Οργή και αηδία. Μόνο αυτό μπορεί κάποιος να αισθάνεται όταν διαβάζει ότι η ελληνική Δικαιοσύνη άσκησε ποινικές διώξεις για… πλημμέλημα σε 20 άτομα για το έγκλημα στο Μάτι.
100 νεκροί, μεταξύ αυτών βρέφη και μικρά παιδιά. Δεκάδες τραυματισμένοι που ακόμη και σήμερα, 8 μήνες μετά, προσπαθούν να σταθούν στα πόδια τους.
Ανυπολόγιστη καταστροφή της περιουσίας των κατοίκων και μια ακόμη τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή.
Κι όλα αυτά τι; Πλημμέλημα για τη Ρένα Δούρου, τον Ηλία Ψινάκη, τον δήμαρχο Ραφήνας, Ευάγγελο Μπουρνούς, τον πρώην γ.γ. της Πολιτικής Προστασίας, Γ. Καπάκη και άλλων υπηρεσιακών παραγόντων.
100 νεκροί – πλημμέλημα. Στην ίδια ζυγαριά βάλτε τα και θα δείτε πόσο κοστίζει η ανθρώπινη ζωή.
Πλημμέλημα η ζωή της οικογένειας Φύτρου που ξεκληρίστηκε. Της ηθοποιού Χρύσας Σπηλιώτη και του συντρόφου της Δ. Τουρναβίτη. Του παππού και της γιαγιάς Φιλιπποπούλου που κάηκαν ζωντανοί αγκαλιά με τα εγγόνια τους. Του μικρού Δημήτρη Κοκκινίδη, μόλις 5 ετών που χάθηκε εκείνη τη φοβερή νύχτα. Του 10χρονου Νικολάι από την Πολωνία που βρέθηκε στη λαίλαπα της φωτιάς, του αβάπτιστου Δημήτρη.
Πλημμέλημα για τις ευθύνες εκείνων που δεν έκαναν καλά της δουλειά τους και η μαύρη λίστα του θανάτου έγραψε 100 νεκρούς.
Πόσο άραγε θα δικαστούν και πότε βεβαίως; Θα «φάνε» μερικούς μήνες φυλακή με αναστολή; Θα τιμωρηθούν με βαρύ χρηματικό πρόστιμο; Πόσο είναι η ποινή για τα εξής πλημμελήματα:
- Εμπρησμός από αμέλεια.
- Ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή και διά παραλείψεως.
- Σωματικές βλάβες κατά συρροή, δια παραλείψεως και από αμέλεια από υπόχρεους και μη.
- Όπως μας λένε, κατά τη διάρκεια της πολύμηνης εισαγγελικής έρευνας και μέσα από τις 350 καταθέσεις συγγενών θυμάτων, θυμάτων και πολλών άλλων διαπιστώθηκε απόλυτη ασυνεννοησία, κατάρρευση του συστήματος και χάος στη συνεννόηση των υπηρεσιών τις κρίσιμες ώρες.
Αυτά που όλοι γνωρίζαμε από την πρώτη στιγμή δηλαδή. Και κανείς δεν ανέλαβε την ευθύνη. Το… μαχαίρι μπήκε για τα καλά στο κόκαλο, αλλά η γάγγραινα της ατιμωρησίας στην Ελλάδα δεν έχει γιατρειά.
Κι όμως, μήνες μετά κανείς δεν έχει αναλάβει την πραγματική ευθύνη για την τραγωδία. Οι 100 νεκροί παραμένουν αδικαίωτοι και από πάνω προσβάλλονται από την κυβέρνηση ή από τη Ρένα Δούρου, ή από τον Ηλία Ψινάκη που πρόσφατα δήλωσε ότι κοιμάται απόλυτα ήσυχος.
Τι μας είπε η Περιφερειάρχης η οποία διεκδικεί ξανά την ψήφο των πολιτών της Αττικής; Για άλλη μια φορά μας είπε ότι «πονάει» κι ότι είναι «ευαίσθητη» αλλά για την τραγωδία φταίει η άναρχη δόμηση, η κλιματική αλλαγή και τα αυθαίρετα. Ο,τι είχε πει δηλαδή ο Πάνος Καμμένος δύο ημέρες μετά την τραγωδία, ό,τι έλεγαν και συνεχίζουν να λένε οι υπουργοί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
«Φταίνε οι νεκροί που σκοτώθηκαν».
Κι όμως, η κ. Δούρου όχι μόνο δεν παραιτήθηκε τότε, όχι μόνο επέμεινε να ρίχνει σε άλλους τις ευθύνες που βαρύνουν και την ίδια, αλλά δήλωσε και πρώτη στη μάχη για μια νέα θητεία στην Περιφέρεια.
Κάνοντας προεκλογική εκστρατεία πάνω στις στάχτες του Ματιού. Και μαζί η κυβέρνηση συνεχίζει να κυβερνά χωρίς κανέναν εφιάλτη για τους 100 νεκρούς.
Όμως, ας υποθέσουμε ότι πράγματι δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς. Πλημμέλημα κι όχι κακούργημα αφού όλα έγιναν εξ’ αμελείας κι όχι με ενδεχόμενο δόλο.
