Η συνέντευξη του Δημήτρη Κουτσούμπα στον Δημοσιογράφο Γιώργο Σαχίνη

Κύριε Γενικέ καλησπέρα. Θέλω να σας ευχαριστήσω και να ξεκινήσω λίγο διαφορετικά απόψε. Το 2012 με μια αναλυτική απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ, θέτετε θέμα οξύτατων εθνικών κινδύνων, συνέπεια της τουρκικής αναθεωρητικής στρατηγικής βάθους. Είναι 2012, η χώρα συζητά για μνημόνια. 2016 επαναβεβαιώνεται μια νέα απόφαση της ΚΕ, όπου θέτετε καθαρά ζητήματα για την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και αναφέρεστε στον κίνδυνο να υπάρξουν οριοθετήσεις σε βάρος της χώρας, ακόμη και νοτίως της Κρήτης. Φαντάζομαι ότι μαντικές ικανότητες δεν έχετε, αλλά αν από το 2012 βλέπετε αυτό, μπορείτε σήμερα να μου δώσετε ένα στίγμα τι πραγματικά, κατά την εκτίμηση του ΚΚΕ, συμβαίνει;

Κύριε Σαχίνη δυστυχώς το ΚΚΕ επιβεβαιώνεται. Λέω δυστυχώς, γιατί ειλικρινά το λέω, μακάρι να μην επιβεβαιωνόμασταν σε αυτές τις προβλέψεις, οι οποίες είναι δυσοίωνες για τον ελληνικό λαό, για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας, γενικότερα για τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή. Και βεβαίως σωστά είπατε προφήτες δεν είμαστε, όμως την ανάλυση των ζητημάτων μπορούμε να την κάνουμε. Και πιστεύουμε ότι μπορεί να την κάνει το οποιοδήποτε πολιτικό κόμμα και οι κυβερνήσεις, εκτός κι αν έχουν άλλα στο μυαλό τους και ουσιαστικά οδηγούν εκεί την κατάσταση, εγώ δε θα έλεγα άθελά τους, γιατί είναι συνειδητές αυτές οι επιλογές. Για παράδειγμα, το γεγονός ότι η τουρκική πολιτική, η πολιτική της άρχουσας τάξης της Τουρκίας και με τον Ερντογάν και χωρίς τον Ερντογάν, οτιδήποτε έλεγαν το έκαναν και πράξη. Οποιοσδήποτε άνθρωπος παρακολουθεί τις εξελίξεις δεν μπορεί να μην το βλέπει αυτό. Δηλαδή ότι είπε ο Ερντογάν, ότι είπε η τουρκική κυβέρνηση πριν δύο χρόνια, πριν μερικούς μήνες, το υλοποιεί βήμα το βήμα. Κατοχυρώνει άδικες διεκδικήσεις σε βάρος της χώρας μας, σε βάρος άλλων λαών και χωρών της περιοχής, αλλά το κατοχυρώνει. Το γεγονός ότι έχει αμφισβητήσει κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, έχει γκριζάρει όλο το Αιγαίο, το οποίο αυτό έγινε, δυστυχώς, και με τη βούλα ελληνικών κυβερνήσεων. Θα σας θυμίσω παλιότερα ότι και η Ελλάδα έβαλε την υπογραφή της στο γεγονός ότι η Τουρκία έχει δήθεν ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο, μετά τα Ίμια, επί κυβέρνηση Σημίτη. Άρα, λοιπόν, βήμα το βήμα κατοχυρώνει δικαιώματα, έχει βεβαίως κι αυτή τους συμμάχους της. Το δυστύχημα είναι ότι εμείς θεωρούμε ότι αν είμαστε τα “καλά παιδιά” των ΗΠΑ, τα “καλά παιδιά” του ΝΑΤΟ εδώ στην περιοχή ή τα “καλά παιδιά” της ΕΕ, θα μας προστατεύσουν, θα έχουμε ασφάλεια, δε θα πειράξει κανείς τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και όλα θα είναι “μέλι – γάλα”, ενώ αυτό δεν ισχύει. Το αντίθετο συμβαίνει. Όσο περισσότερο εμπλεκόμαστε και όσο περισσότερο γινόμαστε “καλά παιδιά” για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ και ισχυρών ιμπεριαλιστικών, καπιταλιστικών κρατών, όπως είναι οι ΗΠΑ ή άλλες χώρες τόσο περισσότερο βυθιζόμαστε σε υποχώρηση, σε επώδυνες