Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος στις 14 Σεπτεμβρίου όπου η Ορθοδοξία γιορτάζει και τιμά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, πανηγυρίζει το ομώνυμο εκκλησάκι στο Στρούμπουλα Μαλεβιζίου.
Πλήθος πιστών παραμονή, καθώς και ανήμερα της εορτής περπάτησαν μία δύσκολη διαδρομή για να παρακολουθήσουν και να συμμετάσχουν στον Εσπερινό και στην Θεία Λειτουργία, για να πραγματοποιήσουν το τάμα τους και να ανάψουν ένα κεράκι στο γραφικό εκκλησάκι με την θέα που κόβει κυριολεκτικά την ανάσα.
Υπενθυμίζεται ότι πλήθος πιστών το επισκέπτεται κάθε χρόνο τον μικρό εκκλησάκι και πολλοί είναι οι πιστοί που ανεβαίνουν στην κορυφή και μένουν εκεί όλο το βράδυ για να παρακολουθήσουν και να συμμετάσχουν στη Θεία Λειτουργία το πρωί ανήμερα της εορτής του.
Με κατεύθυνση προς Δαμάστα, περίπου 500 μέτρα μετά το Βουλισμένο Αλώνι υπάρχει παράκαμψη αριστερά, που οδηγεί μετά από 1,5 χλμ. στο οροπέδιο.
Το οροπέδιο του Στρούμπουλα είναι μια τεράστια επιμήκης και επίπεδη έκταση, σε υψόμετρο 500 μέτρων. Στην άκρη της είναι χτισμένο το ξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου, που διαθέτει και πηγάδι. Πάνω από το οροπέδιο, σε μια κωνική κορυφή 798 μέτρων, δεσπόζει το εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού. Υπάρχει μονοπάτι που ανεβαίνει εκεί, μετά από περίπου 30 λεπτά πεζοπορίας και η ανταμοιβή είναι η πανοραμική θέα στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Από τον Τίμιο Σταυρό υπάρχει μονοπάτι που οδηγεί που οδηγεί στο χωριό Μάραθος.
Χτίστηκε με γάλα
Επί Τουρκοκρατίας, οι Τούρκοι κατακτητές είχαν γκρεμίσει και λεηλατήσει το εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού στο Στρούμπουλα, όπως τις περισσότερες εκκλησίες του τόπου μας.
Έπρεπε να το τελειώσουν μέσα σε μια εβδομάδα, ούτε ώρα παραπάνω. Αν προλάβαιναν, καλώς. Αν όχι…
Μετά από πίεση των κατοίκων της Τυλίσου και των γύρω περιοχών, όπως Μάραθος και Δαμάστα, οι Τούρκοι διοικητές πιεζόμενοι από το θρησκευτικό αίσθημα των κατοίκων και φοβούμενοι για εξέγερση, τούς άφησαν να το ξαναχτίσουν αλλά υπό ένα όρο: έπρεπε να το τελειώσουν μέσα σε μια εβδομάδα, ούτε ώρα παραπάνω. Αν προλάβαιναν, καλώς. Αν όχι, πράγμα για το οποίο ήταν σίγουροι οι Τούρκοι, θα τούς το γκρέμιζαν επί τόπου.
Τα κουβαλούσαν με τα γαϊδουράκια τους μέρα-νύχτα για να προλάβουν. Την τελευταία στιγμή τους λείπεται το νερό και το πηγάδι στο βουνό είχε στερέψει…
Όλοι οι χωριανοί έπιασαν δουλειά με ζήλο. Δούλευαν μέρα-νύχτα για να προλάβουν το χτίσιμο. Οι συνθήκες ήταν πολύ αντίξοες. Οι διαδρομές για να μεταφέρουν τα υλικά, πολύ μακρινές. Τα κουβαλούσαν με τα γαϊδουράκια τους μέρα-νύχτα για να προλάβουν. Την τελευταία στιγμή τους λείπεται το νερό και το πηγάδι στο βουνό είχε στερέψει. Ήταν αδύνατο να προλάβουν μέσα στη νύχτα να κατέβουν το βουνό για να φέρουν νερό να τελειώσουν το χτίσιμο της σκεπής που τούς είχε μείνει ακόμα.
Τότε μαζεύονται οι βοσκοί από τη γύρω περιοχή, αρμέγουν τα πρόβατά τους και τούς δίνουν το γάλα που είχαν μαζέψει. Μ’ αυτό το γάλα μάλαξαν τη λάσπη οι χωριανοί και τελείωσαν το χτίσιμο της σκεπής στην ώρα τους. Οι Τούρκοι τα έχασαν, δεν πίστευαν στα μάτια τους αλλά τήρησαν τη συμφωνία τους και τούς άφησαν να λειτουργήσουν.
Από τότε το εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού είναι στη θέση του στην κορυφή του Στρούμπουλα και χιλιάδες πιστοί το επισκέπτονται κάθε χρόνο στις 13 και 14 του Σεπτέμβρη… Επίσης του Προφήτη Ηλία 19 και 20 Ιουλίου…
