Ένας χρόνος από την πρώτη καραντίνα στην Ελλάδα – Είχε επιβληθεί σε δύο χωριά της Κοζάνης

Στις 16 Μαρτίου του 2020, δύο χωριά του Δήμου Βοίου Κοζάνης, που μεταξύ τους απέχουν μόλις τέσσερα χιλιόμετρα γινόταν γνωστά ως τα πρώτα χωριά της Ελλάδας τα οποία θα έμπαιναν σε περιορισμό και αυξημένη επιτήρηση λόγω του κοροναϊού.

«Ήταν μια πρωτόγνωρη κατάσταση για όλους εμάς. Προσπαθήσαμε να διαχειριστούμε άμεσα την κατάσταση, αλλά χωρίς να γνωρίζουμε τι ακριβώς έπρεπε να κάνουμε», αναφέρει o δήμαρχος Βοΐου, Χρήστος Ζευκλής. «Χάθηκαν άνθρωποι, έπρεπε να πάρουμε γρήγορες αποφάσεις χωρίς καθυστέρηση, να αναπτύξουμε ένα πλάνο με μια καραντίνα που δεν είχε εφαρμοστεί πουθενά αλλού και απέναντι σε έναν ιό που εξαπλώνονταν άμεσα» προσθέτει.

«Κανείς δεν ήταν έτοιμος»
«Η Δαμασκηνιά είναι ένα χωριό που τον χειμώνα έχει περίπου 70 κατοίκους, στην πλειοψηφία τους ηλικιωμένοι. Στο διάστημα που “χτυπήθηκε” από τον κοροναϊό, τουλάχιστον 15 νόσησαν, 12 χρειάστηκε να νοσηλευτούν με έντονα συμπτώματα, εφτά άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Μέχρι τώρα υπάρχουν δύο θεωρίες αναφορικά με το πως έφτασε ο ιός σε αυτά τα δύο χωριά και μέχρι σήμερα δεν ξέρουμε τι από τα δύο ισχύει» τονίζει στο GRTimes o πρόεδρος του Συλλόγου Δαμασκηνιάς, Στέλιος Ζήκας.

«Θυμάμαι ότι κανείς δεν ήταν έτοιμος για μια τέτοια κατάσταση. Και πως να είναι; Ένας στρατιωτικός γιατρός εγκαταστάθηκε άμεσα στο Κέντρο Υγείας Τσοτυλίου. Αυτός ενημερωνόταν για τις ανάγκες σε φάρμακα και αυτός ήταν υπεύθυνος για τη διανομή τους. Επίσης, ένα υπάλληλος του δήμου μάζευε τις παραγγελίες για ψώνια από κάθε νοικοκυριό, μετέβαινε με ένα βανάκι στο σημείο παραλαβής, τα έπαιρνε και ντυμένος με την ειδική στολή τα άφηνε σε έναν γάντζο που είχε κάθε οικογένεια κάτω από το όνομά της, έξω από το σπίτι. Κανείς δεν έπρεπε να βγει, κανείς δεν έπρεπε να έρθει σε επαφή με τον άλλον, όλα γινόταν με ένα συγκεκριμένο τρόπο», προσθέτει ο κ. Ζήκας.

Δεν μπορούσες ούτε να μπεις, ούτε να βγεις από το χωριό
Σε υψόμετρο 957 μέτρων, η Δραγασιά των 25 μόνιμων κατοίκων τον χειμώνα, ήταν το δεύτερο χωριό που μπήκε σε καραντίνα μαζί με τη Δαμασκηνιά. Χτισμένη στους πρόποδες των Οντρίων και κάτω από την εντυπωσιακή κορυφή της Όρλιας, οι εναπομείναντες κάτοικοι ασχολούνται ακόμη με τη γεωργία και κατά δεύτερο λόγο με την κτηνοτροφία. Ανάμεσα στα δύο χωριά υπάρχει η Κλεισώρια, οι 88 κάτοικοι της οποίας συνέχισαν κανονικά τη ζωή τους.

«Έπρεπε να βρισκόμαστε διαρκώς μέσα στο σπίτι. Δεν μπορούσαμε να μετακινηθούμε καθόλου. Για τις προμήθειές μας σε τρόφιμα και φάρμακα φρόντιζε ο δήμος, ένας υπάλληλος του οποίου ντυμένος με τη στολή και με ειδική μάσκα μας έφερνε ότι χρειαζόμασταν» τονίζει στην ίδια πηγή, o πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Δραγασιάς, Δημήτρης Σμαρόπουλος. «Υπήρχε αστυνομία στις εισόδους. Δεν μπορούσες ούτε να μπεις στο χωριό, ούτε να βγεις. Ήταν μια πρωτόγνωρη κατάσταση».

Σύμφωνα με τον κ. Σμαρόπουλο στη Δραγασιά νόσησαν έξι κάτοικοι συνολικά και δύο έχασαν τη ζωή τους από κοροναϊό. «Σημαντικές απώλειες για μια περιοχή, που όλοι γνωριζόμαστε με όλους» αναφέρει.

Ένα χρόνο μετά, κάτι φαίνεται να έχει αλλάξει στο χωριό με τους εμβολιασμούς, αν και η χώρα παραμένει ολόκληρη στο “κόκκινο». Οι περισσότεροι κάτοικοι έχουν πλέον εμβολιαστεί. «Περιμένω και εγώ μέσα στις επόμενες ημέρες να κάνω το ίδιο. Να βγούμε από αυτή την κατάσταση να επιστρέψουμε στις ζωές μας» υπογραμμίζει.