Όσες φορές και αν δει κανείς τον Ψαραντώνη να παίζει και να τραγουδάει, νιώθει πως γίνεται ένα με τη μουσική και πως η μουσική μέσα από αυτόν δεν έχει όρια.
Ο Αντώνης Ξυλούρης, ο γνωστός σε όλους μας Ψαραντώνης έμαθε τη λύρα παιδί, στα Ανώγεια, ακούγοντας και βλέποντας τον μεγάλο του αδελφό, τον Νίκο. Φαίνεται όμως πως τη λύρα την ήξερε από πάντα, γεννήθηκε μέσα από αυτήν και αυτή ήταν που τον οδήγησε μέσα στη μουσική.
Τον έχουμε δει να ξεσηκώνει πλήθη με τον ήχο της λύρας του και τη φωνή του και να παίζει μαζί με μουσικούς που ανήκουν σε άλλες πολιτισμικές «σφαίρες». Σε κάθε περίπτωση όμως ξέρουμε πως η μουσική του είναι το αέναο ταξίδι της ζωής, αυτό που έρχεται από πολύ μακριά και (μας) πάει πολύ μακριά.
Τον συναντήσαμε λίγο πριν τη μεγάλη συναυλία που θα δώσει την Τετάρτη 13 Ιουλίου, στο Θέατρο Βράχων. Αυθόρμητος, αυθεντικός, μοναδικός, μοντέρνος και παραδοσιακός καταφέρνει να σκορπά ρίγος όπου και να εμφανίζεται.
Πως προέκυψε το παρατσούκλι Ψαραντώνης;
Από τον Παππού μου, ήτανε ταχύς, έτρεχε πολύ γρήγορα στα όρη στον Ψηλορείτη και μάλιστα λέγανε τότε: «Πιάνει τους Τούρκους σαν τα ψάρια» και τελικά έτσι του έμεινε. Πέρασε μετά στον πατέρα μου, Ψαρογιώργης, στον Νίκο Ψαρονίκος κλπ.
Υπηρετείτε τόσα πολλά χρόνια τις ρίζες σας, τον τόπο σας μέσα από τη μουσική σας. Πόσο σημαντικό είναι να σεβόμαστε τις παραδόσεις μας; Μήπως έχουμε ξεφύγει από αυτήν τη διαδρομή πλέον λόγω του σύγχρονου τρόπου ζωής;
Η παράδοση είναι ό,τιδήποτε κουβαλούμε από τον τόπο μας, οφείλουμε να δείχνουμε σεβασμό και στους προγόνους μας και στους επόμενους από εμάς.
Θεωρώ ότι χρειάζεται να γνωρίσουν τον πολιτισμό μας οι νεότεροι, όλα τα παιδιά μας.
Πώς ξεκινήσατε να παίζετε λύρα;
Από παιδί στο σχολειό παίζαμε με δύο ξύλα, δήθεν ότι παίζουμε λύρα. Στην ουσία με το στόμα μιμούμασταν τον ήχο της λύρας. Αυτό ήτανε το παιχνίδι μας.
Ποια ήταν η πρώτη σας επαφή με την κρητική μουσική;
Από τη μέρα που γεννήθηκα. Στο χωριό μου παίζανε μόνο κρητική μουσική.
Πως νιώθετε που η μουσική της Κρήτης είναι συνδεδεμένη με διάφορες στιγμές της ζωής του ανθρώπου, τόσο στις χαρές όσο και στις λύπες;
Η μουσική μας, η λαϊκή ποίηση της Κρήτης είναι βίωμα. Βιώματα είναι σε όλες τις παραδόσεις. Είναι τραγούδια που τα λέμε και στην ανάλογη στιγμή, αυτό είναι το έθιμο που λένε!
Από που εμπνέεστε για να δημιουργείτε τραγούδια;
Από τη φύση, από τον ήχο του αέρα, από τα βουνά, από τη θάλασσα, από τα ζώα, από το κελάηδισμα των πουλιώ, από τους ανθρώπους, από την ίδια την παράδοση, τις εικόνες της.
Πως αισθάνεστε που σας έχουν χαρακτηρίσει τον «Τζίμι Χέντριξ» της λύρας;
Σπουδαίος μουσικός ο Τζίμι Χέντριξ αλλά εγώ τους λέω να με λένε Αντώνη..(γελά)
Πως αντιδρά ο κόσμος στις συναυλίες σας στο εξωτερικό; Είναι πιο ένθερμοι από την Ελλάδα;
Με χαρά και ενθουσιασμό. Με πολλή ζεστασιά και αγάπη.
Ετοιμάζετε νέα τραγούδια; Τι θα παρουσιάσετε στη συναυλία στο θέατρο Bράχων;
Ναι, πάντα ετοιμάζω. Θα παίξουμε τραγούδια δικά μας, την παράδοσή μας .
Ένα μήνυμα που θέλετε να στείλετε στους νέους καλλιτέχνες που θέλουν να ασχοληθούν με την παραδοσιακή μουσική;
Να ακούνε πολύ μουσική, να παίρνουν εικόνες και μετά να παίζουν με την ψυχή τους .
Πληροφορίες
Μαζί του:
Γιώργος Ξυλούρης – Ψαρογιώργης: Λαούτο – φωνή
Λάμπης Ξυλούρης: Ούτι – φωνή
Νίκη Ξυλούρη: Κρουστά – φωνή
Επιμέλεια Ήχου:
Γιάννης Παξεβάνης
Μάρκος Πινακουλάκης
Επιμέλεια Φωτισμών:
Μαρία Βενετάκηhttps://www.in.gr/
Τα σχόλια είναι κλειστά.