και απαράδεκτες υποχωρήσεις, στην ουσία δίνουμε κυριαρχικά δικαιώματα και θα φτάσουμε σ’ αυτό που είναι η επίσημη στρατηγική των ΗΠΑ, οι οποίες μιλούν για συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο. Άρα, το ζήτημα που πρέπει να ξεκαθαρίσουμε είναι το εξής, γιατί πολλοί λένε “μα τι να κάνουμε να μην υπάρχει συνεκμετάλλευση, να μην κάνουμε ένα συμβιβασμό, να μη συζητάμε με την Τουρκία ή με τους συμμάχους ή με τις γειτονικές χώρες; Να έχουμε πολεμική σύγκρουση;” Είναι ψευτοδίλημμα κατά τη γνώμη μας, γιατί και το ένα και το άλλο οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε σύγκρουση, εφόσον έχεις τέτοια πολιτική. Δεν είπε κανείς να μην κάνουμε συζήτηση με την Τουρκία, δεν είπε κανείς να μην έχουμε συνεργασία, δεν είπε κανείς να μη γίνονται διαπραγματεύσεις. Και βεβαίως πρέπει να λυθούν τα ζητήματα με σύμφωνη γνώμη και των δύο μερών, για το Αιγαίο, γιατί πρόκειται για κλειστή θάλασσα έτσι κι αλλιώς, αλλά με βάση τις αρχές του διεθνούς δικαίου, με βάση τις αρχές του δικαίου της θάλασσας, με βάση τις αρχές της υπεράσπισης κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας. Ακούω να λένε μερικοί κι αυτό ότι “είναι κλειστή θάλασσα, τι να κάνουμε, δεν μπορούμε να επεκτείνουμε όσο θέλουμε τα ναυτικά μας μίλια, δεν μπορούμε να οριοθετήσουμε την ΑΟΖ…”. Δεν ισχύουν όλα αυτά. Γιατί, για παράδειγμα, και το διεθνές δίκαιο της θάλασσας προβλέπει συμφωνίες μεταξύ των μερών. Λέει “όταν είναι 400 και πάνω μίλια παίρνει από 200 μίλια η κάθε χώρα. Όταν είναι κάτω από 400 μίλια πάει πάλι στη μέση γραμμή”, δηλαδή αν είναι 100 ναυτικά μίλια η απόσταση θα είναι από 50 στη κάθε χώρα. Αυτό γίνεται με διαπραγμάτευση, χωρίς βεβαίως αυτό να αλλοιώνει την επήρεια που έχουν τα νησιά μας ή που είναι ουσιαστικά κυριαρχία της Ελλάδας. Γιατί εδώ φτάσαμε στο απαράδεκτο φαινόμενο η κυβέρνηση της Τουρκίας να προχωρά με τη λεγόμενη κυβέρνηση της Λιβύης σε αυτή τη Συμφωνία για την ΑΟΖ και να εξαφανίζει από το χάρτη την Κρήτη, τη Ρόδο, την Κάρπαθο, το Καστελόριζο, νησιά της ελληνικής επικράτειας.

Επειδή κ. Γενικέ θεωρώ ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό και αυτό που λέτε και η παρένθεση που κάνατε, δεν είναι θέμα επικαιρότητας είναι θέμα ουσίας και στρατηγικής βάθους, όπως αναφέρατε. Επειδή έχουν αλλάξει οι ταχύτητες, αναρωτιέμαι, έχει ανοίξει μια συζήτηση να πάμε στο Διεθνές δικαστήριο της Χάγης, προφανώς όλοι θα ‘θέλαν μια επίλυση με ειρηνικό τρόπο και με βάση το διεθνές δίκαιο. Το ερώτημά μου είναι, γιατί το ΚΚΕ έχει μια πάγια θέση, για ποιες διαφορές θα πάμε στο διεθνές δικαστήριο; Έχουμε οριοθετήσει εμείς το εύρος των χωρικών μας υδάτων; Τι λέει το ΚΚΕ; Πρέπει να τα οριοθετήσουμε, να πάμε στα 12 ναυτικά μίλια; Πρέπει να ξεκινήσουμε οριοθετήσεις ΑΟΖ με εκείνες τις χώρες που μπορούμε να συνεννοηθούμε; Πρέπει να ανακηρύξουμε ΑΟΖ; Θα μιλάμε μόνο για υφαλοκρηπίδα; Ο κόσμος, ευλόγως, έχει μια ανησυχία, καλά το είπατε. Αύριο δικαιούμαι να εικάσω ότι η Πελοπόννησος, κατά την Τουρκία, είναι νησί, άρα η ΑΟΖ της Τουρκίας φτάνει μέχρι την Ιταλία, με τη λογική του Ερντογάν.
