Η παυλώνια, ένα δέντρο που έλκει την καταγωγή του από την Ασία και το έχει «υιοθετήσει» η Ιαπωνία, η οποία το εµφανίζει ακόµη και στο νόµισµά της, έρχεται τελευταία στο προσκήνιο µέσα από ένα ερευνητικό πρόγραµµα του Ινστιτούτου ∆ασικών Ερευνών (Ι∆Ε) του ΕΛΓΟ-∆ΗΜΗΤΡΑ στη Θεσσαλονίκη.
Όπως αναφέρει ρεπορτάζ του ”Έθνους”, oι επιστήµονες έχουν µια πειραµατική καλλιέργεια και παρακολουθούν την εξέλιξη του δέντρου, το οποίο είναι πολύτιµο και απαραίτητο στη ναυπηγική, την κατασκευή αεροσκαφών -για κάποια µέρη-, την ξυλογλυπτική, την επιπλοποιία και ως βιοκαύσιµο ή πέλετ.
Αυτό, ωστόσο, που πρέπει να γνωρίζουν οι καλλιεργητές είναι πως θα πάρουν προϊόν -θα ξηλεύσουν δηλαδή τα δέντρα- στη δεκαετία, συνεπώς η παυλώνια χρειάζεται υποµονή και επιµονή.
«Από τεχνοοικονοµικές µελέτες του Ινστιτούτου ∆ασικών Ερευνών προκύπτει ότι στη δεκαετία ένα δέντρο παυλώνιας, σε καλές εδαφοκλιµατικές συνθήκες και µε σωστή καλλιέργεια και φροντίδα, µπορεί να παράγει ένα κυβικό µέτρο τεχνικής ξυλείας, που σηµαίνει 150 ευρώ ελάχιστο εγγυηµένο εισόδηµα ανά δέντρο» λέει στον «Αγρότη» ο τακτικός ερευνητής του Ι∆Ε, Κώστας Σπανός. Αν µάλιστα υπολογίσει κανείς ότι στο ένα στρέµµα φυτεύονται έως και 60 δέντρα, τα έσοδα στο στρέµµα φτάνουν στη δεκαετία στα 9.000€ και σε µια έκταση 10 στρεµµάτων στα 90.000€.
Ο Αγγελος Γραµµάτης καλλιεργεί 20 στρέµµατα µε παυλώνια στην Προσοτσάνη ∆ράµας. Εβαλε τα δέντρα πριν από 2,5 χρόνια και περιµένει, ωστόσο ενηµερώνεται συνεχώς για τα πάντα γύρω από αυτό το είδος και ήδη έχουν έρθει σε επαφή µαζί του εκπρόσωποι από εταιρεία κατασκευής πλοίων από την Αγγλία αλλά και επιχειρηµατίες από την Αυστρία.
«Στην Ελλάδα κανείς δεν έχει πάρει παραγωγή ακόµη. Εκτιµώ ότι υπάρχουν περίπου 50 καλλιεργητές σε όλη τη χώρα και όχι περισσότερα από 700 στρέµµατα» µας λέει ο Α. Γραµµάτης, ενώ εξηγεί ότι υπάρχουν πολλά και διαφορετικά είδη παυλώνιας και πως το είδος της Ιαπωνίας δεν έχει καµία σχέση µε τις τέσσερις ποικιλίες που αναπτύσσονται εδώ.
«Πρέπει να έχουµε υποµονή και να µελετούµε καλά το συγκεκριµένο είδος. Γράφονται υπερβολές σχετικά µε τις αποδόσεις του, µένει να δούµε πώς θα πάει. Αλλά αυτή η συζήτηση θα γίνει στο µέλλον».
Η παυλώνια έχει ευρεία χρήση. Από τον κορµό έως τα φύλλα και τα ευωδιαστά άνθη, το δέντρο προσφέρεται για πολλές χρήσεις. Το ξύλο της είναι συµπαγές, χωρίς ρόζους και χρησιµοποιείται στη ναυπηγική, την αεροναυπηγική, την κατασκευή ιστιοσανίδων, τροχόσπιτων κ.ά. Είναι δύο φορές πιο ανθεκτικό στη φωτιά και είναι χαρακτηριστικό πως αναφλέγεται σε δύο φορές πιο υψηλή θερµοκρασία (400ºC) από το ξύλο πεύκου.
