Άρθρο Νίκου Ηγουμενίδη στην «Αυγή της Κυριακής» για τον κυβερνητικό αυταρχισμό της ΝΔ

Μετά τις πρόσφατες εκλογές, ζούμε την κανονικότητα «του νόμου και της τάξης» της Δεξιάς. Πρόκειται για ένα γνώριμο πρόσωπο, που ωστόσο οφείλουμε να παραδεχτούμε, ότι ως ένα βαθμό το είχαμε ξεχάσει τα τελευταία χρόνια.
Η ΝΔ ξεκινά από την διαπίστωση-απαίτηση της κοινωνίας, ότι: «Δεν μπορεί να υπάρξει ελευθερία και ποιότητα ζωής χωρίς ασφάλεια, χωρίς την ύπαρξη αποτελεσματικού και λειτουργικού κράτους». Επενδύει στην απαίτηση των πολιτών να αισθάνονται ασφαλείς. Επιδιώκει πρόσκαιρες επικοινωνιακές εντυπώσεις. Καταφεύγει σε αστυνομικούς θεατρινισμούς.
Στο όνομα της κατοχύρωσης της ασφάλειας των πολιτών, δεν μένουν στα λόγια. Προχωρούν σε πράξεις. Πιο συγκεκριμένα:
Στελέχη της Δεξιάς Παράταξης είναι αυτοί που μίλησαν «για λίγο αίμα που δεν πειράζει» και για «ανθρώπους – σκουπίδια των Εξαρχείων, που θα ρουφήξει η κυβερνητική σκούπα».

Η κυβέρνηση της ΝΔ θεσμοθέτησε ένα δίκτυο πρακτόρων της ΕΥΠ μέσα στη δημόσια διοίκηση, αντίστοιχου επί δικτατορίας.
«Όταν δεν μας καλύπτει ο νόμος, τόσο το χειρότερο για το νόμο». Η κυβέρνηση της ΝΔ με σκανδαλώδη πρωτοφανή μεθόδευση, επέλεξε ως Διοικητή της ΕΥΠ εκλεκτό του Πρωθυπουργού.
Η Δεξιά αναβιώνει τις αναχρονιστικές προσλήψεις ειδικών φρουρών, εκτός πανελλαδικών εξετάσεων.ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΑ ΣΟΥ
Η κυβέρνηση της ΝΔ στήνει επικοινωνιακά σόου στα Εξάρχεια, στις σχολές, ακόμα και σε κινηματογράφους, όπου μπαίνουν ένστολοι να βγάλουν ανήλικους από μια κινηματογραφική ταινία η οποία σπάει τα ταμεία, ακόμα και σε κλαμπ όπου αντιμετωπίζουν νέους ανθρώπους λες και ανήκουν στα καρτέλ κοκαΐνης της Κολομβίας.

Η Δεξιά δεν ενδιαφέρεται για τη νομιμότητα. Εξαντλούν τη δράση τους σε ανυπεράσπιστα παιδιά 17 και 18 ετών, την ίδια στιγμή που παραχωρούν ασυλία στους εγκληματίες του λευκού κολάρου, στους τραπεζίτες, στο διεφθαρμένο πολιτικό προσωπικό, το οποίο επιδιώκουν να «βγάλουν λάδι» με την προσπάθεια παραγραφής των αδικημάτων των εμπλεκομένων στελεχών τους.
Η κυβέρνηση της ΝΔ άλλαξε εν μια νυκτί την Διοίκηση του ΚΕΘΕΑ, γιατί δεν ήταν προνομιακός χώρος της. Αδιαφορώντας απολύτως και κατασυκοφαντώντας για το έργο που επιτελεί.

Η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη τροφοδοτεί επικίνδυνα την αστυνομική βία, με επιθέσεις με χημικά και δακρυγόνα, πρωτοφανείς αυθαίρετους ελέγχους ακόμη και σε λεωφορεία, ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ, σε σπίτια χωρίς εισαγγελικό ένταλμα, σε κέντρα διασκέδασης. Χτυπούν, βασανίζουν, βρίζουν συλληφθέντες, καταπατούν δικαιώματα και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Η Δεξιά χαρακτηρίζει τα πανεπιστήμια συλλήβδην ως «άσυλα ανομίας και παρανομίας». Έτσι, στρέφεται ενάντια στην ακαδημαϊκή έρευνα και διδασκαλία, στρέφεται ενάντια στο διεθνώς αναγνωρισμένο έργο και την προσφορά των ελληνικών δημόσιων πανεπιστημίων. Η απαξίωση των Ελληνικών πανεπιστημίων και η υπονόμευση του δημόσιου χαρακτήρα τους, μεταξύ άλλων, διευκολύνει την δημιουργία πελατείας για ιδιωτικά κολλέγια, που είναι πρώτιστος στόχος της κυβερνητικής πολιτικής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Στην ίδια κατεύθυνση, η Δεξιά ζήτησε τα σχέδια του Πανεπιστημίου Κρήτης, για «επιχειρησιακούς» (!) λόγους.
Δεν χωρά αμφιβολία. Τα προβλήματα της ασφάλειας είναι σύνθετα, διαχρονικά, και δεν αντιμετωπίζονται με χολιγουντιανού τύπου επιχειρήσεις. Ωστόσο, η Δεξιά επέλεξε να κερδοσκοπήσει κομματικά πάνω στην επιθυμία των πολιτών για κατοχύρωση του αισθήματος ασφαλείας.
«ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΕΡΘΕΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ»