Είναι πολλά τα ζητήματα που θέσατε. Άλλωστε έτσι κι αλλιώς είναι πολλά τα ερωτήματα και μερικά είναι και αναπάντητα, προς ώρας, γιατί θα πρέπει να γίνει πολύ σχεδιασμένη δουλειά και δεν ξέρω πόσο γίνεται. Κατ’ αρχήν για το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης δε νομίζουμε ότι αυτή τη στιγμή ή και σε οποιαδήποτε στιγμή, έτσι όπως είναι οι συνθήκες, θα λύσει κανένα πρόβλημα. Αντίθετα, πιστεύουμε ότι θα περιπλέξει την κατάσταση και δε θα διευθετηθεί κανένα ουσιαστικό ζήτημα. Δεύτερον, η Ελλάδα έχει δικαίωμα και καθορισμού χωρικών υδάτων και καθορισμού της ΑΟΖ, να δηλώσει και στον ΟΗΕ κ.λπ. και με άλλες χώρες να συζητήσει και να προχωρήσει στον καθορισμό της ΑΟΖ. Όλα αυτά είναι δικαιώματα και με βάση το διεθνές δίκαιο και με βάση ότι ισχύει και με τη διεθνή πρακτική και κακώς, κατά την άποψή μας, δεν έχουν προχωρήσει μια σειρά τέτοια ζητήματα…

Γιατί; Μπορείτε να πείτε στον ελληνικό λαό τι αντιλαμβάνεστε;
Σας είπα με έναν τρόπο πριν, ότι η πολιτική των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων είναι να είναι το “καλό παιδί” των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Δηλαδή, εφόσον οι ΗΠΑ λένε “μην προχωρήσετε μονομερώς σε ΑΟΖ ούτε να τη δηλώσετε, μπείτε σε διαπραγματεύσεις, συμφωνήστε πρώτα με την Τουρκία…”, η ελληνική κυβέρνηση πιστά το τηρεί και αυτό μαζί με όλα τα άλλα. Είναι η δική τους πολιτική, που είναι, αν θέλετε, και μια πολιτική που τη δέχονται ισχυρά τμήματα της τάξης που έχει την εξουσία, εδώ στην Ελλάδα, έτσι ώστε να μην προχωρήσουν υποτίθεται σε κάποια συγκρουσιακή κατάσταση και αντιπαράθεση με την Τουρκία καθότι σύμμαχοι, αλλά βλέπουμε ότι η Τουρκία το εκμεταλλεύεται αυτό και προχωρά. Άρα, λοιπόν, δεν ισχύουν αυτά. Επίσης αποδέχεται, ουσιαστικά, την πολιτική του ΝΑΤΟ, συμφωνώντας η ελληνική κυβέρνηση και η σημερινή και η χθεσινή και προχθεσινή. Το ΝΑΤΟ λέει ότι “είστε εταίροι, σύμμαχοι, εμείς δεν ανακατευόμαστε στα μεταξύ σας προβλήματα, της Ελλάδας και της Τουρκίας, εμείς θέλουμε να είστε σύμμαχοί μας και ενδιαφερόμαστε και για τον έναν και για τον άλλον…”, με λίγο περισσότερο βάρος προς την Τουρκία γιατί η Τουρκία κάνει και “κόνξες” και “νερά” και δε θέλουν να τη στείλουν στην αγκαλιά της Ρωσίας μόνιμα και τελεσίδικα και θέλουν να την τραβήξουν ξανά στο μέρος του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ. Όπως ξέρει όλος ο κόσμος το ΝΑΤΟ λέει “εγώ το Αιγαίο το θεωρώ ενιαίο επιχειρησιακό χώρο, δεν αναγνωρίζω σύνορα ανάμεσα στις δύο χώρες, διότι το θεωρώ ΝΑΤΟϊκή θάλασσα εφόσον είστε σύμμαχοι, άρα δεν ανακατεύομαι”. Όταν όλη αυτή την αδιέξοδη πολιτική, την αντιφατική, την επικίνδυνη, που δεν υπερασπίζει τα δίκαια του λαού της Ελλάδας, των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, αλλά υπερασπίζεται είτε ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, όπως είναι το ΝΑΤΟ ή άλλες δυνάμεις που δήθεν προστρέχουμε για προστασία, αυτό με μαθηματική ακρίβεια σε οδηγεί σε αυτό που λέει απλά ο λαός μας “δίνεις το μικρό δάχτυλο; Σου τρώει όλο το χέρι”. Δυστυχώς αυτή είναι η προοπτική αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση.

