Η Δ/νση Δημόσιας Υγείας Κοινωνικής Μέριμνας πραγματοποίησε έρευνα για το
προφίλ της αναπηρίας και τα χαρακτηριστικά που αυτό εμφανίζει την τελευταία τετραετία
2015-2018. Η έρευνα που πραγματοποίησε καλύπτει γεωγραφικά την Περιφερειακή
Ενότητα Ρεθύμνου.
Τίτλος της Έρευνας : Κοινωνική Έρευνα για άτομα με αναπηρίες. Αύξηση
ποσοστών αναπηρίας την τετραετία 2015-2018 σε δικαιούχους μειωμένου εισιτηρίου της
Περιφερειακής Ενότητας Ρεθύμνης.
Σκοπός της Έρευνας:
Η χρήση μειωμένου εισιτηρίου στα μέσα μετακίνησης είναι μια κοινωνική παροχή
που απευθύνεται σε ευαίσθητες ομάδες πληθυσμού με χαμηλά εισοδήματα και
προβλήματα υγείας (αναπηρία >67%).
Σκοπός της έρευνας ήταν η μελέτη των ποιοτικών χαρακτηριστικών των δικαιούχων.
Γίνεται ποσοτική αποτύπωση των ατόμων αυτών και των χαρακτηριστικών τους για
την κρίσιμη για την χώρα μας τετραετία 2015-2018 και αναδεικνύονται οι επιπτώσεις της
κοινωνικό -οικονομικής κρίσης στην υγεία του πληθυσμού.
Υλικό Μέθοδος
Συνολικά μελετηθήκαν 869 άτομα δικαιούχοι δελτίου μετακίνησης, ηλικίας 2 έως 100
ετών.
Έγινε αναδρομική μελέτη για τα έτη 2015 έως 2018 των δικαιούχων. Μελετηθήκαν
ποιοτικά χαρακτηριστικά όπως φύλο, ηλικία, είδος αναπηρίας, έγινε συσχέτιση των
μεταβλητών αυτών και ακολούθησε η ποιοτική τους ανάλυση.
Περιγραφική και Επεξηγηματική Έρευνα.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Η αναπηρία αποτελεί ένα πολυδιάστατο φαινόμενο. Στην προσπάθεια μας να την
ταξινομήσουμε αποδεχτήκαμε μια περισσότερο κοινωνική αντίληψης πάρα μια
ιατρικοκεντρική. Η εν λόγω κοινωνική αντίληψη της αναπηρίας αποδέχεται τη
συμβολή μιας σειράς περιβαλλοντικών μεταβλητών που εντείνουν την αναπηρία μη
θεωρώντας αυτήν μόνο ως χαρακτηριστικό του ατόμου αλλά ως ενός πλέγματος
κοινωνικών και άλλων συνθηκών. Η εν λόγω αντίληψη έρχεται σε συμφωνία με τον
επίσημο ορισμό του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ο οποίος ορίζει αυτήν δίνοντας
ιδιαίτερη έμφαση στο γεγονός ότι το θεραπευτικό πλαίσιο πρέπει να λαμβάνει
υπόψιν του ότι οι ασθενείς αποτελούν κοινωνικά όντα τα οποία ζουν υπό ένα
σύνθετο κοινωνικό πλαίσιο. Κάνει λόγω για μια κοινωνική υγεία η οποία μπορεί να
οριστεί με τους όρους της κοινωνικής προσαρμογής και της κοινωνικής υποστήριξης
(Π.Ο.Υ., 1974).
Αναφορικά με την απόδοση των ποσοστών αναπηρίας στους υπό εξέταση ασθενείς
των ετών που μελετάει η έρευνα πρέπει να επισημάνουμε στον αναγνώστη ότι έχει
προηγηθεί τροποποίηση του Κανονισμού (έτος 2015) που διέπει τη λειτουργία,
βάσει των αυστηρότερων Πρωτοκόλλων που έχουν καταρτιστεί. Αυτό έχει ως
αποτέλεσμα τα ποσοστά αναπηρίας να είναι μειωμένα σε σχέση με το παρελθόν.
