Αποχαιρετούμε με θλίψη και σεβασμό τον Νίκο Ξανθόπουλο που σφράγισε με τον χαρακτηριστικό τρόπο ερμηνείας του μια ολόκληρη εποχή του ελληνικού κινηματογράφου.
Παιδί προσφυγικής οικογένειας, γεννημένος στη Ν. Ιωνία μεγαλώνοντας με τα σκληρά βιώματα της φτώχειας, ο Νίκος Ξανθόπουλος, επίσης παιδί αντιστασιακού την περίοδο της ναζιστικής κατοχής, αποτύπωσε στις ερμηνείες του, παρά τον στόμφο που του χάρισε το τρυφερό και απολύτως αναγνωρίσιμο προσωνύμιο «παιδί του λαού», την τιμιότητα, την ανιδιοτέλεια, τις διαψεύσεις και τις ελπίδες και κυρίως τον μόχθο και την προσπάθεια για μια καλύτερη ζωή για την οποία πάλευαν οι άνθρωποι στις λαϊκές γειτονιές.
Αυτός ο μόχθος ήταν και το περιεχόμενο της δικής του ζωής, καθώς ο Νίκος Ξανθόπουλος που υπήρξε και αθλητής της ΑΕΚ, στη συνέχεια, με ίνδαλμά του τον Μάνο Κατράκη, σπούδασε στο Εθνικό Θέατρο, αφοσιώθηκε κυρίως στον κινηματογράφο, υπήρξε λαϊκός ερμηνευτής με πλούσιο ρεπερτόριο και σημαντικές συνεργασίες, με τους Ε. Παπαγιαννοπούλου, Α. Καλδάρα, Χ. Νικολόπουλο, Α. Πάνου, Σ. Ξαρχάκο κ.α., ενώ σε όλη του τη ζωή λάτρευε το διάβασμα.
Το ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του.
Τα σχόλια είναι κλειστά.