“Την 4η Απριλίου της ίδιας χρονιάς ήλθε ο σουλτάνος και παρουσιάστηκε μπροστά την Πόλη· και άρχισε να πολιορκεί την Πόλη μ’ όλους τους τρόπους και μ’ όλα τα μέσα και από τη στεριά και από τη θάλασσα, αφού περικύκλωσε και τα 18 μίλια [του Θεοδοσιανού Τείχους]. Οι πολιορκητές παρέταξαν 400, μικρά και μεγάλα πλοία στη θάλασσα και 200 χιλιάδες άντρες στη στεριά. Η Πόλη, αν και τόσο μεγάλη σε έκταση, είχε να αντιπαρατάξει 4773 άντρες χωρίς τους ξένους, μόλις 200 άντρες πάνω-κάτω [….].
Οι Σέρβοι, ενώ μπορούσαν να στείλουν […] χρήματα και ανθρώπους, έστειλαν μήπως έναν οβολό; Ναι, αλήθεια, έστειλαν πολλά χρήματα και ανθρώπους, αλλά στο σουλτάνο που πολιορκούσε την Πόλη, και τους επαίνεσαν οι Τούρκοι […] λέγοντας: “Να, ακόμη και οι Σέρβοι είναι εναντίον σας”.
(Γ. Φραντζής, Χρονικόν, έκδ. R. Maisano (= CFHB, 29), Ρώμη 1990, 132, 140).
Του Αρχιμανδρίτου Ρωμανού Αναστασιάδη,
Κληρικού της Ιεράς Μητροπόλεως Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου
Περίμενα από τον Πατριάρχη Σερβίας μία, έστω μία, κουβέντα, μία ενόχληση, ένα προβληματισμό για την παράνομη και αντικανονική εισπήδηση των Μοσχοβιτών στην Αφρική, σε βάρος του Παλαιφάτου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας.
Αντ’ αυτού, οι εγχώριοι παπαγάλοι του Κρεμλίνου μας τον παρουσιάζουν εκ νέου να αναξερνά τις ίδιες εμετικές αθλιότητες της ρωσικής προπαγάνδας κατά του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αναφορικά με το Ουκρανικό Αυτοκέφαλο. Και να λέει, ποιος, ο Σερβίας, ότι “το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως αγνόησε τους Ιερούς Κανόνες, την Εκκλησιολογία, την πανάρχαια Τάξη της Ορθόδοξης Εκκλησίας, την Ιερά Παράδοση”!!! Το Οικουμενικό Πατριαρχείο που έδωσε στους Σέρβους ό,τι έχουν από απόψεως χριστιανισμού, που έδωσε σε εκείνους αυτοκέφαλα και πατριαρχικές αξίες, χωρίς να ρωτήσει κανέναν άλλο, χωρίς να γίνει κάποια “Πανορθόδοξη Σύνοδος” για να τα επικυρώσει. Αλλά αυτοί είναι Σέρβοι! Και μέσα στον απύθμενο εθνικιστικό εγωισμό τους νομίζουν ότι “δικαιούνται” όσα έχουν, σχεδόν ως… φυσικό δίκαιο, ως αυτονόητη θεία δωρεά!
Αλλά οι άλλοι, οι Ουκρανοί εν προκειμένω, είναι, κατά την αντίληψη του Πατριάρχη Σερβίας, κατώτερος λαός. Αυτοί, που μόνο όσοι υπάγονται στην Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας είναι τέσσερις φορές η Σερβία, δεν δικαιούνται Αυτοκέφαλη Εκκλησία από το Οικουμενικό Πατριαρχείο! Για τον Πατριάρχη Σερβίας, οφείλουν να αρκεσθούν στην “Αυτονομία” που τάχα τους έδωσε η Μόσχα…
Είναι λυπηρό, αλλά με τέτοια πρόσωπα -με τόσο αλλοτριωμένο εκκλησιολογικό φρόνημα και με τόση διεφθαρμένη από τα ρωσικά χρήματα συνείδηση- δεν μπορεί να γίνει πραγματικός θεολογικός διάλογος. Γι’ αυτό και πολύ ορθά ο Οικουμενικός Πατριάρχης δεν ανταποκρίνεται στις υποκριτικές εκκλήσεις τους περί “Πανορθόδοξης”…
Εγώ θα πω μια δική μου άποψη εδώ. Έστω ότι κάποια στιγμή ο Οικουμενικός Πατριάρχης, για να τους καταστήσει πλέον αναπολόγητους και να παραδοθούν -κατά τον Απόστολο Παύλο- από μόνοι τους στο ανάθεμα του Θεού και της Εκκλησίας, συγκαλεί μια Πανορθόδοξη Προκαθημένων. Έστω λέγω. Λοιπόν, ο Οικουμενικός θα συγκαλέσει όλους τους κανονικούς Προκαθημένους, τους οποίους ο ίδιος μνημονεύει στα Δίπτυχα. Άρα και το Μητροπολίτη Κιέβου και πάσης Ουκρανίας Επιφάνιο! Θα πάνε; Θα πάνε σε μια τέτοια Πανορθόδοξη; Και δεν ερωτάται μόνο ο Σερβίας Πορφύριος, αλλά και ο Αλβανίας Αναστάσιος που, λίγο ή πολύ, τις ίδιες αθεολόγητες ανοησίες ισχυρίζεται, για τις οποίες άλλωστε και έλαβε αποστομωτική απάντηση από τον ίδιον τον Οικουμενικό Πατριάρχη!