Κύριε Κουτσούμπα έχετε την αίσθηση ότι μας σέρνουν με έναν τρόπο σε ένα τραπέζι συζήτησης, που θα είναι “κλίνη του Προκρούστη” επί των δικών μας κυριαρχικών δικαιωμάτων. Σας άκουσα και στα Χανιά να λέτε ότι “δεν μπορεί να πάτε στο δίλημμα δεν έχω καμία συζήτηση για τους υδρογονάνθρακες και το φυσικό αέριο γιατί κινδυνεύω να μου συμβεί αυτό”. Μήπως αισθάνεστε ότι οδηγούμαστε σε συνεκμετάλλευση πάλι επί δικαιωμάτων, διότι η ΑΟΖ δεν είναι μόνο υδρογονάνθρακες είναι και η αλιεία, είναι πολλά. Αισθάνεστε ότι πάνε να μας σύρουν σε ένα τέτοιο τραπέζι;
Δεν αισθανόμαστε, είμαστε σίγουροι ότι έχει δρομολογηθεί αυτό. Αλλιώς δεν μπορεί να εξηγηθεί, γενικότερα, η στάση των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων και της σημερινής του κ. Μητσοτάκη και της προηγούμενης του κ. Τσίπρα, με τις συμφωνίες που υπογράφουν, με τις αποδοχές που κάνουν και με την τακτική, την πολιτική και τη στρατηγική που ακολουθούν απέναντι σ’ αυτά τα προβλήματα. Και το ζήτημα, ξαναλέω, δεν είναι αν θα κάνεις συνομιλίες και διευθέτηση ζητημάτων με βάση όμως τις αρχές του διεθνούς δικαίου και των κυριαρχικών δικαιωμάτων, το θέμα είναι να μη φύγεις από εκεί. Αλλιώς διευθετήσεις θα κάνεις, γιατί ξαναλέω, το Αιγαίο είναι μια κλειστή θάλασσα και είναι παράδοξο και ψεύτικο, να το πω έτσι, αυτό το προπαγανδιστικό επιχείρημα ότι “τι θέλετε να κάνουμε, θα έχουμε πόλεμο αν δεν κάνουμε υποχώρηση και συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο και για τους υδρογονάνθρακες και συνολικότερα”. Λέμε ότι δεν έχουν δίκιο και όχι μόνο δεν έχουν δίκιο, αλλά αποκοιμίζουν τον ελληνικό λαό, γιατί τότε είναι που θα έχουμε χειρότερη και μεγαλύτερη πολεμική εμπλοκή. Διότι η συνεκμετάλλευση δεν είναι ανάμεσα σε δύο χώρες να πάρει ένα μεράδι το εγχώριο μονοπώλιο, κάποιοι όμιλοι εδώ στην Ελλάδα να εκμεταλλεύονται τους υδρογονάνθρακες στο Αιγαίο ή γενικότερα στην περιοχή που έχει αρμοδιότητα ή βρίσκεται στα πλαίσια της ΑΟΖ και απ’ την άλλη μεριά η τουρκική αστική τάξη. Όπως ξέρουμε αυτά πωλούνται, δίνονται και ενδιαφέρονται άμεσα – γι’ αυτό γίνεται και όλος ο καβγάς – οι Αμερικανοί, οι Γάλλοι, οι Γερμανοί, οι Ιταλοί, οι Βρετανοί, οι Ρώσοι και οι Κινέζοι, άσχετα αν δεν παίρνουν προς το παρόν μεράδι, αλλά ενδιαφέρονται για πολλούς και διάφορους λόγους. Η Ρωσία για παράδειγμα θέλει να έχει ελεύθερη τη δίοδο κάτω, αν την κάνεις κλειστή θάλασσα και διευθετηθεί στα πλαίσια του ΝΑΤΟ αυτή η ιστορία και λυθεί με συνεκμετάλλευση και με αμερικανικά ή γαλλικά μονοπώλια, θα έχει δυσκολία στο να περάσει τις δικές της πολιτικές και τα στρατιωτικά και εμπορικά πλοία της και δε θα βάλει χέρι στους υδρογονάνθρακες, χώρια που οι αγωγοί φυσικού αερίου που την ενδιαφέρουν πάνε χαμένοι, γιατί πλέον θα υπάρχουν εδώ άλλα κοιτάσματα.

Αναλύεται πάντως όλο το κάδρο. Χαίρομαι που πολιτικός αρχηγός έχει απόλυτη γνώση όλου του γεωπολιτικού κάδρου. Ακούω έναν αρχηγό κόμματος εδώ να λέει ότι έχει αλλάξει η ταχύτητα, δεν είναι οι απλές παλιές αντιθέσεις μόνο, είναι
πιο σύνθετο το πράγμα.
Γι’ αυτό και λέμε να μην ακούμε τα λόγια τα μεγάλα να έχουμε μια ειρήνη – την ιμπεριαλιστική ειρήνη – που είναι καλύτερη από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Γιατί αυτή η πολιτική με συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, με διαπραγμάτευση και συζήτηση οριστικά αν καταλήξει έτσι και με τους μονοπωλιακούς ομίλους εδώ και τα ισχυρά κράτη που παίζουν στο Αιγαίο και την Ανατ. Μεσόγειο, θα μας οδηγήσουν σε πολεμικές συγκρούσεις και μάλιστα ευρύτερης έκτασης και όχι απλά σε θερμά επεισόδια που μπορεί να γίνουν από ατύχημα έτσι όπως τα γνωρίσαμε στο πρόσφατο παρελθόν.

