Όσο κι αν προσπαθεί ο κ. Τσίπρας –για τις ανάγκες του νέου του ρόλου- να εμφανιστεί ότι υπερασπίζεται τα λαϊκά δικαιώματα, η πραγματικότητα είναι ότι όχι μόνο ποδοπάτησε αυτά τα δικαιώματα για 4 χρόνια, αλλά και μια χαρά έστρωσε το έδαφος για την επιτάχυνση της αντιλαϊκής πολιτικής από τη ΝΔ.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η σχέση του κ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ με τα λαϊκά συμφέροντα είναι τόση όση και του ΚΙΝΑΛ με το περιεχόμενο που απεικόνιζε η γνωστή του αφίσα. Άλλωστε και οι δύο είναι συγγενικά κόμματα της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας.
Τα γεγονότα είναι πολλά και πεισματάρικα:
-τα δωράκια του κ. Μητσοτάκη στο κεφάλαιο έρχονται να προστεθούν στα αντίστοιχα του κ. Τσίπρα, όπως ήταν η μείωση της φορολογίας στα μερίσματα των μετοχών.
– η επίθεση από την κυβέρνηση της ΝΔ στα συνδικαλιστικά δικαιώματα και τις συλλογικές συμβάσεις έρχεται να προστεθεί στον απεργοκτόνο νόμο του ΣΥΡΙΖΑ και στη δυνατότητα που είχε δώσει στους εργοδότες να ξεφεύγουν από την υπογραφή κλαδικών συμβάσεων.
– η ιδιωτικοποίηση του ασφαλιστικού, που προωθεί η ΝΔ, έρχεται να συμπληρώσει το νόμο – λαιμητόμο του Κατρούγκαλου.
– οι απαιτήσεις του ΣΕΒ, που σπεύδει να υλοποιήσει η ΝΔ, έχουν ήδη κατά 65% υλοποιηθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ.
-η επικίνδυνη στρατηγική συμφωνία των ΗΠΑ που αναβαθμίζει η ΝΔ έχει ήδη εγκαινιαστεί από τον ΣΥΡΙΖΑ.
-όσο για το περιβάλλον, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε κανονικά τα περιβαλλοντικά εγκλήματα σε Ελληνικό και Σκουριές.
Συμπέρασμα: η «ανάπτυξη για όλους» του κ. Μητσοτάκη είναι εξίσου κάλπικη με τη «δίκαιη ανάπτυξη» του κ. Τσίπρα. Και οι δύο είναι γνήσιοι θιασώτες της βάρβαρης καπιταλιστικής ανάπτυξης που στηρίζεται πάνω στην εκμετάλλευση, τη διαρκή εποπτεία, τη δημιουργία των όρων μιας νέας κρίσης.
Τα σχόλια είναι κλειστά.