Φεβρουάριο και Μάρτιο η φύτευση
Οι ειδικοί συνιστούν στους καλλιεργητές να φυτεύουν την παυλώνια στο τέλος του χειµώνα, δηλαδή Φεβρουάριο µε Μάρτιο, ενώ µπορούν να προµηθευτούν πιστοποιηµένο γενετικό υλικό (σπόρο, ριζοµοσχεύµατα, φυτά) από το Ινστιτούτου ∆ασικών Ερευνών. Πριν πάρουν την απόφαση για φύτευση είναι καλό να έχει γίνει εδαφολογική ανάλυση και ένα βαθύ όργωµα.
Στη διάρκεια της καλλιέργειας θα γίνονται όλες οι απαραίτητες εργασίες, όπως κοπή του κύριου βλαστού σύρριζα στο έδαφος, αποµάκρυνση των µασχαλιαίων κλαδιών, καταστροφή των χόρτων, άρδευση, λίπανση, καταπολέµηση τυχόν εντόµων.
Στο τέλος της δεκαετίας οι καλλιεργητές θα πάρουν καθαρό κορµόξυλο µήκους 6-8 µέτρων, διαµέτρου κορµού 30-40 εκατ. και όγκου 0,5-1 κ.µ. για κάθε δέντρο. Το µέγιστο ύψος του δέντρου µπορεί να φτάσει έως και τα 20 µέτρα, µε διάµετρο 60-120 εκατ. Οι υποψήφιοι καλλιεργητές, ωστόσο, πρέπει να έχουν υποµονή και να µην παρασύρονται από τιµές που αναγράφονται, γιατί ποτέ δεν θα τις πάρουν.
Τα δισεκατοµµύρια πόροι αέρα καθιστούν την παυλώνια εξαιρετικά καλό θερµοµονωτικό και ηχοµονωτικό υλικό, γι’ αυτό και χρησιµοποιείται στις σάουνες, στα λυόµενα σπίτια, στις επιστρώσεις πατωµάτων, στους τοίχους.
Και τροφή για ζώα
Τα φύλλα του δέντρου αποτελούν τροφή για ζώα, καθώς έχουν θρεπτική αξία όπως το τριφύλλι. Περιέχουν 20% πρωτεΐνες, είναι πλούσια σε πολύτιµα χηµικά στοιχεία και η ευπεψία τους φτάνει στο 60%.
Στην Κίνα τα φύλλα της παυλώνιας βρίσκουν εφαρµογή στη φαρµακευτική για την αντιµετώπιση παθήσεων που σχετίζονται µε το πάγκρεας, τη βρογχίτιδα κ.ά., ενώ τα άνθη της τραβούν τις µέλισσες και αυτό συνεισφέρει στην ανάπτυξη της µελισσοκοµίας. Επιπλέον, τα άνθη χρησιµοποιούνται σε τσάι, σε σιρόπια, αλλά και για την παραγωγή αρωµάτων και καλλυντικών.
Όσο για τα υπολείµµατα της παυλώνιας (κλαδιά, κορυφές), µπορούν να γίνουν πέλετ ή κοµπόστα.
Σύµφωνα µε τον κ. Σπανό, η παυλώνια απαιτεί βαθιά και χαλαρά εδάφη για να αναπτυχθεί. Τέτοια εδάφη υπάρχουν σε πεδιάδες, οροπέδια, κοιλάδες και αναχώµατα ποταµών, εκεί όπου ευδοκιµούν και άλλα ταχυαυξή πλατύφυλλα, λ.χ. λεύκες, φτελιές, πλατάνια.
∆εν ευδοκιµεί σε αβαθή και βραχώδη εδάφη, ούτε σε περιοχές που τις «δέρνουν» οι άνεµοι. Το είδος αυτό είναι απαιτητικό σε νερό, αλλά αντέχει σε θερµοκρασίες έως και 40 βαθµούς κελσίου το καλοκαίρι και έως 20 υπό το µηδέν τον χειµώνα.
«Είναι επίσης ιδανικό είδος για αγροδασοπονία, δηλαδή για συνδυαστική καλλιέργεια δέντρων και άλλων ειδών, επειδή αφήνει αρκετό ηλιακό φως σχεδόν µέχρι την πενταετία να περνά στο έδαφος.
Ετσι µπορούν να αναπτυχθούν ψυχανθή-τριφύλλι, βίκος, κηπευτικά, µανιτάρια, αρωµατικά φυτά» αναφέρει ο κ. Σπανός
