Ο ανασχηματισμός έκλεισε το μάτι σε πολλούς κι ενδεχομένως αφήνει περιθώρια για νέο ανασχηματισμό – Ωστόσο, δείχνει μια «άσκηση ισορροπιών» που θόλωσε παρά ξεκαθάρισε την κατάσταση
Οι αναγνώσεις των ανασχηματισμών ποτέ δεν είναι μονοσήμαντες. Μπορεί να είναι διαφορετικές, ανάλογα με την οπτική αλλά και με τις πληροφορίες που έχει κάποιος από την κυβέρνηση.
Και βεβαίως κανείς δεν μπορεί να ερμηνεύσει τις κινήσεις που κάνει ένας πρωθυπουργός ο οποίος έχει την ευχέρεια των τελικών επιλογών.
Για παράδειγμα, κι έχει ιδιαίτερη σημασία αυτό, κυβερνητικές πηγές χαρακτηρίζουν τον ανασχηματισμό ως «ανασχηματισμό ανοικτών μετώπων».
Ισως στη φράση αυτή να κρύβεται κάτι διαφορετικό από αυτό που ενδεχομένως να σκέφτονται πολλοί.
Δηλαδή, αυτός ο ανασχηματισμός, που δεν ήταν σαρωτικός, που δεν συντάραξε το πολιτικό σύστημα και που μπορεί να πει κανείς ότι δεν σηματοδοτεί ένα νέο, εντυπωσιακό «ξεκίνημα» της κυβέρνησης, μπορεί να είναι το «παράθυρο» για νέες αλλαγές.
Αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα οι οποίες θα μπορούσαν να γίνουν τους επόμενους μήνες, ίσως με το ξεκίνημα της νέας χρονιάς ώστε να δημιουργηθεί μια κυβέρνηση καθαρά εκλογική.
Θα έλεγε κανείς ότι πρόκειται για ανασχηματισμό απόδοσης ευθυνών για τα λάθη με τις πυρκαγιές. Αλλά κι ένας ανασχηματισμός που δεν ξεκαθαρίζει επαρκώς την κατάσταση που επικρατούσε στην κυβέρνηση. Μάλλον περιπλέκει περισσότερο τα πράγματα σε ένα κυνήγι «ισορροπιών» μεταξύ της δεξιάς και του κέντρου, μεταξύ της οξύτητας και της «ήρεμης» διακυβέρνησης.
Κάποιοι θα έλεγαν μάλιστα ότι «θολώνει» την πολιτική εικόνα της κυβέρνησης με τους συνεχείς… μετεωρισμούς ανάμεσα στη δεξιά και στο χώρο του κέντρου.
Πολλοί απογοητεύτηκαν από τις αλλαγές, με την έννοια του ότι δείχνει να έγινε χωρίς συγκεκριμένο προσανατολισμό και στόχευση, παρά τις κυβερνητικές διαρροές.
Επίσης πρόκειται για ανασχηματισμό με πρόσωπα που μπορούν να «τρέξουν» κρίσιμα υπουργεία, όπως ο Βαγγέλης Αποστολάκης το Πολιτικής Προστασίας και ο Τάκης Θεοδωρικάκος το Προστασίας του Πολίτη.
Οι αλλαγές δείχνουν επίσης ότι ο πρωθυπουργός επέλεξε να κινηθεί πιο… χειρουργικά, να αλλάξει πρόσωπα εκεί που υπήρχε πρόβλημα, κι όχι να «σαρώσει» τα πάντα. Διότι στην παρούσα στιγμή η αλλαγή περισσότερων προσώπων, ιδιαίτερα ισχυρών υπουργών ενδεχομένως να εξέπεμπε το μήνυμα της αποτυχίας της κυβερνητικής πολιτικής δύο χρόνια μετά τη νίκη της Νέας Δημοκρατίας.
Στο Μαξίμου δεν ήθελαν με κανένα τρόπο να δώσουν στην κυβέρνηση «πάτημα» για σκληρή αντιπολίτευση και με «σημαία» ότι η κυβέρνηση απέτυχε σε όλους τους τομείς και γι’ αυτό αλλάζει.
Δεν θα απέκλειε, λοιπόν, κανείς έναν νέο ανασχηματισμό τον επόμενο χρόνο, που θα σηματοδοτούσε τον «εκλογικό συναγερμό» που θα ήθελε να δώσει το Μέγαρο Μαξίμου.
Έναν ανασχηματισμό με πιο «σκληρούς» κομματικούς που θα έχουν περισσότερη… όρεξη να τρέξουν σε όλη την Ελλάδα για τις επερχόμενες εκλογές, όποτε κι αν γίνουν αυτές.