Όμως, ας πούμε τα πράγματα ως έχουν όντως από πλευράς Ορθοδόξου Εκκλησιολογίας, Ιερών Κανόνων και Ιεράς Παραδόσεως. Δεν έχουν καμία δουλειά, κανένα δικαίωμα, οι θυγατέρες Εκκλησίες, που υπάρχουν χάρη και μόνο στη στοργή της Μητρός Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως, χωρίς καμία απόφαση Οικουμενικής Συνόδου που να επικυρώνει το καθεστώς τους, να κρίνουν τις κυριαρχικές αποφάσεις της Μεγάλης Εκκλησίας! Η χορήγηση του Αυτοκεφάλου, όπως και στις δικές τους περιπτώσεις, είναι αποκλειστικό προνόμιο του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Αν δεν είναι, τότε αυτές οι Εκκλησίες απλά δεν… υπάρχουν! Τότε ο Πορφύριος δεν είναι Πατριάρχης Σερβίας, Πρόεδρος Αυτοκεφάλου Εκκλησίας, αλλά ο Μητροπολίτης Βελιγραδίου υπό τον Οικουμενικό Πατριάρχη! Έτσι είναι αυτά. Οι νόμοι και οι κανόνες ισχύουν το ίδιο απέναντι σε όλους! Αυτό επιτάσσει και η θεία και η ανθρώπινη δικαιοσύνη! (Δυστυχώς, το πώς αντιλαμβάνεται ο Σερβικός Εθνοφυλετισμός τη δικαιοσύνη και τους κανόνες, το είδαμε και στο πρόσφατο παράδειγμα του τενίστα Νόβακ Τζόκοβιτς… Το καλό είναι ότι πλέον ολοένα και περισσότεροι τους παίρνουν χαμπάρι και συνεπώς ελάχιστη αξία έχει ο λόγος τους…)
Αλλά έστω ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης θα ήθελε μια γνώμη, ας πούμε, για ένα σοβαρό εκκλησιολογικό ζήτημα. Η αρχαία τάξη της Εκκλησίας, που υποκριτικά επικαλούνται αυτοί οι ρωσόδουλοι παπαγάλοι, δεν προβλέπει συνδιασκέψεις του κάθε πικραμένου, υπό μορφήν συνομοσπονδίας ή “παγκοσμίου συμβουλίου εκκλησιών”. Δεν είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Χριστού ένα “παγκόσμιο συμβούλιο μετόχων”!!!
Η αρχαία τάξη προβλέπει μόνον συζητήσεις ανάμεσα στα Παλαίφατα Πατριαρχεία, με πρωτοβουλία του Πρώτου, του Οικουμενικού Πατριάρχου. Ήρθε καιρός, έστω και λίγο αργά, να το αντιληφθούν αυτό όλοι. Γιατί αυτό είναι η Ορθοδοξία των Πατέρων μας. Εάν δεν τους αρέσει, ας φτιάξουν δικές τους «εκκλησίες»… Μπορούν, σίγουρα, να το πράξουν. Αλλά θα ανήκουν πλέον στην ίδια μερίδα με τους ανά τους αιώνας εχθρούς της Εκκλησίας του Χριστού, τους διαφόρους αναθεματισμένους αρχηγούς των σχισμάτων και των αιρέσεων. Ας αποφασίσουν ποια μερίδα επιλέγουν: Των Αποστόλων ή του Ιούδα;