Υπό αυτό το πρίσμα και υπό τη σκέψη ότι βρισκόμαστε στο πλαίσιο ενός ραγδαία
μεταβαλλόμενου κόσμου καταγράφονται τα παρακάτω συμπεράσματα:
Τα ψυχικά & ψυχιατρικά νοσήματα αυξάνονται κατά 4% στην διάρκεια της τετραετίας
2015-2018. Πλήττουν με σειρά βαρύτητας κυρίως τις ηλικίες 26 έως 46 ετών και
ακολουθεί η ηλικιακή ομάδα 19 έως 25 ετών αντίστοιχα.
Ακολούθως τα αυτοάνοσα νοσήματα εμφανίζονται με συχνότητα 21,4% σε μικρές
ηλικίες ήτοι, 19 έως 25 ετών ενώ συνεχίζουν να εμφανίζονται με μικρότερα ποσοστά
(81%) στις ηλικίες από 26 έως 46 ετών.
Είναι άξιο επισήμανσης ότι αυτές οι δυο κατηγορίες νοσημάτων που εμφανίζουν και
τα μεγαλύτερα ποσοστά αύξησης δεν είναι ασύνδετες μεταξύ τους, καθώς ένας
πολύ σημαντικός παράγοντας της εμφάνισης των αυτοάνοσων είναι το άγχος και η
κακή ψυχολογία του ασθενούς. Για τον λόγο αυτό η θεραπεία ενός αυτοάνοσου
νοσήματος απαιτεί πέρα των ιατρικών θεραπειών και συμπεριφορικές παρεμβάσεις
προκειμένου για τη διαχείριση του άγχους ώστε με αυτό τον τρόπο να υπάρχει μια
ολιστική προσέγγιση επί του θέματος.
Μια συγκριτική ματιά των τωρινών ευρημάτων με εκείνα αντίστοιχης έρευνας για
την τετραετία 2010 με 2014, που ολοκληρώθηκε από την υπηρεσία μας και δόθηκε
στην δημοσιότητα το 2014, φέρουν στο προσκήνιο αξιοσημείωτες συγκλίσεις.
Αναλυτικότερα, παρατηρούμε ότι και για την προηγούμενη τετραετία μελέτης
παρουσιάζεται σταδιακή αύξηση των δικαιούχων καρτών αναπηρίας, αύξηση του
αριθμού των ατόμων που ανήκουν στην κλίμακα 80% έως 90% αναπηρία, αυξητική
τάση νοσηρότητας στις μικρές ηλικιακές ομάδες αλλά και στην πλέον παραγωγική
ομάδα των ατόμων 46-64 ετών. Αυξητική τάση εμφάνιζαν επίσης και τα ψυχικά και
νευρολογικά προβλήματα κυρίως στις ηλικίες 46 ετών μέχρι 64. Τα ευρήματα αυτά
έρχονται όχι μόνο να επιβεβαιωθούν αλλά να κάνουν εντονότερη την παρουσία τους
και την επόμενη τετραετία μελέτης.
Εξαιτίας του εισοδηματικού περιορισμού που θέτει η νομοθεσία, οι κάτοχοι
δικαιώματος απαλλαγής κομίστρου των αστικών συγκοινωνιών ανήκουν στα
χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα κάτι που συμβάλλει στην διαμόρφωση του
προφίλ των ατόμων με αναπηρία.
Κλείνοντας θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι στην προσπάθεια μας να ξεπεράσουμε
το φράγμα της στατικής παρουσίασης του θέματος της αναπηρίας παραθέσαμε παράλληλα
με την ανάλυση των ευρημάτων που προέκυψαν από τη μεθοδολογική χρήση των
εργαλείων μας (ορισμός μεταβλητών, συσχετίσεις αυτών, προσδιορισμός στατιστικής
σημαντικότητας), την διασταλτική ερμηνεία του ζητήματος της αναπηρίας και της σύνδεσής
της με τα ιστορικά συμφραζόμενα της υπό συνεχούς διαμόρφωσης και διαφοροποίησης της
ελληνικής κοινωνίας λαμβάνοντας υπόψιν μας τα ενδημικά οικονομικά, κοινωνικά, νομικά
συμφραζόμενα στην ρευστότητα τους.