Η άλλη άποψη, πάντως, λέει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είναι λάτρης των συνεχών αλλαγών στο κυβερνητικό σχήμα.
Η πρώτη ανάγνωση των αλλαγών έχει τα εξής σημαντικά στοιχεία, πολιτικά αλλά και ουσίας, ως προς τη λειτουργία της κυβέρνησης.
· Οι αλλαγές έγιναν στα υπουργεία της κρίσης του καλοκαιριού και σ’ αυτά που θα συνεχίσουν να βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα απανωτών κρίσεων. Ο Βαγγέλης Αποστολάκης, πρόσωπο κοινής κομματικής αποδοχής, με καταγωγή από την Κρήτη (έχει κι αυτό τη σημασία του), πρώην υπουργός Αμυνας του ΣΥΡΙΖΑ, αναλαμβάνει το δύσκολο ρόλο της Πολιτικής Προστασίας. Με τα εκατομμύρια στρέμματα των καμένων εκτάσεων να είναι πίσω μας, αλλά και τους φόβους για τον χειμώνα να είναι μπροστά μας, ασφαλώς είναι ένα νέο, ιδιαίτερα κρίσιμο υπουργείο, που ήθελε έναν «ηγέτη», με τα χαρακτηριστικά του «αρχηγού» δηλαδή.
· Ο Νίκος Χαρδαλιάς, μετά και την περιπέτεια υγείας που είχε, δεν θα μπορούσε να μείνει στη θέση του υφυπουργού Πολιτικής Προστασίας, που τρέχει από φωτιά σε πλημμύρα κι από εκεί στα θέματα του κοροναϊού. Η θέση του υφυπουργού Αμυνας θα έλεγε κανείς ότι είναι «τιμητική» καθώς δεν έχει αρμοδιότητες πρώτης γραμμής που θα δημιουργούσαν νέα προβλήματα στο Νίκο Χαρδαλιά. Από την άλλη, παρά τη σφοδρή κριτική που δέχεται από την αντιπολίτευση, ο πρωθυπουργός δεν θα μπορούσε να διώξει εντελώς τον κ. Χαρδαλιά, γι’ αυτό και του έδωσε θέση στο υπουργικό συμβούλιο.
· Η οριστική αποχώρηση του Μιχάλη Χρυσοχοϊδη από το κτίριο της Κατεχάκη, είναι αυτό που θα έλεγε ο κ. Μητσοτάκης «ανάληψη πολιτικών ευθυνών που προσωποποιούνται». Ο κ. Χρυσοχοϊδης πλήρωσε τις κακές αποφάσεις του καλοκαιριού, που οδήγησαν στη μεγάλη καταστροφή εκατομμυρίων στρεμμάτων. Πλήρωσε επίσης τις δηλώσεις που είχαν γίνει τον Μάιο περί πλήρους ετοιμότητας ενόψει της αντιπυρικής περιόδου. Πλήρωσε τέλος το γεγονός ότι για μεγάλο μέρος της κοινωνίας (όπως φαινόταν και από τις δημοσκοπήσεις) ο κ. Χρυσοχοϊδης έπρεπε να απομακρυνθεί για να πέσουν οι τόνοι στον τομέα της ασφάλειας. Η αλήθεια είναι ότι ο πρώην υπουργός υπηρέτησε με επιτυχία το δόγμα της κυβέρνησης περί νόμου και τάξης, όμως, πλήρωσε το… μάρμαρο των πυρκαγιών, «κάηκε» για να υπάρξει και η πραγματική ανάληψη πυρκαγιών και για να έχει νόημα η «συγγνώμη» του Κυριάκου Μητσοτάκη.
· Η αποχώρηση του Βασίλη Κικίλια από το υπουργείο Υγείας και η τοποθέτησή του στο Τουρισμού είναι ουσιαστικά μια κίνηση «αποφόρτισης» και όχι τιμωρητική. Δεν έφυγε γιατί θεωρήθηκε αποτυχημένος, αλλά γιατί επί δύο χρόνια τράβηξε το κουπί σε ένα χώρο που ήταν συνεχώς στην επικαιρότητα. Φέρεται να είχε ζητήσει ο ίδιος να φύγει από το υπουργείο Υγείας και να πάει σε ένα λιγότερο «σκληρό» υπουργείο σε ό,τι αφορά την καθημερινότητα. Όχι ότι το Τουρισμού είναι εύκολο καθώς πρόκειται για το μεγάλο στοίχημα του επόμενου καλοκαιριού. Η φετινή χρονιά θα ολοκληρωθεί με απώλειες μεν σε σύγκριση με το 2019 αλλά πολύ καλύτερα απ’ ότι αναμενόταν και σίγουρα εξαιρετικά σε σχέση με το 2020. Ο Β. Κικίλιας πρέπει να «τρέξει» πολύ και θα κριθεί σε ένα υπουργείο που μπορεί να αλλάξει τα πάντα και στην οικονομία.
