Η Κεντροαριστερά που διαλύεται, τα «ορφανά» του Κουβέλη και η χαρά του Τσίπρα και του Μητσοτάκη
Οι εξελίξεις στο ΚΙΝΑΛ, τη ΔΗΜΑΡ και το Ποτάμι επιβεβαιώνουν όσους έλεγαν ότι κάτι σάπιο υπάρχει στο χώρο κι ότι οι προσωπικές στρατηγικές κυριαρχούν
Η Κεντροαριστερά που διαλύεται, τα «ορφανά» του Κουβέλη και η χαρά του Τσίπρα και του Μητσοτάκη . Οι εξελίξεις …
Βαρύτατο πλήγμα στο κύρος και την όποια πολιτική αξιοπιστία είχε μείνει στο χώρο της Κεντροαριστεράς, έφεραν οι τελευταίες εξελίξεις με τη διαγραφή Θεοχαρόπουλου αλλά και τα όσα συμβαίνουν στο Ποτάμι.
Με ευθύνη και της ηγεσίας του Κινήματος Αλλαγής, η οποία τρέχει τώρα να μετασχηματίσει το ΚΙΝΑΛ σε ενιαίο κόμμα όταν έπρεπε να το έχει κάνει μετά τις εσωκομματικές εκλογές, ο χώρος της Κεντροαριστεράς εμφανίζει σημάδια παρακμής και διάλυσης.
Με τον Αλέξη Τσίπρα και τον Κυριάκο Μητσοτάκη να παρακολουθούν με ευχαρίστηση και τρίβοντας τα χέρια τους από ικανοποίηση γιατί ο… τρίτος δρόμος καταλήγει σε γκρεμό.
Οι φήμες, τα σενάρια, τα υπονοούμενα περί συναλλαγής για μια θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, είτε το ΣΥΡΙΖΑ ή του Κινήματος Αλλαγής, προκειμένου ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος να ψηφίσει ή να μην ψηφίσει τη συμφωνία των Πρεσπών, έριξαν και το τελευταίο φύλλο συκής. Αν για μια θέση στο κοινοβούλιο γίνονται τέτοια παζαρέματα και τελικά εκτοξεύονται τέτοια φαρμακερά βέλη από άλλοτε συντρόφους, τότε ο χώρος της Κεντροαριστεράς πράγματι έχει χάσει κάθε ελπίδα να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο.
Κι αν στις εκλογές του 2017 για την ανάδειξη προέδρου στο ΚΙΝΑΛ οι 212.000 πολίτες που ψήφισαν και χιλιάδες άλλοι είδαν ότι κάτι καινούργιο μπορεί να γεννηθεί, «σφήνα» στον δικομματισμό, σήμερα πλέον καταρρέει όλο αυτό το αφήγημα.
Κατ’ αρχάς, αυτό που πρέπει να ειπωθεί για το ΚΙΝΑΛ είναι ότι σε ό,τι αφορά τη συμφωνία των Πρεσπών εμφανίστηκε συμπαγές. Μόνο ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος πέρασε την κόκκινο γραμμή και διαγράφηκε.
Όμως, μόλις χθες θυμήθηκε ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ ότι του έκαναν πρόταση για το ψηφοδέλτιο Επικρατείας ως αντάλλαγμα για να μην ψηφίσει τη συμφωνία των Πρεσπών. Αραγε θα μάθουμε σε λίγο καιρό ότι από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ του προτάθηκε κάτι ανάλογο ως «δωράκι» για να ψηφίσει υπέρ;
Τι έκανες Θανάση;
Όταν, ωστόσο, στις 19 Δεκεμβρίου το in.gr δημοσίευε ρεπορτάζ με τίτλο «Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση;», τότε και από την Χαριλάου Τρικούπη και από τη ΔΗΜΑΡ υπήρξε έντονη αντίδραση.
Γράφαμε τότε: «Μεγάλος εκνευρισμός επικρατεί στο Κίνημα Αλλαγής εξαιτίας των κινήσεων του Θανάση Θεοχαρόπουλου. Πολλοί είναι αυτή που στη Βουλή αναρωτιούνται πώς είναι δυνατόν να έχει προκληθεί τέτοια αναταραχή με ευθύνη της ΔΗΜΑΡ και παρά το γεγονός ότι το πολιτικό αποτύπωμα του κόμματος στην κοινωνία είναι μηδαμινό.
«Δεν μπορεί το 0,3% και 0,4% να καθορίζει την ατζέντα, να εκβιάζει για θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας και να προκαλεί σκηνικό διχασμού την ώρα που η συστράτευση για το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα είναι η μόνη επιλογή του Κινήματος Αλλαγής», τονίζουν συγκεκριμένα.
Η διάσταση απόψεων μεταξύ ΚΙΝΑΛ και Θ. Θεοχαρόπουλου στο θέμα της συμφωνίας των Πρεσπών ήταν το πρώτο πρόβλημα που προέκυψε και παρ’ ολίγον να προκαλέσει νέο «διαζύγιο», μετά από αυτό με το «Ποτάμι».
Η απαίτηση του κ. Θεοχαρόπουλου να έχει η ΔΗΜΑΡ εκπροσώπηση στη Βουλή αλλά μέσω μιας θέσης στο Επικρατείας, είναι αυτή που τώρα έχει φέρει γκρίνιες, μίση και πάθη».
Τότε από το ΚΙΝΑΛ, όπως και τώρα γνώριζαν τις κινήσεις του Θεοχαρόπουλου και οι ίδιοι μιλούσαν για εκβιασμό προκειμένου να πάρει θέση στο Επικρατείας. Γίνονταν δηλαδή παζάρια που, όπως έλεγαν και συνεχίζουν να λένε, «με τα ορφανά του Κουβέλη», με τη ΔΗΜΑΡ του 0,4% και αν.