ΤΑΥΤΌΤΗΤΑ ΤΗΣ ΈΡΕΥΝΑΣ
ΕΠΩΝΥΜΊΑ ΥΠΗΡΕΣΊΑΣ ΠΟΥ ΔΙΕΞΉΓΑΓΕ ΤΗΝ ΈΡΕΥΝΑ:
Περιφέρεια Κρήτης, Περιφερειακή Ενότητα Ρεθύμνης, Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας
& Κοινωνικής Μέριμνας.
ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ
Σύμφωνα με το Νόμο 3852/2010 (Πρόγραμμα Καλλικράτης) στα πλαίσια των
αρμοδιοτήτων των Περιφερειών είναι και η διενέργεια κοινωνικών ερευνών με
θεματολογία που αναφέρεται σε μια ευρείας κλίμακας κοινωνικά ζητήματα.
ΣΚΟΠΌΣ ΤΗΣ ΈΡΕΥΝΑΣ:
Η χρήση μειωμένου εισιτηρίου για τα αστικά και υπεραστικά μέσα μετακίνησης
είναι μια κοινωνική παροχή του κράτους που απευθύνεται σε ευαίσθητες ομάδες
πληθυσμού με προβλήματα υγείας (αναπηρία >67%).
Η παρούσα έρευνα αναφέρεται στη μελέτη των ποιοτικών χαρακτηριστικών των
δικαιούχων Δελτίου μετακίνησης Ατόμων με αναπηρία της Περιφερειακής Ενότητας
Ρεθύμνης.
ΜΈΘΟΔΟΣ
Συνολικά μελετήθηκαν 869 άτομα δικαιούχοι Δελτίου μετακίνησης ηλικίας 2 έως
100 ετών.
Έγινε αναδρομική μελέτη για τα έτη 2015-2019 του αριθμού των δικαιούχων.
Μελετήθηκαν ποιοτικά χαρακτηριστικά όπως φύλο, ηλικία, είδος αναπηρίας και
πραγματοποιήθηκε συσχέτιση των μεταβλητών αυτών καθώς και ακολούθησε η
ποιοτική ανάλυση τους.
ΣΧΕΔΙΑΣΜΌΣ ΤΗΣ ΈΡΕΥΝΑΣ:
Περιλαμβάνει και τις δυο βασικές κατηγορίες, την Περιγραφική και την
Επεξηγηματική Έρευνα.
ΙΔΙΑΊΤΕΡΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΆ ΔΕΊΓΜΑΤΟΣ:
Δελτίο μετακίνησης σε αστικά και υπεραστικά μέσα δικαιούνται άτομα με
Αναπηρία άνω του 67/%, μόνιμοι κάτοικοι Ρεθύμνης οι οποίοι είναι: Ελληνικής
υπηκοότητας, Υπήκοοι Κρατών – Μελών της Ε.Ε., Υπήκοοι Κρατών-Μελών Ενιαίου
Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου, Υπήκοοι Κρατών που περιλαμβάνονται στην
Ευρωπαϊκή Σύμβαση (Ν.4017/59 ΦΕΚ246/Α), Υπήκοοι των Κρατών εκτός Ε.Ε που
έχουν καταστεί ανίκανοι για εργασία μετά από εργατικό ατύχημα σε ελληνικό έδαφος
,αναγνωρισμένοι πρόσφυγες εφόσον διαμένουν μόνιμα και νόμιμα στην Ελλάδα
(Ν.3989/59 ΦΕΚ201/Α) και έχουν παθολογοανατομικό πρόβλημα αναπηρίας
τουλάχιστον 67%
Συνολικά μελετήθηκαν 163 άτομα για το 2015, 216 άτομα για το 2016, 218 για
το 2017 και 272 για το 2018 (σύνολο 869 άτομα). Οι ηλικιακές ομάδες ήταν <18
ετών, 19-25 έτη, 26-45 έτη, 46-64 έτη και >65 ετών. Οι κατηγορίες των νοσημάτων
ήταν ψυχικά νοσήματα, Νοητική στέρηση, Σακχαρώδης Διαβήτης, Κοινή Νόσος,
καρδιολογικά νοσήματα, ορθοπεδικά, βαριά αναπηρία, νευρολογικά,
πνευμονολογικά, αιματολογικά, αυτοάνοσα, γαστρεντορολογικά και λοιπά νοσήματα
καθώς και αναπηρία από ατυχήματα. Οι κλίμακες των ποσοστών αναπηρίας : 67%-
79%, 80% – 90% και 91% έως 100%.
ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΉ ΚΆΛΥΨΗ:
Η Περιφερειακή Ενότητα Ρεθύμνης με όλους τους Δήμους της Π. Ε. ήτοι Αγίου
Βασιλείου, Ανωγείων, Αμαρίου, Μυλοποτάμου και Ρεθύμνου.
ΣΥΛΛΟΓΉ ΣΤΟΙΧΕΊΩΝ:
3
Η Συλλογή στοιχείων έγινε με τη χρήση των στοιχείων που φυλάσσονται
στο αρχείο της υπηρεσίας
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από την Κοινωνιολόγο Μαρκάκη Καλλιόπη, στέλεχος
της υπηρεσίας, με την συμβολή της Καβαλάρη Ζωής, κοινωνικής λειτουργού,
εργαζόμενη στο πρόγραμμα «Κοινωφελούς εργασίας του ΟΑΕΔ» και σε συνεργασία
με την Α΄ Τοπική Μονάδα Υγείας Ρεθύμνου (ΤΟ.Μ.Υ.).
Η διαμόρφωση των κατηγοριών νοσημάτων και η ένταξη στις κλίμακες
αναπηριών και η διαμόρφωσή τους έγινε από την ειδικευόμενη ιατρό του ΠΑ.Γ.Ν.
Ηρακλείου Παυλάκη Κωνσταντία και των γιατρών του Τ.Ο.Μ.Υ. Ρεθύμνου
Ζωγραφάκη Λεωνίδα και Θεσαλονίτη Ζωή.
Για την στατιστική ανάλυση των δεδομένων της έρευνας χρησιμοποιήθηκε το
στατιστικό πακέτο SPSS.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ
Από την 1η Σεπτεμβρίου 2011 καταργούνται όλες οι επιτροπές πιστοποίησης
αναπηριών (με εξαίρεση εκείνων του στρατού, ναυτικού, αεροπορίας και της
αστυνομίας που εξακολουθούν να ασκούν τις αρμοδιότητες τους) και
εφαρμόζεται ο Ν.3863/2010. Σύμφωνα με το Νόμο αυτό δημιουργούνται τα
Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηριών (ΚΕ.ΠΑ.)που υπάγονται στη Διεύθυνση
Αναπηρίας και Ιατρικής της Εργασίας της Διοίκησης ΙΚΑ.ΕΤΑΜ. Έργο των
ΚΕ.ΠΑ. είναι ο καθορισμός του ποσοστού αναπηρίας και ο χαρακτηρισμός
των ατόμων ως Άτομα με Αναπηρία. Τα στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν στην
παρούσα έρευνα από 2012 έως και το 2014 είναι σύμφωνα με την παραπάνω
νομοθεσία καθώς και με την Υπ. Απ. Φ.11321/οικ.10219/688 (ΦΕΚ1506/4-5-
2012), «Ενιαίος Πίνακας Προσδιορισμού Ποσοστού Αναπηρίας».
Στην παρούσα έρευνα επισημαίνεται ότι επιχειρήθηκε η σύνδεση των
ευρημάτων της αναπηρία, πέρα της βλάβης που προκάλεσε στα άτομα, με τα
ευρύτερα κοινωνικό-πολιτικά σχήματα ανάλυσης της ελληνικής κοινωνίας.
ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟΙ ΠΙΝΑΚΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΤΡΑΕΤΙΑ
2015-2018
Συγκριτικός πίνακας έκδοσης και ανανέωσης της κάρτας μετακίνησης ατόμων
με αναπηρία ανά έτος και η ποσοστιαία μεταβολή 2015-2018
Έτη 2015 2016 2017 2018 Ποσοστό μεταβολής 2015-2018
Έκδοση 10,3% 16,7% 13,4% 33,2% +22,9%
Ανανέωση 89,7% 83,3% 86,6% 66,8% -22,9%
Σύνολο 165 άτομα 215 άτομα 217 άτομα 271 άτομα 868 άτομα
Παρατηρείται πως ενώ για το έτος 2015 οι εκδόσεις νέων περιστατικών
καταλαμβάνουν μόνο το 10% των παρεχόμενων δελτίων μετακίνησης το 2018
αγγίζουν το 33,2%. Με άλλα λόγια παρατηρείται μια αύξηση της τάξης του 22,9% σε
νέα περιστατικά που οδηγούν σε αναπηρία. Όσον αφορά τις ανανεώσεις,
παρατηρούμε μια σταθερή παρουσία, που σημαίνει ότι τα παλιά περιστατικά
παραμένουν για πάνω από μια πενταετία ή ακόμα και εφόρου ζωής. Είναι
αξιοσημείωτο επίσης το γεγονός ότι οι δικαιούχοι καρτών από το 2015 μέχρι το 2018
αυξήθηκαν κατά 100 άτομα.
Διαγραμματική απεικόνιση των εκδόσεων και ανανεώσεων των δελτίων
μετακίνησης την τετραετία 2015-2018
έκδοσηανανέωση
0
10
20
30
40
50
60
70
80
90
100
έτος 2015
έτος 2016
έτος 2017
έτος 2018
π
ο
σ
ο
σ
σ
τ
ό
%
Συγκριτικός πίνακας ατόμων που δικαιούνται κάρτα μετακίνηση ατόμων με
αναπηρία ανά έτος όσο αφορά το φύλο και η ποσοστιαία μεταβολή αυτών για την
τετραετία 2015-2018
Φύλο 2015 2016 2017 2018 Μεταβολή 2010-2014 (%)
Γυναίκ
α
46,3% 46,5% 45,6% 50,9% +4,6%
Άνδρας 53,7% 53,5% 54,4% 49,1% -4,6%
Σύνολο 165 άτομα 215 άτομα 217 άτομα 271 άτομα 868 άτομα
Από τους πολίτες το 2015 μέχρι και το 2017 το μεγαλύτερο ποσοστό εμφανίζεται
στους άνδρες. Το 2018 παρουσιάστηκε μια μικρή ανατροπή αυτών των ποσοστών με
το 49,1% τώρα να είναι άνδρες και το 50,9% γυναίκες.
6
2015201620172018
έτη
40.00%
42.00%
44.00%
46.00%
48.00%
50.00%
52.00%
54.00%
56.00%
46.30%46.50%
45.60%
50.90%
53.70%53.50%54.40%
49.10%
Γυναίκα
Άνδρας
Συγκριτικός πίνακας ατόμων που δικαιούνται κάρτα μετακίνηση ατόμων με
αναπηρία ανά έτος όσο αφορά τα ποσοστά αναπηρίας.
Ποσοστό
αναπηρίας
2015 2016 2017 2018 Μεταβολή 2015-2018 (%)
67%-79% 65,4% 61,9% 62,2% 61,1% -4,3%
80%-90% 31,5% 33,5% 33,2% 34,7% +3,2%
91%-100% 3,1% 4,7% 4,6% 3,7% +0,6%
Σύνολο
165 άτομα 215 άτομα 217 άτομα 271άτομα 868 άτομα
Η αύξηση όμως των ατόμων που εμφανίζουν μεγάλα ποσοστά αναπηρίας
αντικατοπτρίζει την ραγδαία αύξηση της πολυπλοκότητας του ζητήματος της
αναπηρίας καθώς και του κόστους θεραπείας που απαιτείται. Με άλλα λόγια το
θεραπευτικό βάρος της πολυνοσηρότητας αυξάνεται όπως και η αύξηση του κόστους
φροντίδας υγείας. Πηγή: Eurostat, 2013 (20), “Δαπάνες υγείας ανά κάτοικο της Ε.Ε.-
15”.
