Γράφει ο Γιάννης Θεοδωράκης
![]()
Από το πρωί ως το βράδυ να γράψουμε κάτι με την αγωνία να αρέσει στους εκάστοτε μουσικούς για να γίνει τραγούδι.. ..
Έτσι ξεκινάει το όλο μας λάθος, γιατί λάθος; Γιατί δεν γράφουμε για να αρέσουμε αλλά για να εκφραστούμε.
Μπερδέψαμε λοιπόν την ψυχή μας με το χειροκρότημα του κόσμου και με την αναγνώριση και ζούμε μέσα στην αγωνία εγώ ποτέ θα γίνω γνωστός ;
Εγώ πότε θα κάνω επιτυχία;
Εμένα πότε θα με κάνουν τραγούδι;
Μια διαρκής αγωνία για το τίποτα, είναι τίποτα η αναγνώριση φίλε μου του κόσμου η αναγνώριση μόνο θλίψη θα σου προκαλέσει, όταν όλοι θα εκμεταλλεύονται την ψυχή σου και θα την μετατρέπουν σε χρήμα μέσα από τα τραγούδια τους και εσύ θα είσαι απών, θα λείπεις από το μοίρασμα της πίτας γιατί έτσι έχουν τα πράγματα και έτσι θα σε βλέπουν ή καλύτερα δεν θα σε βλέπουν πουθενά ,
- θα λείπει το όνομα σου από την τηλεόραση όταν θα ακούγεται το τραγούδι σου στις εκάστοτε εκπομπές,
- θα λείπει το όνομα σου από το ραδιόφωνο (πλην ελάχιστων περιπτώσεων)
- θα λείπεις από το στούντιο όταν θα γίνεται η ψυχή σου τραγούδι,
- δεν θα έχεις άποψη όταν ο τραγουδιστής θα σε βιάζει σε στιγμές που η μουσική του είναι άθλια,
- θα λείπεις από κάθε εισπρακτική επιτυχία που θα εξαργυρώνεται από πωλήσεις δίσκων παλαιότερα και από πωλήσεις στο διαδύκτιο σήμερα
- θα λείπεις από τις εισπράξεις που θα αποφέρει ο στίχος σου όταν κάποιος κλείνει μια συμφωνία που ίσως να έχεις σημαντική ευθύνη και εσύ σε όλο αυτό,
- θα λείπεις από την πληρωμή γενικά και πάντα γιατί εσύ δεν έχεις δικαίωμα στην Κρήτη σαν στιχουργός να πληρωθείς ποτέ και από πουθενά ..
Θα γράφεις λοιπόν για την δισκογραφική εταιρία που θα σε πληρώσει βέβαια έτσι θα πει από τις πωλήσεις δισκων (ενώ δεν υπάρχουν δισκοπωλεία ) θα γράφεις για τον κάθε ένα μουσικό με την ελπίδα να σε επιλέξει να σε κάνει τραγούδι …. και το όφελος σου;
- Το χειροκρότημα του κόσμου αν μάθει ποτέ ότι το τραγούδι το υπογράφεις εσυ .
Μην γράψεις για τίποτα απ’ολα αυτά, γράψε για να νιώσει καλά η ψυχή σου να εκφραστείς να μιλήσεις και μην περιμένεις τίποτα, δεν θα λάβεις, δεν θα δεχτείς ευχαριστώ, δεν θα εισπράξεις από πουθενά γιατί εδώ φίλε μου σε αυτό το νησί είναι ντροπή να σε πληρώσουν γι’ αυτό που κανεις, είναι η μόνη τέχνη στην Κρήτη και μόνο στην Κρήτη που δεν θα πληρωθεί ποτέ (γιατί τέχνη είναι και χάρισμα η ποίηση ), εδώ υπάρχεις μόνο σε ένα σημείο στο σημείο της αρχής μιας δημιουργίας τραγουδιού, εκεί θα μείνεις πάντα στην αρχή…
Κανείς μα κανείς δεν έλαβε πληρωμή για την ψυχή του γιατί εδώ είναι Κρήτη..
Φυσικά και όλο αυτό δεν θα συγκινήσει κανέναν ακόμα ούτε και εσένα που είσαι στιχουργός γιατί φοβάσαι πως αν μιλήσεις θα είσαι το μαύρο πρόβατο και δεν θα σε κάνουν ποτέ τραγούδι , γιατί αν σε κάνουν θα σωθείς, ε κακομοίρη στιχουργέ τα χάλια σου και την κατάντια σου!
Μίλησε πες ότι τα βλέπεις ότι γίνεται αδικία τόσα χρόνια πάνω σου να τα χεις καλά με εσένα όταν κοιμηθείς την νύχτα!! Μην κοιμάσαι άλλο !!! Κέρδισε τον σεβασμό που σου αναλογεί και γράφε για την ψυχή σου πρώτα απ’ όλα!!!
Τώρα θα μου πουν όπως μου είπαν και προ καιρού ξανά εσυ τα λες όλα αυτά που οι μισοί είναι συντεκνοι σου και οι άλλοι μισοί φίλοι σου; Ναι εγώ τα λέω..
Τα σχόλια είναι κλειστά.