Τρία ζητήματα θέλω ακόμη γι αυτό το κεφάλαιο. Αντιλαμβάνομαι και χαίρομαι που αντιλαμβάνεστε και εσείς ότι ο ελληνικός λαός προβληματίζεται, και ανησυχεί και αγωνιά πολύ περισσότερο που η Κρήτη βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα τις τελευταίες μέρες. Ζήτημα πρώτο: αισθάνεστε ότι έχει ανοίξει όλη η ατζέντα με μια στρατηγική βαθειά από πλευρά της Τουρκίας, δηλαδή Αιγαίο – σύμπλεγμα Καστελόριζου, που είναι κομβικής σημασίας – Κάρπαθος – Κάσος – Κρήτη – Κύπρος; Διότι πολλοί στην Ελλάδα δεν μιλούν πια για την Κύπρο ή ακούω την τελευταία διατύπωση και από Έλληνες πολιτικούς ότι οι Κύπριοι φταίνε για όλα. Αν δεν προχωρούσαν σε αυτά που προχώρησαν δεν θα ήμασταν σε αντιπαράθεση με την Τουρκία.

Μα ήδη ο Ερντογάν, η τουρκική κυβέρνηση έχει προχωρήσει στην Κύπρο. Δηλαδή στα οικόπεδα της Κύπρου, της κυπριακής ΑΟΖ υπάρχουν γεωτρύπανα. Εμείς από την πρώτη στιγμή είπαμε ότι η τούρκικη πολιτική όταν κάνει ένα βήμα, δεν το κάνει γι’ αυτό το αφελές, που είπε ο προηγούμενος πρωθυπουργός, ότι δεν θα πάει γεωτρύπανα εκεί, έτσι το κάνει, για εσωτερικούς λόγους, για εσωτερική κατανάλωση, για να πείσει τον δικό της λαό και δεν μπορεί να κάνει εξόρυξη. Μα δεν πήγαινε εκεί να κάνει εξόρυξη αυτή τη στιγμή, η Τουρκία. Εκεί ήθελε να κατοχυρώσει δικαίωμα. Να πει ότι εγώ αυτό που αμφισβητώ, ότι αυτό είναι δικό μου οικόπεδο και μπορώ να βάλω το γεωτρύπανο και να κάνω αύριο γεώτρηση, άρα να ελέγχω την περιοχή, το κατοχυρώνω. Κατοχυρώνει τη δυνατότητα που έχει και αυτό που απαιτεί, αυτό κάνει η Τουρκία συστηματικά. Αυτό έκανε και τώρα. Γιατί έχει προβληθεί πάρα πολύ, κ. Σαχίνη, ότι είναι παράνομο. Αυτό που είπε και η ΕΕ και που λέει και η ελληνική κυβέρνηση και που είναι το αυτονόητο. Βεβαίως όλοι ξέρουν, όσοι έχουν στοιχειωδώς γνώση του διεθνούς δικαίου ή τι λέει ο ΟΗΕ ή τι ισχύει σε όλο τον κόσμο, ξέρουν ότι αυτό βεβαίως δεν είναι νόμιμο με την έννοια ότι δεν κατοχυρώνεται ή ότι δεν μπορεί να γίνει με μία κυβέρνηση, που μάλιστα δεν είναι και ακριβώς και κυβέρνηση του λιβυκού κράτους γιατί εκεί γίνεται ακόμα διαπάλη για το ποιος ποιον. Εκτός από αυτό αλλά και το ίδιο δεν παράγει άμεσα αποτελέσματα με αυτή την έννοια η συμφωνία και το μνημόνιο που έκαναν. Όμως κατοχυρώνει βήμα το βήμα τη διεκδίκηση. Σου λέει εγώ είμαι εδώ, το δικαιούμαι, προχωράω. Και αυτό είναι ένα το κρατούμενο. Και βλέπουμε την Τουρκία βήμα το βήμα αυτό να κάνει. Άρα δεν μπορείς να λες το αυτονόητο, ότι είναι παράνομο ή δεν ισχύει με βάση το διεθνές δίκαιο. Πρέπει να δείξεις ότι αυτό το ζήτημα είναι συνέχεια μίας ολόκληρης στρατηγικής, σχεδιασμένης κατά την άποψή μας, εκ μέρους της τούρκικης αστικής τάξης, και βεβαίως με άλλους εταίρους και συμμάχους που έχει, και από την μεριά των ΗΠΑ αλλά και από τη μεριά της Ρωσίας, που παίζει κι αυτή τα δικά της παιχνίδια στην περιοχή θέλοντας να τραβήξει την Τουρκία και πάει λέγοντας. Κι έτσι προχωράει το πράγμα. Άρα λοιπόν θα πρέπει αυτά τα ζητήματα να τεθούν καθαρά στον ελληνικό λαό.