Συγκριτικός πίνακας ηλικιακών ομάδων με ποσοστά αναπηρίας >67%
Ηλικίες 2015 2016 2017 2018 Μεταβολή
2015-2018 σε %
2-18
ετών 3,7% 4,2% 5.1% 6,3% +2,6%
19-25
ετών 1,2% 3,7% 6,0% 5,2% +4%
26-45
ετών 24,1% 20,5% 17,5% 19,6% -4,5%
46-64
ετών 35,2% 36,7% 40,1% 45,8% +10,6%
<65
ετών 35,8% 34,9% 31,3% 23,2% -12,6%
Σύνολο
ατόμων 165 215 217 271 868 άτομα
Διαγραμματική απεικόνιση των ηλιακών ομάδων που συγκεντρώνουν ποσοστό
αναπηρίας >67% κατά την τετραετία 2015-2018
2-18 ετών
19-25 ετών
26-45 ετών
46-64 ετών
<65 ετών
2015
2016
2017
2018
9
Όπως προκύπτει από τα υπό μελέτη στοιχεία, από το 2015 μέχρι το 2018 υπήρξε
σταδιακή άνοδος των ποσοστών των νεότερων ηλικιών που χρήζουν Δελτίων
Μετακίνησης ΑμεΑ. Αυξητική τάση νοσηρότητας εμφανίζουν και οι υπόλοιπες
ηλικιακές ομάδες με την πιο μεγάλη τάση να συγκεντρώνει η ηλικιακή ομάδα των 46-
64. Μόνο στις ηλικίες 65 ετών και άνω εμφανίστηκε σημαντική μείωση των
ποσοστών αυτών (12,6%) και έπεται σε σημαντικότητα μια μικρή μείωση (4,5%) της
αναπηρίας στην ηλικιακή ομάδα 26-45 ετών.
Διαγραμματική απεικόνιση της μεταβολής των ηλικιών που νοσούν με ποσοστά
αναπηρίας >67%
2-18 ετών19-25 ετών26-45 ετών46-64 ετών<65 ετών
-15.00%
-10.00%
-5.00%
0.00%
5.00%
10.00%
15.00%
2.60%4%
-4.50%
10.60%
-12.60%
Συγκριτικός πίνακας νοσημάτων (ποσοστά %)
Νοσήματα 2015 2016 2017 2018 Μεταβολή
σε2015-2018
%
Ca 17% 9,8% 11,5% 11,4% -5,6%
Νοητική υστέρηση 2,4% 7,0% 6,9% 3,7% +1,3%
Σακχαρώδη
διαβήτη 1,8% 1,9% 1,8% 1,9% +0,1%
Λοιπά νοσήματα 18,2% 15,3% 12,4% 7,6% -10,6%
Κοινή νόσος 0,6% 1,4% 1,8% 2,2% +1,6%
Ψυχικά νοσήματα 20% 20,9% 23% 24% +4%
Καρδιολογικά 9,1% 10,7% 9,2% 10% +0,9%
Ορθοπεδικά 1,2% 3,3% 4,1% 4,8% +3,6%
Βαριές Αναπηρίες 12,1% 13,5% 11,1% 9,2% -2,9%
Νευρολογικά 5,5% 6,0% 7,4% 6,6% +1,1%
Πνευμονολογικά 0,6% 0,5% 0,5% 0,7% +0,1%
Αιματολογικά 3,6% 2,3% 1,4% 4,1% +0,5%
Νεφροπαθής 3,6% 1,9% 3,7% 4,4% +0,8%
10
Αναπηρία από
ατύχημα
1,8%
1,4% 0,5%
0,4% -1,4%
Αυτοάνοσο 1,8% 3,3% 3,7% 7,4% +5,6%
Γαστρεντερολογικά 0,6% 0,9% 0,9% 1,5% +0,9%
Σύνολο ατόμων 165 215 217 271 868
Στο παραπάνω διάγραμμα μπορούμε να παρατηρήσουμε την σημαντικά πτωτική
τάση των πασχόντων από Ca, καθώς το ποσοστό μειώθηκε κατά 5,6 ποσοστιαίες
μονάδες από το 2015 έως το 2018. Αντίστοιχα πτωτική τάση, σε μικρότερη βέβαια
κλίμακα, παρατηρείται και στις περιπτώσεις βαριάς αναπηρίας.