Τι λέει το Μέγαρο Μαξίμου για το εισαγγελικό πόρισμα που είναι κόλαφος για τις κρατικές υπηρεσίες; Τι λέει ο Αλέξης Τσίπρας και οι υπουργοί του οι οποίοι διαχειρίστηκαν την τραγωδία με καθαρά επικοινωνιακούς όρους;
Ολοι θυμόμαστε το «Βατερλώ» της κυβέρνησης στο Κέντρο Επιχειρήσεων, όταν είχαν καεί ζωντανοί στο Μάτι, όλοι το ήξεραν αλλά ο κ. Τσίπρας ρωτούσε για την ταχύτητα του ανέμου.
Ολοι θυμόμαστε ότι ο Τόσκας έλεγε ότι υπάρχουν μερικοί εγκλωβισμένοι σε ένα λιμανάκι όταν εκατοντάδες καίγονταν μέσα στη θάλασσα και τους έσωζαν οι Αιγύπτιοι ψαράδες.
Ολοι θυμόμαστε τον Πολάκη να παίζει με το κινητό του και να μην αποκαλύπτει ότι υπήρχαν νεκροί, είχαν πάει στο νοσοκομείο, τους είχαν ειδοποιήσει ότι βλέπουν καμένους στο δρόμο.
Θυμόμαστε και τη Δούρου στην ίδια σύσκεψη να μην κάνει απολύτως τίποτε ή τον Ψινάκη να έρχεται ηλιοκαμένος από τη Μύκονο κατόπιν εορτής. Κι όμως… κοιμάται ήσυχος και χωρίς τύψεις.
Θυμόμαστε και τον Νίκο Τόσκα και τους αρχηγούς της Πυροσβεστικής και της Αστυνομίας να λένε ότι δεν έκαναν κάτι λάθος.
Τους θυμόμαστε όλους αυτούς, και σίγουρα δεν ξεχνάμε τους νεκρούς. Ειδικά όσοι είχαμε την… ατυχία να δούμε τι έγινε στο Μάτι στις 23 Ιουλίου 2018.
Λέει το ρεπορτάζ ότι το πόρισμα του εισαγγελέα είναι κόλαφος για την κυβέρνηση διότι περιγράφει την πλήρη ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού. Τη διάλυση των υπηρεσιών, την έλλειψη συντονισμού για την αντιμετώπιση της φωτιάς.
Και πράγματι μπορεί να είναι έτσι και ο εισαγγελέας να «δείχνει» τον πρωθυπουργό, τους υπουργούς και τους επικεφαλής και υπεύθυνους όλων αυτών των υπηρεσιών που δεν απέτρεψαν την εκατόμβη νεκρών. Που δεν είχαν σχέδιο εκκένωσης, που δεν μπόρεσαν να περιορίσουν τη φωτιά πριν πάει στη Λ. Μαραθώνος, που δεν ειδοποίησαν τον κόσμο ο οποίος κάηκε χωρίς να το ξέρει.
Που δεν υπήρχαν δυνάμεις της Πυροσβεστικής ή που η Αστυνομία έστελνε τον κόσμο μέσα από το Μάτι με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί κομφούζιο και να καούν οι άνθρωποι στο δρόμο.
Και τι έγινε; Πλήρωσε κανείς από την κυβέρνηση; Οι πολιτικές ευθύνες προσωποποιήθηκαν; Παραιτήθηκε κανείς για λόγους ευθιξίας;
Το αντίθετο. Ολοι έριξαν το φταίξιμο στους κατοίκους που έχτιζαν αυθαίρετα.
Δυστυχώς, κατά τη γνώμη μας, το πόρισμα των εισαγγελέων που διώκει 20 άτομα για πλημμέλημα είναι η ταφόπλακα στις ελπίδες όλων όσοι πίστευαν ότι η τραγωδία με τους 100 νεκρούς και τους δεκάδες τραυματίες θα άλλαζε την Ελλάδα.
Θα άλλαζε το πολιτικό σύστημα, την ελληνική δικαιοσύνη, τον τρόπο που μπορούμε να αποφύγουμε ανάλογες τραγωδίες στο μέλλον τιμωρώντας τους υπαίτιους και φτιάχνοντας ένα σύστημα που θα αποτρέπει νέα εγκλήματα.
Αλήθεια τι έγινε από τον Ιούλιο και μετά; Πήραν οι αστυνομικοί αυτούς τους 2.000 ασυρμάτους για να μπορούν να συνεννοούνται σε περιόδους κρίσης;
Αραγε η Πυροσβεστική οργανώθηκε καλύτερα κι απέκτησε μεγαλύτερη επιχειρησιακή ικανότητα;
Αραγε η Πολιτική Προστασία έφτιαξε σχέδια εκκένωσης σε ανάλογες περιπτώσεις;
Αραγε η επίσημη πολιτεία, η Περιφέρεια, ο κάθε δήμος έχει θωρακιστεί ώστε να μην βρεθούν και πάλι γυμνοί μπροστά σε μια τέτοια καταστροφή;
Απ’ ότι βλέπουμε δεν έχει γίνει απολύτως τίποτε. Το μόνο που έχει μείνει είναι οι προκλητικές συμπεριφορές υπουργών, της Δούρου, του Ψινάκη κ.λπ.
Και οι πολίτες στο Μάτι μαζεύουν μόνοι τους τις στάχτες τους και ξανακτίζουν τη ζωή τους. Οργισμένοι γιατί βλέπουν ότι οι 100 νεκροί δεν άλλαξαν ούτε κατ’ ελάχιστον την Ελλάδα.