Οι θέσεις και οι προθέσεις της ΝΔ, που παραμένουν ίδιες από την ίδρυσή της, είχαν γίνει σαφείς κατά την διάρκεια της πρόσφατης αντιπολίτευσης στην κυβέρνηση της Αριστεράς. Το σχέδιο και η στρατηγική της, είναι η θεσμική ενίσχυση, του κράτους της, που το θωρακίζει για «να αποτρέψει την πτώση του ξανά στα χέρια της Αριστεράς». Είναι χαρακτηριστική η τοποθέτηση στελέχους της Ακροδεξιάς παλιότερα και τωρινού υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης κου Βορίδη: «Ο κ. Μητσοτάκης πρέπει να κάνει παρεμβάσεις στο κράτος και στους θεσμούς για να μην ξαναέρθει η Αριστερά στην εξουσία, γιατί οι ιδέες της είναι ελαττωματικές» («Ράδιο 247», 21.8.2018).
Στο χτίσιμο του σημερινού αυταρχικού κράτους της Δεξιάς μπορούμε ανάγλυφα να δούμε απαντήσεις σε ανομολόγητα ερωτήματα που σίγουρα απασχόλησαν τους «άριστους» όταν βρέθηκαν να αντιπολιτεύονται την Αριστερά.
Πώς η κινητοποίηση ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές επιλογές, έφτασε να ανατρέψει το δικομματικό πολιτικό οικοδόμημα της μεταπολίτευσης;

Πώς φτάσαμε μέσα από τους αγώνες ενάντια στην πολιτική που επέβαλαν οι δανειστές μας στην ανατροπή, στο «τέλος» της μεταπολίτευσης στην Ελλάδα;
Γιατί, ενώ είχαν τον έλεγχο των πάντων και στήριξη από παντού (έτσι πίστευαν) έχασαν δυο εκλογικές αναμετρήσεις και το δημοψήφισμα το 2015;
Γιατί αναδείχθηκε πολιτική επιλογή, απάντηση στην συντηρητική παράταξη, για τους Έλληνες η Αριστερά;
Πώς θα ανακτήσουν το «χαμένο» έδαφος;

Πώς θα αποτρέψουν την επιστροφή των εργαζομένων προς την Αριστερά; Πως θα συκοφαντήσουν την Αριστερά στους Έλληνες; Πώς θα συνδέσουν την Αριστερά με την ανομία, την παρανομία, την ασυλία σε παραβατικές συμπεριφορές;
«ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑΞΗ» ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΣΩΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ
Προκειμένου να απαντήσει στα παραπάνω ερωτήματα και να πετύχει τους στόχους που απορρέουν από αυτά, η κυβέρνηση της ΝΔ χρησιμοποιεί, μεταξύ άλλων, και την άκρως επικίνδυνη ατζέντα του «νόμου και της τάξης». Επιδιώκει παράλληλα να συγκαλύψει εσωτερικές της αντιθέσεις και να θρέψει το υπερσυντηρητικό και ακροδεξιό ακροατήριο της.

Δεν μας ξενίζει η στροφή της Δεξιάς (παλιά μου τέχνη κόσκινο) στον αυταρχισμό. Ανέκαθεν η Δεξιά έκανε τρομακτικές εκπτώσεις στην Δημοκρατία. Αυταρχισμός, τρομοκρατία και καταπάτηση ανθρώπινων δικαιωμάτων και αξιοπρέπειας είναι κομμάτι του DNA της Δεξιάς παράταξης. Όμως απέναντί της, ανέκαθεν έβρισκε την Δημοκρατική παράταξη, που όπως το λέει και το όνομά της, έχει στο DNA της την υπεράσπιση της δημοκρατίας, των δικαιωμάτων και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Μπορεί η ΝΔ από Κυβερνητική θέση να κάνει όνειρα και σχέδια για το πώς δεν θα ξανάρθει η Αριστερά στην Κυβέρνηση. Πολλοί πολιτικοί σχηματισμοί είχαν στο παρελθόν αντίστοιχες πολιτικές επιλογές. Η ιστορία όμως διδάσκει. Τα παραδείγματα από όλο τον κόσμο και από την Ελλάδα πολλά. Η ένταση του κρατικού αυταρχισμού, η κρατική βία και καταστολή, η έλλειψη σεβασμού στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια φέρνουν απέναντι – στην Ελλάδα με ηγέτιδα δύναμη την Αριστερά – το σύνολο των προοδευτικών και δημοκρατικών δυνάμεων. Σ’ αυτό το σημείο θα συναντηθούμε ξανά. Και ξέρουμε καλά ότι και πάλι η Δημοκρατία θα νικήσει. Γιατί «και η πιο βαθειά νύχτα θα ξημερώσει»!
*Βουλευτής Ηρακλείου – ΣΥΡΙΖΑ