Τυφλοί φοιτητές στη «ζούγκλα» των δρόμων του Ηρακλείου

Χρησιμοποιώντας τα λευκά τους μπαστούνια, τα οποία ο Γιώργος και ο Κωνσταντίνος, χαρακτηρίζουν ως την προέκταση των χεριών τους αλλά ταυτόχρονα και τα μάτια τους, φτάσαμε στην είσοδο του Πανεπιστημίου. Στον πολυσύχναστο δρόμο που καθημερινά διασχίζουν εκατοντάδες φοιτητές.

Δεν υπάρχει διάβαση αλλά ούτε και φανάρια, ενώ τα πεζοδρόμια δεν έχουν οδηγούς όδευσης τυφλών και έτσι δεν έλλειψαν τα απρόοπτα. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα, που έγινε μπροστά στην κάμερα της ΚΡΗΤΗ TV, κατά τη διάρκεια του ρεπορτάζ, με οδηγό ΙΧ να περνάει με ταχύτητα μόλις λίγα εκατοστά μπροστά από τους δύο φοιτητές κατά την προσπάθειά τους να διασχίσουν τον δρόμο.

Η βιασύνη και η ασυνειδησία των οδηγών είναι ο μεγαλύτερος φόβος των δύο νεαρών φοιτητών. Το Ηράκλειο είναι μία πολύβουη πόλη. Χιλιάδες ήχοι ανατιμούν στα αφτιά των κατοίκων και επισκεπτών, εκτός ενός ήχου, τον οποίο οι δύο φοιτητές χαρακτηρίζουν ως τον σημαντικότερο για την κοινωνική και επαγγελματική τους ζωή. Τα σχεδόν ανύπαρκτα φανάρια με ηχητικά σήματα στην πόλη, όπως και το κουμπί πεζών που το συναντάμε σκουριασμένο και χαλασμένο σε πολλά σημεία του Ηρακλείου, θα έπρεπε να βρίσκονται λειτουργικά, μπροστά σε όλα τα φανάρια.

Το πρόβλημα έχει επισημανθεί πολλές φορές στους αρμόδιους φορείς, αλλά δεν έχει υπάρξει καμία ανταπόκριση μέχρι στιγμής. Τα εμπόδια από μηχανάκια, τραπεζοκαθίσματα και αυτοκίνητα, που βρίσκουν περπατώντας στην πόλη, ευτυχώς απουσιάζουν από τον χώρο της σχολής, δημιουργώντας ένα πιο ασφαλές περιβάλλον.

Στο γνωστό για εκείνους αμφιθέατρο της σχολής Επιστημών Υγείας χρησιμοποιήσαμε το πληκτρολόγιο braille που οι δύο φοιτητές χειρίζονται καθημερινά για την μελέτη των μαθημάτων τους. Η ηχητική ανάγνωση σε συνδυασμό με τις ψηφίδες braille τους εξασφαλίζουν την προετοιμασία τους πριν και μετά από κάθε διάλεξη και όπως μας είπαν, το ΕΛΜΕΠΑ φρόντισε γι’ αυτό από το πρώτο εξάμηνο των σπουδών τους.

Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο κατά την αποχώριση τους από τη Σχολή, καθώς στο τελευταίο σκαλοπάτι, αρχίζουν τα πρώτα εμπόδια. Στον πολυσύχναστο δρόμο έξω από το Πανεπιστήμιο, δεν υπάρχει διάβαση αλλά ούτε και φανάρια, ενώ τα πεζοδρόμια δεν έχουν οδηγούς όδευσης τυφλών.

Το αποτέλεσμα το δείχνουν οι εικόνες… Η βιασύνη και η ασυνειδησία των οδηγών, ο μεγαλύτερο φόβος των τυφλών συμπολιτών μας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό που έγινε μπροστά στην κάμερα της ΚΡΗΤΗ TV κατά τη διάρκεια της συνέντευξης…

Στο τέλος της συνέντευξης ζήσαμε μια στιγμή που θα θυμόμαστε για καιρό καθώς ένας μικρός μαθητής έτρεξε προς το μέρος του Κωνσταντίνου για να ρωτήσει για το λευκό μπαστούνι και τη χρησιμότητα του. Οι απορίες του μικρού μαθητή λύθηκαν κατά την ολιγόλεπτη συνομιλία του με τον Κωνσταντίνο ο οποίος του…έταξε ότι θα πάει στο σχολείο του για να μιλήσει για την αναπηρία και να απαντήσει και στις ερωτήσεις των συμμαθητών του!

Δείτε το βίντεο:

neakriti.gr