Με αφορμή τη συμπλήρωση 45 χρόνων από την κατάρρευση της επταετούς στρατιωτικής δικτατορίας, το ΚΚΕ τιμά όλους
όσοι βασανίστηκαν, εξορίστηκαν, φυλακίστηκαν και διώχτηκαν από τη Χούντα, όλους όσοι συνέβαλαν στον αντιδικτατορικό αγώνα,
ανάμεσά τους χιλιάδες μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, που με την πάλη τους έκαναν κατορθωτό, μετά από 27 χρόνια σκληρής παρανομίας,
το ΚΚΕ να επιβάλει και την de facto νομιμοποίησή του.
Η κατάρρευση της στρατιωτικής δικτατορίας 1967-1974 και η επάνοδος του Κ. Καραμανλή, ως επικεφαλής της ονομαζόμενης
κυβέρνησης «εθνικής ενότητας», ήταν προϊόν συμβιβασμού ανάμεσα τόσο στην ίδια τη Χούντα όσο και στην άλλη αστική πτέρυγα, των αντιχουντικών πολιτικών δυνάμεων, μπροστά στο φόβο τους για ανεξέλεγκτες αντιδράσεις, από την άνοδο του λαϊκού κινήματος, που
ενισχύθηκε και απ’ το έγκλημα σε βάρος της Κύπρου με την τουρκική εισβολή και κατοχή. Και οι δύο πτέρυγες, μαζί με τις ΗΠΑ,
προχώρησαν στην αλλαγή της μορφής άσκησης της εξουσίας.
Στα 45 αυτά χρόνια της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας έχει αποδειχθεί περίτρανα ότι αποτελεί μορφή άσκησης της
εξουσίας του κεφαλαίου για την απρόσκοπτη εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, την καταπίεση άλλων λαϊκών στρωμάτων, ότι το αστικό
κράτος είναι ταξικό, εχθρικό απέναντι στον εργαζόμενο λαό. Οι «επετειακές» τοποθετήσεις των διάφορων αστικών κομμάτων περί «ελευθερίας» και «δημοκρατίας» καταρρέουν καθημερινά στους τόπους δουλειάς, με τη διαρκή περιστολή των δικαιωμάτων, την εργοδοτική τρομοκρατία,
την ανεργία, διαψεύδονται από τον ταξικό χαρακτήρα της «δικαιοσύνης», από τη συμμετοχή της χώρας, με ευθύνη όλων των έως τώρα κυβερνήσεων, στους επικίνδυνους σχεδιασμούς των συμμαχιών, που συμμετέχει η Ελλάδα, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Η περαιτέρω θωράκιση αυτού του κράτους, απέναντι στο λαό, είναι το περιεχόμενο του «νέου μοντέλου διακυβέρνησης»
και της «νέας κανονικότητας», που προβάλλει η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ. Εχει ως στόχο να διαμορφωθεί το κατάλληλο πολιτικό
προσωπικό, που θα είναι αφοσιωμένο στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής και «ανθεκτικό» στη λαϊκή πίεση και διεκδίκηση.
Τα πρώτα δείγματα γραφής κι αυτής της κυβέρνησης, με την ενίσχυση του δόγματος «Νόμος και Τάξη», αποδεικνύουν ότι οι κυβερνήσεις αλλάζουν, αλλά η επίθεση στα λαϊκά δικαιώματα και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες συνεχίζεται.
Βεβαίως, η ΝΔ σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να προβάλει αυτό το πιο αυταρχικό μοντέλο διακυβέρνησης, αν δεν είχε
προηγηθεί η τετραετία του ΣΥΡΙΖΑ, με τη συκοφάντηση αριστερών, προοδευτικών αξιών και ιδανικών, με την υπονόμευση του όποιου ριζοσπαστισμού, με τη νομιμοποίηση όλων των αντιλαϊκών μέτρων και συμμαχιών, επιτρέποντας στη ΝΔ να εμφανίζεται σήμερα με τη
σημαία της «σιδερένιας πυγμής» στην εφαρμογή της ίδιας στρατηγικής που έχει ανάγκη το κεφάλαιο.
Η ιστορία της λεγόμενης «μεταπολίτευσης» είναι πλούσια σε διδάγματα για το πώς η κυβερνητική εναλλαγή ανάμεσα στο πρώτο
κόμμα της αστικής τάξης, που είναι η ΝΔ, και στο δεύτερο κόμμα της, δηλαδή τη σοσιαλδημοκρατία, παλιότερα το ΠΑΣΟΚ, σήμερα τον
ΣΥΡΙΖΑ, είχε ως στόχο την ενσωμάτωση και χειραγώγηση του λαού, για να εξασφαλίζεται η σταθερότητα του σάπιου αστικού πολιτικού
συστήματος.
Υπάρχει κι άλλος δρόμος για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, με την πάλη τους, με τη συγκρότηση μιας μεγάλης
κοινωνικής συμμαχίας σε αντικαπιταλιστική – αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, για να πάρουν τελικά στα δικά τους χέρια τα μέσα
παραγωγής και την πολιτική εξουσία, αποδεσμεύοντας τη χώρα από τις λυκοσυμμαχίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Το ΚΚΕ θα δώσει σε αυτόν
τον αγώνα όλες του τις δυνάμεις.
Τα σχόλια είναι κλειστά.