Τα πράγματα είναι απλά… Μόνο αν ο Ζαγοράκης έχει δίπλα του και τους άλλους υποψήφιους διεθνείς (Χαριστέας, Ανατολάκης, Καφές, Σεϊταρίδης, Δ. Παπαδόπουλος) για την Εκτελεστική Επιτροπή θα ανοίξει ο δρόμος των αλλαγών στην ΕΠΟ. Είναι διαφορετικό πράγμα, στις εκλογές της ΕΠΟ που έχουν προγραμματιστεί για τις 27 Μαρτίου, να εκλεγούν πρώην διεθνείς ποδοσφαιριστές αλλά και συμπαίκτες του Ζαγοράκη στην Εθνική του 2004, πλην Ανατολάκη, όπου ο υποψήφιος πρόεδρος της ΕΠΟ ήταν αρχηγός και μαζί έφτασαν στην κορυφή της Ευρώπης και είναι διαφορετικό να εκλεγούν οι 11 πρόεδροι ΕΠΣ, που έχουν επιλεγεί από τους ΑΕΚ και ΠΑΟΚ (6-5).
Το μεγάλο στοίχημα με τον Ζαγοράκη είναι η ΕΠΟ να βρει ξανά τη χαμένη αξιοπιστία της και να απαγκιστρωθεί από τη… λαίλαπα της δήθεν εξυγίανσης. Ένα ακόμη μεγάλο στοίχημα είναι να υλοποιηθεί η Ολιστική Μελέτη των ΦΙΦΑ, ΟΥΕΦΑ που η διοίκηση Γραμμένου την έχει βάλει σε κάποιο συρτάρι και δεν θέλει να θυμάται ότι υπάρχει, επειδή βλάπτει τα συμφέροντα των προέδρων των ΕΠΣ.
Είναι αδύνατον να λειτουργήσει ο Ζαγοράκης αν δεν έχει δίπλα του ανθρώπους που να μιλάνε την ίδια γλώσσα, να έχουν την ίδια φιλοσοφία. Τόσα χρόνια όλοι, ακόμη και οι πρόεδροι των ΕΠΣ, εύχονταν να αξιοποιηθεί η γενιά του 2004. Μήπως ήρθε η ώρα;
Οι επόμενες μέρες είναι κρίσιμες. Αν εκλεγεί ο Ζαγοράκης χωρίς τους συμπαίκτες του θα είναι σαν Πρωθυπουργός που δεν έχει επιλέξει τους υπουργούς. Έτσι, δεν πρόκειται να πάρει τα κλειδιά της ΕΠΟ και θα νιώθει σαν φιλοξενούμενος των Μελισσανίδη, Σαββίδη, αφού και ο Νίκας δήλωσε ξεκάθαρα ότι τον στηρίζουν οι ΕΠΣ που στηρίζουν οι ΠΑΟΚ, ΑΕΚ.
Τα σχόλια είναι κλειστά.