δύο μήνες ο λαός μας με χαρακτηριστική πειθαρχία κλείστηκε στο σπίτι, ακολουθώντας τις οδηγίες της επιστημονικής κοινότητας, για να προστατευτεί από έναν άγνωστο ιό. Και για έναν ακόμα λόγο: για να μην “καταρρεύσει” όπως έλεγαν το σύστημα υγείας της χώρας.
Κανείς δεν πρέπει να ξεχάσει τι πέρασε ο λαός μας. Να θυμίσουμε ότι παραμονές της πανδημίας, δύο βδομάδες νωρίτερα, ψηφίστηκε στη Βουλή το Ασφαλιστικό Βρούτση – Κατρούγκαλου που αύξανε τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια. Δηλαδή καθιστούσε ικανούς για εργασία αυτούς που δύο βδομάδες μετά οι ίδιοι ονόμαζαν – και σωστά – ευπαθή ομάδα και τους καλούσαν να μείνουν σπίτι.
Το ΚΚΕ πρωτοστάτησε στην ενημέρωση και τον αγώνα για να μην περάσει αυτό το έκτρωμα.
Τα σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ οργάνωσαν συλλαλητήρια, απεργία, τη στιγμή μάλιστα που υπήρξε συμφωνία για να περάσουν αυτά τα μέτρα από ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ. Οι δυνάμεις τους στη ΓΣΕΕ έλεγαν ότι γίνεται “πολύ κακό για το τίποτα”.
(…) Τι είχαμε όλα τα προηγούμενα χρόνια;
Ραγδαία μείωση της κρατικής χρηματοδότησης των κρατικών μονάδων Υγείας και ενίσχυση της λειτουργίας τους με όρους επιχειρήσεων, ενίσχυση της επιχειρηματικής δράσης στον κλάδο της Υγείας, περιορισμό των υπηρεσιών που παρέχονται δωρεάν από το κράτος στο επίπεδο του «ελάχιστου βασικού πακέτου».
Αυτόν ακριβώς το στόχο υπηρέτησε η περίφημη μεταρρυθμιστική τομή στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, για την οποία περηφανεύεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Βασική αποστολή των ΤΟΜΥ είναι το gate keeping, ρόλος πορτιέρη για να μην υπάρχει εύκολη πρόσβαση στο σύστημα Υγείας, η καρατόμηση των υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Υγείας που καλύπτει ο ΕΟΠΥΥ.
Αυτό το στόχο υπηρετούν τα περίφημα DRG, το σύστημα κοστολόγησης Ομοιογενών Διαγνωστικών Κατηγοριών που θεσμοθέτησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και που εφαρμόζεται πιλοτικά σε 18 νοσοκομεία της χώρας και θα επεκταθεί σε όλα μέχρι το 2021. Ένα σύστημα που εφαρμόζεται ήδη σε πολλές χώρες της ΕΕ και στις ΗΠΑ και κατηγοριοποιεί τους ασθενείς που νοσηλεύονται στα δημόσια νοσοκομεία όχι μόνο με βάση τα κλινικά τους χαρακτηριστικά, αλλά και το πόσο κοστίζει η θεραπεία και τις τιμές αποζημίωσης. Έτσι π.χ. η τιμή αποζημίωσης για το έμφραγμα χωρίς επιπλοκές είναι 3.000 ευρώ, για το έμφραγμα με επιπλοκές ανέρχεται στα 6.000 ενώ για το έμφραγμα που θα χρειαστεί μηχανική υποστήριξη το κόστος εκτινάσσεται στα 12.000 ευρώ.
Τα αποτελέσματα της πολιτικής τους, της αντίληψής τους, του συστήματός τους είναι πάνω από 450.000 νεκροί. Την ίδια στιγμή έγιναν στις ΗΠΑ 46.000 απολύσεις υγειονομικών επειδή τα νοσοκομεία δεν δέχονταν άλλα νοσήματα!
