Ο Άγγελος που στα τρία χρόνια ζωής του, βίωσε την κόλαση επί γης από τη γυναίκα που τον έφερε στον κόσμο και τον πατριό του, είναι εγκεφαλικά νεκρός. Οι δαίμονες έχουν μετακομίσει δίπλα μας κι εμείς έχουμε κλειστά τα αυτιά.
Τι θα έπρεπε να κάνει ένα μωρό παιδί τριών ετών; Θα έπρεπε να απολαμβάνει αγκαλιές και φιλιά χωρίς μέτρο. Θα έπρεπε να κοιμάται και να ξυπνάει με χάδια. Θα έπρεπε να μπαίνει στις κούνιες από το πρωί και να βγαίνει με κατακόκκινα μάγουλα από τη διασκέδαση και το παιχνίδι αργά το απόγευμα.
Θα έπρεπε να δοκιμάζει μάφιν με κρυμμένα λαχανικά, σοκολάτα χωρίς ζάχαρη, θα έπρεπε να κάνει ποδήλατο, θα έπρεπε να μετράμε τα εκατό διαφορετικά του χαμόγελα μέσα στην ημέρα.
Κι όμως ένα παιδί τριών ετών στην Ελλάδα – στην Κρήτη, ανακοινώθηκε πως είναι εγκεφαλικά νεκρό μετά από τα βασανιστήρια που υπέστη στα χέρια αυτής που δεν μπορώ και δεν μπορείς να την αποκαλέσουμε μάνα με τη βοήθεια του συντρόφου της. Κι αντί να μετράμε φιλιά και αγκαλιές, φτάσαμε να μετράμε μώλωπες και καψίματα και ξυλιές και το αν υπάρχει εγκεφαλική λειτουργία σε ένα παιδί που μέσα στους 36 μήνες που έζησε κανείς δεν του φέρθηκε σαν να ήταν παιδί.
Νομίζαμε πως η φρίκη αυτού του είδους δεν θα μας αγγίξει, πως μένουν μακριά από εμάς αυτές που δεν σου βγαίνει από τα χείλη να τις αποκαλέσεις μάνες.
Μας είχε κάνει να τρέμουμε η ευκολία με την οποία εκείνη η 32χρονη μάνα – Κρίστελ Καντελάριο – από το Οχάιο άφησε μόνη σε ένα σπίτι την 16 μηνών κόρη της κι έφυγε για δεκαήμερες διακοπές με τον σύντροφό της. Η Καντελάριο άφησε την κόρη της, Τζέιλιν, στο σπίτι τους στο Κλίβελαντ όταν πήγε διακοπές στο Ντιτρόιτ και το Πουέρτο Ρίκο τον Ιούνιο του 2023.
Ούτε εκεί μας φάνηκε αρκετή η ισόβια κάθειρξη χωρίς δυνατότητα αναστολής για να πληρώσει η γυναίκα αυτή για το δεκαήμερο βασανιστήριο του αργού θανάτου του παιδιού της, που έμεινε σε ένα πάρκο χωρίς φαγητό, χωρίς νερό, να αφήνει την ψυχή του.
Κι όταν οι θάνατοι χτυπήσαν και την πόρτα μας, πάλι μείναμε με το στόμα ανοιχτό.
Και στην Πάτρα με τρία νεκρά παιδιά, και στην Ημαθία που το 2024 μια 37χρονη άρχισε να χτυπά μέχρι θανάτου το 6,5 μηνών αγοράκι της αλύπητα και με όλη της τη δύναμη μπροστά στα δύο μεγαλύτερα αδέρφια του, ηλικίας έξι και επτά ετών αντίστοιχα, κι εκεί σηκώσαμε τα χέρια ψηλά.
Κι όταν στις τηλεοράσεις περιφέρονται μάνες χαρωπές που έχουν χάσει και ένα και δύο παιδιά και γύρω τους έφυγαν περίεργα και ξαφνικά από τη ζωή, 2 και 3 παιδιά ακόμα, κι εκεί, κάναμε τάχα πως τα νέα μάς σόκαραν.
Η παροιμία λέει πως χρειάζεται ένα χωριό για να μεγαλώσει ένα παιδί (it takes a village). Στην κοινωνία σήμερα, φαίνεται πως υπάρχει ένα χωριό που δεν άκουει, δεν βλέπει, δεν μπλέκει, που από χτες γράφει posts στα social media για τις μάνες που δεν είναι μάνες, που περιφέρει την εικόνα του πληγωμένου Άγγελου σε όλες τις πλατφόρμες, λες και πέρασε λίγα βασανιστήρια το πλάσμα αυτό εν ζώη, που πρέπει να υποστεί κι άλλα μετά θάνατον. Ο Άγγελος δεν θέλει posts και αφιερώσεις.
Για να μην υπάρξει άλλος Άγγελος, μίλα, άκου, μπλέξε, για να σωθεί το παιδί.
«Υπερασπίσου το παιδί, γιατί αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα».
Μίκης Θεοδωράκης.
Mα σταματήσαμεhttps://www.queen.gr/profile/patoylia-katerina
