Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς, του Leo Tolstoy από το Πολιτιστικό Συνεδριακό Κέντρο Ηρακλείου

Παρασκευή 11 και Σάββατο 12 Ιουνίου, στις 21:30
στο κηποθέατρο «Μάνος Χατζιδάκις»

Το Πολιτιστικό Συνεδριακό Κέντρο Ηρακλείου, στην πρώτη θεατρική παραγωγή μετά το πολύμηνο lockdown, παρουσιάζει σε συνεργασία με την εταιρία θεατρικών παραγωγών A PRIORI, τη φιλοσοφική νουβέλα του Λέοντος Τολστόι, «O θάνατος του Ιβάν Ιλίτς» (1886), σε θεατρική διασκευή και σκηνοθεσία της Κωνσταντίνας Νικολαΐδη, με τον Γιώργο Γαλίτη και τον Θανάση Κουρλαμπά.
Η παράσταση παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό το 2018 και για τις δύο επόμενες χρονιές στο θέατρο Αλκμήνη, με τους δυο πρωταγωνιστές να ξετυλίγουν την υποκριτική τους γκάμα επί σκηνής, τόσο σε κωμικό όσο και σε δραματικό επίπεδο, ενσαρκώνοντας όλους τους ρόλους της νουβέλας, σε ένα θεατρικό παιχνίδι το οποίο, αντιμαχόμενο τον ίδιο του τον τίτλο, σφύζει από Ζωή.

Προπώληση εισιτηρίων
Η προπώληση ξεκίνησε. Μπορείτε να προμηθευτείτε το εισιτήριό σας, αξίας 15 € (γενική είσοδος) ή 8 € (άνεργοι, ΑμεΑ, πολύτεκνοι, φοιτητές, ανήλικοι), από:
• Το Κηποθέατρο “Νίκος Καζαντζάκης”, Τετάρτη με Κυριακή, από τις 11:00 – 19:00.
• Το Πολιτιστικό Συνεδριακό Κέντρο Ηρακλείου, Δευτέρα έως Παρασκευή, 10:00 με 15:00 και 17:00 με 20:00.
• Το Βιβλιοπωλείο της Βικελαίας Δημοτικής Βιβλιοθήκης, Δευτέρα, Τετάρτη, Σάββατο: 09:00 – 15:00 και Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 09:00 – 14:00 & 17:30 – 21:00.
• Το viva.gr, ακολουθώντας το σύνδεσμο: https://www.viva.gr/tickets/theater/kipotheatro-xatzidakis/o-thanatos-tou-ivan-ilits-tou-leo-tolstoy/

«Σκοπός της ζωής δεν είναι να εξυπηρετεί την κατώτερη ζωική φύση
αλλά τη φωτεινή δύναμη, που βρίσκεται στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής
και η οποία βοηθάει τον άνθρωπο να αναγνωρίζει το αγαθό.» Λέων Τολστόι

«Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς» βασίζεται στο αληθινό γεγονός του θανάτου του δικαστή Ιβάν Ιλίτς Μετσνίκοφ, όπως το διηγήθηκε στον ίδιο τον Τολστόι η μητέρα του αποθανόντος. Παρ’ όλο που δεν είναι από τα πιο γνωστά του έργα, ωστόσο η νουβέλα συγκαταλέγεται από φιλοσόφους και λογοτέχνες, στα πιο σημαντικά και πιο ώριμα έργα του Λέοντος Τολστόι (1828-1910).
Ο τελευταίος, επιχειρεί μέσω του έργου του ένα προσκύνημα στον Θάνατο, αντιλαμβανόμενος εις βάθος τη σημασία της μνήμης Θανάτου: το να θυμάται, δηλαδή, ο άνθρωπος ότι είναι θνητός, ότι θα ‘ρθει η στιγμή που θα πεθάνει. Και τότε, το μόνο που θα ορθωθεί μπροστά του, θα είναι το πως έζησε. Αυτή η σκέψη κάθε άλλο παρά λυπηρή είναι, αν ο άνθρωπος καταφέρει να ζήσει «όπως πρέπει να ζει ο Άνθρωπος».