Στην περίπτωση της χώρας μας για να μπορέσει να «αντέξει» το δημόσιο σύστημα Υγείας ανέστειλαν τη λειτουργία ολόκληρων τμημάτων και κλινικών, μπήκε φρένο στη διάγνωση, στη θεραπεία και την παρακολούθηση ασθενών που αντιμετωπίζουν άλλα προβλήματα υγείας. Είχαμε π.χ. μείωση κατά 75% των τακτικών χειρουργείων, μείωση κατά 1/3 των ραντεβού για ακτινοθεραπεία των ογκολογικών ασθενών. Έτσι τώρα αντιμετωπίζουμε έναν ορατό κίνδυνο, αυτόν της αύξησης της νοσηρότητας και της θνησιμότητας λόγω της υποθεραπείας άλλων προβλημάτων υγείας, που «κρύβεται» πίσω από τις στατιστικές.
Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν προχώρησε σε επίταξη του ιδιωτικού τομέα αλλά αντίθετα πριμοδότησε ακόμα και στις συνθήκες της επιδημίας, ο ιδιωτικός τομέας να συνεχίσει να κερδοσκοπεί. Αντί οι χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι γιατροί να ενταχθούν στο κρατικό σχέδιο με μισθό αντίστοιχο με τους συναδέλφους τους στο δημόσιο, να στελεχώσουν τις δημόσιες δομές Υγείας, ή να παρέχουν δωρεάν περίθαλψη στους ασθενείς, να εξετάζουν κατ’ οίκον, έκλεισαν τα ιατρεία ή δέχονταν ασθενείς κατ’ επιλογή, με επίκληση της επιδημίας. Τα τραγικά περιστατικά στις ιδιωτικές κλινικές με κόστος ανθρώπινες ζωές ανέδειξαν τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης, των επιχειρηματιών και του ΕΟΔΥ.
(…) Η πολιτική που μας έφερε ως εδώ συνεχίζεται παρά την προπαγάνδα της κυβέρνησης, η οποία κάνει λόγο για χιλιάδες προσλήψεις που έγιναν, για πολλά κρεβάτια ΜΕΘ που άνοιξαν, για ακόμα περισσότερα που θα ανοίξουν έως το φθινόπωρο. Μάλιστα φτάνουν στο σημείο να λένε και να γράφουν, ότι ο πρωθυπουργός αναθεώρησε την άποψή του για «το Εθνικό Σύστημα Υγείας» και ο υπουργός Υγείας ότι «βάζει το ΕΣΥ πάνω από το εγώ».
Στην πραγματικότητα προσλήφθηκαν 3.073 επικουρικό προσωπικό, εκ των οποίων 381 γιατροί και 2.692 νοσηλευτικό και λοιπό υγειονομικό προσωπικό, τη στιγμή που οι ελλείψεις σε μόνιμο προσωπικό όλων των ειδικοτήτων είναι 30.000 με βάση τους υπάρχοντες οργανισμούς, που και αυτοί είναι πολύ πίσω από τις ανάγκες.
Και είναι πίσω από τις ανάγκες γιατί τα προηγούμενα χρόνια καταργήθηκαν χιλιάδες νοσοκομειακές κλίνες, έκλεισαν εργαστήρια, ακόμα και ολόκληρα νοσοκομεία, έντεκα τον αριθμό, επικαλούμενοι το «χαμηλό ποσοστό πληρότητας» των νοσοκομειακών κρεβατιών, λες και τα νοσοκομεία είναι ξενοδοχειακές μονάδες!
Και μιας και γίνεται πολύ συζήτηση για τον τουρισμό καλό θα ήταν να θυμηθεί κανείς ότι όσο στα δημόσια νοσοκομεία έκλειναν τμήματα και κρεβάτια, τα πεντάστερα ξενοδοχεία σε μια δεκαετία αύξησαν τις κλίνες τους κατά 75%.
Χαρακτηριστικά, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, στη χώρα μας το 2016 αλλά και τα άλλα χρόνια οι «out of the pocket» πληρωμές, δηλαδή η ιδιωτική δαπάνη Υγείας, άγγιξε το ποσό των 5,5 δισ. ευρώ.
Αυτή ακριβώς η πολιτική είναι η αιτία της αύξησης του χάσματος ανάμεσα στις παρεχόμενες υπηρεσίες Υγείας και τις δυνατότητες που προσφέρει σήμερα η αλματώδης ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας. Η πολιτική που θεωρεί την υγεία κόστος και θεό έχει το κέρδος πρέπει να πάει περίπατο.»
