Κρίσιμες μέρες… Ο λαός στο προσκήνιο!
Ο αποφασιστικός, μαζικός και ανυποχώρητος αγώνας για την υπεράσπιση της ζωής του λαού, του βιοτικού επιπέδου και εισοδήματός του, για μια αξιοπρεπή ζωή με σύγχρονα δικαιώματα, για ένα μέλλον χωρίς την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα του σήμερα, μπορεί να φωτίσει το δρόμο του σήμερα.
Το ΚΚΕ δεν υιοθετεί την παραλυτική λογική της “αναμονής” και καλεί τον εργαζόμενο λαό και τη νεολαία να κάνει το ίδιο, αφού όντως δεν πρόκειται να βγει τίποτε θετικό από κάποιες κινήσεις, χειρισμούς και επιλογές που κάνει η άρχουσα τάξη της χώρας και το πολιτικό της προσωπικό, για να εγκλωβίσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια.
Ο ίδιος ο λαός μπορεί και πρέπει να γίνει ο πρωταγωνιστής των εξελίξεων. Με εστίες αντίστασης και μέτωπα πάλης σε κάθε κλάδο, σε κάθε χώρο δουλειάς και σπουδών, σε κάθε πόλη, γειτονιά και χωριό. Με προοπτική να συναντηθούν όλοι και όλες στις πανελλαδικές κινητοποιήσεις, στις μαχητικές και μαζικές απεργιακές μάχες του επόμενου διαστήματος, με πρώτη και μεγαλύτερη αυτή της πανελλαδικής απεργίας στις 9 του Νοέμβρη.
Οι μέρες που ζούμε είναι κρίσιμες. Προστίθενται νέες εστίες έντασης και ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών ανάμεσα στο ευρωατλαντικό (ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ) και το υπό διαμόρφωση ευρωασιατικό (Κίνα – Ρωσία) κέντρο. Αναπόσπαστο κομμάτι αυτών των ανταγωνισμών είναι και η επιδείνωση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, με την κλιμάκωση της επιθετικότητας της τουρκικής άρχουσας τάξης.
Πυκνώνουν τα σύννεφα μιας νέας καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης στην ΕΕ. Όλοι προετοιμάζουν τους λαούς για τους “δύσκολους χειμώνες” που έρχονται.
Δεν επαναπαύουν κανέναν πλέον τα παραμύθια της προπαγάνδας που παρουσιάζουν όλα αυτά σαν “φυσικά φαινόμενα”, ή ότι πρόκειται απλά για μια “κακή συγκυρία”. Πίσω από κάθε λαϊκό πρόβλημα, από τη φτώχεια, την ακρίβεια, τον πόλεμο μέχρι την καταστολή και τις υποκλοπές, τα σκάνδαλα και τη διαφθορά, ο ένοχος και οι αιτίες είναι οι ίδιες πάνω-κάτω.
Πρόκειται για την πολιτική, που ακολουθούν όλες οι κυβερνήσεις, αφού την ώρα που τα λαϊκά νοικοκυριά δεν μπορούν να βγάλουν το μήνα, τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων στην ενέργεια, στις μεταφορές, στα τρόφιμα, στα φάρμακα, στον τουρισμό, σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο.
Πρόκειται για τεράστια αδιέξοδα, για αξεπέραστες αντιφάσεις του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης που έχει ως μοναδικό σκοπό και κίνητρο το κέρδος.
Η λαϊκή οργή πρέπει και μπορεί να αποκτήσει πραγματικό ριζοσπαστικό περιεχόμενο και προσανατολισμό. Μόνο έτσι μπορεί να ξαναγεννηθεί η ελπίδα, η αισιοδοξία.
Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι κυβερνήσεις σε όλη σχεδόν την Ευρώπη, είτε ανήκουν στην “πολιτική οικογένεια” της ΝΔ, είτε στην “πολιτική οικογένεια” του ΣΥΡΙΖΑ ή του ΠΑΣΟΚ, αλλά και τις πολιτικές φτερούγες όλων αυτών, αποδεικνύουν ότι τα προβλήματά τους οξύνονται, ότι δεν είναι όλα ακίνητα.
Μπορεί να δημιουργηθούν δυνατότητες κλονισμού της εξουσίας τους. Αρκεί οι λαοί να εμπιστευθούν τη δύναμή τους, να αξιοποιήσουν προς όφελός τους αυτές τις δυσκολίες και όχι να βάλουν πλάτη στο “μπάλωμά” τους, για να πάρει το βάρβαρο σύστημα μια ακόμη ανάσα, όπως άλλες φορές στο παρελθόν.
Τα προγράμματα των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων και αυτά που προτείνουν τώρα στο λαό οι επίδοξοι μνηστήρες της αστικής εξουσίας, μπορεί να μην είναι βέβαια πανομοιότυπα, όμως κινούνται στις ίδιες ράγες, όλων αυτών των παραγόντων που κυρίως ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση της οικονομίας και της κοινωνίας που είναι το αδηφάγο μεγάλο κεφάλαιο, οι αντιλαϊκές κατευθύνσεις και αποφάσεις της ΕΕ, οι επικίνδυνοι σχεδιασμοί των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Αυτό που χρειάζεται σήμερα για να βαδίσουμε με γρήγορα και σταθερά ανοδικά βήματα προς το μέλλον, είναι ένα νέο αγωνιστικό ξεκίνημα ενάντια στην ενεργειακή φτώχεια κι ακρίβεια, ενάντια στη λεγόμενη “πράσινη μετάβαση” των χρηματιστηρίων της Ενέργειας, της αφαίμαξης των εργαζομένων και της περιβαλλοντικής καταστροφής, ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την -με κάθε τρόπο- συμμετοχή της Ελλάδας σε αυτόν, που τον χρυσοπληρώνει ο ελληνικός λαός με τις πολεμικές δαπάνες σήμερα και με την αποστολή ακριβών και σημαντικών οπλικών συστημάτων και που αύριο θα καταλήξει να τον πληρώνει και με το αίμα των παιδιών του.
Το ΚΚΕ μπαίνει μπροστά σε όλα αυτά.
Αυτό που επείγει είναι να ενισχυθεί το αγωνιστικό πνεύμα μέσα στην εργατική τάξη και όλο το λαό, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, που θα εκφράζεται και στην αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών παντού.
Το μήνυμα των σωματείων για τη γενική απεργία στις 9 Νοέμβρη “Τρόφιμα και ρεύμα φτηνά για το λαό – Συλλογικές συμβάσεις κι αυξήσεις στους μισθούς”, δεν μπορεί παρά να μας αγγίζουν και ταυτόχρονα να μας κινητοποιούν όλους και όλες.