Μετάφραση από τα ρωσικά: Παύλος Στεφάνου
Θεατρική διασκευή/Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνα Νικολαΐδη
Σκηνικά: Νίκος Κασαπάκης
Πρωτότυπη μουσική: Γιάννης Οικονόμου
Κίνηση: Χριστίνα Φωτεινάκη
Σχεδιασμός φωτισμών: Χριστίνα Θανασούλα

Φωτογραφίες/Γραφιστική σύνθεση: GRID FOX
Γραφιστική επιμέλεια: Χρυσόστομος Σπετσίδης

Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί: Γιώργος Γαλίτης και Θανάσης Κουρλαμπάς

Υπόθεση του έργου

Ο ευκατάστατος δικαστής Ιβάν Ιλίτς, αρρωσταίνει βαριά. Η αρρώστια κι ο επικείμενος Θάνατός του, εκμηδενίζουν όλη την προηγούμενη ζωή του. Επιτυχίες, ανούσιες συναναστροφές, εξουσία, κύρος και χρήμα στέκουν αδύναμα μπροστά στο τέλος. Ολόκληρη η ύπαρξη του Ιβάν Ιλίτς σείεται συθέμελα γιατί, όσο κι αν προσπαθεί να αποδεχτεί το συμπέρασμα ότι «ο Γάιος είναι άνθρωπος, οι άνθρωποι είναι θνητοί, άρα ο Γάιος είναι θνητός» που διδάχτηκε κατά την περίοδο των φοιτητικών του χρόνων, το Εγώ του τον κρατάει γερά δέσμιό του. Ο Γάιος ναι… αυτός όμως όχι! Αυτός μπορεί να ξεγελάσει τον Θάνατο!

Διάρκεια παράστασης: 80’ (χωρίς διάλειμμα)

Είπαν για την παράσταση:

Η διασκευή του μυθιστορήματος του Ρώσου συγγραφέα σε θεατρικό, είναι τουλάχιστον άψογη.
Iart.gr (Άννα Παχή)

Εξαιρετική συγκλονιστική παράσταση, που σε βυθίζει στα σκοτάδια, σε διδάσκει κ σε βγάζει καθαρό και δυνατό στο ΦΩΣ!
Greekaffair.gr (Κυριακή Θρασύβουλου)

Δύο – σπάνιας σκηνικής ευφυΐας – ηθοποιοί.
Texnes-plus.gr (Γιώτα Δημητριάδη)

Από τις φορές που η θεατρική πράξη σού αποσπά τον θαυμασμό και τη μέθεξη!
Elamazi.gr (Δήμητρα Τσιαούση)

Ο Γιώργος Γαλίτης και ο Θανάσης Κουρλαμπάς υποδεικνύουν αριστοτεχνικά τις τεχνικές που ομοιάζουν της σχολής Στανισλάβσκι και απλόχερα μας δωρίζουν τις υποκριτικές τους αρετές που βλέπει κανείς μόνο σε κλασικά έργα.
Newslink.gr (Βαγγέλης Τάτσης)

Και οι σπουδαιότερες λέξεις μοιάζουν φτωχές μπροστά στην ευφυΐα και το ταλέντο της Κωνσταντίνας Νικολαΐδη.
Radioalchemy.net (Μαριάντζελα Ψωμαδέλλη)

Ο Θανάσης Κουρλαμπάς κι ο Γιώργος Γαλίτης είναι σαν δύο αλληλεξαρτώμενα μέλη ενός θεατρικού σώματος.
Koitamagazine.gr (Άντζελα Υζεϊράι)

Μια παράσταση με μοναδικό μεγαλείο. «Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς» θα καταταχθεί στις καλύτερες παραστάσεις της χρονιάς.
Noizy.gr (Μαίρη Ζαρακοβίτη)

Η σκηνοθέτης δραματοποίησε ευρηματικά, με ευφυΐα και ευαισθησία τη νουβέλα.
Artandpress.gr (Λία Τσεκούρα)

Φεύγοντας από το θέατρο κατά την επιστροφή στο σπίτι θα έχεις χρόνο να σκεφτείς τη δική σου ζωή• πώς έζησες μέχρι τώρα και πώς θα ήθελες να ζήσεις για να απολαύσεις πραγματικά τη ζωή σου. Μέσα από το έργο Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς, ο Τολστόι επιχειρεί μες από το θαύμα του θανάτου να εξυμνήσει το δώρο της ζωής. Και φυσικά, το καταφέρνει.
Artharbour.gr (Ελίζα Σουφλή)