Σας ενοχλεί ότι φαίνεται ένα πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα, διανοούμενοι, δημοσιογράφοι, πολιτικοί να ρίχνουν ευθέως βολές προς την κυπριακή δημοκρατία; Εδώ ακούω δημοσιεύματα και πρώην πρωθυπουργών, ότι αν είχε ψηφιστεί το σχέδιο Ανάν δεν θα είχαμε τέτοια ζητήματα. Σας τα βάζω για να ψηφίσετε ολιστικά. Ο δε πρώην πρωθυπουργός, ο κ. Σημίτης λέει ότι φταίει ο Καραμανλής, γιατί δεν εκμεταλλεύτηκε το Ελσίνκι αλλά από το 2004-05 η Τουρκία ουδόλως ενδιαφέρεται για την ΕΕ. Πώς τα ακούτε όλα αυτά και πώς τα σχολιάζετε;
Καταρχήν, η κυπριακή δημοκρατία στις κινήσεις που κάνει είναι σε συνεννόηση με την ελληνική κυβέρνηση και με την εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση. Δεν πιστεύω σε καμία περίπτωση ότι η κυπριακή δημοκρατία ενεργεί μόνη της, χωρίς να συνεννοηθεί ή χωρίς να ξέρουν οι υπόλοιποι. Άρα λοιπόν το να μιλάμε αν κάνει επιμέρους λάθη ή επιμέρους πολιτικές ή συνολικά με την πολιτική της δεν συμφωνεί η ελληνική κυβέρνηση, δεν μας οδηγεί πουθενά. Διότι εμείς όπως ξέρετε διαφωνούμε ριζικά και κάθετα και με την πολιτική της κυβέρνησης και των κυβερνήσεων έτσι όπως έχουν προχωρήσει τα πράγματα μέχρι σήμερα και φτάνουμε σε έναν αδιέξοδο δρόμο, και με τις πολιτικές επίσης των κυπριακών κυβερνήσεων, όσον αφορά τα συγκεκριμένα αυτά ζητήματα, το πως τα χειρίζονται, πως τα σχεδιάζουν και τα προωθούν. Το θέμα όμως είναι ότι πρέπει να δούμε το εξής. Το σχέδιο Ανάν για παράδειγμα θα σήμαινε διχοτόμηση της Κύπρου. Στην ουσία ήταν διχοτομική λύση. Δεν ήταν λύση. Άρα θα έπρεπε να αποδεχθεί η κυπριακή δημοκρατία, θα έπρεπε να αποδεχθεί η Ελλάδα, τέλος πάντων, ως εγγυήτρια δύναμη που είναι, αυτό το σχέδιο;

Σωστά νομίζω ο κυπριακός λαός αποφάσισε “όχι” στο δημοψήφισμα. Και σωστά ενήργησε, άσχετα αν θα μπορούσαν να προβλεφθούν πολλά πράγματα, γιατί φτάνουμε σε ένα σημείο ή φτάνουμε σε κάποια τετελεσμένα και δεν βλέπουμε όλη την προηγούμενη περίοδο. Και σου λέει ο άλλος “ε, τώρα τι να κάνω, εδώ είμαι”. Μα σε παρακαλώ όμως, δεν μπορείς να βάζεις εμένα ή να βάζεις τον ελληνικό λαό ή τον κυπριακό λαό, να τον εγκαλείς για κάτι που εσύ στην ουσία το δημιούργησες με την πολιτική σου, με τους χειρισμούς που έκανες, με τις επιλογές που έκανες. Άρα αυτό είναι πάρα πολύ κρίσιμο ζήτημα. Γιατί και πάρα πολλοί και στην Ελλάδα μας λένε τι να κάνουμε έτσι είναι τα πράγματα, έτσι έκαναν οι προηγούμενοι, οι προπροηγούμενοι και μας έφτασαν εδώ. Όταν όμως το ΚΚΕ ξελαρυγγιαζόταν πραγματικά να φωνάζει και να λέει μέσα στη βουλή, μέσα στα συμβούλια των πολιτικών αρχηγών και στα κανάλια και σε δημόσιες τοποθετήσεις και παντού, και στους δρόμους του αγώνα ότι αυτή η πολιτική μας φέρνει με μαθηματική ακρίβεια σε λάθος δρόμο, σε αδιέξοδο, σε προβλήματα και θα τα πληρώσουμε, δεν μπορείς να σφυρίζεις αδιάφορα και να μην λες ότι είχε δίκιο το ΚΚΕ και έπρεπε να ακολουθήσουμε αυτή την πολιτική. Γιατί ακόμα και τώρα αυτό το ζήτημα τίθεται ως εξής: “Ε, τι θα κάνουμε; Μόνοι μας θα είμαστε; Να φύγουμε από το ΝΑΤΟ;” Μα ναι, εμείς λέμε ότι αυτή η ζύμωση αυτού του αιτήματος να αποδεσμευτούμε από το βραχνά του ΝΑΤΟ και τέτοιων ιμπεριαλιστικών οργανισμών επικίνδυνων και τέτοιων σχεδιασμών, θα ήταν για το συμφέρον της Ελλάδας, για το συμφέρον όλων των λαών της περιοχής.