· Η επιστροφή Θεοδωρικάκου δείχνει ότι αποκαταστάθηκαν οι σχέσεις που είχαν διαρραγεί, τουλάχιστον με κάποια πρόσωπα στο Μαξίμου. Κάποιοι είχαν πει στον περασμένο ανασχηματισμό ότι ο κ. Θεοδωρικάκος, επί χρόνια στενός συνεργάτης του κ. Μητσοτάκη, φαγώθηκε άδικα, και τώρα ήρθε η αποκατάστασή του.
· Η υπουργοποίηση μιας εξωκοινοβουλευτικής, όπως η γιατρός Μίνα Γκάγκα, είναι συμβολική ως προς την έκφραση σεβασμού για τη μάχη που έδωσαν οι υγειονομικοί, αλλά και ουσιαστική ως προς το γεγονός ότι η νέα αναπληρώτρια υπουργός Υγείας γνωρίζει καλά το σύστημα, τα νοσοκομεία, τους τρόπους διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης. Θα έλεγε κανείς ότι αφού δεν θα πήγαινε σε υπουργείο ο κ. Τσιόδρας η κ. Γκάγκα είναι ιδανική επιλογή για τη θέση αυτή.
· Οι αλλαγές σηματοδοτούν επίσης την προσπάθεια της κυβέρνησης να ενισχυθεί σε περιφέρειες που εμφάνιζε σοβαρό πολιτικό πρόβλημα. Ειδικά σε περιοχές που επλήγησαν από τις πυρκαγιές, όπως η Εύβοια με τον κ. Κεδίκογλου ή σε νομούς που δεν είχαν εκπροσώπηση στην κυβέρνηση, όπως π.χ. η Αχαϊα. Κυνηγάει δηλαδή την συσπείρωση των δυνάμεών της η Νέα Δημοκρατία, κάτι που επιχειρείται να γίνει και με την επιλογή της κ. Γκάγκα η οποία είναι προβεβλημένη γιατρός, την γνωρίζουν όλοι κι έχει συμπάθειες στον κόσμο που βιώνει δύσκολα την πανδημία.
· Σε καθαρά πολιτικό επίπεδο θα έλεγε κανείς ότι ο κ. Μητσοτάκης έκλεισε το μάτι σε πολλούς και σε πολλές κατευθύνσεις κι άφησε… υποσχέσεις σε άλλους για αξιοποίησή τους στο εγγύς μέλλον. Εκλεισε το μάτι στη δεξιά πλευρά της ΝΔ και στους «σαμαρικούς» με την υπουργοποίηση Πλεύρη αλλά και την αξιοποίηση Κατσανιώτη.
Εκλεισε το μάτι στο κέντρο, με την επαναφορά του Τ. Θεοδωρικάκου, αλλά και την υπουργοποίηση Αποστολάκη.
Αναφορικά με τον κ. Θεοδωρικάκο, επειδή δεν είναι συγκρουσιακός, τον τοποθέτησε εκεί προκειμένου να πέσουν οι τόνοι σχετικά με τις δράσεις της Αστυνομίας και τις σχέσεις της ΕΛ.ΑΣ. με την κοινωνία.
Εκλεισε το μάτι σε εκείνους που είχαν πλέον σοβαρό πρόβλημα με τον κ. Χρυσοχοϊδη που τον έβλεπαν ως πολύ… τοξικό.
Ακόμη και η απομάκρυνση Χαρδαλιά έγινε προκειμένου να «ηρεμήσουν» τα πνεύματα στον κεντρώο και κεντροδεξιό χώρο, έναν χώρο που ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιθυμεί διακαώς να συνεχίσει να «κατακτά».
Δημιούργησε σοβαρό ρήγμα στον ΣΥΡΙΖΑ κλέβοντας τον Βαγγέλη Αποστολάκη. Και η οργισμένη διαρροή της Κουμουνδούρου δείχνει ότι ο Μητσοτάκης πέτυχε να προκαλέσει ζημιά στην αξιωματική αντιπολίτευση.https://www.in.gr/