Με ευθύνη, λοιπόν του ΚΙΝΑΛ δημιουργήθηκε το πρόβλημα Θεοχαρόπουλου, ο οποίος να υπενθυμίσουμε δεν έχει εκλεγεί ποτέ με σταυρό, ούτε τόλμησε να κατέβει στις εσωκομματικές εκλογές του Νοεμβρίου του 2017.
Επομένως, στη Χαριλάου Τρικούπη θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι κάποια στιγμή θα προέκυπτε το μπάχαλο που προκαλεί αφενός αναταραχή και αφετέρου απαξίωση του εγχειρήματος μιας ενιαίας Κεντροαριστεράς που θα αποτελούσε το αντίπαλον δέος του ΣΥΡΙΖΑ κατά κύριο λόγο.
Η απόφαση της Φώφης Γεννηματά να διαγράψει τον Θεοχαρόπουλο είναι σωστή, ωστόσο, δεν είναι λίγοι εκείνοι που τονίζουν ότι τα «παιδιά του υπουργού Κουβέλη» που έμειναν πίσω δεν είχαν έτσι κι αλλιώς θέση στο ΚΙΝΑΛ.
Η σύγκληση έκτακτου συνεδρίου για τον μετασχηματισμό σε ενιαίο κόμμα καθίσταται μεν υποχρεωτική (αφού στο ΚΙΝΑΛ έχει μείνει μόνο ο Καμίνης και ο… Πόντας), γίνεται ωστόσο κατόπιν εορτής μιας κι έχει μείνει η εντύπωση στους πολίτες ότι κάποιοι παζάρεψαν το όνομα της Μακεδονίας.
Σε ό,τι αφορά τον Θανάση Θεοχαρόπουλο, η διάψευση των φημών ότι θα συνεργαστεί με το Ποτάμι προκειμένου να καλύψει τα… ρεπό του Αμυρά που έφυγε, δεν αλλάζει πολλά από το ουσιαστικό. Η ΔΗΜΑΡ, ένα κόμμα ανύπαρκτο, με ελάχιστα στελέχη, με μηδενικό αποτύπωμα στην κοινωνία και με αδυναμία πιθανότατα να κατέλθει μόνο του στις εκλογές.
Ενδεχομένως, όσο πλησιάζουμε στις κάλπες να υπάρξουν κινήσεις συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που θα επιβεβαιώσει πλήρως όλους όσοι έλεγαν ότι στην υπόθεση των Πρεσπών έχουν «πνιγεί» όλες οι ανοικτές, καθαρές, δημοκρατικές διαδικασίες. Κι ότι όλα είναι αντικείμενο συναλλαγής και προσωπικά παιχνίδια πολιτικής επιβίωσης.
Το Ποτάμι
Ένα κόμμα που ξεκίνησε φιλόδοξα και που θα μπορούσε να ταράξει τα νερά στο πολιτικό σύστημα, βρίσκεται τώρα να μην έχει Κοινοβουλευτική Ομάδα.
Η αποχώρηση Αμυρά το πρωί ήταν η αρχή καθώς λίγο μετά ακολούθησε ο Γρ. Ψαριανός, γεγονός που οδηγεί με γεωμετρική ταχύτητα στη διάλυση του Ποταμιού. Αλλωστε, μόνον ο Σταύρος Θεοδωράκης και ο Γιώργος Μαυρωτάς είναι Ποτάμι, ο Σπύρος Λυκούδης είναι συνεργαζόμενος.
Ο δρόμος προς τις εκλογές για το Ποτάμι θα είναι πολύ δύσκολος καθώς θα πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να αναστρέψει το σε βάρος του κακό κλίμα και να μπει ξανά στη Βουλή. Κάτι που την παρούσα στιγμή φαντάζει δύσκολο καθώς το Ποτάμι έχει χωριστεί σε παραποτάμους και «αδειάζει» στη θάλασσα είτε του ΣΥΡΙΖΑ είτε της ΝΔ.
Ο Αλέξης Τσίπρας εκτιμούσε ότι με τη συμφωνία των Πρεσπών θα δίχαζε τη Νέα Δημοκρατία. Τελικά διαλύεται η Κεντροαριστερά. Η ψήφιση της συμφωνίας και οι επόμενες εβδομάδες θα κρίνουν αν η Κεντροαριστερά, με κορμό βεβαίως το Κίνημα Αλλαγής (ή το ΠΑΣΟΚ), μπορεί να παίξει το ρόλο του ρυθμιστή των πολιτικών εξελίξεων.
Το σίγουρο είναι ότι και ο Τσίπρας και ο Μητσοτάκης τρίβουν τα χέρια τους διότι και οι δύο απευθύνονται σ’ αυτό το κοινό. Περισσότερο ο πρωθυπουργός βεβαίως, και για το λόγο αυτό το Μαξίμου ενισχύει την επικοινωνιακή επίθεση σε βάρος της ΝΔ ταυτίζοντάς την με την ακροδεξιά.
Όπως όλα δείχνουν κάποιοι νυν βουλευτές, ανεξάρτητοι ή όχι, θα ενισχύσουν τα ψηφοδέλτια των δύο μεγάλων κομμάτων αποδεικνύοντας ότι ο σκληρός δικομματισμός και η ακραία πόλωση δυναμώνει ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ και συνθλίβει τους μικρούς.
Τα σχόλια είναι κλειστά.