Αντίθετα, είναι εμφανής η σταδιακή αύξηση των ψυχικών νοσημάτων,
συγκεκριμένα κατά 4 ποσοστιαίες μονάδες, από το 2015 μέχρι και το 2018.
Παρατηρείται, ακόμα, ιδιαίτερα μεγάλη αύξηση των αυτοάνοσων νοσημάτων, κατά
5,6 ποσοστιαίες μονάδες.
Όσο αφορά τα αυτοάνοσα νοσήματα:
Τα αυτοάνοσα νοσήματα είναι παθολογικές καταστάσεις, που αναπτύσσονται
λόγω του ότι το αμυντικό σύστημα του οργανισμού μας δεν αναγνωρίζει τα κύτταρά
του και στρέφεται εναντίον του ίδιου του οργανισμού και βλάπτει τα όργανα του
σώματός μας. Έχουν περιγραφεί πάνω από 200 αυτοάνοσα νοσήματα.
Τα αυτοάνοσα νοσήματα θεωρούνται μια πολυπαραγοντική νόσος και για την
αιτιοπαθογένειά τους έχουν προταθεί και μελετηθεί γενετικοί, περιβαλλοντικοί,
ορμονικοί και ανοσολογικοί παράγοντες. Τόσο το εξωγενές στρες, όσο και το
ενδογενές άγχος ενός ατόμου σχετίζεται με την εμφάνιση αυτών των νοσημάτων. Η
επίδραση του στρες στην νοσηρότητα του πληθυσμού δεν αμφισβητείται. Έχει
τεκμηριωμένα ενοχοποιηθεί, στην εμφάνιση υπέρτασης, θρομβώσεων,
καρδιαγγειακών παθήσεων, νευροψυχιατρικών διαταραχών όπως άγχος, κατάθλιψη,
έκπτωση της γνωσιακής λειτουργίας, ακόμη και νεοπλασιών. Τα ποσοστά αυτών των
νοσηρών καταστάσεων τα τελευταία χρόνια αυξάνονται δραματικά.
Όσο αφορά τα ψυχικά νοσήματα:
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας η εμφάνιση ψυχικών νόσων
συναρτάται με ένα αριθμό κοινωνικών, οικονομικών, περιβαλλοντικών και
συμπεριφορικών παραγόντων οι οποίοι επιδρούν στην ψυχοσύνθεση του ατόμου
(WHO, 2011). Η ψυχική υγεία προσλαμβάνει ιδιαίτερες διαστάσεις στην δημόσια
υγεία γιατί σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες καταλαμβάνει τις πρώτες θέσεις στην
κατάταξη όσο αφορά τις αιτίες που προκαλούν ανικανότητα συμμετοχής στην
παραγωγική διαδικασία.
Στην Ελλάδα από το 2010 και μετά η εμφάνιση της οικονομικής κρίσης ήταν η
αιτία να ενταθούν προβλήματα όπως ο κοινωνικός αποκλεισμός, οι αυξανόμενες
κοινωνικές ανισότητες, η αβεβαιότητα για το μέλλον, η ανεργία, και η επαγγελματική
ανασφάλεια. Τα παραπάνω είναι παράγοντες που οδήγησαν την πλειοψηφία των
Ελλήνων σε μια κατάσταση ψυχολογικής δυσφορίας (επιστημονική μελέτη με τίτλο
"Effects of Economic Crisis on Health and Health care In Greece" που δημοσιεύτηκε
στο Health Policy. Vol.3, 2014 p.9).
Τα σχόλια είναι κλειστά.