Σημείωμα σκηνοθέτιδας
Πρέπει να είναι… 10 χρόνια… περίπου ναι, τόσα έχουν περάσει απ’ όταν πρωτοδιάβασα αυτό το αριστούργημα. Το είχα βρει ανάμεσα σε κάτι βιβλία της θείας μου και το «έκλεψα» με μαεστρία.
Παρ’ ότι δεν έχω καλή μνήμη, θυμάμαι έντονα τη στιγμή που διάβασα το συγκεκριμένο βιβλίο. Ήταν νύχτα και ήμουν ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου, στο πατρικό μου. Είχε ησυχία. Όταν διάβασα και την τελευταία λέξη, το έκλεισα, έμεινα λίγο στη σιωπή και στο σκοτάδι και αναρωτήθηκα -πέραν από αυτά που ένιωσα τα οποία είχαν τεράστιο όγκο για να καταφέρω να αποκρυπτογραφήσω- τι είχα μόλις δει! Ναι, πολύ σωστά! Δεν είχα διαβάσει τον Θάνατο του Ιβάν Ιλίτς, τον είχα δει! Κι όχι μόνο! Τον είχα ζήσει! Η υπέροχη πένα του Τολστόι μπόρεσε, όχι μόνο να μου δημιουργήσει εικόνες, αλλά να με κάνει συμπαίκτη. Ήμουν εκεί, σε όλα όσα συνέβησαν σ’ αυτόν τον άνθρωπο… τον Ιβάν Ιλίτς. Μα αυτό το έργο είναι θέατρο! Είναι πιο θέατρο κι απ’ το θέατρο! Το έκλεισα. Δεν ήταν τότε η ώρα του να το κάνω κάτι. Δεν μπορούσα τότε να το κάνω κάτι. Μετά, όπως συμβαίνει δυστυχώς κάποιες φορές, χαθήκαμε. Πέρασαν τα χρόνια, ξέχασα τον τίτλο, ξέχασα την υπόθεση, ξέχασα και τον συγγραφέα (συγνώμη Μέγα Τολστόι, μα αυτή είναι η αλήθεια). Θυμόμουν μόνο την απόχρωση του εξώφυλλου, ένα περίεργο όνομα κι ένα πόμολο. Α! Και μια κουρτίνα! Κι έναν θάνατο… Τον Θάνατο.
Τα τελευταία χρόνια άρχισα να το αναζητώ επίμονα. Το έψαξα πάρα πολύ, σφούγγιζα το μυαλό μου να βρω μία έστω μικρή πληροφορία για κάτι… Κάτι! Δυστυχώς τίποτα. Ρώτησα πολλούς, περιέγραψα όπως-όπως την ιστορία (είχε ξεθωριάσει κι αυτή, παρ’ όλο που το συναίσθημα ήταν το ίδιο έντονο μέσα μου όπως εκείνη τη νύχτα), έψαξα στο ίντερνετ… αλλά τι να βρεις με μια κουρτίνα, ένα πόμολο κι έναν θάνατο. Η Πίστη όμως μετακινεί βουνά κι εγώ πίστευα βαθιά μέσα μου ότι θα το βρω, ότι θα με βρει! Και με βρήκε. Αυτό με βρήκε ναι! Μετά από 10 χρόνια. Εγώ απλώς κάτι έψαχνα για τον αγαπημένο Ντοστογιέφσκι… να ‘ναι καλά! Και να ‘μαστε τώρα εδώ, με τον Γιώργο και τον Θανάση, να σκαλίζουμε αυτή την υπέροχη ιστορία. Να γελάμε… να κλαίμε… να φοβόμαστε… να αγαπάμε! Αυτά κι άλλα τόσα, μέσα απ’ τον Θάνατο του Ιβάν Ιλίτς. Ένας απλός θάνατος ενός απλού ανθρώπου, όπως τον περιγράφουν. Για μένα… ένας ύμνος στη Ζωή και στον Θάνατο.

Σημείωμα μεταφραστή Παύλου Στεφάνου
Ο Τολστόι στη νουβέλα του «Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς» ξεσκεπάζει το αξιοθρήνητο κενό της ζωής αυτής (και υπάρχουν, σαν κι αυτή, μυριάδες, μυριάδων). Με τις κωμικές φιλοδοξίες της, τις φτωχές ικανοποιήσεις του εγωισμού που δεν προσπορίζουν καμία σχεδόν ευχαρίστηση, την ανία και την αηδία του υπαλληλικού σταδίου, τις παραχωρήσεις που πληγώνουν και οργίζουν και τέλος τη μόνη αληθινή ευτυχία, τη χαρτοπαιξία! Και η γελοία αυτή ζωή κινδυνεύει από μια αιτία ακόμα πιο γελοία… Μετά ακολουθεί… το ψέμα της ασθένειας, το ψέμα του γιατρού, το ψέμα της οικογένειας… το ψέμα της ζωής. Ο Ιβάν Ιλίτς θρηνεί για την απομόνωση του και τον εγωισμό των ανθρώπων. Υποφέρει φρικτά ως την ημέρα που συνειδητοποιεί ότι ολόκληρη η περασμένη ζωή του ήταν ένα ψέμα. Αλλά το ψέμα αυτό, ακόμη και τούτη την ύστατη ώρα, μπορεί να το επανορθώσει.

