Του Αρχιμανδρίτου Ρωμανού Αναστασιάδη,
Κληρικού της Ιεράς Μητροπόλεως Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου
Για πρώτη φορά το διαβάσαμε σε κείμενο Έλληνα αρθρογράφου
που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα « ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ »: «Από τη
συνάντηση των τεσσάρων Προκαθημένων στην Κύπρο προέκυψε και
κάτι πολύ θετικό στην προοπτική της ενότητας της Ορθοδοξίας. Ήταν η
μετά από χρόνια αδελφική προσέγγιση των Πατριαρχών Αντιοχείας
Ιωάννου και Ιεροσολύμων Θεοφίλου και η απόφασή τους να επιλυθεί
άμεσα η διαφορά τους για τη δικαιοδοσία στο Κατάρ, που είχε επιφέρει
την μεταξύ τους διακοπή της κοινωνίας. …. Ό, τι επί χρόνια δεν
κατάφεραν η ελληνική κυβέρνηση και το Φανάρι πέτυχε, προς τιμήν
του, ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου, με τη μεσολάβησή του». Στο εν λόγω
άρθρο φυσικά συμπεριλαμβάνονταν και άλλες εικασίες και θεωρίες
γύρω από την πρωτοβουλία που έχει αναλάβει για το ουκρανικό ο
Αρχιεπίσκοπος Κύπρου, οι οποίες τον υποχρέωσαν να προχωρήσει σε
άμεση διάψευση : «Συνιστούμε σε όλους να επιδείξουν σεβασμό και να
μην διαδίδουν ανυπόστατες πληροφορίες προς εντυπωσιασμό»…
Για δεύτερη φορά το ακούσαμε εκ Μοσχοβίας, διά στόματος του
Μητροπολίτου Ιλαρίωνος Αλφέγιεφ, ο οποίος σε πρόσφατη συνέντευξή
του δήλωσε: «Δεν είναι δυνατόν να προβλέψουμε από τώρα, εάν θα
καταστεί δυνατόν να βρούμε μια λύση στο ουκρανικό πρόβλημα με τη
βοήθεια αυτής της διαμεσολαβητικής αποστολής του Αρχιεπισκόπου
Κύπρου. Αλλά είναι προφανές ότι ο Αρχιεπίσκοπος καθοδηγείται από
καλή θέληση. Μπορώ να δώσω σαν παράδειγμα τις διαπραγματεύσεις
μεταξύ των Πατριαρχών της Αντιόχειας και των Ιεροσολύμων.
Πραγματοποιήθηκαν εκεί, στην Κύπρο, και, αν και δεν έχουν ακόμη
οδηγήσει στον τερματισμό της κρίσης ανάμεσα στις δύο αυτές
Εκκλησίες, κατέληξαν να είναι και οι δύο έτοιμες να λύσουν το
πρόβλημα. … Δηλαδή, αυτό που ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος δεν
μπόρεσε να κάνει – να φέρει τις δύο αυτές Εκκλησίες στο τραπέζι των
διαπραγματεύσεων – το κατάφερε ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου».
Τα παραπάνω πήραν και μια πιο «επίσημη» έκφραση κατά τη
σημερινή (30-05-2019) συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου της Ρωσικής
Εκκλησίας στην Αγία Πετρούπολη. Όπως διαβάζουμε στο σχετικό
απόσπασμα του ανακοινωθέντος της Ρωσικής Εκκλησίας, στην
ιστοσελίδα « ΡΟΜΦΑΙΑ »: «Γνωρίζουμε ότι ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.
Χρυσόστομος καταβάλλει κάποιες προσπάθειες για την επίλυση της
σημερινής κατάστασης στην Ουκρανία. Αυτό όμως δείχνει την αδυναμία
του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου να επιλύσει την
περίπλοκη κατάσταση στην Ουκρανία».
Η δολιότητα της Μόσχας είναι προφανής. Προαιώνια επιδίωξή
της ήταν και παραμένει η αμφισβήτηση του Οικουμενικού
Πατριαρχείου ως της Πρωτοθρόνου και Πρωτευθύνου Εκκλησίας, με
απώτερο σκοπό να καταλάβει η ίδια την «πρωτοκαθεδρία»,
επικαλούμενη την κοσμική δύναμη της Ρωσίας, στα πλαίσια του
γνωστού ιδεολογήματος της «Τρίτης Ρώμης». Προς την κατεύθυνση
αυτή, η Ρωσική Εκκλησία καπηλεύεται κάθε μέσο που θεωρεί
πρόσφορο. Πάντα το έκανε και φυσικά σήμερα, με αφορμή το
ουκρανικό ζήτημα, προσπαθεί να επανέλθει δριμύτερη.