Γιατί εμείς αυτή την πρόταση την λέμε παντού. Στη συνάντηση που είχαμε με το ΚΚ Τουρκίας και με άλλα κομμουνιστικά κόμματα πριν λίγο καιρό στη Σμύρνη, θέσαμε αυτό το ζήτημα της εξόδου από το ΝΑΤΟ. Θεωρούμε ότι και ο τούρκικος λαός έχει συμφέρον, και άλλοι λαοί της περιοχής. Αυτό το βλέπουμε σαν μία ζωντανή κίνηση λαϊκών κινημάτων, όλων των λαών της περιοχής, των χωρών της περιοχής έτσι ώστε να αποδεσμευτούν από αυτό τον θανάσιμο εναγκαλισμό με τέτοιους οργανισμούς. Διότι δεν μας προστάτευσαν σε τίποτα. Δεν μας προσφέρουν ασφάλεια και εγγύηση το ΝΑΤΟ ή τέτοιοι οργανισμοί. Άρα λοιπόν το να ανοίξει αυτός ο δρόμος και να έχεις ισότιμες σχέσεις, κάθε είδους σχέσεις, πολιτικές, οικονομικές, εμπορικές με όλες τις χώρες του κόσμου και τις γειτονικές, την Τουρκία, στα Βαλκάνια, την Β. Αφρική, στη Μ. Ανατολή αλλά και με τις ΗΠΑ, αλλά και με τη Γερμανία και με τη Ρωσία και με την Κίνα και με τη Γαλλία. Και να έχεις σχέσεις ισότιμες σε θέματα που σε ενδιαφέρουν στηριζόμενα βεβαίως στους λαούς τους, στη φιλία τους, στην αλληλεγγύη τους αλλάζοντας και τον συσχετισμό σε κάθε χώρα, με κυβερνήσεις, με εξουσίες που πραγματικά εκεί οι λαοί θα διαφεντεύουν και να είναι κόμματα που να στηρίζουν, να θέλουν τέτοια πολιτική που θα κατοχυρώνει την ανεξαρτησία, την προώθηση, την ανάπτυξη με καλές και ισότιμες σχέσεις με όλα τα κράτη και με όλους τους λαούς του κόσμου. Αυτό είναι το ζητούμενο τον 21ο αιώνα.

Άρα δε συμφωνείτε με την άποψη του κ. Σημίτη ότι χάθηκε, μετά το Ελσίνκι που εγώ έφερα στην Ελλάδα, η ευκαιρία να σύρουμε την Τουρκία – αφού πρώτα λύσει τις διαφορές των ζωνών – σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση. Και γι’ αυτό φταίει ο Καραμανλής που δεν το ακολούθησε
Ο κ. Σημίτης ούτε αφελής είναι, χώρια που έχει πολλά ράμματα η γούνα του. Είναι ο άνθρωπος ο οποίος έβαλε την υπογραφή του, ο Σημίτης ήταν αυτός μετά τα Ίμια που είπε ότι η Τουρκία έχει ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο. Και όταν λέμε “ζωτικά συμφέροντα” δεν είναι με την εξήγηση που δίνει ο ίδιος ότι δήθεν εννοούσε να διαπραγματευτούμε για να έχουμε ειρήνη, φιλία, συνεργασία και να τα βρούμε σε ορισμένα ζητήματα που είναι απαραίτητα. Δεν εννοούσε αυτό γιατί όταν λέει “ζωτικά συμφέροντα” η Τουρκία δια στόματος Ερντογάν τώρα, πριν δια στόματος του προηγούμενου όπου έλεγαν ότι βραχονησίδες είναι τουρκικές, νησιά είναι δικά τους. Το δόγμα της Τουρκίας είναι η “Γαλάζια Πατρίδα”. Και η “Γαλάζια Πατρίδα” αν δείτε τους χάρτες που δίνει – τώρα πλέον τους βλέπει και ο ελληνικός λαός – σχεδόν όλο το Αιγαίο το θεωρεί ότι είναι τούρκικη λίμνη, τούρκικη θάλασσα, ανήκουν σ΄ αυτή την κυριαρχία. “Ζωτικά συμφέροντα” ο κ. Ερντογάν και η Τουρκία εννοεί ότι πρέπει να αναθεωρηθεί η Συνθήκη της Λοζάνης, δεν την αναγνωρίζει. Λέει ότι έγινε παλιά στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τότε είχε ηττηθεί η Τουρκία υπέγραψε μια επώδυνη συνθήκη κατά τη γνώμη του και έδωσε δικά της εδάφη και πάει λέγοντας. Τώρα τι εδάφη ήταν τα ελληνικά νησιά ή η υπόλοιπη Ελλάδα που την είχε η ίδια κάτω από Τουρκική Οθωμανική κατοχή, αυτό δεν το εξετάζει γιατί δεν είναι στην πολιτική του. Άρα λοιπόν θα πρέπει να προσέχουν πάρα πολύ οι πρώην πρωθυπουργοί όπως ο κ. Σημίτης, για το ποιους εγκαλούν. Εγώ δεν δικαιολογώ κανέναν Έλληνα πρωθυπουργό. Γιατί στο βασικό ζήτημα – άσχετα από την επιμέρους ικανότητα ή την ευφυΐα του καθενός ή το σχεδιασμό που έχει και την καλή πρόθεση που έχει να υπερασπίσει τα ελληνικά συμφέροντα και τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, αλλά εδώ δεν έχεις προθέσεις- εδώ έχεις πρακτικές, εδώ έχεις στρατηγικές, έχεις τι επιλέγεις να κάνεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις. Άρα η πολιτική σου καθορίζεται από ένα γενικότερο σύμπλεγμα που λέγεται οικονομικό, κοινωνικό σύστημα, διεθνείς συμμαχίες τις οποίες τις αποδέχονται όλοι και οδηγούν από το κακό στο χειρότερο την πατρίδα μας, τον ελληνικό λαό.

