Για την ακρίβεια, επίσημα είναι ο φορέας της νόμιμης βίας… Το ποια βία είναι νόμιμη και πότε, όταν υπάρχουν αμφιβολίες έρχεται πάντοτε ένα δικαστήριο να το πει… Όμως μέχρι να γίνει αυτό, την ερμηνεία το ποια και πότε είναι νόμιμη βία, την κάνει ο αστυνομικός στο πεδίο…
Συνήθως κάτω από καταστάσεις φόβου, θυμού, ιδεοληψίες ίσως, σύγχυσης, κούρασης, προυπαρχοντων στερεοτυπων κλπ.. Για να τα καταφέρνει καλύτερα, υποτίθεται ότι- πρέπει να-έχει? παιδεία και την κατάλληλη εκπαίδευση…
Στην Ελλάδα, η παιδεία και η εκπαίδευση των Αστυνομικών ως παράγοντας που επηρεάζει την άσκηση υπερβολικής βίας εκ μέρους τους μονίμως υποτιμάται και παραγνωριζεται. Η αντιπολίτευση χρεώνει τον εκάστοτε υπουργό ως υπεύθυνο της υπερβολικής βίας των Αστυνομικών και τον κατηγορεί ότι τους καλύπτει και η Κυβέρνηση νιώθει υποχρεωμένη να “αμύνεται” στις κατηγορίες και έμμεσα υποβαθμίζει τις περιπτώσεις βίας.
Είναι γεγονός επίσης ότι στο πλαίσιο των ερευνών της Αστυνομίας για περιπτώσεις άσκησης βίας υπάρχει η τάση μείωσης εως και συγκάλυψης ευθυνών αστυνομικών στο πλαίσιο μιας κακώς εννοούμενης συναδελφικης αλληλεγγύης… Όμως αυτό το φαινόμενο συναντάται σε όλες τις Αστυνομίες του πλανήτη…
Ετσι, οι συζητήσεις σε βάση κομματικής αντιπαράθεσης δε βοηθούν καθόλου την ουσιαστική αντιμετώπιση του προβλήματος που η βασική της παράμετρος είναι παιδεία και εκπαίδευση των Αστυνομικών σε βάθος, κυρίως στην αντιμετώπιση στερεοτυπων, ιδεοληψιων και εργασιακού στρες, στην εμβάθυνση στα ανθρώπινα δικαιώματα και στην αξία της νομιμότητας και των δημοκρατικών θεσμών.
Να εμπεδώσουν ότι αστυνομία δε σημαίνει άσκηση βίας επί αδυνατων, η περιθωριακων, μειονοτήτων, κλπ ούτε σημαίνει καλούς που τιμωρουν τους κακούς… Οι ευθύνες των εκάστοτε υπουργών προστασίας του πολίτη οι σοβαροτερες, είναι ακριβώς αυτές. Οτι δεν επενδύουν σε βάθος χρόνου στη δομική ανασυγκροτηση της αστυνομίας, αλλά αντίθετα αρέσκονται να κάνουν τους υπεραστυνομους…
Απο την άλλη πλευρά η αυτοπροαδιοριζομενη Ελληνική αριστερά, πρέπει να πάψει να θεωρεί κυρίαρχο αντιπολιτευτικο πεδίο την αστυνομική βία όταν και η ίδια για 5 χρόνια έκανε ακριβώς τα ίδια.. Άλλωστε πρόκειται για την ίδια αστυνομία και τους ίδιους αστυνομικούς…
Η συζήτηση που γίνεται για την περίπτωση του συχωρεμενου Μιχάλη Μαγγου, αποδεικνύει για άλλη μια φορά πόσο υποκριτική και πόσο έξω από τη λογική είναι η δήθεν προσπάθεια επιριψης πολιτικών ευθυνών και πόσο επικίνδυνη είναι αυτή η λογική, η οποία εν τέλει ούτε το σεβασμό στη μνήμη του νεκρού διαφυλάσσει.
Για την υπερβολική βία των Αστυνομικών, όταν και όπου ασκείται, ευθύνονται πρώτιστα οι ίδιοι οι αστυνομικοί και η λειψη τους εκπαίδευση για την οποία εν τέλει έχουν ευθύνες όλοι…
Ο κ. Γιώργος Παπακωνσταντής είναι Ταξίαρχος Ε.Α. της ΕΛ.ΑΣ., πρώην επίκουρος καθηγητής στο ΑΤΕΙ Κρήτης, πρώην διευθυντής στη Νέα Τηλεόραση Κρήτης, με σπουδές Κοινωνιολογίας – Κοινωνικής Ψυχολογίας (Πάντειο Πανεπιστήμιο) και Παιδαγωγικές σπουδές (Πανεπιστήμιο Κρήτης)https://www.parakritika.gr/