Η καπήλευση μιας πρωτοβουλίας διαμεσολάβησης, την οποία ο
Αρχιεπίσκοπος Κύπρου ανέλαβε, κατόπιν σχετικής απόφασης της Ιεράς
Συνόδου της Εκκλησίας Κύπρου, τείνει να ακυρώσει εντέλει κάθε θετική
προσδοκία από αυτήν. Διότι, ενώ ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος κ.
Χρυσόστομος σε καμία περίπτωση δεν αμφισβητεί ή δεν προσπαθεί να
καταστρατηγήσει τον Πρώτο ρόλο του Οικουμενικού Πατριαρχείου
μέσα στην Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, οι δήθεν
επιδοκιμάζοντες τις ενέργειές του, δηλαδή οι Μοσχοβίτες και όσοι τους
υποστηρίζουν, ουσιαστικά συκοφαντούν και εκθέτουν αυτές τις
προσπάθειες του Μακαριωτάτου, αποδεικνύοντας ότι ουσιαστικά δεν
επιθυμούν καμία επιτυχή έκβαση στο εγχείρημά του. Σχετικά
προβοκατόρικα κείμενα και «αναλύσεις» για το τι επιδιώκει ο
Προκαθήμενος της Εκκλησίας Κύπρου έχουν γραφτεί σε ρωσικές και
ελληνικές ιστοσελίδες. Όλα κατατείνουν στην υποβάθμιση και
υποτίμηση του Οικουμενικού Πατριάρχου, διά των… διθυραμβικών
επαίνων προς τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου. Με απλά λόγια, επιχειρούν οι
προβοκάτορες να ενσπείρουν καχυποψία ανάμεσα στους δύο
Προκαθημένους, τον Οικουμενικό Πατριάρχη και τον Αρχιεπίσκοπο
Κύπρου, οι σχέσεις των οποίων ήταν πάντοτε και παραμένουν άριστες
τόσο σε διαπροσωπικό όσο και σε εκκλησιαστικό επίπεδο.
Όμως, ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος της Μεγαλονήσου και
μαρτυρικής Κύπρου είναι αρκετά σοφός και έμπειρος για να αποφύγει
τον πρωταρχικό πειρασμό της «φιλοδοξίας» που του προσφέρουν
εκμαυλιστικά οι εργαζόμενοι τα έργα του σκότους, μιμούμενοι τον
«πατέρα» τους, τον διάβολο, κατά τον λόγο του Κυρίου. Ο
Μακαριώτατος γνωρίζει πολύ καλά τον αγιοπνευματικό λόγο της Αγίας
Γραφής: «λαός μου, οἱ μακαρίζοντες ὑμᾶς πλανῶσιν ὑμᾶς» (Ησ. γ΄ 12),
γι’ αυτό και θα τους απαντήσει πάλι με λόγους του Αγίου Πνεύματος
διά του ιερού Ψαλμωδού: «ἀποστραφήτωσαν παραυτίκα αἰσχυνόμενοι
οἱ λέγοντές μοι· εὖγε εὖγε» (Ψαλμ. ξθ΄ 4).
Σε κάθε περίπτωση, όμως, υπάρχει και το εξής σοφό και
δοκιμασμένο γνωμικό, που ειπώθηκε από τον Ιούλιο Καίσαρα, όταν
χώρισε με τη δεύτερη σύζυγό του, Πομπηία Σύλλα: «Η γυναίκα του
Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια, πρέπει και να φαίνεται τίμια»… Ιερό
λοιπόν καθήκον του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου, περί της
τιμιότητας και καλής προαίρεσης του οποίου ουδείς εχέφρων
αμφιβάλλει, είναι να διαψεύσει τους προβοκάτορες της Μόσχας που
καπηλεύονται την καλή του ανησυχία και τις πρωτοβουλίες του για την
Εκκλησία, προκειμένου να μεθοδεύσουν τα δικά τους σκοτεινά
παιχνίδια εξουσίας.