Ανησυχείτε; Θεωρείτε ότι εδώ χρειάζεται εξαιρετική προσοχή; Ορθώς είπατε ότι η συμφωνία μπορεί να είναι παράνομη, για την Τουρκία όμως παράγει πολιτικά αποτελέσματα ακόμη κι αν καταρρεύσει η Τουρκία θα πει εσείς δεν την εφαρμόζεται θα εφαρμόσω εγώ αυτό το χάρτη. Ερώτημα, υποθετικό σενάριο: βγαίνει ένα αλιευτικό σκάφος από τη Σητεία ανατολικά στα 8 ναυτικά μίλια, μέχρι 6 μας λέει η Τουρκία. Και λέει η Τουρκία συλλαμβάνω τους ψαράδες διότι είναι εντός τουρκικής ΑΟΖ με βάση το χάρτη που έχω δημοσιοποιήσει. Γι αυτό ρωτώ, σας ανησυχεί, θέλει προσοχή; Απαντήστε επιτέλους στους πολίτες που λένε γιατί δεν πάτε στα Συμβούλια γύρω από τα ζητήματα εξωτερικών και Άμυνας; Θα περίμενε κανείς από το ΚΚΕ να πάει και να χτυπήσει το χέρι πάνω στο τραπέζι και να πει: “αυτά που συζητάτε είναι κοροϊδία για τον ελληνικό λαό”.
Ας μην μπούμε σε σεναριολογία. Πρέπει να υπάρχει σαφώς ψυχραιμία, αλλά θα πρέπει να υπάρχει και σθεναρή απάντηση σε οποιαδήποτε πρόκληση θίγει κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, του λαού μας. Φυσικά θέλει προσοχή γιατί σε οποιαδήποτε στιγμή γίνει αυτό που λέμε “ατύχημα” μπορεί να συμβεί θερμό επεισόδιο. Αλλά εδώ στην ουσία θα την πληρώσουν Έλληνες στρατιώτες, θα την πληρώσουν λαοί, όχι κάποιος Ερντογάν ή κάποιος κ. Μητσοτάκης εδώ στην Ελλάδα, άρα αυτά να τα ξεκαθαρίζουμε.
Εμείς συμμετέχουμε σε όλες τις διαδικασίες και τις κοινοβουλευτικές. Σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών λέμε τη γνώμη μας ανοιχτά στο κοινοβούλιο, συμμετέχουμε σε όλες τις επιτροπές γι’ αυτά τα θέματα και εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, συμμετέχουμε και κάνουμε συναντήσεις με τον πρωθυπουργό, με τον ΠτΔ, με τους αρχηγούς των άλλων κομμάτων, διμερείς όταν χρειάζεται για ενημέρωση, συμμετέχουμε στα συμβούλια πολιτικών αρχηγών όταν γίνονται για κάποιο συγκεκριμένο λόγο και τοποθετούμαστε με τις θέσεις μας, άσχετα αν διαφωνούμε αλλά εκθέτουμε την άποψή μας και μέσα εκεί και έξω στον ελληνικό λαό. Στο Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής δεν συμμετέχουμε μόνο, που είναι όργανο κρατικό, κυβερνητικό, το οποίο δε χαράζει στην ουσία πολιτική, έχει εκφρασμένη στρατηγική “ότι πει το ΝΑΤΟ, ότι πουν οι σύμμαχοι, ότι πει η εκάστοτε κυβερνητική πλειοψηφία”, που συμπαρατάσσεται κυρίως με αυτούς και από ‘κει και πέρα τίποτα. Ενημερωνόμαστε όμως, διότι είναι υποχρεωμένος ο υπουργός Άμυνας, ο υπουργός Εξωτερικών να ενημερώσει τον υπεύθυνο του Κόμματος για οτιδήποτε συμβαίνει, απλά δε συμμετέχουμε διότι δε θέλουμε να καταγραφόμαστε ως συναποφασίζοντες για πράγματα που αποφασίζουν άλλοι κόντρα στα πραγματικά λαϊκά ελληνικά συμφέροντα.