Στην συνέχεια ο Δημήτρης Βρύσαλης αναφέρθηκε στην τραγική κατάσταση που επικρατεί στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου (ΠΑΓΝΗ) τόσο εξαιτίας των ελάχιστων προσλήψεων επικουρικού προσωπικού την περίοδο της πανδημίας – περίπου 100 σύνολο ενώ μόνο οι κενές θέσεις νοσηλευτών είναι πάνω από 300 – όσο και της συνεχιζόμενης υποβάθμισης των υπηρεσιών υγείας στο νοσοκομείο. Χαρακτηριστικά ανέφερε τις συγχωνεύσεις κλινικών, μερικές εκ των οποίων καλύπτουν όλη τη νότια Ελλάδα, τους 4000 που περιμένουν να χειρουργηθούν, την έλλειψη ακόμα και σήμερα μέσων ατομικής προστασίας για τους εργαζόμενους.
Ο Δαφνής Ευγένιος επεσήμανε πως με αφορμή τον κορονοιό οι κυβερνώντες βρήκαν την ευκαιρία να προωθήσουν και να επιταχύνουν την ιδιωτικοποίηση στο χώρο της υγείας. Ανέδειξε τις δυσκολίες των ασθενών με νεφρολογικές νόσους εν μέσω πανδημίας κάτι που οδήγησε σε ακόμα μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση των παροχών υγείας για αυτούς τους ασθενείς αφού στην ουσία η κυβέρνηση με την πολιτική που ακολούθησε τους κατεύθυνε προς τον ιδιωτικό τομέα. Επιπλέον, αναφέρθηκε στην υποβάθμιση της νεφρολογικής κλινικής μέσω της μείωσης των κλινών με τις ανάλογες επιπτώσεις την στιγμή μάλιστα που η νεφρική ανεπάρκεια αποτελεί επίπτωση του κορονοιού.
Ο Βαγιακάκος Γιάννης τόνισε την διαχρονική αδιαφορία των κυβερνήσεων για την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας που η γύμνια της φάνηκε τόσο χαρακτηριστικά την περίοδο της πανδημίας καθώς και την τεράστια έλλειψη ειδικοτήτων όπως οι γυναικολόγοι, οι παιδίατροι, οι πνευμονολόγοι που οδηγεί στην εμπορευματοποίηση της υγείας αλλά και την επιφόρτιση των δημόσιων νοσοκομείων με κάθε λογής περιστατικά που θα μπορούσαν να αντιμετωπίζονται στις πρωτοβάθμιες δομές. Αναφέρθηκε και στην επικίνδυνη πολιτική της κυβέρνησης να μην αξιοποιήσει τον χρόνο που κέρδισε για να ενισχύσει την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, ειδικά στην περιοχή μας με την αυξημένη προσέλευση τουριστών.
Ο Πατεράκης Νίκος σημείωσε πως η κυβέρνηση έχει τεράστια ευθύνη για την μη επίταξη του ιδιωτικού τομέα εν μέσω πανδημίας, αφήνοντας έτσι πολύπειρο επιστημονικό προσωπικό εκτός μάχης την ίδια στιγμή που επέτρεψε στις εταιρείες φαρμακευτικού υλικού να κερδοσκοπούν ασύστολα, κάτι που συνεχίζεται μέχρι σήμερα, εις βάρος των λαϊκών οικογενειών
Τέλος, η Καλιαφεντάκη Βασιλεία ανέδειξε τις τεράστιες δυσκολίες που αντιμετώπισαν οι εργαζόμενοι και πιο συγκεκριμένα οι ειδικευόμενοι γιατροί την περίοδο της πανδημίας, ειδικά αυτοί που στελέχωσαν κλινικές covid-19 και άλλες κλινικές πρώτης γραμμής αφού εκτός από την εντατικοποίηση της εργασίας τους με τα κομμένα ρεπό και τις συχνές εφημερίες λόγω έλλειψης προσωπικού είχαν να αντιμετωπίσουν και την έλλειψη μέτρων ατομικής προστασίας που πολλές φορές αφορούσε μία μάσκα την βάρδια ή το πλύσιμο των γαντιών μετά από κάθε εξέταση αντί για αντικατάστασή τους. Επιπλέον τόνισε την πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών υγειονομικών μέσα και έξω από τα νοσοκομεία τόσο την περίοδο της πανδημία όσο και την επόμενη μέρα της δήθεν «κανονικότητας».
Τα σχόλια είναι κλειστά.