Βιογραφικά καλλιτεχνών

Θανάσης Κουρλαμπάς | ηθοποιός
Ο Θανάσης Κουρλαμπάς γεννήθηκε στην Καλαμάτα. Είναι πτυχιούχος Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και απόφοιτος της Δραματικής Σχολής «Θεμέλιο» του Νίκου Βασταρδή. Έχει συνεργαστεί με τα θέατρα «Θεμέλιο», Χοροθέατρο «Ροές», Θέατρο «Ελπίδα», Εθνικό Θέατρο, Αμφιθέατρο Σπύρου Α. Ευαγγελάτου, Θέατρο Τέχνης, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Αγρινίου, Θέατρο ΑΚΡΟΠΟΛ, Θέατρο ΒΙΚΤΩΡΙΑ, Θέατρο BADMINGTON, Θέατρο «ΕΠΙ ΚΟΛΩΝΩ», την εταιρία «ΛΥΚΟΦΩΣ, το Ελληνικό Φεστιβάλ, τον θίασο του Γρηγόρη Βαλτινού , την ομάδα «Αι-Ώρες», την ομάδα «ΟΜΑΔΑ 92», την εταιρεία «a priori». Έχει συμμετάσχει σε πολλές τηλεοπτικές σειρές, ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους στον κινηματογράφο, καθώς και στην μεταγλώττιση-σκηνοθεσία σειρών και ταινιών για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο.

Γιώργος Γαλίτης | ηθοποιός
Ο Γιώργος Γαλίτης γεννήθηκε στις 2 Μαΐου 1970 στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε στη Νάουσα. Από το 1983 συμμετείχε σε παραστάσεις ερασιτεχνικών θιάσων της πόλης, ενώ παράλληλα δημοσίευσε πολιτικές γελοιογραφίες σε τοπικές εφημερίδες και περιοδικά. Σπούδασε στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Ως μαθητής στο Εθνικό, έγραψε και σκηνοθέτησε τις επιθεωρήσεις “Όπερα της Αντάρας”(1993) και “Γελοίου Τόπος” (1994), που παρουσιάστηκαν στο θέατρο της σχολής.
Η πρώτη του επαγγελματική του εμφάνιση ήταν στο έργο του Ζ. Φεϋντώ Ράφτης Κυριών (στο ρόλο του υπηρέτη Ετιέν), το 1994. Ακολούθησαν οι θεατρικές παραστάσεις: Μπαμ και Κάτω (Τόμας), Στη Χάγη και στη φέξη (Διάφοροι Ρόλοι), Η Λοκαντιέρα (Μαρκήσιος Φορλιπόπολι), Μπράβο Γιατρέ (Αστυνόμος Μπιλ Κόνολι), Φερμουάρ (Τζορτζ Μπραντ), Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες (Θωμάς Μακρυκώστας), Μίλα μου και μανταρίνια (Διάφοροι Ρόλοι), Οι Ηλίθιοι (Κόμης Γιουζέκεβιτς), Η σπασμένη στάμνα (Σύμβουλος Βάλτερ), Ταραντέλα-Εσωτερικές Φωνές (Κάρλο Σαπορίτο), Θεσμοφοριάζουσες (Δούλα), Ο Επιθεωρητής (Δικαστής Λιάπκιν Τιάπκιν), Καλατράβα με κι ας κλαίω (Διάφοροι Ρόλοι), Μικροί Φαρισαίοι (Αριστείδης Ατυχής), Ειρήνη (Ερμής), Ξανά μαζί (Μπεν Κλαρκ), Πλούτος (Πλούτος), Η θεία απ’ το Σικάγο (Τάκης Ζέριγκας), Πατρίς …Εξαμαρτείν (Διάφοροι Ρόλοι), Μπαμπά, μην ξαναπεθάνεις Παρασκευή (Λευτέρης Τσιάπουρας), Μήδεια-Μποστ (Τροφός), Ο Μπακαλόγατος (Κιτσάρας), Ψέμα στο Ψέμα (Αιδεσιμότατος Σάντυ), Ειρήνη (Β’ Δούλος, Πόλεμος), Τα Ραδίκια Ανάποδα (13 Ρόλοι), Τι Βουλή θα παραδώσεις, μωρή; (Διάφοροι Ρόλοι), Ομερτά: η σιωπή των ανδρών (Σίμος), Ξυπνάς μέσα μου το show (Διάφοροι Ρόλοι), Γοργόνες και Μάγκες (Κώστας ή Γρίπης), Ο Θάνατος του Ιβάν Ιλίτς (Ιβάν Ιλίτς και Διάφοροι Ρόλοι), Ζωή Μετά Χαμηλών Πτήσεων (Μπαμπάς Σπουργίτης, Άγγελος), Πέερ Γκυντ (Άρχοντας του Έγκσταντ, Βασιλιάς των Τρολ), Αλίμονο στους νέους (Ανδρέας), Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο κοντός (Μάχος).
Συμμετείχε σε τηλεοπτικές σειρές και σόου. Συνεργάσθηκε ως συγγραφέας στο θέατρο και την τηλεόραση.
Οι συνεργασίες του στον κινηματογράφο αφορούν στις παραγωγές: Ο Ανελκυστήρας, Μια Μέρα τη νύχτα, Η Απόλυτη στιγμή, Πέμπτη και 12, Τσάρλι.
Βιβλία του: Βίοι Γελοίων – Τα έργα και οι λέρες, Πατριδογνωσία ή Τίποτα πια δεν είναι για συγγνώμη, Ραδίκια Ανάποδα – Τα (Ανάποδα) Ραδίκια Ανάποδα.

Κωνσταντίνα Νικολαΐδη | σκηνοθέτις
Η Κωνσταντίνα Νικολαΐδη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1986.
Σπούδασε ναυτιλιακά στο BCA College κι έπειτα υποκριτική στο Νέο Ελληνικό Θέατρο του Γιώργου Αρμένη. Έχει ενεργή δράση αδιαλείπτως τα τελευταία δέκα χρόνια στο θέατρο ενηλίκων και στο θέατρο για παιδιά, με τη σκηνοθεσία και την παραγωγή θεατρικών παραστάσεων. Σκοπός της είναι η παρουσίαση – μέσω της Τέχνης του θεάτρου- λογοτεχνικών σύγχρονων και κλασικών έργων, τα οποία συνήθως παρουσιάζονται σε πανελλήνια πρώτη (κάποιες φορές και σε παγκόσμια πρώτη). Το 2011 ίδρυσε την εταιρία θεατρικών παραγωγών A PRIORI μέσω της οποίας έχει παρουσιάσει μέχρι στιγμής 18 παραγωγές, κάποιες από τις οποίες συνεχίζουν μια μακρόχρονη πορεία. Η A PRIORI προσφέρει πάντα μέρος των εσόδων των καλλιτεχνικών της δράσεων για στήριξη φιλανθρωπικών και κοινωφελών οργανισμών και συλλόγων της Ελλάδας που βρίσκονται σε ανάγκη.
Η A PRIORI παρέχει επίσης, μέσω αναδοχών, σίτιση, μόρφωση και φαρμακευτική περίθαλψη σε ορφανά παιδιά στην Αφρική στο δημοτικό της σχολείο St. Agnes στην περιοχή Λουκάγια της Ουγκάντα. Η Κωνσταντίνα Νικολαΐδη έχει εκδώσει μέχρι στιγμής, δύο ποιητικές συλλογές και μία θεατρική διασκευή, ενώ βρίσκεται προς έκδοση και το πρώτο της χριστουγεννιάτικο παιδικό παραμύθι.

Επίσημος Χορηγός Αερομεταφορών: AEGEAN | A Star Alliance Member

Πολιτιστικό Συνεδριακό Κέντρο Ηρακλείου | ΠΣΚΗ
Ο Δήμος Ηρακλείου και η ΔΕΠΑΝΑΛ Α.Ε. παρουσιάζουν το Πολιτιστικό Συνεδριακό Κέντρο Ηρακλείου, ένα σύγχρονο κέντρο πολιτισμού και τεχνών, καρπό μιας πολύχρονης και πολυπρόσωπης προσπάθειας, που φιλοδοξεί να πρωταγωνιστήσει στα καλλιτεχνικά δρώμενα της Κρήτης – και όχι μόνο! Περιηγηθείτε ηλεκτρονικά και δείτε όλους τους χώρους του ΠΣΚΣΗ, ακολουθώντας τον σύνδεσμο: https://www.cccc.gr/gr/360.